Spring naar bijdragen

Nieuw hier


kruidenthee67

Aanbevolen berichten

Even een update, voor mezelf en voor wie het wil lezen  :)

 

Met mij gaat het best prima.

Altijd 'gevaarlijk' om hardop te zeggen.

Alsof ik dan over me afroep dat het weer mis zal gaan

(wat een gedachten he?)

 

Het lezen van 'Vrij' brengt me echt wat.

Alsof alle materie die ik afgelopen jaren heb opgenomen,

gelezen, gehoord etc  nu binnenkomt. 

 

Ik houd een dagboekje bij, de discipline om te schrijven

blijft lastig, maar het is wel ok.

 

Verder heftige periode nu omdat een goede vriendin aan

de laatste fase van haar leven is begonnen. En ik dat samen

met een groepje meiden van dichtbij mag meemaken.

Dat is waardevol en mooi en héééél verdrietig. 

Het gaat om dagen, een paar weken misschien.

 

Gisteren leverde me dat een trekmoment op, aan het eind van de dag.

Het begon met sluimerende gedachten, daarna onrust en 'drang'.

Gelukkig was ik niet alleen thuis en heb het uitgesproken naar man.

Ben gaan koken, samen eten en toen was het weg.

 

Honger, dorst...maar ook adrenaline en opwinding van de spannende

tijd en dingen die geregeld moeten worden. We hebben het later op de

avond nog besproken. Dat was goed. 

 

En ik ben zó blij dat ik er wel echt kan zijn. Drank is geen optie.

Maar werd toch op een bepaalde manier overvallen. 

 

Het zal vast nog vaker gebeuren.

De truc is om het 'te laten gebeuren',

geen paniek en vertrouwen dat het ook weer voorbij gaat.

 

Verder merk ik dat ik minder ruimte voel om betrokken te zijn bij het lief en leed hier.

Af en toe een oordeel voel opkomen als ik wat lees  :blush:

Dus hou ik maar wat afstand en reageer niet te snel. Da's ook prima voor nu.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Wat verdrietig, Thee. Een goeie vriendin, dat is een grote amputatie. Ja, ook mooi om het samen te mogen meemaken, maar toch...

Mijn valkuil zou zijn dat ik mijn verdriet als alibi ging gebruiken. 'Dit is zo erg, dit moet ik verdoven.'

Ik heb hetzelfde meegemaakt, maar mijn vriendin was overgevoelig voor luchtjes en geurtjes geworden, daarom at en dronk ik precies hetzelfde als zij: brood en thee. Dat was mijn redding, want ik weet hoe opportunistisch ik ben.

Je klinkt zo stevig, ook hoe je het samen met je man doet, petje af. 

Veel sterkte en liefs van Basta.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Verdrietige en zware tijd, maar zo goed om te weten dat en wat je nog voor iemand doen kunt. En dat je het niet alleen hoeft te doen. Hier jaren geleden een soortgelijke ervaring, het neemt een groot deel van je nu in beslag.

Oordelen, ach... dat je een mening vormt over hetgeen je leest, lijkt me niet meer dan logisch. Knuffel lief mens.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ach meid, wat verdrietig!

En zo mooi zoals je het beschrijft met jouw onzekerheden erbij.

Ik krijg daar kippevel van; je doet het allemaal maar en daar heb IK wat aan...

 

Jouw gevoel rond het boek VRIJ had ik ook. Veel valt op zijn plek.

 

Ik hoop dat deze laatste periode met jouw vriendin erg waardevol zal worden

en mee helpen aan een fijne herinnering. Liefs thee  :heart:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dank jullie wel.

 

We hebben gisteren met de vriendinnen

bij elkaar gezeten, gehuild en gelachen.

 

Ook veel besproken...veel geregel.

Nog mooie en bijzondere dingen.

 

Het wordt druk de komende dagen, weken? Nee geen weken meer.

Welke muziek wil ze, en wat kunnen we samen live regelen.

Een samenzijn na het weekend gepland waarin we samen, met haar het vervoermiddel

op haar laatste reis zullen oppimpen. Ja heftig, maar ook bijzonder en waardevol.

 

Het is nog onwerkelijk.

 

En ja, verdovingsgedachten zweven soms voorbij, maar zijn geen optie

 

'Nee' zeg Marnix Pauwels dan. Hardop  ;)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Sterkte Kruidenthee. Een aantal jaar geleden maakte ik ook een dergelijke situatie mee. Hoe zwaar en verdrietig ook, en hoe erg het gemis ook blijft, het voelde voor mij ook helpend om samen deze periode zo intensief mee te maken. Sterkte nogmaals.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dank voor de knuffels.

 

Ik zou het liefst in geuren en kleuren vertellen 

hoe bijzonder het gister was. 

Afscheid vieren, ja vieren, intens, warm, verdrietig,

veel tranen veel lachen...alles echt, NU.

 

Zó waardevol en ook 'rauw'.

Nu wachten...op het definitieve moment.

Het is goed zo.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

'Dranktechnisch' gevaarlijk..alle triggers komen voorbij.

Maar het is echt geen optie. Kan en mag niet.

Hier af en toe zijn helpt me.

Hubbie is er niet tot vrijdag. Maar toch is ie dichtbij  :heart:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ja, LJ...dat is het precies.

 

En ook dat is een 'lastige',

want daarmee leg ik ook een lat.

Snap je?

Het niet drinken koppelen aan belangrijke datums, gebeurtenissen, personen...

En het dan toch doen...met schuld en schaamte als gevolg... :blush:

 

Dank voor je reactie want het is wel wat ik voelde.

En bedoelde met het kan en mag niet.

 

Voel me ook wel sterk genoeg,

maar merk ook de triggers.

Dus moet er wel alert op zijn.

 

Want het blijft een optie..alleen voor mij niet.

Dat is misschien beter verwoord.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...