Nieuw hier

[basta]

Lieve Kruidenthee, je tweede AA-bijeenkomst was dus goed, fijn voor je! 

[smart]

Ha Kruidenthee! Hoe is het met je?
Bevallen de bijeenkomsten?

[kruidenthee67]

Ha Smart,

 

Leuk dat je aan me denkt.

De bijeenkomsten tot nu toe bevallen wel. Het is erg waardevol om met lotgenoten in contact te zijn.

Het gaat wat op en af met mij. Af en toe een uitglijder. Work in progress.

Leren, accepteren, werken, uitspreken...het valt allemaal niet mee, ben ik heel eerlijk in.

Maar alles voor het goede doel.

 

En het goede doel is een nuchter leven.

 

 

Het forum op een wat lager pitje. Kan het allemaal niet bijhouden. En wil het ook niet, is een valkuil. Zolang de focus op anderen ligt hoef ik niet met mezelf bezig te zijn. Zoiets. Lees wel regelmatig..volg de 'bekenden'.  Heel proces het ADB worden....maar ik ga er wel voor.

[Lika]

[smart]

[kruidenthee67]

Een updeetje van mijn kant.

 

Hoe t gaat? 

Ik ga mijn vierde droge week in, hoera. Dat het adb proces met vallen en opstaan gaat wist ik en weet ik. Niet fijn. Heftig. Confronterend. Pijnlijk. Verdrietig. Zwaar. Vermoeiend. En een heen en weer gaan van emoties, gevoelens, gedachtes en stemmingen. Toch begint er ook iets van, hoe moet ik het omschrijven...hoop? te ontstaan. Na al dat geworstel voelt het steviger. Waarom nu wel? Geen idee...het contact met maatje en de wekelijkse bezoeken aan de groep zijn héél belangrijk voor me. De onvoorwaardelijke steun van ervaringsdeskundigen. Het begrip, de herkenning. Dezelfde stomme trucs uithalen om aan je drank te komen, of het te verbergen. O....ik dacht soms echt: ik ben gek, zoals ik bezig ben....maar dan zijn er veel gek....Dat het niet ok was, ja dat vind ik wel...een mens doet gekke dingen onder invloed, letterlijk en figuurlijk. Dat wil ik niet meer. Echt niet meer. Ik heb gevoeld dat ik mezelf en daarmee mijn geliefden aan het kapot maken was. Ik heb me erg geschaamd en schuldig gevoeld. En nog komt af en toe dat gevoel naar boven. Maar er is nu maar één manier om daar mee te dealen..het niet meer zo ver laten komen. Aan mezelf werken, zodat de kans op terugval verkleint...en alert blijven. 

Met mijn partner deel ik minder over mijn adb proces dan ik deed. Dat klinkt misschien wat raar, maar ik moet het echt zelf doen. En de hulp die ik nodig heb van buiten halen. Ook dat heb ik geleerd, door ervaren. Hij kan mij niet helpen en dat is ook niet ok. Tuurlijk wel ondersteunen, maar dat vind ik wat anders. Het valt niet mee. Er komt natuurlijk toch wel eea aan de oppervlakte en dat brengt soms spanningen en miscommunicatie. Waar dat naartoe gaat weet ik niet. Maar ook hierin geldt, de focus is allereerst nuchter blijven. Lastig, heel lastig soms...balanceren...accepteren...

Toch kan ik nu maar één focus hebben, en dat is nuchter zijn en blijven. Punt. Die staat echt bovenaan. Aan de andere dingen wordt gewerkt, maar in een rustig tempo..ook dag bij dag. Te gemakkelijk gedacht...de beweging is er, nu niet meer denken dat ik dan op mijn eindbestemming ben...blijven bewegen, werken, investeren.

Ik ervaar op best veel momenten triggers. Maar word er niet door overvallen waardoor ik voor de bijl ging. De trigger is er wel, de gedachte komt op, maar ik kan er mee dealen. Ik wil het namelijk echt niet meer.  Wat me precies drijft kan ik niet verwoorden...ben er wel naar op zoek, maar dat meer in algemene zin. Omdat ik denk dat het belangrijk is. Maar ook dat mag tijd kosten. Hoeft niet vandaag en nu. Zoals ik gewend was te denken...

Ook al lijkt het niet lang, de vierde week in, het voelt al wel zo. Ik zie, ervaar en voel de winst..Mijn god..wat heb ik mezelf aangedaan. Nee, niet dramatisch bedoeld...maar echt denken dat je er mee weg gaat komen, onderhandelen en sjoemelen...brrrr...Soms komen momenten naar boven waar ik niet trots om ben. Voelde ik voorheen enorme schaamte kan ik ze nu omzetten naar motivatie..nee, dat niet meer. Kop op.  

Ik lees hier mee, maar ook dat vooral voor mezelf. Ik kan niet anderen helpen als ik zelf nog zo worstel..dat is het verleggen van de focus.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[basta]

Met zo'n tekst help je anderen ook, lieve Thee. Wat indrukwekkend en herkenbaar.

Deze moet op posterformaat (A-nul?) aan mijn muur: IK WIL HET NAMELIJK ECHT NIET MEER.

Dank voor je verslag, het stemt me heel hoopvol. Als je (namelijk) echt niet meer wil, en je focus is zo duidelijk, dan ga je stevig de goeie kant op.

[smart]

Hoe is het met Kruidenthee?
Blijft het zo lastig voor je? Laat je weer iets van je horen?

[Sita2]

4 weken inmiddels 8? 

[smart]

Goh ik mis je op de DD.
Pak je het weer op Thee?
Lukt het je om je schuldgevoel aan de kant te zetten?

Kop op

[Lika]

[kruidenthee67]

Dank je wel Smart voor je belangstelling.

Maar ik heb me meteen herpakt.

Ik heb wel even flink gebaald. Ofcourse. Maar dat ook weer geparkeerd.

Zoals Koh zegt weet ik waar Abraham de mosterd haalt.  Ik weet wat er gebeurt, analyseer en communiceer.

En hopelijk leer...met name om als ik dan op dat punt kom waar het dreigt mis te gaan me niet terug te trekken maar aan de bel (foon) te trekken.

Hulpvragen, zelluf niet alleen.

 

Forum is goed voor mij om mee te lezen, maar ik moet oppassen dat ik niet te veel de ander ga helpen.

Want dan verschuift de focus...van mezelf naar de ander. En dat is dus een signaal. Voor mijzelf.

Zie ik zelf niet altijd direct.

 

Ik ga vol goede moed verder. 

 

 

 

[Gast]

Goed zo Theetje, blij je te lezen. Het blijft bij momenten gewoon heel moeilijk. De momenten dat je gewoon een signaal krijgt vanuit je hoofd van nu heb ik ook die verdoving wel even nodig en nu wil ik ook wel even aan niet te veel denken.

Parkeer en ik zie van hier dat je kroon recht staat en je lippen gestift zijn.. en zo moet dan lieverd

[Sita2]

[basta]

[Sita2]

En, hoe gaat het nu?

[smart]

Thee doet het op haar wijze wijze 

[kruidenthee67]

Haha Smart...ja ik vind steeds meer mijn eigen weg...niet alleen, wel zelluf.

Qua drinken gaat het goed. Euh..niet drinken...gisteren weer een goeie avond AA.

Ik verbaas me soms over de weerstanden die ik hier lees over AA, NA...dat het rigide zou zijn,

dogmatisch...ik ervaar niets van dat alles...ja, ik zet alles opzij om die maandagavond vrij te houden 

 

Onderliggende zaken aanpakken is soms vermoeiend...ik 'weet' alles wel...maar de daadwerkelijke stappen...

Sja, ook verslavingsgedrag? Nu, meteen, zonder moeite moet 'het' gebeuren.....

 

Work in progress...ja wel progress...dusse...'we zullen dooooorgaaan...de kip zei...etc'

 

En Sita, hoe gaat die?

[Reacher]

Over de AA: het is maar hoe erover gecommuniceerd wordt, en dat ligt meer bij degene die erover praat dan aan de AA zelf (denk ik dan). Net zoals bij andere zaken die mensen in heilig vuur doet ontsteken. Soms is het wit vuur dat een baken is voor anderen, soms is het blauw vuur dat alles om zich heen opvreet. 

Over jou: ik vind jou meer van het witte vuur en ik ben dan blij met de AA, omdat het jou helpt. 

[Sita2]

AA is voor mij een verademing en een warm bad
Fijn, voor jou ook

Onderliggende zaken aanpakken ís vermoeiend. Het schijnt helpend te zijn

[Lika]

'Ik weet alles wel, maar de daadwerkelijke stappen....' of bedoel je ' het daadwerkelijke eindresultaat' ? Want die stappen neem je. Dat zie je. Het eindresultaat is er misschien niet. Tenminste daar raak ik van overtuigd. En eigenlijk vind ik dat wel mooi ook...

[kruidenthee67]

Moest ik even over denken Lika...maar het zijn de stappen...die naar het 'resultaat' leiden. Letterlijk in beweging komen om de dingen  te doen die goed voor me zijn. En doen wat iik nodig heb om in beweging te komen. Want ik zie het ook niet als eindresultaat..hooguit de gedachte, het idee dat niet drinken voor een langere tijd gaat lukken...dat wel. Maar verder is het een 'proces', weg..te lopen pad..ontwikkeling. Euh...het leven?

[Lika]

Yep....eigenlijk heel simpel Thee! ( ahem;-)

[smart]

Nee nee dames, zo makkelijk is het echt niet.
Je mag jezelf dik complimenteren met elke dag dat je je doelen haalt 

[Lars]

Ik ga woensdag ook de stap zetten denk ik om naar de aa te gaan