kruidenthee67 Geplaatst 16 mei 2014 Rapport Geplaatst 16 mei 2014 Super Dribbel! 'Vandaag de eerste slok niet'...je doet het goed! Je niet druk maken over dat eten en zo...komt ook weer in balans! Niet alles tegelijk nu...focus op dat ene belangrijke... Hou vol Dribbel!
Hanneke Geplaatst 16 mei 2014 Rapport Geplaatst 16 mei 2014 Volhouden Dribbel. One day at a time. Je kunt het. Hanneke
Lotus66 Geplaatst 16 mei 2014 Rapport Geplaatst 16 mei 2014 First things firtst. Het is toch een kwestie van prioriteiten stellen. Wat ga je goed! Trots en hou vol
dribbeltje Geplaatst 19 mei 2014 Auteur Rapport Geplaatst 19 mei 2014 Misse boel. Zo dom! Morgen weer naar psych. En nu naar het werk!
Lotus66 Geplaatst 19 mei 2014 Rapport Geplaatst 19 mei 2014 He meis, Jammer. Ik hoop dat je de draad weer op gepakt hebt. Ik vermoed haast van wel aangezien je naar het werk gaat? Kom op he, hoofd omhoog, borst vooruit..... Sterkte en succes! dribbeltje reageerde hierop 1
huttula Geplaatst 19 mei 2014 Rapport Geplaatst 19 mei 2014 (bewerkt) Als je van elke terugval leert kom je er ook...zeggen ze 19 mei 2014 bewerkt door huttula dribbeltje reageerde hierop 1
dribbeltje Geplaatst 21 mei 2014 Auteur Rapport Geplaatst 21 mei 2014 Even kort, het gaat niet goed met me. Heb niet weer gedronken dus dat gaat wel goed maar sta niet zo stevig in de schoenen momenteel. Brokkel beetje bij beetje af, althans zo voelt het. De strijd met school, omgeving, alles op alles zetten voor een goede plek voor onze dochter vraagt zoveel dat ik me net staande kan houden maar ik ga niet opgeven. Nog 6 weken tot de zomervakantie en dan moet het rond zijn, wat de uitkomst ook zal zijn. Het werk kan me momenteel gestolen worden, ga braaf maar eigenlijk is het niet te doen momenteel. Met de psych. Wel weer veel op een rijtje gezet en veel gehuild, ik weet wat me te doen staat maar ik durf me echt niet ziek te melden. Moeten zij de dupe worden van mijn privé situatie? Ze hebben natuurlijk liever dat ik stop met werken, er zijn teveel uren voor de hoeveelheid mensen die rondlopen dus enige angst eruit te worden gegooid is ook aanwezig. We kunnen echter mijn salaris echt niet missen. Heb inmiddels wel gedeeltelijk oud.verlof opgenomen voor het nieuwe schooljaar zodat ze niet meer naar de BSO hoeven dus er zijn ook lichtpuntjes hoor. Het gekke is dat ik het weekend dus een biertje, zware bieren, ging drinken en het hele beloningssysteem veel te goed zijn werk deed. Kunnen ontspannen, heerlijk geslapen....ik heb toch al iedere dag hoofdpijn dus die katerige hoofdpijn kon er ook nog wel bij. Ik ben nog steeds overtuigd dat het niet goed is hoor maar op de een of andere manier lukt het dan toch niet. Ga me echt aanmelden maar kan het, ook wat tijd betreft, het er nu niet bij hebben. Of moet echt de stap nemen en me ziek melden! Maar ik ga dit echt niet bespreekbaar maken op mijn werk. Heb nu voldoende bewezen dat ik het alleen niet kan. Dribbeltje
Lotus66 Geplaatst 21 mei 2014 Rapport Geplaatst 21 mei 2014 Lieve Dribbel, Jouw verhaal gaat me aan het hart. En waarom? Omdat ik de indruk krijg dat jij jezelf zo wegcijfert. Ik ben bekend met het hebben van een kind dat extra zorg nodig heeft. Ik wilde die zorg zelf geven, doorgaan en nog eens doorgaan....Dan heb jij je werk, werk wat verre weg plezierig voor je is (reden en oorzaak daar gelaten, de andere strubbelingen waar je mee te kampen hebt. En dan lees ik dat jij jezelf de vraag stelt 'of het werk de dupe moet worden van jouw prive situatíe'. Ik ben van mening dat er maar 1 de dupe is en dan ben jij!! Jij en alleen jij. Klaarstaan voor je kinderen, je werk....Meis het is nu jezelf die aan de beurt is. Wat zou ik graag zien dat je nu voor jezelf (en je gezin) kiest. Je bent het waard, je verdient het. Heel veel kracht en sterkte. dribbeltje reageerde hierop 1
lady jane Geplaatst 21 mei 2014 Rapport Geplaatst 21 mei 2014 Dribbel, als je met je psych wel open kunt praten over drank, kinders, jezelf en eventueel ziek melden, dan zou je daarmee je volgende stap kunnen bespreken. Je denkt misschien in korte termijn oplossingen daar waar lange termijn stappen waarschijnlijk beter zijn voor jou/jullie en uiteindelijk ook je werk. met een officieel steuntje in de rug sta je sterker. dribbeltje reageerde hierop 1
dribbeltje Geplaatst 23 mei 2014 Auteur Rapport Geplaatst 23 mei 2014 (bewerkt) Afgelopen donderdag op het werk een bijna paniekaanval gehad, vreselijk naar, kon mezelf na enkele minuten herpakken vandaar het woordje bijna.......direct de HA gebeld en wat geregeld op het werk en medicatie meegekregen, lorazepam, voor 10 dagen met de belofte er NIET bij te drinken. Toch terug naar mijn werk gegaan, gesprek met de manager en dat was vreemd. De ziektewet was geen optie omdat het mijn thuissituatie betreft en ik geen rugklachten oid heb..?? Huh? Hij had nog eens over mijn situatie nagedacht en ik mocht wel ontslag nemen, zij hebben een teveel aan formatie en ik een overbelaste thuissituatie, niet dat ze me kwijt wilden maar het was puur en alleen voor mij zodat ik voldoende tijd voor mijn gezin zou hebben! Met deze verstandhouding kan ik een uitkering krijgen de komende 2 jaar en hoefde ik alleen maar te solliciteren. Jullie begrijpen dat ik niet van enthousiasme overliep..... Ik heb direct aangegeven hier niets voor te voelen en als ik me ziek wilde melden dat de beoordeling hiervan dan door een arts moest gebeuren. Ik moet dus op mijn hoede zijn. Ik mocht wel volgende week vrij nemen dus heb ik dat maar gedaan. Hij had overigens geen signalen van slecht(er) functioneren mijnerzijds. Dusssss..... Ben op mijn werk gebleven en ook vanmorgen gewoon gewerkt, ambulant dus dat is veel beter te doen. Medicatie dus nog niet kunnen starten omdat ik daar suf van kan worden en dan niet mag rijden. Met school is het ook hoog opgelopen en het is onvoorstelbaar hoe lomp ze zijn. Gelukkig via het behandelend centrum nu een afspraak met 3 externe organisaties en school. Insteek is nog steeds speciaal onderwijs en we blijven ervoor vechten, althans ik. School heeft ook een commissie ingeschakeld die achter hun beslissing staat. Ik vind het zo vreselijk dat een school niet het belang van het kind voorop zet maar hun gelijk willen halen over de rug van. Vandaag weer een naar voorval, ze heeft de plekken nog in haar hals staan en er is een foto van haar gemaakt in de klas waar ze haar weer hebben uitgelachen. Ik ben woest! Onze jongste moet vanavond afzwemmen dus ik kan niet drinken nu en dat is goed, daarna maar snel wat innemen zodat ik ook niet kan gaan drinken. Dribbeltje 23 mei 2014 bewerkt door dribbeltje
blondie6173 Geplaatst 23 mei 2014 Rapport Geplaatst 23 mei 2014 Neem het advies van MijnGerrit ter harte dribbel! Ga bellen dribbeltje reageerde hierop 1
Lotus66 Geplaatst 23 mei 2014 Rapport Geplaatst 23 mei 2014 Lijkt mij ook een goed plan dat wat MG voorstelt. Het kan je zoveel meer zicht geven op je rechten, plichten, mogelijkheden....Wellicht kan het een grote steun zijn en het gevoel 'van met je rug tegen de muur te staan' wat verlichten. Ze zitten er voor je, maak er gebruik van...Toi toi toi en sterkte hoor! dribbeltje reageerde hierop 1
Kosies Geplaatst 23 mei 2014 Rapport Geplaatst 23 mei 2014 Hallo, Ik heb ondanks advies geen eigen "draadje" aangemaakt, ook niet naar huisarts geweest, of wat dan ook. Dit vind ik nog steeds te confronterend. Ik heb een probleem, "maar ook weer niet".Het feit dat ik afgelopen november had toegegeven dat ik een probleem had/heb, heeft me enorm geholpen. Het ging reuze goed, de juiste contacten verbroken, en de juiste contacten aangehouden.En nu, een half jaar later, merk ik dat het toch zo makkelijk niet gaat. In het begin voel je je trots en heb je je doorzettingsvermogen. Dit gaat gepaard met enorme pijn, omdat je jezelf eindelijk leert kennen en dat is super confronterend. Na dat half jaar, merk ik dat ik het weer nodig heb om even van me af te schrijven. Dus ik maak gebruik van het "draadje" van Dribbeltje. Hoe gaat het met Dribbeltje? Met mij gaat het redelijk goed. Er komen nu veel dingen tegelijk op me af en ik merk dat ik de hulp van dit forum weer nodig heb. Gewoon, voor de herkenning en de acceptatie. Het kost me erg veel moeite om niet te vluchten in de drank. Tot nu toe doe ik dat niet, vluchten. Maar de verleiding is irritant aanwezig. Ik voel me er zwak door, bah.Groetjes,Kosies
lady jane Geplaatst 23 mei 2014 Rapport Geplaatst 23 mei 2014 Dribbeltje, ben je al bij inspectie geweest voor dochter?Die kan helpen in het belang van jouw kind, èn zo nodig de school aanpakken als zij fouten maken. En ook eventueel helpen een andere plek te vinden en er voorrang/spoed aan te koppelen. Wat er ook gebeurt in de toekomst, het is goed als de situatie gemeld wordt, elke stap is er een. Kosies, welkom, als je reacties wilt waarom dan geen eigen plekje zoeken?
Rosie Geplaatst 27 mei 2014 Rapport Geplaatst 27 mei 2014 Toch nog even een reactie van mij. Dribbel, ondanks je mis stapje, toch goed bezig meid! Dat gedoe op je werk is belachelijk! Meid, je zit tegen een burn out aan. Of dat nou door je thuissituatie komt of door je werksituatie... Dan ben je niet in staat om te werken. Als je nou thuis van de trap valt en je breekt je rug??? Mag je je dan ook niet ziek melden omdat het in de privé situatie is gebeurd? Ik ben vorig jaar ook 2 maanden thuis geweest met een burn out, had niks met het werk te maken. Maar ook door mijn overbelaste thuissituatie. Laat de bedrijfsarts maar beoordelen of je terecht ziek bent. Niet je baas. Met mij gaat het goed. Mijn dochter heeft na een paar slopende jaren de diagnose adhd gekregen (+ nog wat andere labeltjes) Omdat ik zoveel herkende in de onrust van mijn dochter (en mijn moeder aan heeft gegeven dat ik vroeger precies zo was) heb ik zelf ook de stap gewaagd om naar de hulpverlening te stappen. Natuurlijk ook voor mijn drankprobleem. Gelukkig had ik een enorme klik met de psychologe. Helemaal eerlijk geweest over mijn drankmisbruik. En mijn levensloop verteld. En over mijn dochter. Na een paar gesprekken ben ik doorgestuurd naar de psychiater. Na onderzoek blijkt dat ik ook adhd heb. Geen verrassing voor me. De psych wilde me een proefbehandeling geven met medicatie maar dan moest ik eerst 10 dagen niet drinken. Ik kon telefonisch hulp vragen als ik het moeilijk kreeg. Maar die 10 dagen zijn gelukt. :-) Inmiddels ben ik dus gestart met medicatie en mijn innerlijke onrust is zo goed als weg. De psychiater dacht dat de behoefte aan alcohol hiermee sterk af zou nemen en dat is zo. Sinds de medicatie heb ik nog totaal geen behoefte aan alcohol gehad. Nu ben ik best nieuwsgierig naar de leden hier. Zijn er hier meer mensen die verslavingsgevoelig zijn voor middelen? Dus niet alleen alcohol maar ook voor blowen en rustgevende medicatie. En die dat gebruiken om rust te krijgen? Want blowen heb ik ook jaren gedaan. dribbeltje reageerde hierop 1
huttula Geplaatst 27 mei 2014 Rapport Geplaatst 27 mei 2014 Dribbel...hoe gaatie? Maxi...de innerlijke onrust heb ik nooit weg kunnen nemen door te gebruiken Heb zelf wel handen vol valriaan,sint janskruid achter over gegooid ...omdst ik gestopt ben ..niks werkt bij mij De onrust van mij zit heel diep van binnen...iets wat ik als klein kind niet gekregen heb..en mijn hele leven op allerlei manieren heb onderdrukt...tot asn verslaving toe En nu ik het weet..geeft mij zoveel rust al...moet wel flink aan mezelf werken....samen met goede therapeut Medicatie is eigenlijk ook onderdrukking Ps bij mij dachten ze ook eerst aan adhd..depressie Als basis als kind niet goed is geweest...kan dat ook veel problemen veroorzaken Ik heb de veslaving niet van een vreemde...mijn moeder had het ook Succes maxi dribbeltje reageerde hierop 1
dribbeltje Geplaatst 28 mei 2014 Auteur Rapport Geplaatst 28 mei 2014 Maxi, wat super van je dat je van de drank af blijft en het niet meer nodig hebt! Ik hoop voor je dat dat blijft. Het is je gegund! Ik ben ook altijd al onrustig geweest, wilde zelfs wel aan de medicatie van man of dochter beginnen om toch te zien of dat wat met me doet. .....Ik gebruik nu nog steeds drank om de onrust te stoppen! Het is dus niet een misstapje maar het is gewoon goed mis. De medicatie nog niet genomen want ik mag er niet bij drinken en niet autorijden en dat moet nu eenmaal. Dat laatste dan! Alhoewel het ook voelt alsof ik moet drinken... Wel vrij genomen op het werk deze week en nog geen verdere stappen ondernomen. Het stomme is dat ik dan toch naar mijn werk ben gegaan, moest nog het eea af hebben en de schilders zijn er iedere dag om 07.00 uur en komen dus ook in min huis dus ben ik maar gevlucht. Ik hoorde dat pas afgelopen vrijdag en baalde zo vreselijk, kan nog niet rustig in mijn eigen huis zijn. Om gek van te worden. Ik leef echt naar volgende week vrijdag toe, het gesprek op school! Ondertussen nog weer een andere school bezocht en ook zij staan niet te springen, ineens zijn de klassen eigenlijk te vol als ze horen dat je kind vanwege problemen en een diagnose weg gaat. Dat wordt dus moeilijker dan gedacht. Nu dinsdag weer naar de HA en psych. Maar ik heb weinig goeds te melden dus kan daar nu al tegenop zien. Je zou denken dat ik steeds weer wat leer wanneer ik drink maar kennelijk is dat onvoldoende, het enige verschil met toen ik hier mijn eerste berichtje neer zette is dat ik nu weet dat ik een verslaving heb en het gebruik om mijn hoofd en gevoel stop te zetten en me zogenaamd veel beter voel. Al is het maar voor een paar uurtjes.....vanaf de gedachte dat het mag tot aan het gevoel verdoofd te zijn! Ik weet het, ik weet het, ik weet het.... Dribbeltje
lady jane Geplaatst 28 mei 2014 Rapport Geplaatst 28 mei 2014 inzichten zonder handeling brengen geen verandering. het is het onderschrift van een medefrummer geweest die mij hielpen standvastig te blijven Dribbel. Op het gevaar dat ik nu advokaat vd duivel speel: jouw drinken heeft gigaveel invloed op alles. Op je kinderen, op je werk, en op de mensen waarmee je omgaat. Ik weet nog hoe fel ik vroeger voor mijn kids opkwam. Maar ook juist dat felle stoot mensen af en dan staan ze al minder open voor wat ik zei en wat er speelde. Ik zie nu ook dat ik bijna altijd bezig was met wat er fout was elders en bij anderen. i.p.v. zelf te veranderen en te stoppen met drinken. Al de inzichten waren er, maar het ernaar handelen niet. Wat mezelf betreft dan he. Maar ik wist niet van dit forum, van het bestaan van Refu, Baclofen en meer dingen. Misschien was ik er gewoon niet aan toe nog het te ontdekken, misschien was ik nog niet eerlijk genoeg naar mijzelf en anderen. En misschien kon dat ook nog niet. En dat kan ook voor jou gelden, dus ik wil graag mild zijn. Hoe het voor jou is weet jij alleen. Durf het aan te gaan Dribbel, hoe moeilijk ook, het loont! Aan alle fronten. kruidenthee67 en dribbeltje reageerden hierop 2
kruidenthee67 Geplaatst 28 mei 2014 Rapport Geplaatst 28 mei 2014 Dribbel, Doorbreek de cirkel door die rotdrank te laten staan! Misschien ben ik wat kort door de bocht, maar ik kan niet anders dan denken, stop daar mee!! Dan kunnen er pas betere tijden komen. Kom op!! Aan de bak! dribbeltje reageerde hierop 1
dribbeltje Geplaatst 28 mei 2014 Auteur Rapport Geplaatst 28 mei 2014 Mijn drankgebruik heeft gigaveel invloed op alles schrijf je, dat het veel van mijn leven beheerst weet ik. Ook als ik niet drink houdt het me bezig dus JA. Maar maakt het mij feller tegen de hele wereld? Schuif ik alles de zaken af, of verschuif ik ze, zie ik niet meer hoe het echt zit, leg ik de schuld bij alle anderen......ik weet het niet. Weet dat mijn felheid mensen afschrikt, vlg mij komt dat niet door de drank - of mijn hersenen moeten al zo zijn aangetast? - maar doordat ik te lang mijn mond hou en als het er dan uit komt dan ben ik best fel ja, zeker als het om min kinderen gaat. Ik geloof niet dat als ik stop met drinken dat mijn leven er ineens veel beter uit gaat zien. Ik ken mezelf nl niet anders dan zo. En ook al is drank al heel lang in mijn leven het is pas de laatste jaren flink uit de hand gelopen. Is alles erger geworden? Ja en nee, ik ben enorm teleurgesteld in veel mensen in het leven en ben een paar keer flink onderuit gehaald en ik vertrouw eigenlijk bijna niemand meer. Uiteindelijk zit je met jezelf en kennelijk kan ik niet zo goed overweg met mezelf. Ik ben altijd al anders geweest, en dat anders werd niet geaccepteerd dus heb ik geleerd vooral mezelf niet te zijn en te zijn wie ik dacht te moeten zijn. Dus alsmaar zoeken naar hoe ik me moest gedragen, nu weet ik gewoon niet meer zo goed wie ik echt ben. Kan mezelf niet echt beschrijven, kan bijna dag voor dag anders zijn. Vind mezelf een veel prettiger mens met een glaasje op, dan kan ik de zaken beter overzien lijkt wel, geniet ik meer van alles en iedereen om me heen, omgeving zie ik beter. Klinkt heel raar natuurlijk, heb het dan ook over 2 tot 3 glazen natuurlijk. Zonder drank is er altijd RUIS, twijfel, boosheid, onrust, onzekerheid, teveel om aan te gaan?? Misschien zit ik er vreselijk naast en is het wel de oplossing voor alles, waarom niet gewoon doen dan en maar zien waar het schip strandt. Tja, da's nu net de bedoeling maar eenmaal een paar weken droog verpest ik het weer! Zelfdestructie! Waarom? Wat maakt dat ik dan toch weer dat eerste glas neem terwijl ik weet dat het dan weer van voorafgaan begint. Dribbeltje
dribbeltje Geplaatst 28 mei 2014 Auteur Rapport Geplaatst 28 mei 2014 Heb net een mail gestuurd naar tactus, mijn aanmelding destijds zou gisteren gesloten worden maar stond nog online zag ik dus heb ik gemaild met een vraag over de volgende stap! Het vervelende is dat ik niet achter mij iPad kan reageren en echt de pc moet gebruiken en die staat middenin de kamer dus weg privacy! Als we ons gevoelsleven afsluiten uit angst dat de prijs te hoog is, lopen we weg voor datgene wat ons leven juist richting en zin geeft. Brene Brown Het is een mooie zin en ik hoop dat ik het ooit mag beleven maar heb er weinig vertrouwen in. Het gevoelsleven van mij is een grote chaos en ik kan er niets mee, maar nu schiet het ook niet op met me dus ik zal er toch een keer doorheen moeten. Wat is mijn allesoverheersende angst? Misschien dan toch de controle verliezen? Dribbeltje
huttula Geplaatst 28 mei 2014 Rapport Geplaatst 28 mei 2014 Wat voor jou choas als chaos voelt...is herkenbaar voor mij En ja met stoppen alleen kon ik het niet redden....dat was geen leven Continue gevecht met jezelf..angst..paniek Altijd op de vlucht...en voor wat voor wie? Wegrennen voor jezelf..jezelf niet zijn..gevoel hebben dat je er niet mag zijn Eigenlijk mijn hele leven lang Onderdrukken met van alles en nog wat om je kop boven water te houden En uit eindelijk het onderspit delven.... Je kan niet vluchten voor jezelf Ik heb ook huisarts en psycholoog in armen genomen....ik was kapot...op Meer als een half jaar in therapie...hardwerken... Resultaat mag er wezen...ik mag er zijn Ben mezelf dankbaar dat ik dit voor mezelf heb kunnen doen Ben er nog niet..maar ik kom er wel Verslaafd worden doe je niet zomaar Dribbeltje Ook voor jou staat er wat moois te wachten...aanvaard alle hulp....werk keihard aan jezelf Je bent het waard om weer te stralen in jou leven dribbeltje en kruidenthee67 reageerden hierop 2
Tine Geplaatst 28 mei 2014 Rapport Geplaatst 28 mei 2014 Lieve Dribbel, wat heb je t zwaar meisje!! Ik weet uit ervaring dat alleen jijzelf de knop om kunt zetten!! De wil is er, anders was je niet hier. Probeer t per dag, per uur. Succes meisje, houdt moed! T komt echt goed!!! dribbeltje reageerde hierop 1
dribbeltje Geplaatst 29 mei 2014 Auteur Rapport Geplaatst 29 mei 2014 Het kip en het ei verhaal inderdaad Peet, dat is mijn strijd. Ik ga niet weer dezelfde discussie met je aan, je bent vrij je mening te geven en hij komt heus wel binnen maar ik vraag me af wat je dan nog op dit draadje doet als je je er alleen maar aan ergert en dat geldt ook voor mensen die het leuk vinden wat jij schrijft! Sla dit draadje gewoon over zou ik als tip willen geven. Hoef je je ook niet te storen aan alle aanstellerij die je voorbij ziet komen! Ik heb het tenslotte allemaal zelf in de hand en bepaal zelf wat ik doe dus ik neem dat eerste glas. Is het jou in een keer gelukt of zijn daar ook meerdere pogingen overheen gegaan? Ik ga ervan uit dat deze site ook voor mensen is die wel willen maar nog zoekende zijn. Mag ik dan mijn strijd niet beschrijven? Nogmaals je hoeft niet mee te lezen maar er zijn vast mensen die er juist wel wat aan hebben. Mij helpt het, gek genoeg, wel ook al val ik steeds terug. Ik heb afgelopen half jaar veel minder gedronken dan al die jaren ervoor, er zijn weken geweest dat ik alcoholvrij was. Ik heb mijn eerste feestjes, etentjes, saaie verjaardagen, borrels op het werk allemaal een keer ervaren zonder drank. Dat is winst, en komt mede door het forum. Maar nogmaals jij mag denken/ schrijven/ confronteren wat je wilt. Of het mij helpt, daar kan ik nu nog geen antwoord op geven. Ik hoop het. Dribbeltje
Aanbevolen berichten
Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen
Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten
Account aanmaken
Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!
Registreer een nieuw accountAanmelden
Ben je al lid? Meld je hier aan.
Nu aanmelden