NU dan echt?

[dribbeltje]

Boodschappen in huis, en de energie lijkt weer op te zijn.....pfff...niet fijn!

Vanavond alleen thuis dus nu al bedenken wat ik ga doen om maar niet te drinken, zeker als ik zo moe en down ben.

Ben wel blij, sorry, dat het prachtige weer omgeslagen is want die hooikoorts is om gek van te worden. Ben wel gek op de zon hoor maar alles wat ineens gaat bloeien is voor mij, en vele anderen, een beetje teveel van het goede.

Lees mee met de andere draadjes, wat een herkenning toch weer. Ook dat saai zijn als je niet meer drinkt. Eigenlijk heb ik altijd al meer behoefte gehad aan wat serieuzere gesprekken en met drank op kon ik in een gezelschap wat makkelijker mee doen met de 'prietpraat ' maar ik heb er eigenlijk niets mee. Zonder drank ben ik gewoon meer mezelf maar dat is voor de omgeving inderdaad vaak anders, confronterend en zelfs wat saai misschien. Ik ga eerder naar huis, ben ook echt eerder moe. En ben minder gastvrij, kon altijd de hele wereld uitnodigen als er maar gedronken kon worden. Want als die ander drinkt dan mag ik dat ook op de middag. Nu ben ik dus niet meer zo gastvrij en ik begrijp dat dat lastig is voor sommige mensen. Wat ik wel het lastigste vind van dit alles is dat mijn man het echt jammer vindt dat ik niet meer wil drinken. Terwijl hij nu ook weer gezien heeft dat ik weer doorsla. Het kan dus niet! Het zal tijd nodig hebben maar ik ben ervan overtuigd dat ik, met de tijd, echt wel weer gezelliger kan zijn.

Misschien ook wat kritischer zijn in de personen met wie ik omga. Juist nu ik merk dat ik het zwaar heb vallen er weer een paar door de mand, wat is dat toch altijd hard!

Dribbeltje

[dribbeltje]

Dank je MG!

Hoe gaat het jou eigenlijk af? Weer gewoon boodschappen kunnen doen?

Heb je het gevoel dat het met de dag makkelijker wordt?

[dribbeltje]

Het gaat hier niet goed, niet in de zin van drinken hoor, ik heb niet gedronken maar het loopt hier hopeloos uit de hand. Een van de grote pestkoppen is bij ons in de buurt komen wonen en nu kan onze dochter niet meer ' vrij ' buiten spelen. Ze is zo boos op mij en ik begrijp dat, ik kan het niet voor haar veranderen en behoor wel voor haar te zorgen! Het speeltuintje waar ze net mocht komen is nu weer verboden terrein. Ik heb haar beloofd te kijken naar een andere school, maar zal het daar ook niet weer opnieuw beginnen? Hoe vaak lees je dat niet dat wisselen van school niet helpt. Ze blijft natuurlijk anders dan andere kinderen.

Gisteren was hij bij ons in de straat, hij gaat heel goed met ons overbuurmeisje/ vriendin/ mede klasgenootje en toen moest ik haar met al mijn kracht tegen houden om te voorkomen dat ze hem zou aanvliegen. Dat zegt wel wat over hoe hoog het haar zit. Iedere avond woede-aanvallen/ huilen, ik ben ten einde raad. Mijn man wil die kinderen en ouders wel heel graag aanspreken op njet zo' n prettige manier, hij is ook nogal explosief. Ik ben zo bang dat de emoties rondom het pesten zo hoog oplopen dat een van ons inderdaad iets stoms gaat doen en dan zijn we nog verder van huis.

Maandag een gesprek, hopelijk brengt ons dat een stapje verder want ik weet niet meer waar ik wel of niet goed aan doe.

Weet alleen dat ik het niet meer weg wil drinken!!

[lady jane]

moeilijk Dribbel.

bij ons hielp de ouders aanspreken meestal niet,

ook zij kwamen voor hun kind op.

school deed zo goed als niets

en 4 verschillende scholen gehad, waar zoon altijd

werd gepest, want idd hij was niet "normaal" en dat

riep ook "niet normale" reacties op bij andere kinderen.

Kinderen zijn wreed soms en ouders en leerkrachten zijn

ook net mensen. Het isoleert jouw dochter, maar ook jullie

als gezin. Terwijl juist iedereen gebaat is om hier goed mee

om te leren gaan, vanuit welke rol je het ook bekijkt.

Misschien bestaat er buurtbemiddeling? Wijkcentrum/buurthuis?

Praten via dat gezin van de overburen kan ook minder bedreigend zijn.

Die zijn jullie waarschijnlijk meer ter wille en hebben minder belang.

Er zal niert zomaar een standaard oplossing zijn.

Het is goed dat je niet drinkt, want nu werkt je intuitie beter en zuiverder.

Dus je kunt helemaal voor en vanuit je kind denken.

Jouw schaamte en schuld hoeft nu geen extra hindernis te zijn en de kans

dat je er uit komt wordt vergroot denk ik zo. Dit is trouwens wel een pracht

motivatie voor je nu om blijvend nuchter en sterk (zo sterk mogelijk) te zijn.

Ooit ga je hier misschien op terugkijken als "het keerpunt".

[dribbeltje]

Dank jullie voor de reacties. Praten met de ouders, hele gesprekken heb ik al in mijn hoofd gevoerd. Ik wil dan graag niet aanvallend zijn want dat roept uiteraard alleen maar weerstand op. De overburen heb ik al lang ingelicht en juist zij reageren zo 'slecht' dat ik bang wordt voor reacties van anderen. Zij vinden het bijna logisch dat onze dochter gepest wordt omdat ze zo opvliegend kan zijn. Dat was en is nog steeds een tegenvaller. Maar ik denk dat ik van de week wel de stoute schoenen aantrek en naar een aantal ouders toe stap. School zit ik nu bovenop, dinsdag weer een gesprek. Ik heb zelf een verslag geschreven van het afgelopen gesprek en de afspraken die we hebben gemaakt en voorstellen die wij gedaan hebben. Een aantal waren zij niet blij mee maar dat maakt me niet meer uit. Dit is het laatste wat we kunnen doen anders moeten we wel van school wisselen. En een klacht indienen!

En inderdaad is het absoluut niet eerlijk dat zij restricties opgelegd krijgt, die discussie hebben we op school ook gevoerd of zitten we nog middenin. Nu doen we thuis hetzelfde, verschil is echter dat wij met haar mee gaan maar dat ze daardoor niet altijd heen kan maakt het toch lastig. Daarnaast vindt ze het niet zo leuk als ik sta op te letten. Snap ik ook wel weer. W.b. Dat aanvliegen, dat is juist een van de problemen, dat vinden de jongens juist leuk maar ze is de jongste/ kleinste van de klas en kan ze echt niet aan. En zeker niet tegen een groepje en dat is wat er gebeurd. Zij is 8 en de jongens om wie het gaat zijn 10 dus echt een groot verschil.

Vanmiddag was hij niet in zicht dus mocht ze wel heen, wel met de belofte dat ze naar huis zou komen als er een groepje ' bekenden' kwamen.

Vanmiddag kreeg ik vanaf 16.00 uur enorme trek, ga ik echt rondlopen en zoeken en eten en nog meer eten. En tot slot heb ik, niet normaal eigenlijk, de drankkast opgeruimd, schoongemaakt, anders ingedeeld! En daarna snel een alcohol vrij biertje genomen, radler! Het is net fris maar ach, in een echt bierglas met schuimkraagje mezelf toch een beetje voor de gek gehouden!

Merk dat rond een uur of 16.00 wel een echt trekmoment is voor mij, tot een uur of 22.00 en dan kan ik aan de chips...;-)

Oeps, zal nog even de kilo's doorgeven.

Dribbeltje

[dribbeltje]

Toen ze 6 was is ze gediagnosticeerd met ASS, autisme spectrum stoornis met hoge intelligentie, tegen Asperger aan, en ADHD.

Mijn man had de wijn klaar gezet met glas en ik heb het weer opgeruimd, ben zo blij! Niet zonder aarzeling maar toch!! Jippie!

Dribbeltje

[Skip]

Goed zeg ! Dat is knap!

[lady jane]

Is het niet tijd Dribbel

om hem te vragen dat niet meer te doen?
Je niet in verleiding brengen, maar je

steunen in je voornemen om juist nu je

hoofd en hart helder te houden?

[RUNNER]

Veel sterkte... lastig hoor! En super dat je niet hebt gedronken!!

[Skip]

En toch is het een heel krachtig gebaar om het glas weer terug te zetten.

[lady jane]

klopt Skip, maar zolang de aarzeling

er nog is, blijft het met vuur spelen

[Monster]

Mee eens; Dribbel wat je man doet is niet helpend, het is onnodig moeilijk. Dit mag je hem heel lief vertellen, lief doch resoluut.

[Monster]

DRIBBEL, KOM D'R ES BIJ. We leven en lezen mee.

[Gast]

We want Dribbel!

We want Dribbel!

We want Dribbel!

[dribbeltje]

Krijg er een glimlach van op mijn gezicht en dat zegt wat momenteel!! Waarvoor dus dank. Dan moet ik wel even wat van me laten horen.

Veel gebeurd, zoveel dat ik het nu eerst weer aan het ordenen ben. Wat hoort waarbij en wat is de volgende stap.

Zo' n grote stap als zaterdag, fles opruimen, zo ging ik zondag weer onderuit en daar baalde ik zo vreselijk van dat ik even ' afstand ' nam van het forum. Alsof het niet genoeg is, ik kan het toch niet, pas terugkomen als ik een maand droog sta, maar het forum helpt mij wel. Maar ik ben zo vreselijk teleurgesteld in mezelf en schaam me dan toch om het weer te moeten vertellen , voor de zoveelste keer. Na zondag niet weer gedronken, al wil ik niets liever. Sta er mee op en ga er mee naar bed.

Zit nu ook weer met hartkloppingen op de bank maar ga toch zo mijn bed in.

Morgen meer, 3 belangrijke gesprekken gehad en wat put dat uit zeg, naast het gewone leven dat maar doordraait.....

Welterusten dan maar.

D

[Gast]

Voor als je dit nog mocht lezen: een goede nachtrust toegewenst.

Fijn dat je even wat liet horen!

 

Succes morgen met de gesprekken.

Laat wat horen hoor!

[Snoek]

Dribbel, niemand is perfect en ik verwacht ook niet dat iedereen op dit forum altijd droog blijft staan. Blijf vooral schrijven!

 

Ben je trouwens bekend met mindfulness? Of met de boeken van Covey (7 eigenschappen van effectief leiderschap) of Viktor Frankl? Volgens mij zijn dat zaken die jou zouden kunnen helpen. Er gebeurt zoveel om je heen en je worstelt zo erg dat je wel wat innerlijke rust kunt gebruiken. Eerst alles mentaal even op orde krijgen, prioriteiten stellen, dingen accepteren die je niet kunt veranderen, vrede hebben met jezelf. Van daaruit is het veel makkelijker om aan jezelf te werken. Heb je jezelf helemaal onder controle dan is het weer makkelijker om goed in harmonie te komen met je omgeving. Die zaken lopen altijd door elkaar heen natuurlijk, maar het kan zeker nuttig zijn!

 

Succes en zet hem op!

[dribbeltje]

Weet eigenlijk niet zo goed waar ik moet beginnen vanuit de chaos in mijn hoofd, zal misschien een warrig verhaal worden maar dan is dat maar even zo. Ik ga inderdaad mijn man vragen om dat niet meer te doen, de wijn klaar zetten. Hij kan zich niet voorstellen dat ik niet meer ga drinken, en hij vindt dat ook njet echt gezellig. Wel makkelijk als ik altijd kan rijden en wel een keer naar huis wil ipv door te willen drinken dus de voordelen ziet hij ook wel. Gewoon drinken zoals hij, met mate, voor de gezelligheid , tja en dat is nu net het probleem. Ik denk dat het niet te bevatten is hoe het is als dat eerste glas eenmaal gedronken is, het niet sociaal meer drinken maar al uitrekenen hoe lang je nog hebt en hoeveel je dan kan drinken. Rondkijken of het al gepast is om een volgend glaasje te nemen, uiteindelijk er gewoon om vragen want dan duurt het me te lang. Ik stop uiteindelijk wel, drink me niet dronken ( is ook veel voor nodig, hebben jullie ook dat narcose niet zo goed werkt, of dat het langer duurt dan gemiddeld??- vroeg ik me even af....zijstraatje) of ladderzat. Althans niet standaard want dat word ik echt ziek en dat vind ik vreselijk.

Nu even terug naar de gesprekken van deze week, 3 maal en nog 1 te gaan samen met mijn dochter want ze wil zelf vertellen ( voor de allereerste keer) bij de gezinscoach dat ze van school af wil. Zij heeft in haar hoofd gehaald dat zij daar voor kan zorgen. Gelukkig kon dat deze vrijdagmiddag nog. Ben benieuwd! Met school weer stevige afspraken gemaakt, nog niet alles rond en daar ga ik nog op teug komen. Ze komen niet meer zo makkelijk van me af. Er is eindelijk het eea gebeurd, ouders van de pestkoppen uitgenodigd, gesprekken met kinderen in de klas. Onze dochter vindt het wel interessant allemaal. Ze mocht zelfs van de week meespelen, en daar vlieg ik dan weer uit de bocht door direct " Echt niet" te roepen, gelukkig bedacht ik me ( advies was inderdaad loslaten en dan maar laten escaleren en dan weer oppakken). Het spelen is goed gegaan zegt ze. Ik ben gewoon echt bang dat ze haar uitnodigen en dan juist gaan pesten, dat zij dat dan niet durft te vertellen omdat ze haar bedreigen. Ik ben zo beschermend nu naar haar, zo angstig, dat dat ook niet goed is. Mijn angst zorgt voor rare verhalen in mijn hoofd, dat ze haar bijv. in de sloot duwen en dat ze dan verdrinkt. Ik vertrouw ze gewoon niet. Wil alles het liefste zien en horen en dat kan natuurlijk niet en dat zou ook niet goed zijn maar wat een strijd in mijn hoofd en wat ben ik blij als ze dan weer veilig thuis is.

Bij de psycholoog vreselijk zitten huilen, om gek van te worden. Als iemand oprecht vraagt of zegt, wat de situatie met mij doet dan begin ik al. Althans daar, ergens anders niet. Me kwetsbaar op gaan stellen is dan ook mijn opdracht, mijn partner laten weten Wat het met me doet en 1 vriendin. Niet verzanden in het alleen maar vertellen wat er allemaal besproken is, welke afspraken gemaakt zijn maar hoe onmachtig ik me voel en hoe verdrietig ik ben over het verdriet van mijn kinderen, ik twijfel. Vind het al heel wat als ik dat bij mezelf toelaat, dat ik daar verdriet om mag hebben en me niet alleen maar storten in het gevecht aan gaan met school of anders...

W.v. Drankgebruik, hij kwam er niet op terug, zei zelfs een paar keer, onder het genot van een wijntje, dat vond ik wel vreemd. Daar heeft hij dus duidelijk geen' kaas van gegeten' en daarvoor moet ik echt een volgende stap zetten bij verslavingszorg maar nu nog niet. Wie weet in de toekomst!?

Moet stoppen!

Dribbeltje

9 april 2014 bewerkt door dribbeltje

[dribbeltje]

En Snoek, zag een folder van mindfulness liggen bij de psych. En die heb ik meegenomen. Maar is weer een aantal dagdelen en ik krijg dat gewoon niet rond nu.

Je hebt helemaal gelijk, mentaal de zaakjes op orde zien te krijgen, daarom bij de psycholoog.....boekentips zijn altijd welkom.

Moet nu echt gaan!

Dribbel

9 april 2014 bewerkt door dribbeltje

[Monster]

dank je voor alles wat je deelt Dribbel, HEEL VEEL STERKTE

[dribbeltje]

Monster, bedankt!

Vanmiddag een spontane uitnodiging van een overbuurvrouw om haar verjaardag te komen vieren met een borreltje!

Die zag ik niet aankomen en wat wilde ik graag heen, zal ik dan alleen even op de koffie gaan? Ik weet wel beter, ik wil graag heen voor de wijn en niet alleen voor haar, Heb besloten het niet te doen, heb snel mijn huispak aangetrokken en een kop slaap lekker thee gezet.

Ga zo een film kijken en dan lekker mijn bed in, morgen weer de hele dag aan het werk buitenshuis!

Dribbeltje

[Gast]

Hoi Dribbel,

 

Wat een hectiek in je leven zeg!

En je blijft overeind en da's een pluim waard!

 

Bijzonder dat de hulpverlener het glaasje wijn aanhaalt. Als dat je soort, dan moet je dat gewoon zeggen, vind ik.

Het is ook maar een mens en misschien heeft hij het niet in de gaten. Dat wordt wel tijd dan.

 

Ik denk inderdaad dat je man het begrijpt hoeveel moeite het jou (en meer mensen hier) het kost om van de drank af te blijven.

Of hij wil het niet begrijpen, misschien onbewust, omdat hij het niet gezellig vindt.

Je gaat hem vragen toch maar biet voor je in te schenken.

Ik hoop dat hij het goed oppikt.

 

Sterkte Dribbel!

[dribbeltje]

Tja, gewoon zeggen, dat is weer lastig, ik ben redelijk goed gebekt en lijk veel te durven zeggen maar zoiets als dit, zo assertief ...dat wordt lastig. Vorige keer heb ik het alcoholprobleem ook zelf weer naar voren gebracht, stond in mijn aanvraag en in het intake-formulier. Hij had al wel aangegeven dat als alcohol het grootste probleem is dat ik dan beter naar tactus kon gaan, of dat het naast elkaar zou kunnen. Ik heb toen zelf aangegeven dat ik eerst dit wil proberen, ik denk dat het meer en meer drinken een gevolg is van het inadequaat omgaan met problemen die op mijn pad zijn gekomen. Hoe ga ik daar mee om, en hoe zou ik daar mee om kunnen gaan en ruimte creëeren voor verdriet dat er mag zijn. Ik hoop dan dat het anders leren omgaan met .....mij leert dat drinken niet meer nodig is. Hier op het forum blijven en boeken lezen helpt mij ook. En als dan toch blijkt dat het niet voldoende is tja, dan is er maar een volgende weg en die is naar tactus!

Moet weer gaan.

Dribbeltje

[lady jane]

Dan heb je nu mooi een onderwerp voor de volgende sessie:

beetje assertiever voor jezelf op kunnen komen!
Dit is nl een wezenlijk iets Dribbel.

En als je een vb moet geven, kun je altijd drinken noemen als

manier waarmee je hier mee om bent gegaan.

Maar dat het drinken nu averechts werkt en je de emoties die nu komen

toch beter wilt leren hanteren. Het heeft allemaal met elkaar te maken.

Niet drinken geeft je de ruimte die je nu nodig hebt en hij kan je helpen

om er zo goed mogelijk mee om te leren gaan en er alles uit te halen!

[huttula]

Ook je draai vinden in het nuchtere wereldje met alle ups en downs is geen makkelijke.

Jezelf veranderen omdat de oude ik met drank niet gewerkt heeft, is een beste opgaaf

Goed dat je hulp zoekt op alle mogelijke manieren.

Ach en hulpverleners zoals psychologen weten wel dat normaal niet zo normaal is,

Ik zelf voel me bij tactus meer op mijn gemak met gesprekken want ja ik ben al bijna 3 jaar van de drank af en toch heeft het verslavings gedrag met oude en nieuwe ik veel overeenkomsten

Succes Dribbel je bent het waard