Hallo allemaal,
Ook ik ben nieuw, en ook ik ben geschrokken van mijn alcoholgebruik.
Of ja, ik ben eigenlijk heel erg geschrokken van het scala excuusjes dat ik in mijn hoofd heb zitten.
Allemaal redenen waarom mijn drankgebruik "wel meevalt", of redenen om het drankgebruik "te verantwoorden" (rotdag, goeie dag, verdrietig, gelukkig).
Door mijn smoezenscala heb ik niet gezien dat ik wel degelijk abnormaal drink, ook mede doordat ik gewoon functioneer.
Ik ben moeder, ik ben echtgenote, ik werk, ik studeer. Het is tot vandaag niet eerder in me opgekomen dat ik moet oppassen.
Nu pas zie ik dat ik ondanks al mijn smoezen, jarenlang (bijna) dagelijks gedronken heb (flesje wijn, sixpack bier) Het is er in geslopen. Het is 'normaal' geworden, terwijl het dat natuurlijk niet is. Wat mij ook niet vreemd is, is dat ik me een keer of 3 per maand helemaal klem kan zuipen (uiteraard met "goeie" redenen: Ik ben toch zo verdrietig, bla bla). Om meerdere redenen wil ik er van af: Voor mijn kind, voor mijn man, en voor mijn eigenwaarde. Omdat ik waarschijnlijk veel van jullie verhalen ga lezen, vond ik het wel zo eerlijk als ik ook met de billen bloot ga (zo voelt dat nu nog). Bij deze. Ik denk dat ik jullie hulp nog wel eens hard nodig kan gaan hebben. Hopelijk kan ik op mijn beurt ook iets voor jullie betekenen.
Groetjes, Kosies