Spring naar bijdragen

NU dan echt?


dribbeltje

Aanbevolen berichten

Even kort, het gaat niet goed met me. Heb niet weer gedronken dus dat gaat wel goed maar sta niet zo stevig in de schoenen momenteel. Brokkel beetje bij beetje af, althans zo voelt het. De strijd met school, omgeving, alles op alles zetten voor een goede plek voor onze dochter vraagt zoveel dat ik me net staande kan houden maar ik ga niet opgeven. Nog 6 weken tot de zomervakantie en dan moet het rond zijn, wat de uitkomst ook zal zijn. Het werk kan me momenteel gestolen worden, ga braaf maar eigenlijk is het niet te doen momenteel. Met de psych. Wel weer veel op een rijtje gezet en veel gehuild, ik weet wat me te doen staat maar ik durf me echt niet ziek te melden. Moeten zij de dupe worden van mijn privé situatie? Ze hebben natuurlijk liever dat ik stop met werken, er zijn teveel uren voor de hoeveelheid mensen die rondlopen dus enige angst eruit te worden gegooid is ook aanwezig. We kunnen echter mijn salaris echt niet missen. Heb inmiddels wel gedeeltelijk oud.verlof opgenomen voor het nieuwe schooljaar zodat ze niet meer naar de BSO hoeven dus er zijn ook lichtpuntjes hoor.

Het gekke is dat ik het weekend dus een biertje, zware bieren, ging drinken en het hele beloningssysteem veel te goed zijn werk deed. Kunnen ontspannen, heerlijk geslapen....ik heb toch al iedere dag hoofdpijn dus die katerige hoofdpijn kon er ook nog wel bij. Ik ben nog steeds overtuigd dat het niet goed is hoor maar op de een of andere manier lukt het dan toch niet. Ga me echt aanmelden maar kan het, ook wat tijd betreft, het er nu niet bij hebben. Of moet echt de stap nemen en me ziek melden! Maar ik ga dit echt niet bespreekbaar maken op mijn werk. Heb nu voldoende bewezen dat ik het alleen niet kan.

Dribbeltje

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi Dribbel,

 

Je schrijf " Moeten zij de dupe worden van mijn privé situatie?"

 

Arbeidscontracten, wetgeving en verzekeringen zijn er op ingericht, dat een werknemer soms niet voor 100% inzetbaar is.

Het gaat dan niet alleen om klachten met een zuiver lichamelijke oorzaak (griep, gebroken been), maar ook over de geestelijke gezondheid.

Wat jij prive problemen noemt, vallen daar ook onder.

Als je slecht kunt functioneren en steeds slechter gaat functioneren, dan is dat het moment om de rem er op te gooien.

Onafhankelijk van waar de oorzaak nu ligt.

Ook jouw situatie valt onder de afspraken, regels en voorzieningen.

 

Maak daar dan ook gebruik van als het nodig is.

Schep ruimte voor jezelf daar waar dat mogelijk is.

Jij en je gezin zijn dat waard.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Lieve Dribbel,

Jouw verhaal gaat me aan het hart. En waarom? Omdat ik de indruk krijg dat jij jezelf zo wegcijfert. Ik ben bekend met het hebben van een kind dat extra zorg nodig heeft. Ik wilde die zorg zelf geven, doorgaan en nog eens doorgaan....Dan heb jij je werk, werk wat verre weg plezierig voor je is (reden en oorzaak daar gelaten, de andere strubbelingen waar je mee te kampen hebt. En dan lees ik dat jij jezelf de vraag stelt 'of het werk de dupe moet worden van jouw prive situatíe'. Ik ben van mening dat er maar 1 de dupe is en dan ben jij!! Jij en alleen jij. Klaarstaan voor je kinderen, je werk....Meis het is nu jezelf die aan de beurt is. Wat zou ik graag zien dat je nu voor jezelf (en je gezin) kiest. Je bent het waard, je verdient het.

Heel veel kracht en sterkte. :rose:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dribbel, als je met je psych wel open kunt praten

over drank, kinders, jezelf en eventueel ziek melden,

dan zou je daarmee je volgende stap kunnen bespreken.

Je denkt misschien in korte termijn oplossingen daar waar

lange termijn stappen waarschijnlijk beter zijn voor jou/jullie

en uiteindelijk ook je werk. met een officieel steuntje in de rug sta je sterker. :rose:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Afgelopen donderdag op het werk een bijna paniekaanval gehad, vreselijk naar, kon mezelf na enkele minuten herpakken vandaar het woordje bijna.......direct de HA gebeld en wat geregeld op het werk en medicatie meegekregen, lorazepam, voor 10 dagen met de belofte er NIET bij te drinken. Toch terug naar mijn werk gegaan, gesprek met de manager en dat was vreemd. De ziektewet was geen optie omdat het mijn thuissituatie betreft en ik geen rugklachten oid heb..?? Huh? Hij had nog eens over mijn situatie nagedacht en ik mocht wel ontslag nemen, zij hebben een teveel aan formatie en ik een overbelaste thuissituatie, niet dat ze me kwijt wilden maar het was puur en alleen voor mij zodat ik voldoende tijd voor mijn gezin zou hebben! Met deze verstandhouding kan ik een uitkering krijgen de komende 2 jaar en hoefde ik alleen maar te solliciteren. Jullie begrijpen dat ik niet van enthousiasme overliep.....

Ik heb direct aangegeven hier niets voor te voelen en als ik me ziek wilde melden dat de beoordeling hiervan dan door een arts moest gebeuren. Ik moet dus op mijn hoede zijn. Ik mocht wel volgende week vrij nemen dus heb ik dat maar gedaan.

Hij had overigens geen signalen van slecht(er) functioneren mijnerzijds. Dusssss.....

Ben op mijn werk gebleven en ook vanmorgen gewoon gewerkt, ambulant dus dat is veel beter te doen.

Medicatie dus nog niet kunnen starten omdat ik daar suf van kan worden en dan niet mag rijden.

Met school is het ook hoog opgelopen en het is onvoorstelbaar hoe lomp ze zijn. Gelukkig via het behandelend centrum nu een afspraak met 3 externe organisaties en school. Insteek is nog steeds speciaal onderwijs en we blijven ervoor vechten, althans ik.

School heeft ook een commissie ingeschakeld die achter hun beslissing staat. Ik vind het zo vreselijk dat een school niet het belang van het kind voorop zet maar hun gelijk willen halen over de rug van. Vandaag weer een naar voorval, ze heeft de plekken nog in haar hals staan en er is een foto van haar gemaakt in de klas waar ze haar weer hebben uitgelachen. Ik ben woest!

Onze jongste moet vanavond afzwemmen dus ik kan niet drinken nu en dat is goed, daarna maar snel wat innemen zodat ik ook niet kan gaan drinken.

Dribbeltje

bewerkt door dribbeltje
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi Dribbel,

 

Allereerst sterkte met al het gedoe.

Ik hoop voor jou dat er snel verandering in de situatie met je dochter kan komen.

Hou je goed hoor! Drank lost niets op.

 

Op je werk hoor je " De ziektewet was geen optie omdat het mijn thuissituatie betreft" .

Volgens mij is dat onzin. Als jij om wat voor reden dan ook je werk niet (goed of volledig) kunt uitvoeren, mag je je ziek melden volgens mij.

Lost je baas anders je problemen thuis op? Nee toch?

Bij het UWV kun je telefonisch navraag doen: 0900 - 92 94

 

Succes Dribbel!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Lijkt mij ook een goed plan dat wat MG voorstelt. Het kan je zoveel meer zicht geven op je rechten, plichten, mogelijkheden....Wellicht kan het een grote steun zijn en het gevoel 'van met je rug tegen de muur te staan' wat verlichten. Ze zitten er voor je, maak er gebruik van...Toi toi toi en sterkte hoor!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hallo,
 

Ik heb ondanks advies geen eigen "draadje" aangemaakt, ook niet naar huisarts geweest, of wat dan ook. Dit vind ik nog steeds te confronterend. Ik heb een probleem, "maar ook weer niet".
Het feit dat ik afgelopen november had toegegeven dat ik een probleem had/heb, heeft me enorm geholpen. Het ging reuze goed, de juiste contacten verbroken, en de juiste contacten aangehouden.
En nu, een half jaar later, merk ik dat het toch zo makkelijk niet gaat. In het begin voel je je trots en heb je je doorzettingsvermogen. Dit gaat gepaard met enorme pijn, omdat je jezelf eindelijk leert kennen en dat is super confronterend.

Na dat half jaar, merk ik dat ik het weer nodig heb om even van me af te schrijven. Dus ik maak gebruik van het "draadje" van Dribbeltje.
 

Hoe gaat het met Dribbeltje?
 

Met mij gaat het redelijk goed. Er komen nu veel dingen tegelijk op me af en ik merk dat ik de hulp van dit forum weer nodig heb. Gewoon, voor de herkenning en de acceptatie. Het kost me erg veel moeite om niet te vluchten in de drank. Tot nu toe doe ik dat niet, vluchten. Maar de verleiding is irritant aanwezig. Ik voel me er zwak door, bah.

Groetjes,
Kosies

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dribbeltje, ben je al bij inspectie geweest voor dochter?
Die kan helpen in het belang van jouw kind,

èn zo nodig de school aanpakken als zij fouten maken.

En ook eventueel helpen een andere plek te vinden en er voorrang/spoed

aan te koppelen. Wat er ook gebeurt in de toekomst, het is goed als de situatie

gemeld wordt, elke stap is er een.

 

Kosies, welkom,

als je reacties wilt

waarom dan geen eigen plekje zoeken?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Toch nog even een reactie van mij.

Dribbel, ondanks je mis stapje, toch goed bezig meid!

Dat gedoe op je werk is belachelijk!

Meid, je zit tegen een burn out aan. Of dat nou door je thuissituatie komt of door je werksituatie...

Dan ben je niet in staat om te werken.

Als je nou thuis van de trap valt en je breekt je rug???

Mag je je dan ook niet ziek melden omdat het in de privé situatie is gebeurd?

Ik ben vorig jaar ook 2 maanden thuis geweest met een burn out, had niks met het werk te maken.

Maar ook door mijn overbelaste thuissituatie.

Laat de bedrijfsarts maar beoordelen of je terecht ziek bent. Niet je baas.

Met mij gaat het goed.

Mijn dochter heeft na een paar slopende jaren de diagnose adhd gekregen (+ nog wat andere labeltjes)

Omdat ik zoveel herkende in de onrust van mijn dochter (en mijn moeder aan heeft gegeven dat ik vroeger precies zo was) heb ik zelf ook de stap gewaagd om naar de hulpverlening te stappen.

Natuurlijk ook voor mijn drankprobleem.

Gelukkig had ik een enorme klik met de psychologe.

Helemaal eerlijk geweest over mijn drankmisbruik.

En mijn levensloop verteld. En over mijn dochter.

Na een paar gesprekken ben ik doorgestuurd naar de psychiater.

Na onderzoek blijkt dat ik ook adhd heb. Geen verrassing voor me.

De psych wilde me een proefbehandeling geven met medicatie maar dan moest ik eerst 10 dagen niet drinken.

Ik kon telefonisch hulp vragen als ik het moeilijk kreeg.

Maar die 10 dagen zijn gelukt. :-)

Inmiddels ben ik dus gestart met medicatie en mijn innerlijke onrust is zo goed als weg.

De psychiater dacht dat de behoefte aan alcohol hiermee sterk af zou nemen en dat is zo.

Sinds de medicatie heb ik nog totaal geen behoefte aan alcohol gehad.

Nu ben ik best nieuwsgierig naar de leden hier.

Zijn er hier meer mensen die verslavingsgevoelig zijn voor middelen?

Dus niet alleen alcohol maar ook voor blowen en rustgevende medicatie.

En die dat gebruiken om rust te krijgen?

Want blowen heb ik ook jaren gedaan.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dribbel...hoe gaatie?

Maxi...de innerlijke onrust heb ik nooit weg kunnen nemen door te gebruiken

Heb zelf wel handen vol valriaan,sint janskruid achter over gegooid ...omdst ik gestopt ben ..niks werkt bij mij

De onrust van mij zit heel diep van binnen...iets wat ik als klein kind niet gekregen heb..en mijn hele leven op allerlei manieren heb onderdrukt...tot asn verslaving toe

En nu ik het weet..geeft mij zoveel rust al...moet wel flink aan mezelf werken....samen met goede therapeut

Medicatie is eigenlijk ook onderdrukking

Ps bij mij dachten ze ook eerst aan adhd..depressie

Als basis als kind niet goed is geweest...kan dat ook veel problemen veroorzaken

Ik heb de veslaving niet van een vreemde...mijn moeder had het ook

Succes maxi

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maxi, wat super van je dat je van de drank af blijft en het niet meer nodig hebt! Ik hoop voor je dat dat blijft. Het is je gegund!

Ik ben ook altijd al onrustig geweest, wilde zelfs wel aan de medicatie van man of dochter beginnen om toch te zien of dat wat met me doet. .....Ik gebruik nu nog steeds drank om de onrust te stoppen! Het is dus niet een misstapje maar het is gewoon goed mis. De medicatie nog niet genomen want ik mag er niet bij drinken en niet autorijden en dat moet nu eenmaal. Dat laatste dan! Alhoewel het ook voelt alsof ik moet drinken...

Wel vrij genomen op het werk deze week en nog geen verdere stappen ondernomen.

Het stomme is dat ik dan toch naar mijn werk ben gegaan, moest nog het eea af hebben en de schilders zijn er iedere dag om 07.00 uur en komen dus ook in min huis dus ben ik maar gevlucht. Ik hoorde dat pas afgelopen vrijdag en baalde zo vreselijk, kan nog niet rustig in mijn eigen huis zijn. Om gek van te worden.

Ik leef echt naar volgende week vrijdag toe, het gesprek op school! Ondertussen nog weer een andere school bezocht en ook zij staan niet te springen, ineens zijn de klassen eigenlijk te vol als ze horen dat je kind vanwege problemen en een diagnose weg gaat. Dat wordt dus moeilijker dan gedacht.

Nu dinsdag weer naar de HA en psych. Maar ik heb weinig goeds te melden dus kan daar nu al tegenop zien.

Je zou denken dat ik steeds weer wat leer wanneer ik drink maar kennelijk is dat onvoldoende, het enige verschil met toen ik hier mijn eerste berichtje neer zette is dat ik nu weet dat ik een verslaving heb en het gebruik om mijn hoofd en gevoel stop te zetten en me zogenaamd veel beter voel. Al is het maar voor een paar uurtjes.....vanaf de gedachte dat het mag tot aan het gevoel verdoofd te zijn!

Ik weet het, ik weet het, ik weet het....

Dribbeltje

Link naar opmerking
Deel via andere websites

inzichten zonder handeling

brengen geen verandering.

 

het is het onderschrift van een medefrummer geweest

die mij hielpen standvastig te blijven Dribbel.

Op het gevaar dat ik nu advokaat vd duivel speel:

jouw drinken heeft gigaveel invloed op alles.

Op je kinderen, op je werk, en op de mensen waarmee je omgaat.

Ik weet nog hoe fel ik vroeger voor mijn kids opkwam.

Maar ook juist dat felle stoot mensen af en dan staan ze al

minder open voor wat ik zei en wat er speelde.

Ik zie nu ook dat ik bijna altijd bezig was met wat er fout was elders en bij anderen.

i.p.v. zelf te veranderen en te stoppen met drinken.

Al de inzichten waren er, maar het ernaar handelen niet. Wat mezelf betreft dan he.

Maar ik wist niet van dit forum, van het bestaan van Refu, Baclofen en meer dingen.

Misschien was ik er gewoon niet aan toe nog het te ontdekken, misschien was ik nog niet

eerlijk genoeg naar mijzelf en anderen. En misschien kon dat ook nog niet.

En dat kan ook voor jou gelden, dus ik wil graag mild zijn.

Hoe het voor jou is weet jij alleen. Durf het aan te gaan Dribbel, hoe moeilijk ook, het loont!

Aan alle fronten. :rose:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Mijn drankgebruik heeft gigaveel invloed op alles schrijf je, dat het veel van mijn leven beheerst weet ik. Ook als ik niet drink houdt het me bezig dus JA. Maar maakt het mij feller tegen de hele wereld? Schuif ik alles de zaken af, of verschuif ik ze, zie ik niet meer hoe het echt zit, leg ik de schuld bij alle anderen......ik weet het niet. Weet dat mijn felheid mensen afschrikt, vlg mij komt dat niet door de drank - of mijn hersenen moeten al zo zijn aangetast? - maar doordat ik te lang mijn mond hou en als het er dan uit komt dan ben ik best fel ja, zeker als het om min kinderen gaat. Ik geloof niet dat als ik stop met drinken dat mijn leven er ineens veel beter uit gaat zien. Ik ken mezelf nl niet anders dan zo. En ook al is drank al heel lang in mijn leven het is pas de laatste jaren flink uit de hand gelopen. Is alles erger geworden? Ja en nee, ik ben enorm teleurgesteld in veel mensen in het leven en ben een paar keer flink onderuit gehaald en ik vertrouw eigenlijk bijna niemand meer. Uiteindelijk zit je met jezelf en kennelijk kan ik niet zo goed overweg met mezelf. Ik ben altijd al anders geweest, en dat anders werd niet geaccepteerd dus heb ik geleerd vooral mezelf niet te zijn en te zijn wie ik dacht te moeten zijn. Dus alsmaar zoeken naar hoe ik me moest gedragen, nu weet ik gewoon niet meer zo goed wie ik echt ben. Kan mezelf niet echt beschrijven, kan bijna dag voor dag anders zijn. Vind mezelf een veel prettiger mens met een glaasje op, dan kan ik de zaken beter overzien lijkt wel, geniet ik meer van alles en iedereen om me heen, omgeving zie ik beter. Klinkt heel raar natuurlijk, heb het dan ook over 2 tot 3 glazen natuurlijk. Zonder drank is er altijd RUIS, twijfel, boosheid, onrust, onzekerheid, teveel om aan te gaan??

Misschien zit ik er vreselijk naast en is het wel de oplossing voor alles, waarom niet gewoon doen dan en maar zien waar het schip strandt. Tja, da's nu net de bedoeling maar eenmaal een paar weken droog verpest ik het weer! Zelfdestructie! Waarom? Wat maakt dat ik dan toch weer dat eerste glas neem terwijl ik weet dat het dan weer van voorafgaan begint.

Dribbeltje

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Heb net een mail gestuurd naar tactus, mijn aanmelding destijds zou gisteren gesloten worden maar stond nog online zag ik dus heb ik gemaild met een vraag over de volgende stap!

Het vervelende is dat ik niet achter mij iPad kan reageren en echt de pc moet gebruiken en die staat middenin de kamer dus weg privacy!

Als we ons gevoelsleven afsluiten uit angst dat de prijs te hoog is, lopen we weg voor datgene wat ons leven juist richting en zin geeft.

Brene Brown

Het is een mooie zin en ik hoop dat ik het ooit mag beleven maar heb er weinig vertrouwen in.

Het gevoelsleven van mij is een grote chaos en ik kan er niets mee, maar nu schiet het ook niet op met me dus ik zal er toch een keer doorheen moeten. Wat is mijn allesoverheersende angst? Misschien dan toch de controle verliezen?

Dribbeltje

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Wat voor jou choas als chaos voelt...is herkenbaar voor mij

En ja met stoppen alleen kon ik het niet redden....dat was geen leven

Continue gevecht met jezelf..angst..paniek

Altijd op de vlucht...en voor wat voor wie?

Wegrennen voor jezelf..jezelf niet zijn..gevoel hebben dat je er niet mag zijn

Eigenlijk mijn hele leven lang

Onderdrukken met van alles en nog wat om je kop boven water te houden

En uit eindelijk het onderspit delven....

Je kan niet vluchten voor jezelf

Ik heb ook huisarts en psycholoog in armen genomen....ik was kapot...op

Meer als een half jaar in therapie...hardwerken...

Resultaat mag er wezen...ik mag er zijn

Ben mezelf dankbaar dat ik dit voor mezelf heb kunnen doen

Ben er nog niet..maar ik kom er wel

Verslaafd worden doe je niet zomaar Dribbeltje

Ook voor jou staat er wat moois te wachten...aanvaard alle hulp....werk keihard aan jezelf

Je bent het waard om weer te stralen in jou leven :)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Het kip en het ei verhaal inderdaad Peet, dat is mijn strijd.

Ik ga niet weer dezelfde discussie met je aan, je bent vrij je mening te geven en hij komt heus wel binnen maar ik vraag me af wat je dan nog op dit draadje doet als je je er alleen maar aan ergert en dat geldt ook voor mensen die het leuk vinden wat jij schrijft!

Sla dit draadje gewoon over zou ik als tip willen geven. Hoef je je ook niet te storen aan alle aanstellerij die je voorbij ziet komen!

Ik heb het tenslotte allemaal zelf in de hand en bepaal zelf wat ik doe dus ik neem dat eerste glas.

Is het jou in een keer gelukt of zijn daar ook meerdere pogingen overheen gegaan?

Ik ga ervan uit dat deze site ook voor mensen is die wel willen maar nog zoekende zijn.

Mag ik dan mijn strijd niet beschrijven? Nogmaals je hoeft niet mee te lezen maar er zijn vast mensen die er juist wel wat aan hebben. Mij helpt het, gek genoeg, wel ook al val ik steeds terug. Ik heb afgelopen half jaar veel minder gedronken dan al die jaren ervoor, er zijn weken geweest dat ik alcoholvrij was. Ik heb mijn eerste feestjes, etentjes, saaie verjaardagen, borrels op het werk allemaal een keer ervaren zonder drank. Dat is winst, en komt mede door het forum.

Maar nogmaals jij mag denken/ schrijven/ confronteren wat je wilt.

Of het mij helpt, daar kan ik nu nog geen antwoord op geven.

Ik hoop het.

Dribbeltje

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Heb je nog even opgezocht, je wilde al jaren stoppen vertel je en je bent door het verliezen van je baan, de uitdaging aangegaan en dat is je in een keer gelukt! Dat is inderdaad erg knap. Maar wat als je in de jaren daarvoor hier ook was komen kijken en mee was gaan schrijven, die jaren waren toch ook een strijd, toen wist je toch ook dat je niet goed bezig was? Misschien zelfs zo nu en dan geprobeerd te minderen ? Ik weet het niet hoor maar het lijkt nu net alsof ik niet het recht heb hier te schrijven omdat ik niet zo knap ben dat ik de drank gewoon laat staan.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik houd niet zo van "liken"Dribbel,

maar wel van de manier waarop je voor jezelf opkomt.

Natuurlijk heb en neem jij het recht om hier te schrijven,

net als de anderen. De mening van één is de mening van één.

Dit is een plek om die te ventileren. En wat je ervan meepikt is

meegenomen. daar is het forum voor. je kunt dus leren incasseren

ook zonder alles wat men schrijft voor waarheid aan te nemen.

het is een mening, en zelfs dat in een momentopname.

Zie het maar als een uitdaging om te komen waar jij wilt komen.

Maar ga je gekwetstheid/boosheid of wat het ook oproept niet gebruiken

om weer aan drank toe te geven. Je bent op weg naar minder drinken

en hopelijk stoppen. Hoe minder zijwegen op deze weg, des te eerder

ga jij oogsten.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik weet niet zo goed wat het allemaal bij mij oproept.....ben niet zo goed in het herkennen van al die gevoelens.

Het zet me zeker niet tot drinken aan, daar zijn genoeg andere redenen voor in mijn hoofd en daar zit Peet zijn reactie zeker niet tussen. Toch raakt het me wel, misschien het altijd en eeuwig niet goed genoeg voelen! Het niet waard zijn, denken iets niet te kunnen. Wie ben ik nou? Misschien raakt het me daarom. Zeg het maar, het zal vast weer ergens goed voor zijn. Ik heb niet boos gereageerd vind ik zelf, ben ik ook niet.

Gisteravond vroeg naar bed maar het slapen ging niet dus toch een lorazepam genomen en ik heb heerlijk geslapen. Kon vanmorgen zelfs gewoon even blijven liggen, zonder dat er direct van alles moest. Toen een heerlijk ontbijt voor mijn gezin gemaakt. Goede start van deze dag!

Aangeboden vandaag te zullen rijden dus niet in de gelegenheid komen en dan snel thuis er weer innemen zodat ik ook niet ga drinken.

Als ik weer zo fijn slaap dan wordt het morgen weer een heerlijk ontbijtje!

Fijne dag allemaal!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...