zaterdag 17 mei 2025

[Lika]

Aha!!

[bumperjim]

Mn hond heeft precies dezelfde (nou ja iets groter) als je het haar eraf scheert, wat bij de operaties gebeurde. Dat zag er een paar weken heel kippig uit, totdat het weer voldoende behaard was. Het nieuwe haar is trouwens niet mooi "gelukt", niet dat je daar iets aan kan doen maar gek genoeg groeit het niet op dezelfde manier terug.

Overigens moet ik dringend grasmaaien vandaag, nu we het hebben over groeien en alles. 

[Etty]

Ik herken het ook @Rosee, behoefte aan stilte en meer aandacht voor mijn introverte kant.  Ik vind het fijn en wil er zoveel mogelijk aan toegeven. Dat heb ik nog nooit gedaan en ik ben nieuwsgierig wat daar uit komt. Al komt wel vaak dat stemmetje opzetten, dat het wil veroordelen.  Extravert zijn lijkt  mijn norm te zijn geweest tot nu toe.  Drukte. 

[Yana]

Ik herken het ook. Al 25 jaar geleden ben ik van een druk leven in de stad naar de stilte van het Franse platteland verhuisd. Mijn vrienden van toen sloten weddenschappen af over hoe snel ik terug zou zijn, de langste gok was drie maanden.

Van heel veel sociale interactie naar zo goed als niks, ik kan het kennelijk allebei. Ik zou nu niet meer terug willen naar die drukte en gedoe, lijkt me moeilijk standhouden zonder drank en jointjes want dat was ook heel ruim aanwezig toen.

Er wordt altijd zo gehamerd dat we sociale wezens zijn en contacten nodig hebben; een groot netwerk lijkt van levensbelang. Ik heb dat niet en dat vind ik prima (en soms baart het me zorgen), al woon ik wel samen, geen idee hoe ik het in m'n eentje zou doen.

De ontmoetingen die ik wel heb vind ik vaak niet geweldig, veel mensen zijn zo vol van zichzelf, dat lult maar door over van alles en nog niks. Maar een enkele keer is een ontmoeting mooi, warm en bijzonder ❤️

[lady jane]

Ook hier een heel kleine groep mensen om me heen en voor nu prima. En me gisteren gelaafd bij de uitvaart van man van vriendin. Ik kan niet schatten maar tegen de 200 bezoekers leek me. Wat een warm bad aan liefde. En ontroerende herinneringen kregen we te horen. Terwijl hij al 25 jaar invalide was en stierf aan de MS. Hoe anders wordt dat bij mij. En dat is goed voor mij zo. En mn kinderen zullen zich hopelijk oprecht gesteund weten door weinigen. Of door broer/zus. Na afloop wilde ik tussen veel mensen zijn maar zonder contact. Vreemd misschien maar ik ben naar Amsterdam amstel getreind en via de alb.cuijp naar CS gelopen. En 4 uur later was ik weer thuis en genoot van de stilte.