Aangenaam, ger. Een verslaafde lapzwans.

[Germul]

Goedenavond,

 

Ik schrijf dit bericht met een wodka fles half leeg naast me. 21 jaar, verslaafd aan de borrel. Dit is allemaal begonnen door uitgaan met vrienden, begint onschuldig wat te veel drinken,  uitgaan en af en toe een boete voor wildplassen. Op den duur wordt je wat ouder, vrienden gaan ieder hun eigen kant en de lol van uitgaan gaat eraf. Ik ging ipv het drinken met uitgaan over naar drinken thuis, alleen. Woonde eerst thuis bij pa, toen was dit probleem ook al een verslaving maar viel het mij zelf nog niet zo op. Dronk elke vrijdag en zaterdag minimaal een sixpack halve liters, maar dit dronk ik ook tijdens uitgaan dus dat is normaal dacht ik, alleen.

 

Ging op mezelf, begon wijn, bier en meer te drinken op doordeweekse dagen. Het drinken ging van 2 dagen naar 4 a 5, begon te merken ik had een verslaving maar deed er niks aan. Vervolgens op reis gegaan, had een onderneming die ik volledig online kon uitvoeren. Kwam weinig mensen tegen, dus door verveling bleef ik 4 a 5 keer per week drinken. Door de alcohol mijn online onderneming kwijtgeraakt, door te laat opstaan door de drank natuurlijk.

 

Criminaliteit ingegaan om mijn drank en luie leven te kunnen bekostigen, ik wil er nu echt uit. Telkens hou 5 dagen ongeveer vol, en begin ik me in mezelf heel wat te voelen. Ik denk dan veel momenten wat is het leven toch mooi zonder alcohol, maar dan komt de avond. het is 18.00, en ik moet nog een hele avond, en heb niks te doen, dan gaat het in mijn hoofd zo:. ''je hebt het al weer 5 dagen volgehouden, nu mag je wel weer even ontsnappen'' Ik denk dat het steeds fout gaat na ongeveer 5 dagen omdat: Begin dan meer herrineringen terug te krijgen, en meer helder na te denken. Omdat de alcohol langzaam je lichaam verlaat. bijvoorbeeld: van mijn vriendin op me 19e. Dan bekijk ik haar socials, kijk ik hoe ik ben nu en moet ik de fles pakken. Voel mij mislukt op moment, zie er ook slecht uit naar eigen zeggen Ik ben het meeste kwijtgeraakt door mijn leven op moment, vrienden, banden met familie, vrijheid (rechtzaken aanstaande) en mijn zelfsrespect.

 

Soms kraam ik wartaal uit, bezopen. Ik durf vaak mijn whatsapp niet te openen als ik wakker ben, omdat ik bang ben wat ik weer voor dronken gelul heb uitgekraamd naar mensen op me whatsapp. Mijn moeder vader zus weten het probleem inmiddels wel, ik ben al naar een drank instantie geweest, het kan mij niet helpen. ''download deze app, dan kan je elke dag bijhouden hoeveel geld je bespaart hebt op alchohol. Of ''lees dit boek door, daar kan je heel wat uit halen'' Ik weet wel wat ik moet hebben, weer een doel in leven, waar ik volop voor ga. Dat heb ik niet nu, en ben ik altijden naar opzoek dus geef me die tip niet alsjeblieft. Heeft iemand een tip voor als je nog geen nieuw doel hebt gevonden?

%s om %s bewerkt door Germul

[Germul]

en de criminaliteit ben ik nu ook uit, ik zoek naar een nieuw doel. wat moet ik doen om de tijd door te komen, zonder het doel nog gevonden te hebben. stress rechtzaken en dergelijke komt natuurlijk ook bij het drankprobleem kijken, dat weet ik. Maar het is voornamelijk dat doel dat voel ik. Ik voel niks meer, waarvoor ik kan leven. Ik wil waarde aan het leven kunne geven, maar kan het niet vinden/voelen

%s om %s bewerkt door Germul

[bumperjim]

Das normaal. Je komt uit een situatie, zoals wij allemaal trouwens, waar het doel van je leven gewoon in de koelkast staat. Haal je dat weg, dan mag je dus een nieuw doel verzinnen.

Ik zit met hetzelfde probleem, de kids (de volwassenen bedoel ik) zijn nu het huis uit en ik voel me behoorlijk doelloos.

Begin aan iets nieuws, iets groots, iets moeilijks. Geen snelle bevrediging zoals met alcohol. 

[Claudius]

Welkom hier, ik zo maar geen oplossingen voor je. Zoek een bezigheid buiten de alchohol. 

[Bob]

Goed dat je hier komt schrijven, Germul. Wat Bumperjim schrijft zou ik ook willen adviseren. Begin bijvoorbeeld aan een opleiding, online of liever nog (deels) klassikaal en dwing jezelf een dagpatroon inclusief vulling van avonduren met iets anders dan vluchten in de drank. 

Realiseer je wel dat alcohol in de gehele maatschappij "normaal" is, en helemaal zonder uitgaansleven op jouw leeftijd lijkt me ook maar niks. Dus moet je wegen zoeken die bij je passen en daar zelf in blijven sturen. 

%s om %s bewerkt door Bob

[Rosee]

Lieve Germul, als je dit leest ben je waarschijnlijk net wakker met een kater, voel je je * en weet je misschien nog amper dat je dit hebt geschreven. Maar dit is een goede eerste stap! Je bent nog zo jong en kan je hele leven nog omgooien. Misschien eerst focussen op geen alcohol en dan pas op een doel. Het is een vicieuze cirkel. Dag voor dag niet drinken en niet ineen keer alles willen veranderen

[lady jane]

welkom Germul. Wat een eenzaam verhaal. en wat herkenbaar.
Nutteloos voelen, geen ambitie, geen passie en dat verdoven.
Het stomme is dat tips krijgen je misschien niet uitdaagt?
Ik zou er zo gauw geen weten.
Voor mij hielp sporten wel, want in teamverband en ik wilde niemand 
in de steek laten. Maar de doelen/doeletjes kwamen pas na het stoppen,
toen ik meer feeling met mezelf kreeg. Ik heb veel in de natuur gefietst en
gewandeld. Even afstand van de thuissituatie nemen en geduld leren hebben.
En ik heb wel hulp leren vragen destijds. Hier op t forum kreeg ik dat.
Ik zou je een buddy gunnen. Wat voor mij/ons hier werkt kan voor jou ook werken.
En kleine stapjes leiden tot mooie dingen.

%s om %s bewerkt door lady jane

[Germul]

dankje voor jullie berichten, dat doet me goed. Ik denk dat je met sporten in teamverband wel een hele goede voor me hebt. Ik was namelijk tot mijn 15e top sporter, toen ik afviel omdat ik niet meer goed genoeg was ben ik gaan feesten. En is het uit de hand gelopen.

[Claudius]

Aan welke sport deed je of wil je doen? 

[Lonster1]

Dat je op je 21ste het uitgaan al beu bent, is goed nieuws. Dan ben je meteen minder in de verleiding. Jezelf vergelijken met anderen en op de socials kijken is natuurlijk nooit een goed idee, maar ja. Als je de drank weg haalt, komen de emoties en gedachten binnen. Een boek lezen of cursus doen om daar mee om te leren gaan zou ook een plan kunnen zijn.

Zoek een baan, opleiding en/of vrijwilligerswerk waarbij je je nuttig voelt. Ga sporten. Doe iets waarbij je verbinding hebt met anderen.  Zoek niet meteen naar een levensdoel, maar naar je doel voor de komende maanden. Maak het niet te groot, je hebt tijd genoeg.

[Sophie84]

Op 27-2-2025 om 18:48 zei Germul:

dankje voor jullie berichten, dat doet me goed. Ik denk dat je met sporten in teamverband wel een hele goede voor me hebt. Ik was namelijk tot mijn 15e top sporter, toen ik afviel omdat ik niet meer goed genoeg was ben ik gaan feesten. En is het uit de hand gelopen.

Niet goed genoeg zijn. Deed dat zeer?Oprechte vraag omdat het voor mij (en denk velen met mij) de kern van mijn alcoholmisbruik was. Na wat wijntjes werd ik pas milder voor mezelf en vond ik mezelf wel goed genoeg.

Dus dat kan zomaar een sleutel liggen. Niet dat je het dan meteen opgelost hebt maar je triggers leren kennen is cruciaal. 

[Germul]

ik wil graag op al jullie antwoorden reageren, maar ik snap niet helemaal hoe dit moet. Daarom reageer ik op het laatste antwoord. Op gebied van sport niet echt, want ik stond het hele jaar al wissel, dus ik had me voorbereid op het afvallen. Ik werd weggestuurt bij de club, en in dat zelfde jaar ging ik ook van havo naar mavo. Dat was een hele andere wereld, van een topsport klas havo naar een mavo klas waar de helft van de klas in de pauze blowt en spijbelt. De adrenaline die ik kreeg van een doelpunt scoren, of een wedstrijd winnen zocht ik ergens anders in. Ik was sowieso altijd al wel een jongetje van kattenkwaad, maar tot acceptabele grens. Toen ik daar terechtkwam ben ik onbewust meegegaan in het drinken, blowen enzovoort. Om de kick maar weer terug te voelen, het voelen ''leven'' Om op je vraag terug te komen, het is niet dat ik mij niet goed genoeg voel. Tuurlijk, ik voel me meer op mijn gemak met een borrel op als ik in gesprek ben met iemand, maar als ik nuchter ben heb ik niet het gevoel dat iemand beter dan mij is. Wel was het zo, als ik naar een verjaardag of iets dergelijks ging moest ik altijd bedenken wat ik ging zeggen omdat ik een tijd niet juist leefde. En als ik dan onderweg was naar zoiets zat ik hele scenarios te bedenken wat me gevraagd kon worden en hoe ik daar dan juist op kon antwoorden. Maar nu is dat voorbij, en drink ik nogsteeds, het zit m in t doel. Ik heb altijd wat gehad met dieren, ik zit er aan te denken om hem missschien te peren naar afrika, in een resort werken met dieren zoals tijgers of apen die ziek zijn of iets dergelijks. Je vangt ze op, zorgt voor ze en als ze weer beter zijn kunnen ze weer mooi de natuur in, hun natuurlijke habitat. Dieren zijn puur, dat vindt ik mooi. Wat me tegen houdt is dat ik dan denk, dan zit je daar en heb je misschien een paar hele mooie jaren. Maar dat soort banen zijn waarschijnlijk niet voor altijd, kom je op je 25e terug met niks. En dan? Me gevoel zegt het een, me verstand zegt bouw alles hier op zodat je ook kan denken aan kinderen, vrouw wat ik heel grg zou willen. Maar ik weet niet of ik in het nederlandse systeem wel van de drank af kan blijven, vindt het niet leuk hier. (op moment)

15 uur geleden bewerkt door Germul

[Germul]

ik merk ook dat ik alleen schrijf bij een halve fles sterk op, herkennen jullie dit? De volgende ochtend weet ik wel dat ik dit geschreven heb, maar vindt ik het moeilijk om het terug te lezen. Gevoelens zijn voor mij persoonlijk moeilijk te uiten, maar met een halve fles op komt het er uit.

[Claudius]

7 uur geleden zei Germul:

ik merk ook dat ik alleen schrijf bij een halve fles sterk op, herkennen jullie dit? De volgende ochtend weet ik wel dat ik dit geschreven heb, maar vindt ik het moeilijk om het terug te lezen. Gevoelens zijn voor mij persoonlijk moeilijk te uiten, maar met een halve fles op komt het er uit.

Heb jij misschien een aandoening zoals autisme? Ik herken het wel niet echt want als ik dronk uitte ik mij echt niet meer maar viel ik in slaap.