Sophie84

Ben eraf gebleven gisteren! Vannacht te pletter gezweet. Niet alleen van warmte maar is volgens mij ook afkicken. Voelde me heel goed toen ik wakker werd. Trots dat het gelukt is. Daar hou ik me aan vast. Heb het alleen vandaag alweer behoorlijk moeilijk. Ergens was het gewoon dom om voor dit weekend te stoppen ivm feestjea. Maar na dit weekend begint m'jn PMS waar ik veel last van heb en dat is een enorme trigger die ik voor wilde zijn en al een paar dagen onderweg zijn met stoppen. Ik bekijk het nu niet eens meer per dag maar zelfs per uur.....en ik blijf zoveel mogelijk aan vannacht denken hoe trots ik was.

Ik ben poepchagrijnig. Het is weekend (voor mij dan). Lang weekend met m'n lief. Ik zit continu in strijd met mezelf sinds het avondeten en ik haat dit gevoel pffff. Ik wil een wijntje en een sigaretje. Lekker buiten op het terras. Nu voelt het wel ff als niet mogen en dus krijg ik innerlijke strijd. Ik hoop niet dat dit zo het hele weekend gaat zijn want dan is dat lekkere lange weekend goed verpest. En van die hitte word ik ook al stront chago. Dus ik moet me echt enorm inhouden om me niet op te winden en naar de winkel te sjeezen. Bah.

Ja echt hoor, ik spreek met mezelf niet eens echt een termijn af. Bekijk het met de dag. Dat voelt beter.Anders voelt het al snel als straf en dat werk bij mij alleen maar averechts. Ik mag wel drinken, maar ik wil het niet. Punt.

Bluuuhhh slap momentje! Zin in een wijntje! Komt door het lekkere weer en dat ik thuis ben, alleen. Aan het werk, dat wel. Normaal zou ik dan alsnog een wijntje niet schuwen haha. Vanochtend heb ik een flesje alcoholvrije prosecco gekocht. Die is voor het weekend, als we een weekendje samen weg zijn. En ik heb kinderchampagne gekocht haha, van die appeldrank met bubbels. Waarschijnlijk vind ik het alsnog te zoet maar ik probeer maar gewoon vanalles uit. De tips met thee ga ik ook nog proberen. Gewoon water of spa rood met citroen vind ik ook heel lekker. Zo mijn zin is alweer wat gezakt. Grappig hoe goed het werkt om even van je af te schrijven. Ik wil het namelijk echt heel graag. En ik denk ook dat ik tzt heus wel weer eens ooit een wijntje drink. Dan koop ik gewoon alleen 1 zo'n miniflesje. Ik denk echt als ik het niet in huis heb, dat ik prima maar heel af en toe kan drinken. Maar nu is nog te vroeg. Ik ga mn fles appelbubbels nu maar eens open trekken en in een heel feestelijk champagneglas gieten. Gewoon: omdat het kan.

Woop woop! Dag 2 zit erop! Niet gedronken en niet gerookt vannacht slecht geslapen mug op de kamer. Zweten als een gek (zoals voorspeld). Maar ik stond toch aardig fris op uiteindelijk wel moeite om echt op te starten. Heb tijdens het etentje 1 radler 0,0% op. Drink normaal nooit bier maar vond dit wel lekker. Verder een tonic en 2 Spa rood. Mijn gezelschap koos voor wijn. Ik kreeg wel de vraag waarom ik niet mee deed. En ook nog een "ach doe er toch eentje". Maar ik hield voet bij stuk; vandaag niet. Nu ga ik niet zeggen dat het me niks deed. Maar wel minder dan ik dacht. Het is vooral dat ik niks anders zo lekker vind als wijn. Zat er maar geen alcohol in! Ik hou van het fris zure. Ken geen enkel fris dat daarop lijkt. Alles is me al snel te zoet. Zelfs tonic en Ginger ale. Dus als iemand nog tips heeft; hoor ze graag! Liefs zonder suiker of zo min mogelijk. Nu lekker slapen. Hopelijk zonder muggen.

Welkom! Ons verhaal lijkt wel een beetje op elkaar. Al was het bij mij toch al wel regelmatig een fles per dag. Doordeweeks iets minder maar nog altijd teveel. Ik hoop dat ik terug kan ooit naar casual drinken. Want ik vind wijn ook gewoon echt heel erg lekker. Maar inmiddels dronk ik het weg als ranja. Zo jammer dat het zoooo slecht voor je is. Ik kreeg er regelmatig ook last van, alsof ik net niet doorhad dat het genoeg was. Geen enorme katers ofzo maar wel opstartproblemen en vermoeidheid. Dat was voor mij een teken dat dit toch echt niet meer kon. Ik wil nu voorlopig helemaal niet drinken. Hoe lang? Geen idee. Tot ik er niet meer aan denk in ieder geval. En als ik al ooit weer iets drink dan ga ik hele harde afspraken maken met mezelf. Zo is het me ook gelukt om suiker vrijwel helemaal te laten staan dus dit moet ook lukken! Heel veel succes! We kunnen dit!

Ik merk wel gelijk dat jullie aanmoediging helpt. Pffff ben d'r nu toch al wel een hele tijd mee bezig zo om de 10 min. Ervaar heel veel onrust nu. Hoort er bij. Fijn om dat hier dan even te kunnen luchten. Ik ga maar op tijd slapen. Dat wordt zweten vannacht....ben eerder paar dagen gestopt en toen zweette ik me rot 's nachts. Hoort er helaas ook bij. Ik zie toch wel op tegen dat etentje morgen. Denk dat ik gewoon vooraf heel duidelijk meldt dat ik niet drink omdat ik gezonder wil doen (uiteraard weet niemand naast mijn man hoeveel ik werkelijk drink). Hoop stiekem dat die ander dan ook geen zin heeft om te drinken en het ook bij water/fris houdt. Maar zo wel, dan is het gelijk een goede vuurdoop. Waarschijnlijk meldt ik me dan wel vanaf het toilet haha. Ohhhh wat ben ik toch erg!! Niet roken heb ik trouwens nog minste moeite mee. Komt ook wel omdat de sigaretten die ik rookte niet meer verkocht mogen worden en de voorraad is echt helemaal op. Al het andere vind ik al snel goor. Dus dat helpt wel lekker mee ;-) En ik rookte alleen maar alleen; zonder anderen om me heen. Dus heb daar in gezelschap geen last van gemis. Da's dan weer een voordeel. Ik wens jullie allemaal een hele fijne avond! Fijn dat jullie er zijn! Hoop binnenkort ook goede support voor een ander te kunnen zijn. Maar nu ff nog handen vol aan mezelf pffff

Komt nog wel een keer! Heb al 2 tonic op ipv 2 wijn. De start is gemaakt. Zoek eigenlijk iets met minder suiker. Maar voor de start is het prima. Overdag drink ik alleen koffie, thee of water. Natuurlijk heb ik nu mega zin in een sigaret met een wijntje maar we gaan dit fixen!! Morgen ook eerste etentje met iemand waarmee ik altijd wijn drink. Wordt nog een hele opgave maar dat is morgen en vandaag is vandaag!

Ga zo gelijk ff kijken, thanks! Moet ik die dan trouwens zelf aanmaken? Want ik zie er alleen een van 1 augustus en het is inmiddels natuurlijk al 3 augustus....

Jaaaa Go Forza!!! Tot nu toe gelukt vandaag?

Morgen is het zover. Dit weekend heb ik nog gedronken en gerookt. Maar ik ben er klaar voor. Ik ga dit forum nodig hebben om van me af te schrijven. Ik weet dat ik het kan. Dat ik die drank en sigaretten helemaal niet nodig heb. Er komt rust en energie voor terug. De eerste week een weekend zal het meest lastig zijn. Ik heb nog een kladje wijn in de koelkast. Die gaat wel op vandaag. Toch een soort van afscheid vanavond. Klinkt dat gek? Tijd voor een nieuw hoofdstuk!

Oh daar ga ik naar kijken. Beetje steun van lotgenoten is super fijn!

Ik volg. Bij mij is het ongeremde namelijk ontstaan toen ik met AD begon ivm postpartum depressie. Ik kreeg zelf het idee dat AD me zo afvlakte dat ik dat weer probeerde te compenseren met alcohol maar dit kan zomaar totaal anders zijn.

Ok. Sophie heeft een plan.... Vanaf maandag is het gedaan. Waarom maandag? Omdat ik vandaag nog een feestje heb en ik op een werkdag veel minder moeite heb met niet drinken dan in het weekend. Zo heb ik er volgend weekend vast 5 dagen opzitten. Die zullen ook niet super makkelijk zijn maar dan is de kop eraf. Volgend weekend hebben we een lang weekend samen vrij. Dus dat zal wel ff gek voelen. Maar toch wil ik het niet tot daarna uitstellen want zo is er altijd wel wat. Ik stop met drinken en met roken. Want als ik drink wil ik roken en andersom idem. Dus eerst met het een stoppen en dan met het ander lijkt me veel moeilijker. Met m'n lief heb ik afgesproken dat ik wil dat alles uit huis is; lege flessen en volle flessen. Sigaretten en aanstekers. De AD blijf ik voorlopig slikken. Dat komt later. Ik ben blij dat dit forum er is. Voel ik me toch minder alleen.

De postpartum depressie ben ik wel uit. Daar heb ik veel hulp bij gehad van GGZ en later psycholoog. Ik heb maandag afrondend gesprek met m'n psycholoog. AD en alcohol zijn zeker niet goed. Ik wil van beide af. Soms denk ik; sluit me ajb 3 weken op in een hok en dan kap ik met alles in één keer. Want als ik me bedenk dat ik en weer rook, en teveel drink, en van de AD af wil dan pfffff. En ik weet: stapje voor stapje. Maar na 2 jaar knokken om weer er bovenop te komen ben ik het knokken zelf ook gewoon echt moe.

Ik heb eerlijk gezegd nog geen plan. Weet alleen dat het genoeg is. En dat het dus tijd is voor een plan.

Ik slik sinds twee jaar antidepressiva ivm de postpartum depressie. Dit verlamd denk ik zoveel dat ik daardoor meer en meer ga drinken om toch iets te voelen. Door de AD heb ik minder zin in seks. Gooi er een paar wijntjes in en ik ga ervoor. Ik heb altijd gedichten geschreven. Dit kan ik niet meer. Tenzij ik een paar wijn op heb. Dan gaat het weer prima. Als ik drink krijgt ik inspiratie. Voel ik me meer mezelf. Heeft iemand enig idee of dit met elkaar te maken kan hebben? Ik voel me vooral een grote failure. Vind dat ik dit zelf moet kunnen. Maar ik vraag me steeds vaker af of dat wel kan...

Had geen reacties verwacht. Ben inmiddels alweer een falend flesje wijn verder. En morgen weer werken. Doe ik gewoon. Hoe dan? Ik voel me telkens zo schuldig. En zo leeg. Ik ben vooral heel erg moe. Waar begon jullie omslag?

Hoi allemaal, Ik ben Sophie. En ik ben nieuw hier. En ik vind dit heel eng! Want het is de eerste keer dat ik over mijn verslaving(en) praat. In 2018 was ik zover dat ik 3 jaar niet gerookt heb en dronk ik alleen af en toe op een feestje. In dat jaar werd ik ook voor het eerst moeder en belandde ik in een diepe postpartum depressie. Tijdens die postpartum depressie begon ik weer met roken. Af en toe een sigaretje. Ook begon ik met een wijntje. Af en toe wat ontspanning. Aangemoedigd voor mijn partner; ik was dan toch een stuk relaxter. Nu, 2020, ben ik 2 jaar verder en drink ik elke dag. Soms 2 glazen, meestal meer. Een fles kost me geen moeite meer. Ik functioneer prima maar ben alles behalve trots. Ik voel de eerste klachten. Het begin van het eind. Ik begreep dit alles nooit tot ik er nu zelf mee te maken heb. Ik ben tegen niemand eerlijk. Het vreet aan me; bij elke stoppoging opnieuw. En ik weet niet meer wat ik moet doen. Ik voel me waardeloos. Schuldig naar mijn gezin. Mijn werk. Altijd maar dat masker. Ik weet ook nog niet waar ik moet beginnen om hier een einde aan te maken maar ik hoop dat dit een eerste stap is. Blijkbaar kan ik het niet alleen. Alles wat ik wil, heb ik. Ik mag niet klagen. Maar mijn gezondheid gaat eraan op deze manier. En ik wil niet dat mijn kleintje hier ooit iets van mee krijgt. Waar begon jullie herstel? Zocht je hulp? Deed je het alleen? Liefs, Sophie