Heintje Davids

[Mariann]

Herkenbaar, ook zo'n moment gehad afgelopen vrijdag, dar het ons zo kan overvallen, maar voldoende verstand om te weten dat het niets toevoegd om te drinken, juist tegenovergestelde idd.

[Pytje]

Ik heb al bijna (nou ja, nog twee weken te gaan) een half jaar niet gedronken. Er zijn - tot nu toe - een paar momenten geweest, waarop ik dichtbij een gedachte van “het is mooi geweest, wat maakt het uit” was, maar dat ging voorbij zonder een glas ter hand te nemen. Wat daarin echt verschil heeft gemaakt is het verslavingstraject dat ik ben doorgegaan en nu inmiddels heb afgerond. Niet zozeer wat het me inhoudelijk heeft gebracht, maar wel de moeite die ik heb gedaan om zover te komen en de energie die ik er in heb gestopt. Ook toen het traject twee weken geleden werd afgesloten, was de gedacht er natuurlijk weer: “ nu ben ik toch genezen, nu kan het toch wel weer, nu hoef ik me niet meer te verantwoorden”, maar ook die gedachten gingen voorbij zonder dat ik opnieuw naar de fles greep. En nu ligt er dus de rest van mijn leven voor me. Is dat voor de rest een alcoholvrij bestaan? Het doel, dat ik formuleerde bij Tactus, was dat ik een jaar zonder alcohol wilde leven. Nu spookt die afspraak wel eens door mijn hoofd….betekent dat dan toch dat ik misschien over een half jaar misschien toch….enz.enz… En dan neem ik het mezelf kwalijk dat ik niet gewoon direct voor de rest van mijn leven heb gesteld. Want dan zou ik dat dilemma dus niet meer tegenkomen. Grrrrr. 

Speelt dit omdat ik de alcohol nu mis? Nee, ik geloof niet dat ik dat nog doe. Ik voel me op een bepaalde manier wel bevrijd. Vooral van wazige avonden en katers. Daar wil ik niet naar terug. Als ik al denk aan drinken dan wil ik terug naar het stadium voordat het echt een probleem werd. Het stadium waarin ik ook dagelijks dronk, maar dat heel gewoon vond, er vrolijk van werd, soms de scherpe randjes niet voelde en het vooral als een smeermiddel in mijn sociale leven functioneerde. Het is een periode in mijn leven waar ik nu met alcohol toch nooit meer naar terug kan. Met name omdat ik mezelf inmiddels zo goed ken, dat ik weet dat ik eigenlijk helemaal geen sociaal dier ben, dat ik liefst dingen alleen doe en op de manier waarop ik dat zelf wil. Daar kan geen smeermiddel meer tegenop.

Dat laatste accepteren vind ik misschien nog wel het lastigste. Er blijft steeds meer een Pytje over, die niet meer verdwaald raakt in rook, drank en aandacht van anderen, maar eentje die niet vlucht. En dat is nog best een wezentje, dat nog niet zo goed weet wat ze dan wel met zichzelf moet….. 

 

[reboot]

Bijna een half jaar.

Je was hier, verdween, kwam weer terug maar ook toen sloop je langzaam weer weg, en dat ging nog een keer zo.

Nu sta je steviger en zit je al op een half jaar, de alcohol ebt langzaam weg, veel moeite en energie heeft het gekost misschien niet weten waar je het zoeken moet, maar ik lees zoveel moois hierboven hoe je als persoon bent, en je zelf herondekt.

Niet meer vluchten, acceptatie niet meer dwalen ik denk zelfvertrouwen krijgen 

Lekker door gaan zo

 

 

 

4 mei 2023 bewerkt door reboot
Tekst bewerkt

[Pytje]

Dank voor je bemoedigende woorden @reboot!

[Oskar]

Op 30-4-2023 om 20:01 zei Pytje:

Wat daarin echt verschil heeft gemaakt is het verslavingstraject dat ik ben doorgegaan en nu inmiddels heb afgerond. Niet zozeer wat het me inhoudelijk heeft gebracht, maar wel de moeite die ik heb gedaan om zover te komen en de energie die ik er in heb gestopt.

Heel erg herkenbaar. 

Op 30-4-2023 om 20:01 zei Pytje:

En dat is nog best een wezentje, dat nog niet zo goed weet wat ze dan wel met zichzelf moet….. 

Dat hoeft ook niet zo nauwkeurig. Volgens mij lopen wij allen vaak maar wat tastend en struikelend rond over deze aardbol, ook al willen we onszelf of de ander graag doen geloven dat wij de weg goed weten.

 

Daar tegenover vind ik wat je hierboven ook schreef wel weer een belangrijk inzicht:

Op 30-4-2023 om 20:01 zei Pytje:

Met name omdat ik mezelf inmiddels zo goed ken, dat ik weet dat ik eigenlijk helemaal geen sociaal dier ben, dat ik liefst dingen alleen doe en op de manier waarop ik dat zelf wil.

Zo heb ik het zelf ook ervaren. En nu mijd ik waar ik me niet op mijn gemak voel en doe ik wat ik wel aangenaam vind. Het klinkt nogal onnozel en voordehandliggend, maar het heeft me bijna vijftig jaar gekost om zover te komen.

[Pytje]

Tijd voor een kleine update: gisteren in de auto (want daar kan ik altijd goed nadenken) een beetje de balans zitten opmaken van mijn alcoholvrije bestaan tot nu toe. Het is gek dat het aan de ene kant al zo gewoon is om niet te drinken, maar aan de andere kant toch ook nog erg aanwezig. Er gaat (nog) geen dag voorbij dat ik er niet aan herinnerd word. En vaak zou ik willen dat het (net als bij de sigaretten) helemaal geen issue meer is voor mij. Dan vind ik het proces van afkicken lang duren. Tsjaa, ik weet wel dat het niet anders is, maar het is taai soms. 

Twijfels zijn er niet echt. Soms een kleine aanval van verlangen, maar die zijn snel weg. 

Ik ben wel dankbaar dat ik op dit punt ben gekomen: met hulp van verslavingszorg, therapie en het lezen van veel boeken van lotgenoten. En natuurlijk met hulp van velen op dit forum. 

[Mariann]

Hoi pytje

Heel herkenbaar wat je zegt, het is nu een half jaar geleden dat ik de laatste keer dronk.  Maar ben er nog dagelijks mee bezig. Geen craving of zelfs trek en toch blijft het onderdeel van je gedachten. Toch verandert het wel, nog niet zolang geleden kon ik op mijn werk denken, als ik vanavond thuis ben dan.....Dit heb ik nu niet meer, dat  bedenk ik.mij nu pas eigenlijk! Dus het verandert wel, maar zijn kleine stappen. 

25 mei 2023 bewerkt door Mariann

[Pytje]

Gisterenavond had ik het moeilijk en wil dit graag even delen. In het verleden was het zo “relaxt” om ‘s avonds bij dit mooie weer samen buiten te gaan zitten met een fles wijn. En dan wat te kletsen. Nu ga ik met een boek naar bed, deels omdat ik gewoon moe ben, maar deels ook omdat me nog steeds wat onthand voel zonder een glas wijn. Ik kon niet in slaap komen en begon me af te vragen of dit nu allemaal wel zo goed is voor mijn relatie, nu ik meer mijn eigen weg ga. 

Ons leven is meer veranderd dan ik had gedacht. Mijn man zal er niet snel iets van zeggen omdat hij achter mijn besluit staat, maar ik weet dat ook hij dat vindt. 

Ik ben maar wat gaan googelen en heb tenslotte een vakantie naar Italië geboekt voor in september. We hadden nog steeds niets besloten wat te doen en dat had voor een deel ook te maken met mijn dubbele gevoelens bij vakantie. Want zittend voor de tent…..

Het voelt alsof ik even een nieuw besluit moet nemen: deze zomer geen alcohol! Het voegt niets toe. Beter kan ik mijn tijd besteden aan het zoeken van mogelijkheden om het contact in de relatie op een andere manier vorm te geven.

Het is rustig op het forum, maar ik kan me zo voorstellen dat veel mensen last hebben van dit soort gevoelens, juist in de vakantieperiode.

[Bob]

Ik ben indertijd alcoholvrij begonnen in de vakantietijd. Grofweg heb je twee opties, realiseerde ik me:

1) Je ziet het als een bijna onoverwinnelijk probleem, want ... (vul hier allerlei redenen in waarom het moeilijk is).
2) Je ziet het als een interessante uitdaging en bereid je voor op een kansrijke aanpak.

Dus: hoe kun je "relaxed" bij mooi weer buien zitten zonder wijn. Iets anders drinken misschien? Niet steeds terugdenken maar vooruitdenken naar een heerlijk nuchtere toekomst? Je kunt het thuis al oefenen.

Kies je voor 1) of overkomt je die optie zonder duidelijke keuze, dan blijft het waarschijnlijk keer op keer lastig.
Kies je voor 2) en slaag je in je opzet dan worden de volgende vakanties vanzelf makkelijker.

 

[lady jane]

13 uur geleden zei Pytje:

Ons leven is meer veranderd dan ik had gedacht.

Het evenwicht is verstoord nu en heeft wat tijd nodig voor daar weer rust in is,
en ja daar zijn jullie niet de enigen in hier. Maar die verandering zal positief uitpakken
als jullie volhouden en niet deze fase aangrijpen om terug te gaan naar drinken @Pytje
Zoveel jaren gedronken @Pytje dat heeft een ongezonde invloed op relaties.
Geef het de tijd om ten goede te keren.  Ik meen dat je nog niet een lange tijd droog staat?
Nu doorzetten versterkt je nieuwe basis, ook uiteindelijk in de relatie, daar hoort deze fase
gewoon bij. Maar het is te doen, dat hebben meer mensen hier al laten zien. houd vol!

[Mariann]

Zo herkenbaar,  onze momenten zijn er nu ook niet. Samen in de tuin wat drinken, onze relatie is daardoor niet meer hetzelfde. Ook mijn man zegt dat het prima is zo, maar we missen wel wat, zeker nu het langer duurt. Maar we krijgen er andere dingen voir terug, ik ben nu de volgende dag fris en daardoor doen we leuke dingen samen ipv thuis blijven omdat ik te duf was om wat te ondernemen. Dat vind ik nu normaal  maar dat was het niet.

En vakantie, wij gaan overmorgen weg en inderdaad, dit vind ik wel de grootste uitdaging tot nu toe.

[Emmy]

Herken het wel een klein beetje, maar merk ook dat er andere dingen voor in de plaats zijn gekomen. Scheelt misschien ook dat mijn partner niet of nauwelijks drinkt en dat ook nooit heeft gedaan. Samen een wijntje drinken deden we dus ook nooit. De gesprekken die we voeren zijn er denk ik alleen maar beter en oprechter door geworden. Vakantie kan ik me voorstellen dat je daar tegenop ziet. Zelf al een weekje weggeweest een paar maanden terug en al verschillende weekendjes. Een aantal zag ik enorm tegenop, omdat het met mensen was die nog wel veel innemen. Maar moet zeggen dat het inmiddels zo’n gewoonte is niet te drinken dat het voor mij eigenlijk geen issue meer is. Ik hoop dat je de vakantie ook zo gaat ervaren!

[Bianca1]

Ik vind feestjes en vakantie-avonden nu soms zó lang duren. Dan ben ik er na een uur of 2 wel klaar mee. Maar ja, ik kan moeilijk op een bruiloft na een uurtje zeggen: dahaag, ik ga naar huis, ik ga lekker met een boekje naar bed. Mét alcohol was de tijd zo om. De dagen daarna daarentegen waren vreselijk. 

[Bianca1]

Mijn partner drinkt wel maar alleen bij gelegenheden. Dan wil hij als allerlaatste naar huis. Wat een lange zit is het dan. Hij is wel een vrolijke drinker gelukkig. Het samen in een roesje komen mis ik soms maar het kon ook ineens zomaar omslaan. Wat dat betreft voelt het nu wat saaier. Minder groots en meeslepend. Ik heb de neiging om het samen aangeschoten raken soms te romantiseren geloof ik

[Pytje]

11 uur geleden zei Bob:

Ik ben indertijd alcoholvrij begonnen in de vakantietijd. Grofweg heb je twee opties, realiseerde ik me:

1) Je ziet het als een bijna onoverwinnelijk probleem, want ... (vul hier allerlei redenen in waarom het moeilijk is).
2) Je ziet het als een interessante uitdaging en bereid je voor op een kansrijke aanpak.

Dus: hoe kun je "relaxed" bij mooi weer buien zitten zonder wijn. Iets anders drinken misschien? Niet steeds terugdenken maar vooruitdenken naar een heerlijk nuchtere toekomst? Je kunt het thuis al oefenen.

Kies je voor 1) of overkomt je die optie zonder duidelijke keuze, dan blijft het waarschijnlijk keer op keer lastig.
Kies je voor 2) en slaag je in je opzet dan worden de volgende vakanties vanzelf makkelijker.

 

Dank je, Bob! Dat zet me weer even op het goede spoor.

[Pytje]

11 uur geleden zei Mariann:

Zo herkenbaar,  onze momenten zijn er nu ook niet. Samen in de tuin wat drinken, onze relatie is daardoor niet meer hetzelfde. Ook mijn man zegt dat het prima is zo, maar we missen wel wat, zeker nu het langer duurt. Maar we krijgen er andere dingen voir terug, ik ben nu de volgende dag fris en daardoor doen we leuke dingen samen ipv thuis blijven omdat ik te duf was om wat te ondernemen. Dat vind ik nu normaal  maar dat was het niet.

En vakantie, wij gaan overmorgen weg en inderdaad, dit vind ik wel de grootste uitdaging tot nu toe.

Ben heel benieuwd hoe je het gaat ervaren Mariann. Ik hoop dat je echt gaat genieten! 

[Etty]

Op 22-6-2023 om 09:13 zei Pytje:

 

Het voelt alsof ik even een nieuw besluit moet nemen: deze zomer geen alcohol! Het voegt niets toe. Beter kan ik mijn tijd besteden aan het zoeken van mogelijkheden om het contact in de relatie op een andere manier vorm te geven.

 

Wij zijn samen veel gaan wandelen en de gesprekken die je kunt hebben met een fles wijn, dat alle tijd van de wereld gevoel dat er bij komt kijken,  dat hebben wij ook als we wandelen.  Er is alle rust, tijd genoeg.  Omdat je elkaar niet aankijkt meer lef om eventuele gevoeligheden eruit te gooien.  En een voordeel, de buren luisteren niet mee:)

Op vakantie, die tegenwoordig altijd in het teken staat van wandelen, zijn we aan het einde van de dag wel uitgepraat, die behoefte is er helemaal niet meer. Behalve over wat er gegeten moet worde, en de wandeling van de volgende dag. En dan lekker met een boek voor de tent. 

In Italië kun je heel erg goed wandelen:-)

[Oskar]

Het gaat mis als de focus blijft op wat niet meer kan. Goed dat je wilt besluiten deze zomer geen alcohol te drinken. Dat moet zo ver als een paal boven water uit, dat je er ook niet meer aan wilt gaan morrelen. En dan gaan zien wat er nog allemaal wel kan. Zoveel alternatieven om het leuk te hebben. Ook samen. Of je voor een tent of in de tuin zit. Het drankje dat je daarbij drinkt doet feitelijk helemaal niet terzake. Als je, ik noem maar wat, allergisch bent voor kweeperengelei ga je ook niet de hele tijd jezelf beklagen omdat je geen kweeperengelei mag. Dan smeer je gewoon wat anders op je toastje.

[Francoise]

Die eerste vakantie,  herinner ik me ook nog goed. Naar Griekenland zoals altijd,  waar een glaasje ouzo standaard op tafel komt .  Ik heb het droog gehouden maar ben wel ver weg gebleven van de bar bij het hotel.  We huren nu een scooter en hebben een heel actieve vakantie , afgewisseld met lekker lezen en van het uitzicht genieten op ons balkon en flaneren over de boulevard.  

Niet meer nachten doorhalen aan de bar en brak aan het strand liggen .

Kan het iedereen aanraden al blijft het met een grote cirkel bij die bar vandaan blijven wel soms nog een dingetje 

[Pytje]

In de afgelopen weken heb ik een groeiend verlangen naar alcohol gekregen. Of eigenlijk: niet naar alcohol, maar naar dat wat het aan positieve kanten had. Of nog beter gezegd: de ene positieve kant die het had. Namelijk het contact dat ik had met mijn partner. Ik vind het nu nog steeds niet fijn om uit eten te gaan, terwijl we dat graag samen deden. ‘S avonds ga ik om negen uur naar bed, omdat ik niet echt meer zin heb in een gesprek of samen een film. En ja, als ik teveel dronk was dat echt niet altijd leuk omdat ik onredelijk kon worden. Maar het gaf ook vaak een intimiteit die ik nu mis. En hij ook, hoewel hij mij altijd gesteund heeft. 

Stukje voor stukje is mijn motivatie een beetje afgebrokkeld. Zoals al vaker is gebeurd. 

Lang verhaal kort: ik heb afgelopen weekend twee keer een glas wijn gedronken. Bijna acht maanden ver en dan gebeurt dit. Wel een bewuste keuze deze keer. Dus niet in een impuls. Ik weet maar al te goed dat ik over een aantal maanden weer voor dezelfde keuze kom te staan. De illusie dat ik matig kan is er nu natuurlijk nog wel, maar ik weet te veel uit verhalen van anderen en uit eigen ervaring dat het ook niet meer is dan een illusie.

Blijkbaar ben ik nog steeds op zoek naar een tussenweg, heb ik toch een deurtje open gehouden. 

Ik weet het nu even niet, ga mezelf in ieder geval van het jaarpact afhalen natuurlijk…. 

 

[lady jane]

4 minuten geleden zei Pytje:

Maar het gaf ook vaak een intimiteit die ik nu mis. En hij ook, hoewel hij mij altijd gesteund heeft. 

dit deel lijkt me onontbeerlijk om te onderzoeken @Pytje
zo lang je nuchter bepaalde hobbels niet kunt nemen, zul je
altijd een achterdeurtje vinden. De oplossing zit in jou, niet in dat glas.
Het is ook wel logisch dat je nuchter de dingen/oorzaken/aanleidingen tegen gaat komen.
Wat een leerproces toch he. Dat stopt nooit. En is ergens ook een groot kado.

11 juli 2023 bewerkt door lady jane

[Mariann]

Maar het gaf ook vaak een intimiteit die ik nu mis. En hij ook, hoewel hij mij altijd gesteund heeft. 

 

Deze herken ik ook. Ook daardoor heb ik soms lastige momenten. Maar is het echt zo of denken we dat? Samen drinken kan  ook best intiem en gezellig zijn met een alcoholvrij drankje. Het gaat om de interactie tussen elkaar, daar zou je geen drank voor nodig moeten hebben. Denk maar goed na wat je ermee wilt, ik ken je alleen van deze stop poging, heb je er meerdere gedaan en is dit hoe het steeds gaat?

[Strijkbout]

Ja lastig hoor... alcohol vervult wat dat betreft echt wel een functie, en dat valt dan weg. Dat kan pijnlijk en naar zijn en zeker een reden om toch maar weer terug te gaan naar de oude vertrouwde alcohol.

[billy1981]

9 uur geleden zei Pytje:

In de afgelopen weken heb ik een groeiend verlangen naar alcohol gekregen. Of eigenlijk: niet naar alcohol, maar naar dat wat het aan positieve kanten had. Of nog beter gezegd: de ene positieve kant die het had. Namelijk het contact dat ik had met mijn partner. Ik vind het nu nog steeds niet fijn om uit eten te gaan, terwijl we dat graag samen deden. ‘S avonds ga ik om negen uur naar bed, omdat ik niet echt meer zin heb in een gesprek of samen een film. En ja, als ik teveel dronk was dat echt niet altijd leuk omdat ik onredelijk kon worden. Maar het gaf ook vaak een intimiteit die ik nu mis. En hij ook, hoewel hij mij altijd gesteund heeft. 

Stukje voor stukje is mijn motivatie een beetje afgebrokkeld. Zoals al vaker is gebeurd. 

Lang verhaal kort: ik heb afgelopen weekend twee keer een glas wijn gedronken. Bijna acht maanden ver en dan gebeurt dit. Wel een bewuste keuze deze keer. Dus niet in een impuls. Ik weet maar al te goed dat ik over een aantal maanden weer voor dezelfde keuze kom te staan. De illusie dat ik matig kan is er nu natuurlijk nog wel, maar ik weet te veel uit verhalen van anderen en uit eigen ervaring dat het ook niet meer is dan een illusie.

Blijkbaar ben ik nog steeds op zoek naar een tussenweg, heb ik toch een deurtje open gehouden. 

Ik weet het nu even niet, ga mezelf in ieder geval van het jaarpact afhalen natuurlijk…. 

 

Ik zie dat als twee glazen wijn die je nodig had om je te realiseren dat je toch die nullijn wilt vasthouden. 

Je zegt het zelf al: je weet dat het een illusie is, dat dat ongrijpbare 'matigen' een optie is.

Wat dat betreft is het fijn dat het bij twee glazen gebleven is. Je bent nog helder en kan nu weer in alle helderheid terug naar de tekentafel. En ach dat jaarpact.....Die twee glazen wijn veranderen niks aan al die dagen dat het je gelukt is om niet te drinken. Die ervaring neem je gewoon nog steeds mee!

[Emmy]

Op 11-7-2023 om 09:59 zei Pytje:

In de afgelopen weken heb ik een groeiend verlangen naar alcohol gekregen. Of eigenlijk: niet naar alcohol, maar naar dat wat het aan positieve kanten had. Of nog beter gezegd: de ene positieve kant die het had. Namelijk het contact dat ik had met mijn partner. Ik vind het nu nog steeds niet fijn om uit eten te gaan, terwijl we dat graag samen deden. ‘S avonds ga ik om negen uur naar bed, omdat ik niet echt meer zin heb in een gesprek of samen een film. En ja, als ik teveel dronk was dat echt niet altijd leuk omdat ik onredelijk kon worden. Maar het gaf ook vaak een intimiteit die ik nu mis. En hij ook, hoewel hij mij altijd gesteund heeft. 

Stukje voor stukje is mijn motivatie een beetje afgebrokkeld. Zoals al vaker is gebeurd. 

Lang verhaal kort: ik heb afgelopen weekend twee keer een glas wijn gedronken. Bijna acht maanden ver en dan gebeurt dit. Wel een bewuste keuze deze keer. Dus niet in een impuls. Ik weet maar al te goed dat ik over een aantal maanden weer voor dezelfde keuze kom te staan. De illusie dat ik matig kan is er nu natuurlijk nog wel, maar ik weet te veel uit verhalen van anderen en uit eigen ervaring dat het ook niet meer is dan een illusie.

Blijkbaar ben ik nog steeds op zoek naar een tussenweg, heb ik toch een deurtje open gehouden. 

Ik weet het nu even niet, ga mezelf in ieder geval van het jaarpact afhalen natuurlijk…. 

 

Misschien een domme opmerking, want ik ken jullie verder natuurlijk helemaal niet. Maar als ik bovenstaande zo lees vraag ik me toch af of er dan in je relatie iets niet helemaal lekker zit. Misschien de moeite waard om te onderzoeken. Want ook zonder drank zou het contact toch goed moeten zijn.