Spring naar bijdragen

Aanbevolen berichten

Geplaatst

Waar begint ergens een verslaving, heeft het zoveel belang om naar het verleden te kijken? Voor een verslavingskliniek blijkbaar wel, want ze vragen om een levensverhaal te schrijven. Dat ga ik nu niet doen maar wel enkele belangrijke punten aanhalen die mogelijk met mijn verslaving te maken hebben. Ik kan niet anders als beginnen bij mijn moeder. Mijn moeder die vast geen gemakkelijk leven had. Met een echtgenoot die bekend stond als de grootste dronkenlap van het dorp. Ik heb het nooit gemakkelijk gehad met mijn moeder. Praten werd door mijn ouders nooit veel gedaan. Een van mijn oudste herinneringen is dat mijn moeder mij achterliet in een beek met een gebroken been. Een been dat brak door haar schuld. Vandaar komt mijn verlatingsangst denk ik. Wanneer ik juist mijn eerste alcoholisch drankje gedronken heb weet ik niet meer, maar het gaat bij een feest geweest zijn. Regelmatig begon ik te drinken toen ik bij een sportvereniging ging. Toen ik mijn legerdienst ging vervullen was ik er al zeer bedreven in. Wat mij niet goed deed was dan mijn werk bij een brouwerij. Maar wanneer ik echt teveel en regelmatig begon te drinken was bij een afwijzing door een vrouw en later toen mijn ex me verliet. 

Geplaatst

Ik heb nooit goed geleerd om voor mezelf op te komen. Ik liet of laat dat ook meestal aan anderen over. Nu vandaag had ik poetshulp, het is iemand die ik niet goed ken, want normaal komt er iemand anders. Normaal gezien moest ze van 13 uur tot 17 uur blijven. Ze was te laat aangekomen en voor 15 uur vertrok ze om haar parkeerschijf aan te passen. Ik had geen chronometer maar ze was wel een hele tijd weg, zeker langer als 10 minuten. Dan om 16 uur vroeg ze aan mij of ze haar werk goed gedaan had en vertrok direct daarna, mij verbaasd achterlatend. Nu vond ik dat er toch wel een beetje erover dat ze een uur te vroeg vertrok en probeerde mijn begeleiding telefonisch te bereiken. Toen dit niet lukte informeerde ik de organisatie waarvoor ze werkt. 

Geplaatst

Ik vecht nog steeds met mijn alchohol verslaving, gelukkig wel niet steeds. Maar toch zijn er triggers als ik zo mag noemen. Een ervan is zeker, het gevoel te hebben genegeerd te worden, een andere is gedwongen worden tot iets wat ik niet graag doe. 

Ik begin te denken dat mijn huidig vrijwilligerswerk ook niets voor mij is. Ik doe het vooral om kunnen te praten met andere medewerkers. 

Geplaatst

zoals ik het zie @renaldo zijn die triggers slechts aanleidingen; m.a.w. kansen/tests waar je mee kunt bewijzen dat je niet gaat drinken, want je wilt het niet.
De oorzaak lijkt mij eenzaamheid. Er is niks mis met zelf winst halen uit vrijw.werk, maar het zou fijn zijn als je het ook echt voor anderen doet. Dan is het win-win. Maar als je het voornamelijk uit eenzaamheid doet, dan zou ik zeggen ga daar eerst een serieus aan werken. Dan zal de bevrediging uit het vrijw.werk ook groter worden, want dan heb je meer te bieden. En waarschijnlijk ook echt iets te vertellen hebben, dat anderen ook graag horen. En hopelijk voel je je dan ook niet meer genegeerd. Ik negeer je ook wel eens of scrol, als er steeds hetzelfde staat. Maar iets nieuws meemaken maakt jou ook weer interessanter om te lezen. Misschien bedoelt jouw psych. ook wel zoiets als ze je oude relaties nieuw leven wil laten inblazen? Voel jij je in staat om nieuwe dingen aan te gaan? Ik kan je soms moeilijk inschatten.

 

Geplaatst

Mijn psycholoog wilt mijn eenzaamheid doorbreken @lady jane, ik heb ook op de dagdraad @IJsvogel geantwoord. Ik vind het gewoon te moeilijk die relaties uit zo een ver verleden te herstellen. Ik herhaal misschien zeer veel, maar er is vooral een gebeurtenis die mij getekend heeft, mijn moeder die me met een gebroken been door haar schuld achterliet en wat daaruit allemaal volgde. 

Geplaatst

Dat kan jouw psych niet, dat moet je zelf doen/leren.
En misschien nam ze die oude relaties als voorbeeld, want nieuwe vrienden maken
past wellicht beter? Iedereen is verder met het leven gegaan en in het hier en nu
zul jij er denk ik ook meer aan hebben. Jouw oude trauma heeft je getekend, maar zonder drank
ben jij een nieuwe Renaldo. Ook jij kunt leren meer in het hier en nu te gaan leven.
Misschien heb je nu meer aan mindfulness dan aan therapie? Of als aanvulling? 

Geplaatst
4 uur geleden zei renaldo61:

 

Ik begin te denken dat mijn huidig vrijwilligerswerk ook niets voor mij is. Ik doe het vooral om kunnen te praten met andere medewerkers. 

Maar dat is toch prima? Dat zijn mogelijke nieuwe vrienden. Ik zou er zeker niet mee stoppen.

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...