Bang

[Sanne20]

Hey mensen, 

Ik ben zo bang. Ik heb al 1.5+jaar ontwenninf, waarvan bijna 1 jaar  dat ik binnen zit , door overprikkeling, zwakke benen, enge sensaties in mn lijf. En dan lees ik op internet over paws, mensen met angst en persoonlijkheids klachjten hebnen meer last...

Ik doe een microtaper, vind het zwaar sreeds oppnieuw mn verhaal uit te leggen. Maar de moed zakt me in de scjhoenen. Ik had al cptss en depressie, maar ikweet het echf niet meer. Ik wil dat het stopt!!!

[bolletje]

Vecht er dan niet tegen maar probeer het te accepteren. Niet dat het dan ineens weg is maar als je probeert om het te zien als een gedeelte van jezelf is het wat makkelijker te behappen. Angst maakt een hoop  adrenaline aan in jouw lichaam. Adrenaline zorgt er voor dat he al je kracht kunt inzetten om te vluchten bij een levensbedreigende situatie. Als dat niet gebeurd blijft die adrenaline in je lichaam zitten en ga je je onrustig en rot voelen. Ik weet niet hoe oud je bent maar (hard) lopen in het bos, alleen,  daardoor raak je een hele hoop rotgevoelens kwijt!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Dan moet je je over die angst om naar buiten te gaan heen zetten, Nu blijf je hangen in die angst en verder gebeurd er niets. Dan wordt je in een spiraal naar beneden getrokken en heb je dadelijk geen kracht meer om eruit te komen. En dan gaat het echt verkeerd. Je hebt ook prikkels nodig om goed te leven. Kom meid probeer het vanmiddag eens? Je zal zien dat, als het gedaan hebt je trots kunt zijn op jezelf. Daardoor wordt die angst minder en jij sterker.

[karin123]

Ik heb het zelfde zit de hele dag in angst.

7 oktober 2020 bewerkt door karin123

[benzonder]

Lieverds allemaal. Deze vreselijke angst heb ik ook gehad. Tot op een dag ik tegen mezelf zei: hier ben ik klaar mee.  Vier jaar verschillende benzos, antidepressiva en antipsyhotica geslikt. Drie keer opgenomen geweest. Heel veel verschillende therapieën gehad.  Ik had niet door wat deze troep allemaal in mijn lijf en hersens veroorzaakte. Ik kreeg eerst benzo voor slapeloosheid na een trauma dat ik had meegemaakt. De benzo zorgde voor nog meer slapeloosheid. En angst. En paniek. Ik werd opeens depressief en agressief. Ik werd tolerant van al die medicijnen en nam na 4 jaar het heft in eigen handen. Ik stapte naar mijn nieuwe psyhiater en ik zei : ik wil van alle troep af. Hij was het er niet mee eens. Ik ben op eigen houtje gaan afbouwen want van de Ashton Manuel wilde hij niks van afweten. Ik ben een beetje door een hel gegaan. Af en toe werd ik angstiger. Slapeloosheid. Trillingen.Maar op een dag zei ik:  angst jij krijgt mij niet klein. Jij maakt geen eind aan mijn leven.Ik begon langzaam uit mijn schulp te kruipen. Ik ging weer overal naartoe met de angst in mijn lijf. Steeds een stapje verder.  Hartkloppingen koppijn zweten warm krijgen misselijk buikpijn diarree duizelig. Pijnen .Trillen. Oorsuizen. Maar ik ging. En het werd steeds beter. De angst is weg. Veel symptomen zijn weg. Het wordt echt beter maar je moet ook aan jezelf werken en geduld hebben. Op jezelf  vertrouwen en niet op de dokters. Die hebben er geen kaas van gegeten. Ze moeten het eerst zelf slikken om te ervaren wat deze troep allemaal veroorzaakt. Sommigen van jullie weten hoe ik 7 maanden geleden zo wanhopig ben geweest. Ik ben blij dat ik heb volgehouden. Ik voel me super. Ik tril nog een beetje en ik slaap nu 5 tot 7 uur wat dus 0 tot 2 u is geweest. Vrijdag slik ik mijn laatste 5 mg AD. Ik hou er rekening mee dat er misschien weer een symptoom opduikt maar dat ga ik geestelijk bestrijden en niet met een pilletje.  Sterkte allemaal. Er is een leven na benzo. Liefs Yollie 

[bolletje]

7 uur geleden zei Wanhopige:

Lieverds allemaal. Deze vreselijke angst heb ik ook gehad. Tot op een dag ik tegen mezelf zei: hier ben ik klaar mee.  Vier jaar verschillende benzos, antidepressiva en antipsyhotica geslikt. Drie keer opgenomen geweest. Heel veel verschillende therapieën gehad.  Ik had niet door wat deze troep allemaal in mijn lijf en hersens veroorzaakte. Ik kreeg eerst benzo voor slapeloosheid na een trauma dat ik had meegemaakt. De benzo zorgde voor nog meer slapeloosheid. En angst. En paniek. Ik werd opeens depressief en agressief. Ik werd tolerant van al die medicijnen en nam na 4 jaar het heft in eigen handen. Ik stapte naar mijn nieuwe psyhiater en ik zei : ik wil van alle troep af. Hij was het er niet mee eens. Ik ben op eigen houtje gaan afbouwen want van de Ashton Manuel wilde hij niks van afweten. Ik ben een beetje door een hel gegaan. Af en toe werd ik angstiger. Slapeloosheid. Trillingen.Maar op een dag zei ik:  angst jij krijgt mij niet klein. Jij maakt geen eind aan mijn leven.Ik begon langzaam uit mijn schulp te kruipen. Ik ging weer overal naartoe met de angst in mijn lijf. Steeds een stapje verder.  Hartkloppingen koppijn zweten warm krijgen misselijk buikpijn diarree duizelig. Pijnen .Trillen. Oorsuizen. Maar ik ging. En het werd steeds beter. De angst is weg. Veel symptomen zijn weg. Het wordt echt beter maar je moet ook aan jezelf werken en geduld hebben. Op jezelf  vertrouwen en niet op de dokters. Die hebben er geen kaas van gegeten. Ze moeten het eerst zelf slikken om te ervaren wat deze troep allemaal veroorzaakt. Sommigen van jullie weten hoe ik 7 maanden geleden zo wanhopig ben geweest. Ik ben blij dat ik heb volgehouden. Ik voel me super. Ik tril nog een beetje en ik slaap nu 5 tot 7 uur wat dus 0 tot 2 u is geweest. Vrijdag slik ik mijn laatste 5 mg AD. Ik hou er rekening mee dat er misschien weer een symptoom opduikt maar dat ga ik geestelijk bestrijden en niet met een pilletje.  Sterkte allemaal. Er is een leven na benzo. Liefs Yollie 

Toppie Wanhopige. Je verdiend een hele grote pluim.

[Dikkie]

geweldig je bent een echte doorzetter @Wanhopige. en je hebt gelijk geestelijk doorzetten dat is de enigste manier. bedankt voor je verhaal.

[karin123]

@wanhopige bedankt voor je opbeurende woorden. Ik weet dat jij ook zo bang bent geweest. Ik word verlamt door de angst, het is het enige wat nog bestaat. Heb jij ook toen je zo moe was dingen wel gedaan? Ik word dan weer bang van de moeheid en zo is het cirkeltje weer rond. Ik probeer wel dingen maar als ik b.v. ergens op visite ben knapt mijn hoofd uit elkaar van de angst en zo gaat het altijd hoe vaak ik het ook doe. Gewoon maar doorzetten? Ik kan zo weinig de hele dag is angst. Had jij ook heel veel stress in je lichaam? Had jij het ook zo op de zenuwen? En voelde jij je ook zo labiel? Sorry voor de vele vragen. Oh ja nog 1, werd de angst minder toen je afbouwde?

8 oktober 2020 bewerkt door karin123

[Alina]

@karin123 ik heb die angst ook voor de vermoeiheid, en ik ga dan soms wel er tegen in en dan wordt de vermoeiheid en overprikkeling nog erger. Ik hoor hier ook om juist die dingen die te veel van ne vragen juist niet moet doen. 

Het blijft lastig. De een zegt afleiding zoeken maar ik denk dat het met afbouwen niet gaat zoals wij graag willen. 

[karin123]

@AlinaIk ga er ook vaak tegen in. De zenuwen worden daarna erger en dan zakt het weer, ik weet ook niet wat te doen. Als ik wat heb gedaan ben ik altijd bang wat voor effect dat op mijn lichaam heeft en zit daar dan op te wachten. Maar als ik op de bank blijf zitten ben ik ook angstig en gespannen de hele dag, het is zo lastig om uit die cirkel te komen vooral met zo weinig energie.

[Alina]

@karin123 ja klopt die cirkel en niet weten of je nu moet gaan of niet.

Soms heb ik energie en dan wil ik ook van alles doen. Maar het kan daarna ook weer een crash geven. 

Ik ben tijdens mijn menstruatie alrijd extreem uitgeput en dat trekt wel wat weg. Nu is dat dus niet gebeurt en loop al 2 weken met extreem uitputting ik ben nu ook ecbt radeloos. En dan lees ik dat het wel goed komt. Maar als ik er zo in zit kan ik dan niet geloven. Dan ga ik weer van het ergste uit. Dat is mijn valkuil ik krijf het alleen niet afgeleerd. 

[Doorgaan]

1 uur geleden zei Alina:

@karin123 ik heb die angst ook voor de vermoeiheid, en ik ga dan soms wel er tegen in en dan wordt de vermoeiheid en overprikkeling nog erger. Ik hoor hier ook om juist die dingen die te veel van ne vragen juist niet moet doen. 

Het blijft lastig. De een zegt afleiding zoeken maar ik denk dat het met afbouwen niet gaat zoals wij graag willen. 

Alina

Het klopt dat een zegt afleiding en de ander zegt gewoon te rusten. In mijn geval is het rusten. Maar ik heb niet zo nadrukkelijke angsten. Of die nu komen door medicatie ontwenning of wat dan ook. Ik zou gewoon de middenweg nemen. Genoeg rusten en af en toe iets doen om jezelf uit de dagen. Eerst het lichaam tot rust laten komen dan kun je daarna geestelijke uitdagingen beter aan. Maar als je hoofd al vol zit met prikkels hoef je echt niks uit te dagen. 

[karin123]

1 uur geleden zei Alina:

@karin123 ja klopt die cirkel en niet weten of je nu moet gaan of niet.

Soms heb ik energie en dan wil ik ook van alles doen. Maar het kan daarna ook weer een crash geven. 

Ik ben tijdens mijn menstruatie alrijd extreem uitgeput en dat trekt wel wat weg. Nu is dat dus niet gebeurt en loop al 2 weken met extreem uitputting ik ben nu ook ecbt radeloos. En dan lees ik dat het wel goed komt. Maar als ik er zo in zit kan ik dan niet geloven. Dan ga ik weer van het ergste uit. Dat is mijn valkuil ik krijf het alleen niet afgeleerd. 

@Alinaik menstrueer niet meer maar heb een klap overgehouden van de overgang, had een hel van een overgang. Daarom ook de angst voor heet weer. En angst voor pillen die ik van de ha kreeg omdat ik alleen in de morgen onrustig was maar geen angst had toen. Ik werd doodsbang van de ad die ik voorgeschreven kreeg. Het zijn een aantal zaken bij elkaar die tot een angststoornis ontwikkelt zijn en daar ben ik mooi klaar mee.

[bolletje]

19 uur geleden zei Alina:

@karin123 ik heb die angst ook voor de vermoeiheid, en ik ga dan soms wel er tegen in en dan wordt de vermoeiheid en overprikkeling nog erger. Ik hoor hier ook om juist die dingen die te veel van ne vragen juist niet moet doen. 

Het blijft lastig. De een zegt afleiding zoeken maar ik denk dat het met afbouwen niet gaat zoals wij graag willen. 

Rustig aan doen, niet door gaan maar gewoon rusten. Er is altijd een kwartiertje waar je dat kan. DOEN hé, je zal zien dat dat op den duur werkt. Ik ben ruim een half jaar moe geweest ondanks het rusten, maar nu is de moeheid echt over. Dat heeft veel tijd nodig.

[karin123]

Maar ik ben al vijf jaar doodmoe sinds het gebruik van de ad daarvoor had ik genoeg energie  en in de tussen tijd is er zoveel gebeurd me twee keer laten opnemen om van de pammen af te komen en ik kreeg er daar alleen pillen bij. Het was een hel met die overprikkeling. Ben mezelf helemaal kwijt. Voel mezelf niet meer en het vertrouwen is helemaal weg in mezelf. Die opnames hebben dus niets geholpen alleen averechts gewerkt.

[benzonder]

Op 8-10-2020 om 07:53 zei bolletje:

Toppie Wanhopige. Je verdiend een hele grote pluim.

@bolletjedank je. Ik wens je alle goeds toe. Je komt er ook wel. Ga ervoor. Je geest is sterker dan je denkt. Liefs Yollie

[benzonder]

Op 8-10-2020 om 10:08 zei Dikkie:

geweldig je bent een echte doorzetter @Wanhopige. en je hebt gelijk geestelijk doorzetten dat is de enigste manier. bedankt voor je verhaal.

@Dikkie succes. Ik wens je alle goeds toe. Geloof in jezelf. Versla het beest. Liefs Yollie

[Alina]

@bolletje ik rust veel op een dag, slapen lukt niet. Maar zit en lig veel tussendoor.

De vermoeiheid in mijn hoofd word er niet minder op. 

Dus het geeft mij nog geen geruststelling dat rusten helpt. 

 

[benzonder]

Op 8-10-2020 om 10:40 zei karin123:

@wanhopige bedankt voor je opbeurende woorden. Ik weet dat jij ook zo bang bent geweest. Ik word verlamt door de angst, het is het enige wat nog bestaat. Heb jij ook toen je zo moe was dingen wel gedaan? Ik word dan weer bang van de moeheid en zo is het cirkeltje weer rond. Ik probeer wel dingen maar als ik b.v. ergens op visite ben knapt mijn hoofd uit elkaar van de angst en zo gaat het altijd hoe vaak ik het ook doe. Gewoon maar doorzetten? Ik kan zo weinig de hele dag is angst. Had jij ook heel veel stress in je lichaam? Had jij het ook zo op de zenuwen? En voelde jij je ook zo labiel? Sorry voor de vele vragen. Oh ja nog 1, werd de angst minder toen je afbouwde?

@Karin 123 en iedereen hier op het forum. Mijn doorzettingsvermogen heeft mij erg geholpen. Ondanks hoe ik mij voelde. Hoe moe, ziek , angstig,  labiel ik ook was. In het begin was ik ook vreselijk moe en angstig en pijnlijk. Ik zei overal nee tegen. Ik lag op de bank of bed. Tot dat ik een moment had van : Hier komt niet vanzelf een eind aan. Mijn korte dagelijkse wandelingen werden steeds langer. Wel of geen slaap maar toch vaste tijden naar bed gaan en opstaan. En mijn slaap verbeterde langzamerhand. Ik stopte met supplementen. Ze hielpen niet en het koste mij alleen maar geld. Ik zorg dat ik mijn nodige vitaminen via voeding binnen krijg. Ik drink voldoende water. Zorg dat er een fles op tafel staat zo vergeet je niet te drinken. Ik stopte met therapieën zoals slaaptherapie. Slaap kun je niet afdwingen. Ik stopte met acupunctuur. Ik had er geen baat bij. Ik stopte met ontspanningstherapie. Je weet zelf wel hoe je kunt ontspannen. Ik merkte gewoon dat dat niet hielp en het heeft me alleen geld gekost. Ik heb wel baat gehad bij CGT cognitieve gedragstherapie waarbij je leert hoe je met je angst om te gaan en je angst onder ogen te zien. Ik drink een kopje camille thee met honing in de avond. Ik slaap er goed van of het is toeval ha ha.  Ik drink niet meer veel in de avond zodat mijn slaap niet verstoord wordt. Zeker geen koffie in de avond. Ik eet veelzijdig maar wel gezond. Ik vind het leuk om elke dag een nieuwe recept uit te proberen. Dat houdt mijn hersenen ook lekker actief. Ik lees korte verhaaltjes. Ik kijk naar korte inspirerende filmpjes. Humor. Geen zware kost. Ik hou me bezig met actualiteiten. Ik maak puzzeltjes. Ik speel wordfeud om mijn geheugen weer op te krikken. Ik rij weer in mijn autootje. Ik drink weer een glaasje wijn. Niet afsluiten van de wereld en alleen met jezelf en je symptomen bezig zijn. Pleeg een telefoontje. Toon belangstelling. En praat minder over jezelf.  Waar het kan maak korte bezoekjes. Ik doe dagelijks boodschappen. Ik verwen  mezelf met een bloemetje of een chocolaatje of iets lekkers of een klein cadeautje voor mijn overwinningen.  Ik richt mijn aandacht op de producten en op de mensen, niet op mijn gevoelens. Lopend of met de fiets. Ha ha wel met mondkapje. Zo ben ik dus elke dag buiten al zie ik er soms tegenop. S'morgens een wandeling van een uur. S'middags een half uur en s'avonds soms nog een halfuur. Weer of geen weer. Moe of niet moe. Het voelt zo lekker als je dan weer binnen bent. Ik zorg dat ik mezelf de hele dag bezig hou maar ik plan mijn rust momenten ook toe. Ik heb een to do list van klusjes in mijn huis en streep er elke week eentje af maar dit kan natuurlijk ook met een hobby. Ik plan voor elk weekend een bezoekje of ik nodig iemand uit of plan een andere wandelingsroute. Zo heb ik de hele week om ergens naar uit te kijken. Ik heb in het begin van elke keer dat ik een stukje afbouwde 2 dg flinke angst gehad maar dan wist ik dat het weer over ging. Als je ergens bent en dit is heel erg belangrijk. Concentreer en hou je bezig met je omgeving en de mensen om je heen. Ga niet praten over je gevoelens. Je wakkert alles alleen maar aan. Je brein prikkelt jouw gevoelens. En dit geld eigenlijk thuis ook. NIET FOCUSSEN OP WAT JE VOELT DAT MAAKT HET ALLEEN MAAR ERGER. DIT IS HET BELANGRIJKSTE WAT IK HIER OPSCHRIJF OMDAT IK DAT ZELF ZO HEB ERVAREN. Ieder keer als ik angst voelde zei ik tegen mezelf: Angst ik ben sterker. Jij krijgt mij niet klein. Van angst ga ik niet dood. Het is maar een gevoel.  Niet meer op het internet surfen naar antwoorden. Natuurlijk mag je hier op het forum van je blijven afschrijven  en steun zoeken maar een groot deel zal jezelf moeten doen. De pillen gaan je niet helpen zolang je ze blijft slikken. Je verlengt het proces alleen maar. En klagen helpt ook niet. Je gaat door een langzaam proces waar echt een eind aan komt al is dat moeilijk te geloven. Dat heb ik ook gehad. Ik heb 3 gesloten ziekenhuisopnames gehad waar ik alleen maar volgestopt werd met die troep. Ik dacht dat de dokters wisten wat goed voor me was. Ik vertrouwde ze. Elke dag huilen en vragen waar het einde is. Als je afbouwt horen daar eenmaal symptomen bij die je moet ondergaan en accepteren hoe moeilijk het ook is. Ook na afbouw. Aub ook niet herstarten. Ik heb daar persoonlijk geen goede ervaring mee na herstart citalopram.  Ik wil jullie hier geen levensregels opdragen. Velen van jullie zullen dit wel allemaal al toepassen maar misschien ook niet.. Maar dit is wat mij WEL allemaal geholpen heeft en ik gun het jullie allemaal OOK. Ik heb vandaag mijn laatste stukje citalopram genomen. Ik heb volgens mij de halve apotheek al geslikt afgelopen 4 jaar aan verschillende benzos en antidepressivas. Het werd me maar steeds voorgeschreven. Dit is 1 grote commerciële farmaceutische bende. Bij radar zat zelf een directeur van een farmaceutisch bedrijf die zei dat hij niet van plan was om taperingstrips te fabriceren want als de mensen zouden afbouwen dan ging zijn bedrijf failliet. Ik voel me nu goed en ik vertrouw erop dat het ook goed zal blijven gaan. Het ging ook goed tot dat ik mij de citalopram weer liet voorschrijven door de psyhiater omdat ik nog last had van trillingen en slecht slapen. Ik had geen angst meer maar ik begon me weer nerveus en angstig ziek te voelen door de citalopram. Dus besloot ik op eigen houtje die weer af te bouwen. Ik was al mooi afgevallen maar helaas ben ik weer aangekomen van de citalopram.  Stom stom stom. De psyhiater wil mij hierna op escitalopram zetten maar ik weiger.  Geen enkele troep komt mijn huis meer in en ik zal blijven waarschuwen wat die troep allemaal veroorzaakt. Ik krijg steeds te horen dat het tussen mijn oren zit.  Man man man hoe vaak heb ik niet aan zelfdoding gedacht. Weten jullie hoeveel zelfdodingen door deze troep elke dag plaats vinden? Laat het aub niet zover komen. Jij bent zelf de sleutel. Ik heb zelf ook een serieuze poging ondernomen en ben in het ziekenhuis belandt. Zoveel spijt heb ik gehad. Ook omdat er een kleinkind onderweg was. Ik was in een andere wereld onder invloed van benzos en antidepressiva. Ik ben heel agressief geweest tot bijna verwonding toe naar mezelf en mijn man. Terwijl ik van nature een rustig en verlegen persoon ben. Goh wat ben ik blij dat ik nu nog leef. Het leven is mooi.  Elke avond een kopje warme chocomel of camille thee . Kaarsje aan en met warme deken op de bank. Ik ben nog niet 100% hersteld. Maar voor het grootste deel wel. Ik ben nu weer 2 dagen aan het werk. Ik ga tzt weer langzaam mijn uren opvoeren. Ik sport 2 dg in de week. Ik ga zorgen dat ik mijn overtollige kilos weer kwijt raakt. Mij voorbereiden op het huwelijk van mijn zoon. Genieten van mijn kinderen aanhang en kleinkind. En genieten van mijn man die bijna dood is gegaan vier jaar geleden na een hersenbloeding. Dat was toen voor mij de start van het gebruik van benzo voor slapeloze nachten. Mijn benzogeschiedenis. Deze rotbenzos zorgden weer voor paniek angst depressie agressie met alle daarbij horende symptomen en bijverschijnselen. Deze rotbenzos antidepresdiva en antipsyhotica hebben 4 jaar van mijn leven afgepakt. Mijn man is gelukkig 95% hersteld. Het leven gaat voor mij nu door. Natuurlijk ook voor mijn man. Ik blijf het forum af en toe bezoeken. Ik sta open voor advies. Ik ben geen dokter. Ik heb wel een medische achtergrond en ik werk ook op medisch gebied. En ik heb bijna alles ervaren waar jullie ook doorheen gaan. Ik was in het begin als wanhopige op het forum maar kon opeens niet meer inloggen .Dus een beetje verwarrend maar gelukkig WANHOPIG ben ik allang niet meer. Ik heb mezelf hier heel erg bloot gelegd maar het is mij heel erg waard als jullie mijn adviezen toepassen en ook spoedig zullen herstellen.

Vandaag ben ik 7 mnd afgebouwd. 1 maandje citalopram tel ik niet mee.  Sterkte allemaal. Het gaat jullie goed. 

en een dikke kus van Yollie!

 

9 oktober 2020 bewerkt door Wanhopige

[benzonder]

Op 8-10-2020 om 12:13 zei karin123:

@AlinaIk ga er ook vaak tegen in. De zenuwen worden daarna erger en dan zakt het weer, ik weet ook niet wat te doen. Als ik wat heb gedaan ben ik altijd bang wat voor effect dat op mijn lichaam heeft en zit daar dan op te wachten. Maar als ik op de bank blijf zitten ben ik ook angstig en gespannen de hele dag, het is zo lastig om uit die cirkel te komen vooral met zo weinig energie.

@karin123lees goed wat je opschrijft. Je zit erop te wachten. Mentaal bereidt je er op voor. Niet bewust maar je doet het. Je brein is zo beinvloedbaar. Maar je kunt het deels sturen. Het is moeilijk maar oefening baart kunst. Je begint het hele voorspel al voor te bereiden. Je stuurt het al de negatieve kant uit. En ja dan pakt het ook negatief uit want het begin is gemaakt.  Ik ga niet naar buiten want dan word ik moe en angstig. Ja dat gebeurt dan ook. Lichaam en geest werken samen. Je kunt het anders aanpakken. Ik ga straks naar buiten. Het zonnetje schijnt. Ik ga wandelen op mijn eigen tempo. Ik ga ervan genieten. Ik snuif de lucht op.  Ik ga naar de natuur kijken. Ik ga mij heerlijk voelen. Een koptelefoon met muziekje helpt ook. Zachtjes zingen helpt ook. Aan leuke dingen wat je hebt meegemaakt helpt ook. En als ik weer binnen ben trakteer ik mij zelf op een lekker bakkie thee of warme chocomel met koekje die ik heb verdiend. En dan ga ik denken wat ik vanavond ga eten en wat ik morgen ga doen. FOCUS NIET OP ANGST EN VERMOEIDHEID dan zul je zien dat het afneemt. AFLEIDING!!!  Vertrouw me. Dit heeft me heel erg geholpen. Denk de angst weg. Je brein is zo beinvloedbaar. Denk je aan eten dan krijg je honger. Net als je naar de reclamas kijkt op tv. Dwing jezelf om aan andere dingen te denken. Steeds oefenen. Ik heb ook een hele tijd vast gezeten in die cirkel maar je gaat jezelf eruit moeten trekken. Geen enkele psyholoog of pil kreeg mij eruit.

Succes Yollie. 

[Sanne20]

Op 7-10-2020 om 08:31 zei bolletje:

Vecht er dan niet tegen maar probeer het te accepteren. Niet dat het dan ineens weg is maar als je probeert om het te zien als een gedeelte van jezelf is het wat makkelijker te behappen. Angst maakt een hoop  adrenaline aan in jouw lichaam. Adrenaline zorgt er voor dat he al je kracht kunt inzetten om te vluchten bij een levensbedreigende situatie. Als dat niet gebeurd blijft die adrenaline in je lichaam zitten en ga je je onrustig en rot voelen. Ik weet niet hoe oud je bent maar (hard) lopen in het bos, alleen,  daardoor raak je een hele hoop rotgevoelens kwijt!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Dan moet je je over die angst om naar buiten te gaan heen zetten, Nu blijf je hangen in die angst en verder gebeurd er niets. Dan wordt je in een spiraal naar beneden getrokken en heb je dadelijk geen kracht meer om eruit te komen. En dan gaat het echt verkeerd. Je hebt ook prikkels nodig om goed te leven. Kom meid probeer het vanmiddag eens? Je zal zien dat, als het gedaan hebt je trots kunt zijn op jezelf. Daardoor wordt die angst minder en jij sterker.

W8 even, wie heeft gezehgd dat ik angst heb om naar buiten te gaan?

Ik ben te ziek om naar buiten te gaan, zwaar overprikkeld. Als ik kon rennen deed k het meteen , heb altijd gekickboxed. Je bevgrijpt t verkeerd

[karin123]

17 minuten geleden zei Wanhopige:

@karin123lees goed wat je opschrijft. Je zit erop te wachten. Mentaal bereidt je er op voor. Niet bewust maar je doet het. Je brein is zo beinvloedbaar. Maar je kunt het deels sturen. Het is moeilijk maar oefening baart kunst. Je begint het hele voorspel al voor te bereiden. Je stuurt het al de negatieve kant uit. En ja dan pakt het ook negatief uit want het begin is gemaakt.  Ik ga niet naar buiten want dan word ik moe en angstig. Ja dat gebeurt dan ook. Lichaam en geest werken samen. Je kunt het anders aanpakken. Ik ga straks naar buiten. Het zonnetje schijnt. Ik ga wandelen op mijn eigen tempo. Ik ga ervan genieten. Ik snuif de lucht op.  Ik ga naar de natuur kijken. Ik ga mij heerlijk voelen. Een koptelefoon met muziekje helpt ook. Zachtjes zingen helpt ook. Aan leuke dingen wat je hebt meegemaakt helpt ook. En als ik weer binnen ben trakteer ik mij zelf op een lekker bakkie thee of warme chocomel met koekje die ik heb verdiend. En dan ga ik denken wat ik vanavond ga eten en wat ik morgen ga doen. FOCUS NIET OP ANGST EN VERMOEIDHEID dan zul je zien dat het afneemt. AFLEIDING!!!  Vertrouw me. Dit heeft me heel erg geholpen. Denk de angst weg. Je brein is zo beinvloedbaar. Denk je aan eten dan krijg je honger. Net als je naar de reclamas kijkt op tv. Dwing jezelf om aan andere dingen te denken. Steeds oefenen. Ik heb ook een hele tijd vast gezeten in die cirkel maar je gaat jezelf eruit moeten trekken. Geen enkele psyholoog of pil kreeg mij eruit.

Succes Yollie. 

@Wanhopigeheel erg bedankt voor je lange schrijven en de moeite die je hebt genomen. Ik zal het vaak gaan moeten overlezen en heb het opgeslagen in mijn mailbox. Het klopt helemaal wat je zegt dat ik me focus op al het negatieve en er al van uit ga dat het gaat gebeuren. Het is alleen lastig dat ik de hele dag in angst zit maar ik ga zeker proberen wat jij hierboven allemaal hebt geschreven. Moet nog veel medicatie afbouwen helaas. Ik heb ook nog een ap erbij die dempt de boel. Dank je nogmaals voor je goede adviezen en openheid. Groetjes Karin.

[Dikkie]

5 uur geleden zei Wanhopige:

@Dikkie succes. Ik wens je alle goeds toe. Geloof in jezelf. Versla het beest. Liefs Yollie

dank je yollie, ik ga er zeker voor. 

[bolletje]

17 uur geleden zei Alina:

@bolletje ik rust veel op een dag, slapen lukt niet. Maar zit en lig veel tussendoor.

De vermoeiheid in mijn hoofd word er niet minder op. 

Dus het geeft mij nog geen geruststelling dat rusten helpt. 

 

Heb je overdags een druk bestaan dan? Misschien krijg je toch zoveel prikkels binnen dat je er niet kunt slapen. Ben je daar zo overgevoelig voor.

10 oktober 2020 bewerkt door bolletje

[bolletje]

15 uur geleden zei Sanne20:

W8 even, wie heeft gezehgd dat ik angst heb om naar buiten te gaan?

Ik ben te ziek om naar buiten te gaan, zwaar overprikkeld. Als ik kon rennen deed k het meteen , heb altijd gekickboxed. Je bevgrijpt t verkeerd

Ik bedoel eigenlijk te zeggen dat, als je probeert die stres die je opbouwt door de angst kwijt te raken door actie en lichaamsbeweging, de angst hopelijk minder wordt voor je. Misschien is zwemmen in warm water iets voor je? Warmte ontspant. Meestal krijg je van zwemmen energie. Ik begrijp je denk ik niet zo verkeerd hoor, het gaat om de boodschap, actie als dat kan.

[Alina]

@bolletje ik heb 4 kids waarvan 1 baby dus prikkels zijn er genoeg. Ik weet niet waarom de vermoeiheid niet is gaan zakken normaal deed dat het wel. Nu 2 weken nonstop. Ik hoop dat het echt bij de ontwenning hoort.