Even voorstellen Myle

[Rosee]

[Myle]

Thanks @Steffen!

Ik herken het. Heb zelf vaak ook niet de kracht of energie om te antwoorden op iedereen waarop ik zou willen antwoorden. En steun te geven. Liefs! Een welgemeend  voor jou moeite. 

[Myle]

Ik bedoelde het inderdaad gewoon goed. Als in dat ik je veel liefs en moed en sterkte wens. Een combinatie ervan, zoiets.

[Myle]

Heel mooi nummer. En ik wilde je trouwens niet overweldigen. Ik snap dat het met autisme een stuk lastiger is om soms dingen te 'lezen'. Weet dat ik daar wel enige (redelijk wat) ervaring mee heb. Het spijt me dan ook dat ik best wel onnadenkend reageerde achteraf gezien.

 

Ik heb stom en domweg weer wijn besteld via thuisbezorgd en ik ben bang dat het wordt ontdekt door de begeleiding, dat ik word betrapt, terwijl ik ergens zelfs hoop dat dat gebeurt. Ik snap echt even niks meer van mezelf. 
 

[Myle]

Ik heb je een PB gestuurd @Steffen .
Ik was/ben denk ik nog teveel in schaamte gehuld dat ik niet durf te vertellen of laten zien wat er aan de hand is met me. 
Van een ander die hier woonde weet ik dat hij elke dag zo'n 20 biertjes wegwerkte en zich daarvoor ook niet schaamde. Hij schaamde zich wel voor het knock out gaan. En door mij en verpleegkundigen in zijn bed getild worden. Terwijl ik in het geheim, net wat later begon en dan ook gewoon omdonderde. 
Soms sprak ik hem de volgende dag en sprak hij uitermate vrolijk dat hij niks meer wist. Ik kon dat 2 jaar geleden niet goed plaatsen. Nu wel een beetje. Ik doe eigenlijk precies hetzelfde. Lollig en ontkennend zijn, maar intussen dondersgoed weten dat het toch echt niet okey is. 
Ik kan beter eerlijk zijn. Niet alleen zeggen dat het afgelopen 2 weken mis is gegaan, maar eerder afgelopen 2 jaar. Langer, veel langer. 8 jaar is eerlijk. Maar hoe vertel je zoiets? Terwijl je al die jaren al in de GGZ zit? Ben ik dan zo goed in de ernst van alles verbergen of doe ik iets verkeerd? Is er iets wat ik overdrijf? Ik denk dat bijna een fles vodka per dag niet weinig is; alsnog. Ik weet voor nu even niet hoe hiermee verder. Ik voel me een enorme huichelaar. Een vreeslijke leugenaar. Maar ik ben de tijd tussen mijn 18e en 24e alleen maar opgelopen tegen een hoop zuchten en kreunen over pff waarom drink je toch... Hou toch op, doe eens normaal, kuch, kreun. Ik vond eigenlijk helemaal geen support. tot 2 jaar geleden. Maar toen was mijn vertrouwen een beetje weg. Oke, nu weer vooruit kijken. Het voelt lastig om iets van mezelf bloot te geven vooralsnog.

Edit: Laatste 2 jaar drink ik meer en langduriger dan eerder. Ik heb ook lichamelijke klachten. Soms 'moet' ik wel eens een dag of 2 dagen echt niks drinken omdat ik anders denk dat ik het niet red. Lichamelijk gezien. Dit is geen leven.

8 augustus 2019 bewerkt door Myle
Toevoeging

[Myle]

@Denise79 Ik ben inmiddels ook slordig in het verstoppen. In mijn badkamer (mijn keukenkastjes staan vol) heb ik 7 of 8 lege flessen staan, ik kan bijna niet meer douchen.Bleef en blijf die flessen naar de zijkant schuiven maar mijn douche/toilet is maar 3 m2. Ik ben bang om die flessen weg te kinkelen in de container maar hoop ergens dat de schoonmaakster hier toch een keer komt en het ziet. 1 fles is trouwens kapot. Dat is het gevolg van een keer proberen te douchen en een fles omschoppen. Overal glas. Heb dat vandaag opgeruimd (die scherven). Maar ja.
Ergens probeer ik alles heel erg te verbergen en an de andere kant doe ik ook eigenlijk geen moeite. 

@Steffen Ik weet het. Jij bent wel op de goede weg zoals ik het lees. Daar kan ik een voorbeeld aan nemen. Ik vraag me af en toe af, je dronk ongeveer dezelfde hoeveelheid als ik deed. Is het dan voor mij wel verstandig om CT e stoppen? Ik heb verder geen hulp erbij, maar dat ligt dan ook geheel aan mezelf. Toch twijfel ik om ook eerst te minderen. Al heb ik van mezelf het idee dat dat mij niet gaat lukken. Ik heb enorme bewondering dat het jou lukt om af te bouwen, maar ik denk dat ik na enkele dagen meteen weer door zal schieten naar veel meer dan toegestaan.
Onze angsten zijn trouwens niet hetzelfde misschien, maar PTSS is wel een overeenkomst waar we allebei mee moeten dealen. Ik wens je voor vannacht het beste!

[Myle]

@Steffen Schaam je niet voor wat je te zeggen hebt okey? Het is hoe dan ook waardevol. Als je je er niet goed bij voelt mag je het altijd verwijderen maar weet dat dat niet nodig is. Je mag er zijn!

[Smaragd]

Myle!!! Zit ik op op een verschrikkelijke verjaardag mij droog te houden. en dan ga jij bestellen via thuis bezorgd???

Eigen verantwoordelijkheid maar goed.

[Smaragd]

Ga zo echt slapen, probeer ook wat slaap te pakken. Chat/spreek je morgen. Je bent zo meelevend lief naar mij, doe dat ook een beetje naar jezelf toe. Tot morgen lieverd.

[Myle]

3 minuten geleden zei Smaragd:

Ga zo echt slapen, probeer ook wat slaap te pakken. Chat/spreek je morgen. Je bent zo meelevend lief naar mij, doe dat ook een beetje naar jezelf toe. Tot morgen lieverd.

Ik had een heel bericht geschreven maar( door alcohol) het is niet zo uitgekomen als ik wilde. Geef jezelf vooral een beetje liefde. Volgens mij kun je dat nu wel gebruiken. Je bent het waard, meer dan je zelf denkt waarschijnlijk. Hold on!

[Myle]

@Smaragd Ik wilde je niet triggeren. Het spijt me als dat toch is gebeurd. Tot morgen lieve jij. Volgens mij bedoelen we niks verkeerd. Slaap zacht voor nu. Ik wens je een hele goede nacht

[Myle]

Heel veel sterkte en moed@Smaragd  

9 augustus 2019 bewerkt door Myle
toevoeging

[Myle]

1 uur geleden zei Smaragd:

Myle!!! Zit ik op op een verschrikkelijke verjaardag mij droog te houden. en dan ga jij bestellen via thuis bezorgd???

Eigen verantwoordelijkheid maar goed.

Ik ben niet zo gemeen als het op dit moment misschien lijkt.

Ik heb overigens geen drank in huis gehaald. Ik wilde het , ik had er weer ideal voor geinstalleerd. Het was een no go.

ik snap wel dat het een easygo is. Voor mij ook, maar het is niet toegangbaar. Niks meer. Ik hoop echt niks meer ik ga eraan kapot

 

[Myle]

Hey, goeiemiddag

 

@Denise79 Ik heb gisteren of vannacht ergens toch al die flessen maar in een grote vuilniszak gestopt en weggegooid in de container. Behalve die kapotte want ik was bang dat de zak ervan zou scheuren. Nu zit ik nog met die ene

@Steffen Ergens ben ik behoorlijk 'bevoorrecht' dat ik al in het hulpverleningscircuit zit, ik ben opgenomen in een instelling vanwege met name dissociatieve problematiek. (Begeleid wonen, zelfstandig appartementje). Het is op een psychiatrisch terrein en ik kan elk moment aangeven dat ik bijvoorbeeld een meer intensievere behandeling nodig heb of wens. Bijvoorbeeld een periode een gesloten opname.
Mijn probleem hierin is dat ik bang ben om aan te geven dat ik hulp nodig heb, alles steeds zelf wil oplossen, geen hulp durf te vragen, mezelf liever zo onzichtbaar mogelijk maak. Niemand tot last wil zijn. Uiteindelijk heb ik daar alleen mezelf mee en zien de begeleiders om me heen natuurlijk ook wel dat ik niet alles alleen kan. 
Het idee van naar een huisarts gaan lijkt me dan weer minder eng, maar mijn huisarts is verbonden aan het GGZ terrein waar ik verblijf, en rapporteert meteen ook door naar alle andere begeleiders, psycholoog, psychiater, zelfs aan degene waarbij ik fitness. Het is mij te nauw verweven met elkaar en dat maakt het open zijn voor mij op dit moment nog zo benauwend. Alsof meteen heel mijn wereld op zijn kop zal staan en iedereen erin ook. Het idee dat ik 'ineens' een grote schreeuw doe om aandacht, terwijl ik toch zo rustig mijn gang ga? 

CT stoppen lijkt mij trouwens wel het makkelijkste. Misschien niet het meest verstandig maar ik ben nu al een aantal keer een aantal dagen gestopt, en die dagen zijn steeds best heftig en soms hel, maar ik denk dat ik het wel het best zo kan doen. 
Wie weet stel ik mezelf een ultimatum om toch de psycholoog of een van mijn persoonlijk begeleiders over de hoeveelheid alcohol te vertellen. Open en eerlijk te zijn. Want terwijl ik dit alles aan het typen ben heb ik het idee, vroeg of laat moet ik toch in het diepe. 

[Manou]

Ik vraag me dit eigenlijk ook af......

[Myle]

Die poetshulp komt maximaal eens per maand, maar ook weleens 2 of 3 maanden niet. Ik zorg altijd dat alles opgeruimd is als ze komt. De begeleiding komt verder niet vaker dan 1 keer per week bij me langs, op een afgesproken tijd. Kijkt niet in kastjes ed. Voor gesprekken met psycholoog en psychiater (1 en 2 wekelijks)kom ik naar hun kantoor. En ik zeg regelmatig gesprekken af. Ze weten allemaal dat ik drink. Dat is onvermijdelijk. Ik ben alleen erg stiekem en heb afspraken dat niemand ooit 'zomaar' mijn appartement binnen mag komen. (Deels ook omdat ik erg angstig kan worden als iemand zomaar binnenkomt, triggert angst van vroeger) maar bijkomend 'betrapt' niemand me dus ook ooit met een fles drank. 
Het is een cirkel waarin ik nogal vast ben komen te zitten. Ergens zou ik willen schreeuwen. HELP! Zie mij! Maar ik verstop mij. Ik blijf me onzichtbaar maken en groot houden naar iedereen om me heen en bagatelliseer problemen. Niet alleen die met alcohol. Ook andere problemen trouwens.

[Myle]

Ik vraag me desondanks wel af soms, of ze zich meer bewust zijn van mijn alcoholmisbruik dan ik mezelf voorhoud. Er wordt regelmatig naar gevraagd namelijk. Hoe het ermee gaat. Zolang ik blijf ontkennen zullen ze niet zo snel een grote interventie inzetten. Maar ik denk ergens dat als ik de waarheid op tafel leg dat niemand van verbazing achterover zal vallen. 

[Myle]

Het is confronterend te schrijven trouwens.
Het raakt aan mijn eigen manipulativiteit. Bijvoorbeeld hele dagen me niet laten zien onder het mom van 'Ik heb veel last van de nachten, nachtmerries en herbelevingen' waar ik dan eigenlijk de hele dag van moet bijkomen" Deels is dat waar maar die herbelevingen heb ik dan KO gezopen en ik zit de volgende dag dus meer met de kater dan met de gevolgen van traumadingen.
Het voelt erg manipulatief en niet fair. Is het ook niet.
Wel mijn manier om de verslaving zijn gang te kunnen laten gaan.

Net als het afzeggen van afspraken om precies dezelfde reden, geen afspraken kunnen maken voor 13.00. Liefst 15.00. 
Als ik om 13.00 uur een afspraak heb dan toch regelmatig de vraag of ik heb gedronken. 
@Manou en @Cleo66 Jullie berichten zetten me aan het denken.
Wat ik zei in mijn vorige bericht, of de hulpverleners om me heen misschien meer door hebben dan ik denk, ik ben er eigenlijk bang voor.
Waarom weet ik niet zo goed.
Het kan wel goed zijn om dat uit te zoeken. Ik wil hulp. Ik wil hiervan af. 
Ik wil geen valse 'hulp'' om mijn dag eerder te kunnen beginnen, betere dagbesteding, focussen op fitness en goede slaap hygiëne etc
Terwijl al die dingen verzopen worden, en er dus niet vanuit de juiste hoek naar wordt gekeken.
Er wordt naar gekeken vanuit een door mij gecreëerde niet kloppende "waarheid" 
Ik neem het niemand behalve mezelf kwalijk. Toch vind ik het jammer dat er sinds 1,5 jaar erg veel doorstroom is qua begeleiding
Waardoor er veel minder persoonlijke aandacht is voor iedereen. Dat was daarvoor wel. Toen had ik een persoonlijk begeleider die me voorstelde een maatje te nemen. 
Misschien zegt dat wel genoeg over wat er bekend is denk ik ineens. Wie hou ik nu eigenlijk voor de gek?!
 

[Myle]

@Steffen Je reactie is verhelderend. Dankjewel.

Misschien is het voor hen inderdaad kiezen tussen twee kwaden en weten ze niet, of twijfelen ze nogal welke het 'kwaadst' is. Zolang ik me verschuil doet inderdaad niemand iets. Ik zal echt mijzelf moeten laten horen, mijn wensen op tafel moeten gooien en openheid geven voor ik ook maar iets verder kan komen. 

Die onderliggende problemen zijn waar ik nu zit helaas niet aan te beginnen. Ik sta op de wachtlijst voor een plek waar dat wel kan, maar die is zo'n 3 jaar. Ik heb wel ondersteunende gesprekken dus met een psycholoog in de tussentijd. Voor die onderliggende problematiek mag verslaving trouwens niet op de voorgrond staan dus ik zou wel deze tijd nog graag willen aanpakken om daar iets mee te doen. Het kaartenhuis half afbreken zo ongeveer..
En een dagboek bijhouden is niet zo heel verkeerd denk ik. Ik zag het op jouw draadje, je afbouwschema met ook hoe je je erbij voelt. Ik vond dat best wel inspirerend. Ik ga ook voor mij zoiets opstellen. 
Moet alleen even nadenken hoe ik dat vormgeef. Ik ben mijn doel geloof ik een beetje kwijt, of het is uit zicht geraakt. Ik wilde CT stoppen. Vandaag drink ik tot nu toe ook niet. Maar ik weet niet of dat haalbaar is. 

Het lijken wel wereldproblemen. Maar hou het klein Myle… Pf. Ik voel me een emotionele rollercoaster.

[Smaragd]

Uiteindelijk nemen wij ons zelf in de maling dan.

Je beschrijft het wel goed bewust en ik denk wel dat het daarmee begint. Volgens mij heb je ook door hoe het werkt en wij idd manipuleren. Dat is wel winst. Want als je dat niet ziet, dan is het allemaal nog onduidelijker.

Je was gister trouwens niet mijn trigger hoor. Heb ook niets gedronken en was daar vandaag erg blij mee. Daarom kon ik inspringen onverwachts op mijn werk. Het levert mij dan ook wat op.

Succes meis, goed dat je het deelt!

[Myle]

Dankjewel @Smaragd, ook voor het verduidelijken dat ik je gisteren niet triggerde. Had ik heel vervelend gevonden als dat wel zo was. Fijn dat je, anders dan anderen gister op de verjaardag vandaag lekker nuchter en fris kon inspringen op je werk! Je houd je goed. Ben ik trots op. Hou dit vol En ja, enig zelfinzicht is wel belangrijk. 

@Steffen Ik zal een begin maken met een opzetje voor een alcohol dagboek. Even goed nadenken welke punten voor mij van belang zijn elke dag even in te vullen. Thanks!

[Myle]

@Steffen Met dat schema kan ik wel iets. Fijn. Dankje voor het delen. Ik ga het vanaf morgen gebruiken!

[Manou]

Ik vind het trouwens niet alleen jouw "verantwoording".Als je toch ergens begeleid woont mag je toch verwachten dat je wat beter in de smiezen gehouden word!!

Raakt mij omdat ik zelf dit soort dingen heb meegemaakt.

Ik wens je moed om je problemen onder ogen te zien

[Myle]

@ManouToen ik hier kwam was het net een kindercrèche. Ik werd zelfs begeleid door een verpleegkundige naar een gesprek dat ik 25 meter verderop had. Hetzelfde met maaltijden en mijn appartement schoonhouden. (Ik woon vanaf mijn 16e tm 23e op mezelf, op verschillende kamers en woningbouw appartementen door het hele land) en heb dus geen moeite om te koken en of moeite om een stofzuiger te hanteren. Daar gingen ze hier in het begin wel vanuit en toezicht was er volop. Dat ging alleen al snel (ver) naar de achtergrond toen ze dat doorhadden. Ik wilde gewoon even kunnen -zijn- . Geen behandeldruk, geen -je mag hier maximaal een jaar zijn en dan word je geacht verder te gaan, nee gewoon even kunnen zijn. Dit duurt nu inmiddels drie jaar en ik wil niet terug naar het 'handje vasthouden', of naar de vele gesloten en separeeropnames. Maar ergens een beetje meer betrokkenheid zou wel fijn zijn. En nu redeneer ik misschien een beetje uit frustratie. Ik roep steeds dat ik zelf de verantwoordelijkheid wil voor mijzelf. Maar inderdaad, er bestaat ook nog zoiets als een zorgplicht. 

[Lika]

 ik gun je gun je zo dat je op de best mogelijke manier voor jezelf zult kunnen zorgen! Je.moet.niet schreeuwen om hulp, maar je mag gewoon gehoord worden. Sterkte.

Volgens mij heb je precies door hoe het zit.