Zaterdag 23 februeari 2019

[bolletje]

Frisse toetert gehaald Jopske?

[kruidenthee67]

Wat is helpend?

Ik lees de verschillende soorten reacties op terugvallen en frummers die worstelen. 

En dan vraag ik me vraag af, wat is helpend? Is dit helpend? Zou dit voor mij helpend zijn. 

Ik weet het antwoord niet.

ik weet één ding. De bodem bereiken, de knop om, het besluit. Ik weet nog precies dat moment, waar ik was. Zie me staan. En voel wat er gebeurde. Dát was voor mij nodig om echt te stoppen. Me overgeven, daar ging het om. De verantwoording nemen kwam later. Toen pas kon ik ook zien hoe het gaat in het proces bij anderen. En dan wil ik ook soms roepen, schreeuwen, schrijven, helpen. Alle hulp voordat de knop omging...heeft niet geholpen. Dat klinkt raar als ik het lees. Maar daarmee kon ik het nog steeds buiten mezelf houden. Iets in de trant van, anderen gaan het voor mij oplossen. 

Maar wat is dan helpend, als je daar nog niet bent, bij dat moment?

Ik weet het niet...voor mij denk ik de onvoorwaardelijke, oordeelloze support, van mijn man en van mijn maatje. Dat heeft me denk ik de ruimte gegeven, die ik nodig had. En vertrouwen. Dat ik het ook kan.  En dat ik het uiteindelijk ook gewoon zelf moet doen. Er nooit een reden is om te drinken. Ik ben geen slachtoffer. Ja, ik geef me over, maar dat is geen passief, maar juist actief proces.  Moeilijk, pijnlijk, vooral confronterend, soms verdrietig.  

Kalmte, moed en wijsheid gewenst.

 

 

 

 

 

[bolletje]

Maar Bor. niemand is toch verplicht om hier te schrijven? Ja jij en ik schrijven hier makkelijk maar we zijn hier ouwe rotten, Sober is hier nog niet zo lang, heeft misschien meer tijd nodig.

[Lars]

Lastig vind ik dit. Het is zo makkelijk ome te zeggen nou Sonnetje je weet wat je te doen staat dus stoppen maar. Wij bijna allemaal zijn toch ook regelmatig op ons bek gegaan? @Bor ik heb een vraag aan jou. Niet als kritiek bedoelt of wat dan ook. Je zoon is ondertussen een stuk ouder schreef je van de week gaat op kamers met begeleiding heeft een vriendin. Hoe kijk je nu terug op alles ik bedoel ja wat bedoel ik. Denk je dat het misschien voor die jongen goed is geweest dat hij uit huis is geplaatst. Daarmee bedoel ik niet dat jij geen goede ouder bent dat geloof ik wel anders kwam hij ook niet graag naar huis. Ik bedoel ondanks al het verdriet en strijd wat het heeft gehad kijk je nu terug erop van het is goed zoals het gegaan is of toch nog had ik het toen maar anders gedaan. Hoop dat ik mijn vraag goed stel 

[Gast]

Welterusten allemaal. Morgen weer een dag. Deze was in ieder geval qua weer prachtig. 

 

 

[kruidenthee67]

Queen....wat een film....

[lady jane]

geweldig he Thee, ik heb m al 2 x gezien en er komt beslist een 3e ook nog.

[lady jane]

wat vreemd toevallig dat ik je nu lees Bor.
Ik ben vandaag met mijn zoon naar de film geweest en daarna pizza eten.
N.a.v. zijn 26e verjaardag.
We hadden het over hoe hij zijn leven en toekomst ziet. Ik schrok een beetje
van zijn ene zin dat de enige gelukkige periode in zijn leven was de tijd die hij
was opgenomen in een instelling. Dat was in zijn puberteit toen hij met een RM
uit huis geplaatst is. Op die plek waren uitstekende hulpverleners, andere clienten,
waarvan enkelen zéér schrijnende rugzakken hadden, een zelfdoding, geweld en
nog veel meer waarvan de ouders niet alles meekregen, maar waardoor ik toen
bezorgd werd. Maar omdat we zagen hoe hij het daar "deed" verduurde.
Ook hij is klaargestoomd voor begeleid wonen en mocht na een groepswonen-jaar
zelfstandig vanaf zijn 18e. Het is voor hem goed geweest gezien de omstandigheden.
Ik gun jouw zoon die weg ook. Verleden kunnen we niet veranderen, wel kunnen we
vertrouwen ontwikkelen voor het hier en nu en het later.
Ik merk dat ik door het lezen van jouw stukje pas bij de emoties van ons/mijzelf toe kom
bedankt daarvoor. Was hard nodig.

24 februari 2019 bewerkt door lady jane

[lady jane]

reden of aanleiding Cleo, niet helemaal duidelijk.
Tijdens zijn puberteit kwam alle frustratie rond zijn jarenlang gepest zijn naar buiten.
Thuis was dat al langer gaande maar toen ook op school, elders, weigeren om aan alles deel te nemen,
niet met ( ook onze) autoriteit om kunnen gaan, narcisme, gameverslaving, you name it. De escalatie kwam tijdens een afschuwelijke psychose
waarbij hij een gevaar werd voor zichzelf. En onmogelijk naar anderen. Ik wil liefst nooit meer herinnerd worden aan die periode.
Er is zoveel kapot gegaan in die tijd en sommige dingen zijn nooit hersteld kunnen worden helaas.
Die RM was nodig, ook om zijn belangen te kunnen beschermen, hij kreeg o.a. betere begeleiding, een advocaat toegewezen en onze problematiekl
werd er ook meer serieus door genomen. Er was heel veel begrip, maar ook veel onbegrip en veroordeling. Hij lijdt er nog steeds onder.
En er bleek na een lange tijd pas dat hij Asperger heeft.
Is inmiddels behoorlijk vervreemd van normaal/sociaal leven. Weet niet echt of en dat hij dat mist, maar vanuit narcisme komt er nu ook iets van
opgeven in zijn houding/gevoelens. En ik vond dat narcisme ontzettend moeilijk, maar dit nieuwe (voor mij) stuk is zo mogelijk nog moeilijker aan te zien. Nu moet hi via UWV/jobcoach aan het werk om uit de Wajong te komen. Ergens wel goed dat dat gestimuleerd wordt, maar op de werkplekken kunnen ze niet echt rekening houden met zijn gebruiksaanwijzing. Dus lijkt het een geval van uitbuiten te gaan worden want hij is groot en sterk. En ook hoog gevoelig, heeft bescherming noldig voor overprikkeling en draagt dus al 13 jaar een capuchon. Daar wordt hij op afgewezen, want zo lopen de crimineeltjes er ook immers bij. Hij kan echt niet meer zonder, mag bijv. bij de Media Markt niet eens naar binnen zo. schrijnend.
Ik kan er alleen maar voor hem zijn als hij aangeeft iets van me nodig te hebben, te willen of verlangen. Maar juist dat kan hij niet. Hulp vragen lijkt een
onmogelijkheid voor hem, en oh wat herken ik dat ook bij mezelf. Maar ik heb wat meer keuze daarin dan hij. Moeilijk moeilijk.

25 februari 2019 bewerkt door lady jane

[Gast]

Ik zou zo graag reageren, maar de juiste woorden vind ik niet. Heartbreaking, dat vind ik t. 

Dank, @Bor @lady jane

 

[Sowhat]

En dat lijkt mij erg schadelijk. Een kind van 7 jaar van huis weghalen en vervolgens zijn ouders, broers en zussen 6 weken niet mogen zien! Schandalig, en op dat moment is de verlatingsangst begonnen! 

[Senna33]

11 minuten geleden zei Sowhat:

En dat lijkt mij erg schadelijk. Een kind van 7 jaar van huis weghalen en vervolgens zijn ouders, broers en zussen 6 weken niet mogen zien! Schandalig, en op dat moment is de verlatingsangst begonnen! 

Weet jij dan wat voorafgaand is gebeurd? Ik vind jou vlug met je oordeel 

[bolletje]

Ach w.b. Bor. Daar is het de hele tijd al erg triest, hoe je het ook draait of keert, Sen. Sowhat draait al een hele tijd mee en weet wat  voor een afschuwelijke tijd Bor heeft mee gemaakt.

[Gast]

2 uur geleden zei Senna33:

Weet jij dan wat voorafgaand is gebeurd? Ik vind jou vlug met je oordeel 

Ik jou

[Gast]

Ook hier donateur van... etc

[Lars]

Bedankt @Bor voor je antwoord heb heel wat los gemaakt zie ik  Bor dank je voor je openheid ik vind het ook zeer zeker niet goed om kinderen zolang bij ouders weg te houden of er moet al gevaar zijn voor het kind natuurlijk. Verder ja een triest verhaal en toch Bor vind ik dat je sterk bent gebleven en ik hoop van harte dat het goed gaat komen met die jongen maar zijn moeder vecht voor hem. @lady jane ook al een heftig verhaal moeilijk allemaal maar diep respect dat jullie dit wilden delen maakt me nederig zou jowan zeggen

[Lika]

Opgezocht en donateur geworden...

 voor jullie

[Lars]

Ook een donatie gedaan voor knul @Bor en alle andere kinderen 

[Gast]

Hier was zoon uit huis geschopt, letterlijk, door pa en zwierf. Gedesillusioneerd en bitter, woest, wanhopig. Ik was zo dom zélf die club te bellen om hulp maar zonder ots konden ze niets, zeiden ze. Een pertinente leugen, maar   "Dan regel je een ots,zei ik, dat jong heeft hulp nodig en ik kan het niet, mij lukt het niet"

Dat stond later in een rapport als diskwalificatie van mij, naast vele andere leugens. "Moeder reageert lakoniek op ots". 

Dat rapport stond zo vol met leugens dat zoon het woedend op de grond gooien en weigerde te tekenen. De reactie was simpel: als je dit niet tekent, krijg je geen hulp, geen slaapplaats, geen begeleiding. Hij heeft getekend. 

Ook mijn zoon werd, de laatste weken voor zijn 18e verjaardag, even supersnel klaargestoomd voor een succesvol exitrapport. Het jong zat stijf van de harddrugs bij het exit-gesprek, had al 4 maanden  geen les meer gevolgd op school,  maar "hij was er klaar voor", het was een succes geweest, de jeugdzorg...

2 weken later opgepakt na een tasjesroof onder invloed en (volwassenenrecht) 2,5 jaar gevangenis aan zijn broek. Zijn redding achteraf, maar dat had niet zo hoeven zijn. 

Ook voor mij mogen ze in de drek zakken, die lui. Die zijn er niet voor het kind. Waar wél voor is me een compleet raadsel. 

25 februari 2019 bewerkt door Gast

[Smaragd]

Heb heel veel respect voor jullie dames, heel veel!

[Lars]

Ook van mij niet dat jullie er wat aan hebben maar toch 

[Lars]

Toch blijf ik erbij dat moeders eerder veroordeeld worden op hun verslaving dan vaders en ook dat het helaas soms toch wel nodig is. Alleen kan het anders denk ik zoals ik jullie lees gaat het ze niet om het belang van het kind en dat is triest 

[Lika]

1 uur geleden zei Bor:

we moeten ermee leren omgaan en er verder mee leven,

Dat vind ik keer op keer de allergrootste uitdaging in het leven. Dank Bor.

@Kohtje ik mis je!

[Senna33]

22 uur geleden zei Bor:

Senna hoi. 

Mensen delen hier hun ervaring(en) en in tegenstelling tot jou lees ik geen oordeel, geen enkele. Ik waardeer, en ben er zelfs trots op dat wij als frummers met elkaar dit zo vrij kunnen delen, het er openlijk over kunnen en mogen hebben; hoe schrijnend ook. En dat zonder er een oordeel over geveld wordt onderling.

Ik zal het in de ik- vorm schrijven maar als ik je moest vertellen wat eraan vooraf is gegaan, daarna de uithuisplaatsing, en het verloop daarvan, en het nu, en naderhand. kan ik beter een Bijbel schrijven. En sterker nog... Het zou boek zonder een begin en zonder eind eind zijn. Wat nog een dikke vette trigger voor mij is zelfs ook, als ik dat zou doen. Want het boek eindigt niet, we moeten ermee leren omgaan en er verder mee leven, dus zou je je af kunnen vragen hoe gezond het is om terug te blijven kijken naar het verleden die we niet kunnen herstellen en ook niet kunnen veranderen... maar het nu beter en anders (proberen) te doen kunnen we wel. Zonder oordeel. Op naar de toekomst.

Het is zoals het is.

En vragen staat vrij, wat mij betreft.

Mijn zoon is tot z"n 7 jaar getuige geweest van alcoholisme en huiselijk geweld. Voor als je graag wilt weten waarom.

 

@Bor Ik lees de boel iets later. Mijn excuus! Ik begrijp nu pas jou eerdere reacties. Dat ik een fles drank cadeau kreeg van mijn man. Jij opperde waarom jij dit nou niet kreeg. Het spijt mij van jou te kort komingen, ik vind jouw berichten altijd zó tenenkrommend.......... tis niet voor niets ............