Te ver gegaan

[Patries]

Wat je schrijft over die vriend van mij klopt wel Extranaut. Ik heb hem nooit helemaal nuchter meegemaakt, maar ik heb wel gemerkt dat hij zich terugtrekt als er niet zoveel voorhanden is. Ook begrijp ik heel goed dat het voor veel mensen niet te doen is: de hele dag voldoen aan verplichtingen zonder de mogelijkheid aan het eind even te "ontsnappen". Zoiets als yoga of meditatie werkt voor mij ook niet. Wat sporten of me bezig houden met iets wat me op dat moment boeit helpt wel weer. Ik ben verbaasd over mijn eigen veerkracht, want vroeger kon ik behoorlijk doordraaien. Er was echt iets in mijn hoofd waardoor ik me maar moeilijk staande kon houden. Dat "iets" zit er natuurlijk nog steeds, maar ik vang het op een of andere manier op. Misschien komt het door de AD, die ik dus wel gebruik. Zonder zou ik het niet redden vrees ik.

[Extranaut]

Ik ben blij te lezen dat sport en medicatie (ad?) jou helpen. Medicatie helpt hier alleen tegen cirkelredenatie. Als ik te diep zak neem ik dat gewoon om niet dieper te zakken. Ik merk wel dat het op zulke momenten helpt.

Daarnet bijna doodgestoken. Waar gaat onze wereld heen. 

[Patries]

2 uur geleden zei Extranaut:

Ik ben blij te lezen dat sport en medicatie (ad?) jou helpen. Medicatie helpt hier alleen tegen cirkelredenatie. Als ik te diep zak neem ik dat gewoon om niet dieper te zakken. Ik merk wel dat het op zulke momenten helpt.

Daarnet bijna doodgestoken. Waar gaat onze wereld heen. 

Wat??? Wat gebeurde er? Maar je bent er gelukkig nog....

[Extranaut]

Ik was iets gaan kopen en plots staat er een man voor me van Marokkaanse origine die met zijn handen in mijn zakken gaat. Hij greep mijn aankoop. Ik duw hem tegen de grond en begin ermee te duwen en trekken tot hij uiteindelijk terug gaf wat van mij was. Hij laat me doorgaan en ineens zie ik hem aanlopen met een mes. Ik ben wijs opzij gegaan en hem laten roepen en tieren en gelijk gegeven. Ik was zelf onbewapend. Gelukkig was ik al naar ergens drukker gewandeld waar andere mensen van Marokkaanse origine hem kwamen bedaren. 

Gisteren voelde ik niets door de drank. Nu voel ik het aan mijn knie, ellebogen en hand. We hebben zwaar geworsteld, maar geen klappen of stoten uitgedeeld. Ik was echt niet in fout, nam enkel terug wat van mij was. Hij was zodanig in zijn eer gekrenkt dat hij naar huis een mes ging halen om het anders af te maken. Gelukkig leef ik nog  maar mensen worden hier wel voor minder vermoord. Ik vermijd die ghettos vanaf heden. 

[Patries]

Naar Extranaut, ik hoop dat je snel opknapt. Mensen moeten gewoon van elkaar en elkaars spullen afblijven. Was het op klaarlichte dag of in het uitgaansleven? Ben je erna weer gaan drinken?

[Extranaut]

Was gewoon s avonds. Die gast zag dat ik wat kochtte en wou het het zijne maken. Ik had gedronken en hij wist natuurlijk niet dat ik me dan zeker niet zou laten doen. Ik wou het vermijden maar kon niet anders dan me verweren of bestolen worden.  Afgelopen week zijn er in Belziek 5 mensen neergestoken. Ik was er gelukkig geen van. Die gasten steken je dood voor een halve gram wiet.

Ik heb daarna niets gedronken maar mijn aankoop gewoon lekker opgerookt  

[Extranaut]

Weer goed aan het drinken en blowen geweest. Vreemd, ooit deed blowen het alleen. Als ik nu blow wilt mijn lichaam en ik nog steeds alcohol. 

Vrijdag nog een scene meegemaakt en beloofd nooit meer te drinken. Nu, zondagnacht en zeven Duvels verder zie ik de ernst nog niet in. Nochtans meende ik het vrijdag echt, maar zondagavond heeft de duivel gewonnen. Hier is dat echt een gevecht, dagelijks ieder uur opnieuw. 

Wat te doen als je niets zelfdiscipline hebt? Als mensen me in de steek zouden laten zou ik daar eerder meer door drinken dan er uit te leren.

ik haat vechten met mezelf, ik word moe, uitgeput en levensloos. Ik haat mezelf niets zelfdiscipline te hebben. 

[bumperjim]

Laat je helpen Extranaut als je geen zelfdiscipline hebt. Die kunnen wij niet naar je toesturen op een forum. Ik weet niet precies wat te zeggen nu even. Misschien heeft iemand anders betere tekst. 

12 november 2018 bewerkt door bumperjim

[Extranaut]

Ik ben al vier jaar in therapie, hoeveel meer hulp kan ik krijgen? En heeft die hulp het dan uiteindelijk niet erger gemaakt?

ooit blowde ik na mijn werk enkele joints, dat was een probleem ( voor de staat en ordehandhaving) Door te luisteren en hulp te zoeken werk ik nu niet meer en blow,ik minstens driedubbel en drink ik dagelijks meer dan enkele tripels.

Ik wil gewoon terug naar mijn vrij bestaan zonder al die psychiaterische en staatsbemoeienissen. 

14 november 2018 bewerkt door Extranaut

[Extranaut]

Gequote ipv,geedit sorry

14 november 2018 bewerkt door Extranaut

[bumperjim]

6 uur geleden zei Extranaut:

Ik ben al vier jaar in therapie, hoeveel meer hulp kan ik krijgen? En heeft die hulp het dan uiteindelijk niet erger gemaakt?

ooit blowde ik na mijn werk enkele joints, dat was een probleem ( voor de staat en ordehandhaving) Door te luisteren en hulp te zoeken werk ik nu niet meer en blow,ik minstens driedubbel en drink ik dagelijks meer dan enkele tripels.

Ik wil gewoon terug naar mijn vrij bestaan zonder al die psychiaterische en staatsbemoeienissen. 

Extranaut, zolang je een willoos instrument van de staat blijft met je tripels, is het stoppen kansloos en vraag ik me af wat je hier denkt te gaan bereiken. 

WAT WIL JE ZELF EIGENLIJK? En hoe ga je dat aanpakken?

Word nou eens wakker man, het is JOUW leven, jij bent verantwoordelijk, niet de staat. 

Is je vriendin er nog?

[Patries]

Extranaut, ergens hier schreef je dat je het beste uit je leven kon halen als je af en toe wat blowde. Zelf ben ik daar helemaal niet op tegen, ik ken meer mensen die zichzelf zo op de been houden: ze hebben gewoon een maatschappelijk en sociaal leven, maar na hun werk, in het weekend of voor het slapen gaan nemen ze een blowtje om te ontspannen. Zoals anderen een wijntje of pilsje pakken, zoals ik dat mijn hele leven heb gedaan. Als dat niet verder uit de hand loopt kun je prima functioneren.Ik stopte ermee omdat dagelijks wijn gewoon niet gezond is en omdat ik er zelf vanaf wilde, maar het leven had gewoon door kunnen gaan zoals nu als ik door was blijven drinken.

Blowen is minder belastend voor het lichaam, en op elke dag een blowtje om te ontspannen kunnen veel mensen uitstekend functioneren. Ik had jou dat ook gegund, maar je schrijft dat dat in Belgie niet kan. "Jammer" dacht ik, "voor Extranaut zou dat toch prima kunnen werken!" Ik speelde zelfs een beetje met de gedachte je prive te benaderen, ik ken heel veel mensen die eigen wiet telen en voor mij is het een kleine moeite je wat te geven zodat je daar een jaartje mee vooruit zou kunnen. Het was een gedachte hoor!

Maar nu lees ik dat het bij jou uit de hand is gelopen: dat je (in Belgie! Hoe?) nu juist veel blowt en drinkt. Dan blijkt toch maar hoe verslavend ook blowen kan zijn.

Wat jammer dat het nu zo loopt! Je hebt dus wel de gelegenheid om te blowen: kun je niet terug naar de dosis waarop je juist zo goed functioneerde? Of werkt je verslaving daarin tegen?

[Kohtje]

.

16 december 2018 bewerkt door Kohtje

[Extranaut]

Op 15/11/2018 om 05:59 zei bumperjim:

Extranaut, zolang je een willoos instrument van de staat blijft met je tripels, is het stoppen kansloos en vraag ik me af wat je hier denkt te gaan bereiken. 

WAT WIL JE ZELF EIGENLIJK? En hoe ga je dat aanpakken?

Word nou eens wakker man, het is JOUW leven, jij bent verantwoordelijk, niet de staat. 

Is je vriendin er nog?

Ja ze is er nog. En ik wil niets meer met deze Vlaamse gemeenschap te maken hebben, dat wil ik.

dat ze mij met rust laten en andersom ook’

[Extranaut]

Op 15/11/2018 om 09:56 zei Cleo66:

Heb helaas ook het idee dat je in de slachtoffer rol zit , die wij verslaafden allemaal kennen.  Iedereen en alles is schuldig.   Sterkte man ,  je moet het zelf doen 

Ik werkte maar blowde

men pakte mijn blowen af en blowen was het probleem terwijl ik tolerant moest zijn tegen geweld. Maar ik ben dan de oorzaak? Hadden ze mij met rust gelaten was er nooit wat aan de gang.

en as ik dan nog slachtoffer speel? Ja dan ben ik maar de fout.

[Extranaut]

Op 15/11/2018 om 11:13 zei Kohtje:

Wat versta je eigenlijk onder vrij bestaan? Zonder psychiatrische- en staatsbemoeienissen maar als slaaf van allerlei middelen die je
een illusie van vrijheid moeten geven? Of wil je die middelen ook niet?
In dát geval zul je er alles aan moeten doen, eventueel nog mét bemoeienissen, om die middelen overbodig te maken en dan rest
je nog één ding: ontdek jezelf en BE FREE !!!! Be jezelf.

De gulden regel is mijn enige wet. Ik hoef geen staatsbemoeienissen

[Extranaut]

Op 15/11/2018 om 07:40 zei Patries:

Extranaut, ergens hier schreef je dat je het beste uit je leven kon halen als je af en toe wat blowde. Zelf ben ik daar helemaal niet op tegen, ik ken meer mensen die zichzelf zo op de been houden: ze hebben gewoon een maatschappelijk en sociaal leven, maar na hun werk, in het weekend of voor het slapen gaan nemen ze een blowtje om te ontspannen. Zoals anderen een wijntje of pilsje pakken, zoals ik dat mijn hele leven heb gedaan. Als dat niet verder uit de hand loopt kun je prima functioneren.Ik stopte ermee omdat dagelijks wijn gewoon niet gezond is en omdat ik er zelf vanaf wilde, maar het leven had gewoon door kunnen gaan zoals nu als ik door was blijven drinken.

Blowen is minder belastend voor het lichaam, en op elke dag een blowtje om te ontspannen kunnen veel mensen uitstekend functioneren. Ik had jou dat ook gegund, maar je schrijft dat dat in Belgie niet kan. "Jammer" dacht ik, "voor Extranaut zou dat toch prima kunnen werken!" Ik speelde zelfs een beetje met de gedachte je prive te benaderen, ik ken heel veel mensen die eigen wiet telen en voor mij is het een kleine moeite je wat te geven zodat je daar een jaartje mee vooruit zou kunnen. Het was een gedachte hoor!

Maar nu lees ik dat het bij jou uit de hand is gelopen: dat je (in Belgie! Hoe?) nu juist veel blowt en drinkt. Dan blijkt toch maar hoe verslavend ook blowen kan zijn.

Wat jammer dat het nu zo loopt! Je hebt dus wel de gelegenheid om te blowen: kun je niet terug naar de dosis waarop je juist zo goed functioneerde? Of werkt je verslaving daarin tegen?

Ik blow, drink en snuif zoveel ik kan. Ben deze realiteit zo spuugzat. 

Verkrachters lopen vrij. Vaders die dochters beschermen krijgen vier jaar, wij zijn racist door een kinderfeest en wat nog allemaal?

ik ga daar nooit in meelopen. Ik gebruik me nog liever suf om er niets meer van te merken.

 

sorry als ik ni poco ben.

[bumperjim]

Helaas voor vanavond dan, morgen nieuwe kansen nieuwe inzichten misschien. 

[Extranaut]

Helaas niet. Morgen is alles hetzelfde. Of erger, nooit beter.

[bumperjim]

Dat kan je pas op de dag zelf zeggen wanneer je weer nuchter bent. Geef jezelf niet op, man. Je hebt alles zelf in de hand. 

[Patries]

Zelf heb ik altijd moeite met de term "slachtofferrol". Mijn visie is (ik beweer beslist niet dat dit de juiste is hoor!) dat ieder wezen zijn uiterste best doet zichzelf staande te houden en dat het mis gaat (buiten de macht van desbetreffend wezen!) wanneer dat echt niet meer lukt. In mijn beleving geldt dat net zo goed voor de mens, ondanks zijn vermogen rationeel te denken. Aan het rationeel denken zit een grens en bovendien kan het aangetast raken door allerlei inwendige en uitwendige factoren. Iedereen zal begrijpen dat ik de gedachtegang dat het leven voor iedereen maakbaar is en dat wat je ervan maakt afhankelijk is van je keuzen niet volledig volg.

Ik geloof (en denk soms ook zelfs te weten) dat iemand volledig vleugellam kan raken en uit een laatste strohalm zichzelf te redden naar vernietigende middelen grijpt, ook al weet hij dat het fout is. Ik zie dat niet als een keuze, maar als een overlevingsdrang. 

Je kunt het gevoel krijgen dat je niet past op deze wereld, dat het leven verschrikkelijk is, dat je er eigenlijk ook niet hoort te zijn. Je bent er nou eenmaal, je hebt een overlevingsdrang (trouwens ook niet onuitputtelijk) en om het nog enigszins draaglijk te houden ga je "zelfmedicatie" toepassen: drank, drugs, jezelf snijden, jezelf afzonderen, enfin, het kan van alles zijn. Daarmee stoppen wanneer je zo verslaafd bent dat je het machteloos ondergaat kan volgens mij alleen als je op een punt bent gekomen dat je beseft dat deze manier van leven je dood gaat worden en/of dat je daarmee ook geliefden vernietigt. Ik denk dat zo'n moment niet gemanipuleerd kan worden door de persoon zelf, het is een bepaalde fractie waarbinnen allerlei factoren samenkomen die ervoor zorgen dat een persoon deze keuze kan, zelfs moet maken. 

 

[lady jane]

Ben ik echt niet eens met je. Ik heb jarenlang wel in de slachtofferrol gezeten. Kon dat alleen niet zien, want dan moest ik verantwoording nemen.
Na het stoppen (wat ik voor mijn dochter deed, omdat ik om mezelf niets meer gaf, maar van haar onvoorwaardelijk hield(en nog houd)), waren de
omstandigheden nog dezelfde, maar zonder drank kon ik daar beter mee omgaan en kroop ik dus uit die rol. Nu kijk ik daar nog wel eens op terug
en realiseer me wel dat de afglijdende schaal, waarmee ik mezelf slachtofferde, onafwendbaar leek. Leek, maar niet was dus. Het verschil tussen
machteloos lijden, en de macht terugclaimen en weer een leven gaan leiden, kan klein zijn. Het moment dat de knop omgaat kan van buiten af komen, maar ik denk ook van binnen uit. Ik hield gewoon meer van mijn dochter dan van mijn eigen waardeloze zelf op dat moment.

[Patries]

Wat jij schrijft Lady Jane raakt ook wel aan mijn visie, maar dan op het punt dat er een moment kan komen waarin de knop omgaat. Dat kan voor een deel door externe factoren komen, maar daarbij moet je zelf natuurlijk de beslissing nemen. Ik bedoelde vooral te zeggen dat een mens soms die beslissing nog niet KAN nemen, dat eerst die zaken samen moeten komen waardoor hij dat wel kan. Ik denk dat mensen hard zijn voor zichzelf en voor anderen wanneer ze zichzelf of een ander de "slachtofferrol" toe delen. Het is in mijn ogen namelijk geen rol die je inneemt, maar een machteloosheid: op dat moment zijn nog niet al die (ook externe) factoren aanwezig die de doorslag geven nu actie te ondernemen. Je hield al eerder meer van je dochter dan van jezelf, maar toen lukte het nog niet. Er moet ook de ruimte of de drang zijn voor het besef.

[Kohtje]

.

16 december 2018 bewerkt door Kohtje

[Patries]

Mooi gezegd Kohtje. Zo is het ook!