Spring naar bijdragen

Zaterdag, 10 maart 2018


jowan

Aanbevolen berichten

Ja @Gypsy, ik heb ook diagnose autisme en verdenk er hier op het forum ook meer van . Als je @Kohtjezijn verhaal lees , dan denk ik , dat kan ik wel zijn . Het is ook zo dat autisme en alcoholisme vaak Samen gaan.  Het vluchten , verdoven, niet hoeven voelen en je staande houden  , dat kon je dan allemaal nog wel met drank  totdat de rollen werden omgedraaid en drank het probleem werd . Ik wil hier absoluut geen mensen etiketjes op gaan plakken . Maakt ook niks uit . Ik vind het echter fijn te weten waarom ik ben wie ik ben en doe wat ik doe en vooral waarom ik me altijd anders heb gevoeld . Ik hoef mezelf niet meer te bewijzen . Ik ben ik en dat is goed . 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

24 minuten geleden zei Bor:

Pfieuwww Sandro.. over hokjes gesproken.

Ik formuleerde het toch behoorlijk voorzichtig. Maar jij vindt het niet plausibel klinken dat de meeste autisten (is ook al een hokje, heb ik niet bedacht) ALS ze overmatig drinken dat ze dat dan doen om gevoelens als angst en onzekerheid weg te drinken? Lijkt mij logischer dan dat ze drinken om 'nieuwe dingen te vinden' uit impulsiviteit.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Andere kant..... als je iets langer op deze aardkloot rondloopt weet je ook dat bepaalde diagnoses aan mode onderhevig zijn. Zo was tijden borderline in, adhd iets daarna en nu is ieder kind bijna autistisch. Oh hoogbegaafd hebben we ook nog gehad ergens daartussenin. 

De grap is natuurlijk dat oppervlakkig gezien (googelend) vrijwel iedereen wel iets herkent en het dus al snel bepaald wordt door de willigheid van de patiënt of die of een andere sticker eropkomt. 

Daarmee doen we geen recht aan de diversiteit van mensen, niet aan het accepteren dat sommige dingen minder vanzelf gaan, maar ook (en vooral) niet aan zij die er daadwerkelijk en zwaar onder lijden en ook niet aan de op zich echt niet eenvoudige diagnoticering.

Dat is niet iets wat Google doet, niet een juf op school, niet een vriend of vriendin en zelfs (!)  niet een mager opgeleid psycholoogje. 

Ach... Ik ben mijn eigen complexe ik en juist daarom dus heel gewoon. Sommige dingen gaan goed en makkelijk, andere minder. Daar hoeft voor mij geen adres op.

Juist niet, want daarmee raak ik juist verder weg van exact (!) benoemen wat ik dan niet of minder goed kan. Waar ik precies last van heb. En wat ik wel of niet "mis". 

bewerkt door Gast
Link naar opmerking
Deel via andere websites

2 uur geleden zei Kohtje:

Bor, als je je ticket betaald hebt mag ook jij de hemel in. Al is het maar voor een rondvlucht...

Woehaaaaa.....die spuugt naar beneden, wedden? 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

7 minuten geleden zei jopie:

Andere kant..... als je iets langer op deze aardkloot rondloopt weet je ook dat bepaalde diagnoses aan mode onderhevig zijn. Zo was tijden borderline in, adhd iets daarna en nu is ieder kind bijna autistisch. Oh hoogbegaafd hebben we ook nog gehad ergens daartussenin. 

De grap is natuurlijk dat oppervlakkig gezien (googelend) vrijwel iedereen wel iets herkent en het dus al snel bepaald wordt door de willigheid van de patiënt of die of een andere sticker eropkomt. 

Daarmee doen we geen recht aan de diversiteit van mensen, niet aan het accepteren dat sommige dingen minder vanzelf gaan, maar ook (en vooral) niet aan zij die er daadwerkelijk en zwaar onder lijden en ook niet aan de op zich echt niet eenvoudige diagnoticering.

Dat is niet iets wat Google doet, niet een juf op school, niet een vriend of vriendin en zelfs (!)  niet een mager opgeleid psycholoogje. 

Ach... Ik ben mijn eigen complexe ik en juist daarom dus heel gewoon. Sommige dingen gaan goed en makkelijk, andere minder. Daar hoeft voor mij geen adres op. 

Tegenwoordig is het zelfs zo erg dat als je langs gaat bij de huisarts omdat je iets mankeert, de eerste vraag is: "Je hebt vast al gegoogled naar een diagnose. Wat kwam je tegen?".

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik heb (had moet ik zeggen maar ze is vervangen door net zo'n waardevol exemplaar) een huisarts die je dan ook gewoon echt uitlacht als je met onzin van Google komt. Mij althans. Gewoon rechtstreeks "haha, Nee dat is echt onzin!". Ai luf it. 

Zij háár vakgebied, ik mijn lichaam. Dat werkt samen het best. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

17 minuten geleden zei Adri:

Zonder onderzoek en wetenschap was jij al lang bibberend in een rokje van berkenschors van je terp gespoeld en had je de dertig misschien maar net gehaald.

Maar misschien bedoel je de sociale wetenschap, of wat daarvoor doorgaat?

Ik ben afgestudeerd sociaal psycholoog (maar doe nu iets heeeeel anders). Wilde ooit doorgaan voor promotie naar doctor, maar dat ging gelukkig niet door. Iets later kwamen de onthullingen rondom Diederik Stapel en was ik hélemaal blij dat ik een ander carrièrepad heb gekozen. Subjectief als ik weet niet wat en met 'trucjes' in de statistiek kun je al helemaal alle kanten (jouw kant) op redeneren.

bewerkt door Sandro
Link naar opmerking
Deel via andere websites

3 uur geleden zei Kohtje:

Opgaan in het moment, aandacht voor waar je mee bezig bent. Het overkomt me regelmatig en dat zijn de 'stukken van het leven' waarin ik
het dichtst bij mezelf ben. Dan zijn verwachtingen niet aan de orde. Dan is er helemaal niets aan de orde.
'Aan de orde zijn' is er meestal als ik weer eens het idee heb te moeten 'voldoen aan..'
Het begint meteen zo zweverig te klinken, dit soort dingen. Maar het tegendeel is waar.

Precies dit Kohtje. Ik leer het nu. Leren hoe ik mezelf kan gunnen om alleen dat te doen wat ik op dat moment doe. Af en toe maak ik en stapje. Een ‘oei, ik groei’ moment. Dat moment had ik vanochtend in het zwembad even. Fijn.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

15 minuten geleden zei Lika:

Precies dit Kohtje. Ik leer het nu. Leren hoe ik mezelf kan gunnen om alleen dat te doen wat ik op dat moment doe. Af en toe maak ik en stapje. Een ‘oei, ik groei’ moment. Dat moment had ik vanochtend in het zwembad even. Fijn.

En daar is dat woordje 'leren' weer. Wat heb ik altijd een gruwelijke hekel gehad aan leren. Maar dat is ook iets wat moest, wat normaal geacht werd,
vooral waar het school betreft. Natuurlijk heb ik geleerd, domweg omdat het moest en natuurlijk heb ik daar ook wel wat aan gehad. Maar net zoals
ik niet heb kunnen leren om niet meer te drinken kan ik ook niet leren om aandacht te hebben.. Hier komt bij mij het woord 'overgave' als eerste
op. Ik heb me overgegeven aan het feit dat drank mij en m'n leven kapot maakt en dat ik dat ik machteloos ben als ik wel drink (wat betreft het zgn. in
de hand houden). Zo geef ik me ook steeds meer -en daardoor uiteindelijk ook makkelijker- over aan mezelf 'verliezen' in de dingen die ik doe.
Zelfs stofzuigen kan ik nu beter en zorgvuldiger doen omdat tijd en resultaat er niet meer toe doen. Hetzelfde geldt voor allerlei andere bezigheden.
Door me over te geven aan waar ik mee bezig ben is de weerstand weg en past er ineens veel meer in een dag zonder dat m'n energie opgeslurpt wordt
door weerzin, tegenstand, zelfs (faal)angst.
Misschien kun je dat leren noemen, maar ik heb er geen schema of plan voor.. het gebeurt gewoon. Misschien is het m'n aangeboren luiheid die
me deze uiteindelijk makkelijkste weg van de minste weerstand doet kiezen.. In dat geval ben ik blij en dankbaar voor m'n luiheid.. :)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik weet niet wie hier allemaal een mening heeft over stempeltje plakken en iedereen heeft wel autisme en het is een modeziekte.  Ik zal je zeggen , je zal het maar hebben.  Een modeziekte?! Zou het niet zo kunnen zijn dat er steeds meer bekend word . Vroeger dacht men dat autisme alleen maar bij mannen voor kwam , niets is minder waar . En waarom,  omdat je weinig aan mij merkt , zal het allemaal wel meevallen.  Je zegt toch ook niet tegen iemand die Crohn heeft . Ja ach , ik heb ook wel eens last van mijn darmen . Je hele leven je best doen , hetzelfde te zijn als de rest en daar uiteindelijk letterlijk van in elkaar storten waardoor je nooit meer kunt werken, omdat je chronisch over je grenzen heen gaat om er maar bij te horen . En dan als je uiteindelijk hoort dat het komt omdat je bedrading anders zit , dat je gewoon anders denkt en dus nooit zo kan zijn , ben je eigenlijk opgelucht.  Totdat je weer wordt afgerekend door diezelfde maatschappij, je  moet je niet aanstellen etc etc , je hebt het toch altijd gekund , iedereen heeft wel wat ...... en weer word je niet erkend .  Pfffff :(

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Zolang je jezelf maar vooral erkent Françoise. Het ongemak van je "aandoening" (ik weet er even geen  beter woord voor) zal er niet minder van worden, de frustratie en het eenzame (en vooral het vechten tegen jezelf) hopelijk wel. 

Hier nu ook weer in mijn eigen bus. Deur en raam nog wel dicht, gaat zo open. Heerlijk gelopen maar nu begint het sociale deel weer waar ik gewoon niet goed in ben maar wat ik dus ook niet meer ambieer. Dat er ook alcohol geschonken wordt speelt daarbij dan weer géén rol. 

(Al leek die hottub zo midden in het bos me wel wat maar dat is dan de consequentie)

bewerkt door Gast
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...