Spring naar bijdragen

Geus meldt zich...


Geus

Aanbevolen berichten

Hallo, ik ben Geus...
...en ik ben alcoholist. Zo zou het tenminste gaan op een AA-bijeenkomst als ik de films mag geloven. En dan zeggen jullie allemaal: "Hallo Geus!" of zoiets...

Ik heb er moeite mee mezelf alcoholist te noemen, maar ik ben het wel. Ik ben een functionerend alcoholist, het lukt mij tot nu toe te functioneren op mijn werk ondanks mijn alcoholgebruik. En dat is me heilig, zonder mijn werk ben ik in korte tijd naar de klote, denk ik. Ik heb die structuur en daginvulling nodig. Privé ben ik een halve kluizenaar en hou ik de meeste mensen uit mijn buurt.

Ik heb moeite met de heftigheid van het leven en ik heb het nooit volledig aangedurfd. Als kind heb ik mij vooral teruggetrokken, vanaf mijn 18e ben ik stevig gaan blowen en een jaar of 10 geleden ben ik gestopt met blowen, maar toen had de alcohol als dempingsmiddel zijn plaats al ingenomen. Ik drink alleen bier, een fles of 10 a 12 per dag, want dan kan ik het nog controleren en voorkomen dat ik met een kegel op mijn werk terecht kom.

Klachten van een zich opnieuw dreigende burn-out hebben mij eigenlijk doen inzien dat het zo niet verder kan. Ik zit op een doodlopende weg en ik kom niet verder. En als ik niet uitkijk help ik ook mijn gezondheid om zeep. Ik heb mij gemeld bij de huisarts en via zijn POH-GGZ kreeg ik min of meer zelf de opdracht om te kijken wat ik zou willen. Ik heb mij daarop aangemeld bij de internetbehandeling "Alcohol de baas".

Ik weet niet zo goed wat ik daarvan moet verwachten, net zo min als wat ik hier op het forum kan verwachten, maar ik probeer er open in te stappen en het gewoon maar op mij af te laten komen. Op zich is het erkennen van dat ik een probleem heb al een opluchting, al weet ik niet eens tegenover wie ik dat doe. Ik heb het zo lang alleen gedaan. Eigenlijk gun ik niemand dat, dus waarom ik dat mezelf heb aangedaan...

Voor nu genoeg, ik weet even niet wat ik verder nog wil melden...
Groet, Geus


 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Welkom Geus,

open erin blijven staan is het mooiste kado dat je je nu kunt geven,
ook ik weet niet wat het leven me brengt, maar zolang ik nuchter en helder kan reageren
kan ik tot nu toe alles aan. En voel me zoveel beter dan toen ik nog dronk. Het labeltje alcoholist is en blijft een label.
Sommigen ontlenen er een gebruiksaanwijzing aan om met je verslaving om te gaan, anderen stoort een label en dan is het misschien ook niet helpend.
Maar het gaat om jou, wat ji nodig hebt, wilt, verlangt en waar jij je doel van maakt en een plan voor maakt. Het is te doen, echt.
Ook ik kwam hier dik 8 jaar geleden, heb mezelf nog nooit een alcoholist genoemd, deed de onlinetraining en ben wel een beetje verslaafd geworden aan het forum.
Een beetje heel erg in de eerste jaren, en de laatste tijd minder schrijvend hier, maar nog wel veel lezend. Het geeft me ook structuur, ik voel me verwant met deze online nieuwe familie (van wie het verloop soms helaas wel wat groot is) en houdt me alert.  Grijp je kans dus en doe wat met de fase waar je nu in zit. Je klinkt als iemand die goede zelf-inzichten heeft, eens je hiernaar handelt en blijft handelen creeer je een nieuwe kans, een basis voor de rest van je leven. succes!

 

bewerkt door lady jane
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Welkom Geus!  De eerste stap is het erkennen van je probleem, heel goed dat je je hier hebt aangemeld.  Heb je een plan van aanpak, wil je helemaal stoppen met alcohol of wil je alleen minderen?  Ben je al gestopt of heb je een datum in je hoofd? Veel mensen hebben baat bij medicatie zoals bijvoorbeeld refusal. Ik heb er geen ervaring mee maar het zorgt ervoor dat je misselijk wordt als je dan toch gaat drinken. Misschien een idee?  Je bent al eens gestopt met blowen, dan gaat dit je vast ook lukken!  Op de dagdraad kan je je aanmelden als je dat leuk vindt, daar wordt per dag de belofte aan jezelf gedaan dat je die dag niet drinkt. Zo blijft het overzichtelijk voor jezelf. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dank jullie wel allemaal voor jullie welkom! :)

Erkenning is inderdaad een eerste stap en daar ben ik mee bezig. Het ligt nu in ieder geval open naar de huisarts en ik heb twee goede vrienden in vertrouwen genomen. Dat is in ieder geval al beter dan het helemaal alleen doen, wat ik lang heb gedaan.

Wat ik wil, dat weet ik eigenlijk niet zo goed. Het liefst zou ik terug willen gaan naar beperkt sociaal drinken, maar of dat haalbaar is dat weet ik niet. Op zich zou het mooi zijn om wekelijks met de mannen van mijn bandje een biertje te kunnen blijven drinken. Maar als dat continue een trigger wordt die vraagt om meer, dan is dat niet handig. Ook best lastig om daar om een sinas te gaan vragen, want dat betekent uiteindelijk dat ik meer in het openbaar moet gaan erkennen dat ik een probleem heb. Vroeg of laat zal dat wel moeten, maar dat vind ik wel lastig.

Vandaag heb een behandelaar aangewezen gekregen voor mijn online traject. Ik ga er open in en dan zie ik wel. Ik ga ervan uit dat het dan vanzelf wel duidelijker wordt. Voor nu heb ik mezelf al een week op een rantsoen gezet. Zeker nog niet van de alcohol af, maar ik voorkom daarmee wel de uitschieters, waardoor ik er de dag erna echt last van heb.

We gaan het zien.
Groeten, Geus

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Herkenbaar.... en let goed op wat je schrijft he, als je een sinas bestelt dan moet je uitleggen dat je een probleem hebt :) zo verschrikkelijk vast zit de gewoonte erin. Bij mij voelt dat ook zo, terwijl je je ook kan voorstellen dat iemand anders gewoon een sinas neemt en zegt ik heb vanavond geen zin in bier. Of zich überhaupt niet verantwoordt, want moet dat of zo?? OK sinas is wel heel smerig geef ik toe :D

Zou je daarmee weg kunnen komen ten opzichte van je band of laat je je dan tegen je zin in overtuigen?

bewerkt door bumperjim
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Bier en band, dat hoort al jaren zo bij elkaar. Allemaal een biertje in de pauze, een BVO'tje (biertje voor onderweg) tijdens de tweede helft en nog 1 of 2 bij het nazitten. Ik krijg gegarandeerd commentaar als ik dat anders ga doen. En dat geeft ook niet. Het zijn vrienden en ik heb er op zich geen probleem mee ze op een gegeven moment te vertellen dat ik er een probleem mee heb. Daar zit ik nu een beetje tegenaan te hikken. Er komt een "met-de-billen-bloot"-momentje aan. Gaat vast allemaal wel meevallen, maar het houdt me nu wel even bezig.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Je zegt gewoon, ik kap met het bier want ik zuip te veel. Dat duurt nog geen 2 seconden om te zeggen en iedereen snapt het. En misschien zegt een ander bandlid wel, ik ook! Stel je voor, groep vrienden die zich wekelijks tegen hun zin laten vollopen omdat ze stuk voor stuk denken dat het voor de anderen zo "hoort" :)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik kan dat ook wel gewoon zeggen. De anderen drinken echt niet omdat het zo hoort, zo'n club is het niet. Allemaal mannen van een zekere leeftijd die zich niets laten voorschrijven. Een enkeling zal ook te veel drinken en wellicht geïnspireerd worden. Als dat zo is, is dat mooi meegenomen. :)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Attent dat je dat vraagt, Bumperjim! Bedankt!
Eerlijk gezegd vind ik het wel pittig. Deze week het eerste contact met mijn internet-behandelaar. Zij had op basis van de intake en verwijzing nog een tiental aanvullende vragen. Schrijven en over mezelf vertellen gaat me normaal gesproken wel makkelijk af, maar dit was toch een behoorlijke bevalling. Ik wil wel, maar de weerstand tegen verandering en vooral de angst voor het onbekende kickt er zo af en toe wel in.
Ik ben zo gewend mezelf terug te trekken en/ of mezelf zo te verdoven, eigenlijk mijn emoties uit de weg te gaan, dat ik dat lastig vind. Ik weet dat mijn emoties vroeger zo heftig konden zijn dat ik bijna letterlijk de gordijnen in kon vliegen. Ik ben bang dat ik daar weer mee krijg te dealen. Maar ik moet het maar gewoon aangaan. Hopen dat de leeftijd en jaren het wat minder heftig hebben gemaakt.
Nou ja, zo...

bewerkt door Geus
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Even weer een update:

Vorige week de eerste online-opdracht: voor- en nadelen van gebruik aanvinken. Dat ging me makkelijk af, nog geen 10 minuten bezig geweest. Eerlijk gezegd irriteerde me dat: ben ik zover dat ik er echt mee aan de gang wil, dan krijg ik zo'n makkelijk opdrachtje... Ik kreeg het gevoel dat we zo een paar weken zouden gaan verklooien zonder concrete stappen te gaan maken, terwijl ik (wel ambivalent) toch nu zo ver ben dat ik het wel concreet wil maken.

Dit uitgesproken naar mijn behandelaar en ze begrijpt dat wel. Dus met haar zegen doe ikzelf al vast wat stappen. Met een beetje geluk a.s. vrijdag een afspraak met de huisarts om het een en ander te bespreken: ondersteunende medicatie, nulmeting algeheel lichamelijk onderzoek e.d.

Ik heb nog geen concrete datum waarop ik wil gaan stoppen, maar ik ben daar wel naartoe aan het werken. Wat mij betreft duurt dat niet al te lang.

Ondertussen zijn twee van mijn medebandleden op de hoogte. Een van die twee is mijn jongste broer, hij wil ook ondersteunend persoon zijn bij mijn behandeling.

Dus zo ja, toewerken naar een stopdag. Af en toe kickt de angst er wel in, maar het voelt ook bevredigend.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dank jullie wel! Dat is steun die ik kan gebruiken. Ik kom hier nog niet dagelijks, maar dat zou zomaar binnenkort anders kunnen zijn.

Mijn huidige status:
Het voelt allemaal dubbel. Ik voel me lichamelijk beroerd en heb daar gewoon geen zin meer in. Doodlopende weg is het. Dus ik wil wel stappen maken. Vrijdag ben ik bij de huisarts geweest. Thiamine wil ze direct voorschrijven, maar voor de rest wil ze eerst lever- en nierfuncties weten. Dus morgen bloed prikken. Helaas is de huisartsenpraktijk de komende week gesloten, dus dat betekent op zijn vroegst volgende week maandag pas weer verdere actie. En dat uitstel voelt dan ook weer even een soort van fijn. Ik kan achteraf in ieder geval nooit zeggen dat ik er niet naar toe heb geleefd en dat het een impulsief stoppen is geweest. En dus ben ik het ook wel naar mezelf verplicht om een poging tot stoppen flink door te zetten en niet zomaar de handdoek in de ring te gooien.

Ondertussen is de hele band op de hoogte. Onze drummer (eigenaar van de oefenruimte) klaagt dat zijn omzet naar de klote gaat en dat hij moet gaan sjouwen met Fristi. Dat kan ik waarderen. Beter een flinke dosis lompe humor dan teveel overtrokken bezorgdheid.

Zaterdag ook een collega in vertrouwen genomen. Ik wil niet graag dat mijn probleem op mijn werk algemeen bekend wordt, maar het is wel fijn dat vooralsnog iemand daar op de hoogte is. Ook zijn reactie was goed. Ik heb mijn alcoholprobleem heel lang voor mijzelf gehouden, eigenlijk voelt het best als een opluchting om erover te kunnen praten.

bewerkt door Geus
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...