lady jane

77,0

goeiemooiemorgen frummers. Afleiding hoeft geen stress te geven @Zbb en als de dingen niet dringend meer zijn, dan mag je ook rustiger aandoen, want stress is jouw grootste trigger immers? Probeer je maar over te geven aan hoe het gaat w.b. de opname, je hebt er immers geen invloed op. Niet drinken is prioriteit nr 1. ook jij kunt dit. Na de hel van de binge-terugval is dit nu gewoon leven.

goeiemooiemorgen frummers

GefelticiTHEErd Kruidenthee, you did it again

wat ontroerend Nouky, dankje.

ha die Wimmelt, welkom terug, al is het jammer dat daar drinken voor nodig was. 70, de leeftijd waarop verval zicht- en voelbaar wordt, werd me voorgehouden door volleybalmaatjes die me voorgingen. Bij mij klopt het helaas ook, maar het maakt me ook bewust van hoeveel ik nog wel kan, en dat velen veel minder gezond zijn. En ja, ik ben ook gevoeliger geworden, en kwetsbaar. Dus ik probeer extra op te passen. Verantwoording aan mezelf ook. En ook samen met mezelf genieten en oogsten. Wij moeten niet meer drinken joh, dat kunnen we niet met mate, en het kost ons meer dan dat het oplevert. Kom maar lekker meeschrijven hier, het houdt je allicht alert.

goeiemooiemorgen frummers

wow de halve marathon, geweldig Marissa. en dag 15 alweer, gefeliciteerd!

Het bezoek werd nergens ongemakkelijk. Hij wist onze namen niet meer maar zijn gezicht lichtte blij op toen we zijn kamer binnenkwamen. Dus dat was een goed teken al. Maatje had 6 A4 uitgeprint met groepsfoto's die we elk jaar maakten, en had daar de namen steeds onder geschreven. Dat is een lumineus idee gebleken, er kwamen herinneringen boven, soms wist hij ineens een naam, hij werd levendig en genoot net als wij enorm. Daarna hebben wij bij maatje thuis nog wel een lang gesprek gehad over (levens)testamenten, memorandum, resomeren i.p.v. cremeren, wie ze uit mogen voeren enz enz. Hij heeft alles al piekfijn vast liggen en deels geregeld. Ik moet nog beginnen natuurlijk

goeiemooiemorgen frummers straks bij oud-vollebalmaatje op bezoek, hij is al een paar jaar dementerend in een verpleeghuis maar niemand wist waar hij zat, en toevallig fietste ander maatje in die stad en kwam hem tegen op zo'n duofiets met begeleider. Zal wel een ongemakkelijk bezoekje worden want hij herkent geen mensen meer. Gisteravond Roosen en Borst gekeken, maar het is dus heel moeilijk om op tijd vast te laten leggen of, dat, en wanneer er euthanasie mag volgen. Bijzonder hoe die 2 mensen, na eigen ervaringen met moeders, dit heikele punt uitdiepen en bespreekbaar maken.

Houd vol @Jurie, dan hoeft dit maar één keer, en het wordt echt makkelijker en het oogsten komt ook nog. eerste date met jezelf na een nuchtere week, dat verdient een bloemetje.

goeiemooiemorgen frummers

Gefeliciteerd @Rory, een 3-jaarstaart verdiend!

Het is ook zeker niet om het opstaan te ontmoedigen dat ik soms misschien niet positief over kom. Maar verlies svp niet zelfreflektie + daaruitvolgende daden uit het oog. Met alleen positief denken sla je soms een stuk realiteit over. Dat vind ik fijn aan jouw schrijven Koh. Je schuwt die niet. En we weten dat iedereen hier een eigen wijze heeft.en soms schrijf je dat aan elkaar. 😇😉🙃

Oh wat heerlijk om te lezen @Maja

Dit lijkt een terugkerende valkuil juist. Zo lang jij niet de discipline hebt om blijvend te slikken. En die heb je niet, dat is al vaak gebleken. Wat belet je om iets hierin dicht te timmeren? Ik denk dat Antabus goud kan zijn, maar tegelijk een middel kan zijn dat je gevangen houdt. Het vergt zoveel discipline om de verantwoording voor de lange termijn vast te houden. En verslaving is juist de quick fix blijven zoeken. Het blijft me bezig houden. Eenzaamheid, wat Bol schrijft, is denk ik een sterke onderliggende trigger. Maar ook borderline-gedrag. Moeilijk om dit woord zwart op wit te zetten, maar ik doe het toch maar eens. We kunnen onszelf jaren voor de gek houden, maar soms is professionele hulp een reddingsboei waar je heel veel aan kunt hebben. Ook en juist op de langere termijn.

@Dune je schrijft soms zo tegenstrijdig dat ik je niet echt kan volgen. Ik lees net @bolletje op de dagdraad en die raakt een belangrijk punt; eenzaamheid. Maar in je eerste bericht leeft je maatje nog en was je ook verslaafd. Dus het probleem zit dieper dan de rouw die je later beschrijft. En zeker dieper dan de antabus die je toch ook gebruikt naar willekeur. Er is vast niet zo maar een oplossing, dat begrijp ik ook. Maar een objectieve evaluatie samen met een therapeut, zou misschien een blijvender resultaat kunnen aanreiken?

vroeger had ik dwangmatige vreetbuien, vreselijk. ik "lijnde" van mn 16e tot 32e en last toen een artikel van Martine Bijl die ook zo leefde en gestopt was. Aanvaardde dat ze zich te dik voelde en daarna altijd rond de 65 kilo bleef. Ik besloot haar voorbeeld te volgen en gaf het lijnen op. Slank ben ik nooit echt geworden, maar ik ontsnapte wel uit een soort van gevangenis. Jojo nog steeds maar veel minder extreem. En blijf wel tobben soms met mn gewicht, maar voel me psychisch er stabieler onder. Want eten moet je toch, dus de konfrontaties er rond omheen blijven. Eb ben en blijf onmatig en emo eter. Met drinken leek het er een beetje op. Dezelfde gevangenis, soortgelijke verdoving/roes/katers. Voor mij hielp eerst lichaamsgerichte therapie het beste. Ik moest diep door levensfases heen, alweer. Maar na het stoppen met drank, werd het anders, meer integreren van de therapieen, Mindfulness, meditaties, de natuur als voorbeeld, waar ook veel ellende is maar waar toch de schoonheid rust geeft en acceptatie. Het forum deed en doet nog steeds veel. Is ook verslavend, maar gezonder. En dat zie ik hier dan vaak wegvallen. Dat mensen echt lange periodes wegblijven. Alsof er in de drankgevangenis geen internet is. De verbinding verbroken. In het hier en nu is het waarom misschien even niet belangrijk? Eerst die knop weer om naar vrijheid van niet drinken. En dan samen met hulp de diepte in, zodat het kan beklijven? Of denk ik te simpel?

Oh en na Line of Duty, nog A single man gekeken. Beide al eerder gezien, maar net zo hard genoten. Wat een prachtfilm was het weer en wat is Colin Firth een getalenteerde man, ontroerend indrukwekkend.

ik zie bij het woord weerwolf altijd Jack Nicholson voor me.

In de Ikea loop je ook door een heel mensenleven symbolisch. Het raakte me toen je dat schreef eerder al over je dochter loslaten. En zit je niet ook in de overgang? Zoveel loslaten voor jou nu. Je verliest je moeder steeds meer................. Soms zijn levensfases zo konfronterend. Maar je doet het toch mooi zonder drank Lika. En houdt er een mooie tas aan over. (dacht aan Chris uit Oogappels die ook tassen maakte, van kleding die wat betekend had) Voor mij ben je een creatief voorbeeld van iemand die de dingen aan gaat, ombuigt en verder naar de volgende trede op de trap van het leven. Omhoog, gelukkig.

goeiemooiemorgen frummers. Voel me machteloos als ik jullie lees Zbb en Dune. Mijn drankjaren waren ook een soort van gevangenis voor me. Dat bingen lijkt me nog erger en er dan toch steeds naar terugkeren? Zijn die 4 dagen dan wel echt vrij @Dune? Het klinkt meer als proefverlof.

mooie foto @Freekie maar de tijd is van de hondsdagen schreef @rapilos ik had daar nog nooit van gehoord dus moest het googlen als ik weerwolven google krijg ik een spelletje als omschrijving gelukkig nog Line of Duty op Canvas, mooie afsluiting van een heerlijke stranddag. slaapwel

Heel wat fijner dan drankjank en slachtoffergevoel, toch. Dit is puur.