tapas

Misschien een raar onderwerp maar zoals ik me nu voel zit ik gewoon raar in mijn vel, net alsof ik al maanden in een premenstruale fase zit (PMS). Ik ben 44 dus het kan zijn dat de overgang in gaat zetten... toch?? dat zou verklaren waarom ik me voel zoals ik voel. Nou zijn hier meerdere wijze oude dames op het forum dus wie weet kan iemand me hier wat wegwijs in maken, wat zijn jullie ervaringen met de overgang? Wat doet het met je psyche? Hoe ga je daarmee om? tips en adviezen? opvliegers heb ik nog niet, wel af en toe bloedinkjes tussendoor, die ik normaal nooit heb, en een klein beetje veranderde ongesteldheid, soms wat heftiger soms wat milder, terwijl ik altijd een heel vast patroon had in dagen en heftigheid. Het zou dus best kunnen!

Aardbei en Marja Ik heb vorig jaar de internetbehandeling gedaan en dat is anoniem, je krijgt opdrachten die je uit moet voeren en hebt een vaste hulpverlener die je daarin begeleidt. Het is een stappenplan waardoor je zicht krijgt op je drinkgedrag en de voor en nadelen zodat je welbewust een keuze kan maken en daar plannen voor kan maken. Ik heb er veel aan gehad... al val ik regelmatig wel weer terug, het duurt steeds minder lang. .. maar ik was/ben ook geen dagelijkse drinker maar een ontspanningsdrinker (weekend, laatste werkdag, na een rotdag enz) die geen grens kan houden, en dan als bonus de volgende dag en soms nog wel 2 a 3 dagen in een depressie stort om daarna weer op verhaal te komen. Het schuldgevoel werkt dan ongeveer een week, en de herinnering aan de depressieve gevoelens maar langer werkt mijn geheugen schijnbaar niet want na een week doe ik het toch weer...... Die onrust die je beschrijft heb ik de afgelopen dagen ook erg gehad, gewoon maar accepteren dat dat erbij hoort. Ik liep echt met gierende zenuwen in mijn lijf rond, tenminste zo voelde dat.. heb nu 10 dagen niet gedronken, omdat het bij meer een wekelijks gebeuren is heb ik dus nog maar 1 week niet gedronken maar nu sta ik er weer achter, weet ik weer waar ik het voor doe en wordt de motivatie ook wat makkelijker... kleine stapjes nemen dus, per minuut, per uur, per halve dag, per dag, per 2 dagen enz... en daarnaast letten op de rust, reinheid en regelmaat in je leven!! sterkte meiden!

goeiesmorgens deze morgen! Vannacht ook beroerd geslapen, wilde eerst nog achter de pc kruipen maar ben toch maar blijven liggen en uiteindelijk in slaap gesukkeld Marja, welkom hier, jeetje sochtends al drinken, dat heb ik nog nooit gedaan, maar dat is zeker een teken dat er iets goed mis is met je alcoholge(mis)bruik! Heel veel sterkte vandaag en als je het moeilijk krijgt naar het forum gaan he? Sandra veel sterkte bij je gesprek, het helpt soms als je van te voren bedenkt wat jij zou willen van je baas en je werk... soms kan dat een gesprek openbreken, maar ik ken de situatie niet en kan je dus alleen maar sterkte wensen en hoop dat je goed bij jezelf kan blijven! zet hem op! Iedereen verder ook een fijne maandag gewenst voor zover dat geldt voor maandagen Ik ga een rare (werk)week in, de laatste week in ons oude pand, waar ik aan verknocht ben, volgende week gaan we verhuizen naar een nieuw en ruimer pand.. veel voordelen dus maar niet de sfeer van dit pand en niet die heerlijke binnentuin die we nu hebben... snifsnif okee, ik ga de hond uitlaten en dan ben ik weg!

Je bent precies waar je zijn moet! die vind ik mooi!! ik krijg via dagelijksegedachten.net elke dag een mooie gedachte binnen, een onthaastingsgedachte hihi ik zet er hier een paar neer waar ik me wel in kan vinden: Niets is zonder beweging ontstaan De stem in je hoofd bedenkt honderd keer per dag waarom het goed is wat je doet. Maar de stem in je hart laat je bij elke slag voelen dat het anders moet. Wie in zichzelf gelooft, hoeft zich nooit te bewijzen Veel energie gaat verloren in vechten tegen die veranderingen waar we juist zo naar verlangen Het geheim van vooruitkomen, is beginnen met lopen Vriendelijkheid is moeilijk weg te geven. Ze wordt bijna altijd teruggegeven. Pas wanneer je ten einde raad je angst om de hals durft te vallen, zal hij je nooit meer naar de keel vliegen De mens is van nature perfect en maakt 'fouten' om dat te ontdekken Een grens aangeven, is duidelijkheid voor twee zo dat is even een oogst uit wat ik nog in mijn mailbox heb staan, kunnen leuke tegeltjes van gemaakt worden toch? Hopelijk kan iemand er wat mee

Hai Anjo, leuk om je weer tegen te komen, is lang gelee he!, enne, het gevoel is bekend hoor, hier ook, dipdip, ik heb me er voor nu (eindelijk) maar bij neergelegd en ben zelfs hier teruggekomen omdat dat k**tegevoel dus vaak samengaat met veel drinken, of het een nou de oorzaak is voor het ander, dat maakt niet uit... het versterkt elkaar in ieder geval wel.... ik probeer momenteel maar gewoon te voelen wat ik voel, terwijl ik er geen **** aanvind en gewoon maar mijn dagelijkse dingen blijf doen, rust, reinheid en regelmaat. Ze zeggen dat acceptatie de snelste weg is om je gevoel minder heftig te krijgen dus dat hoop ik dan maar ...alle andere manieren heb ik al uitgeprobeerd de afgelopen maanden, rennen, veel dingen ondernemen, weekend weggaan (en jezelf nog harder tegenkomen) hard werken, of juist niks doen, flink drinken zodat je het niet voelt.. of niks doen en bankhangen mezelf afmatten met hardlopen en een blessure oplopen... niks doen, mijn huis 'verbouwen'...alles behalve toegeven aan het k**terige gevoel.... ach ja, alles of niets he, de dood of de gladiolen.... In ieder geval heb ik er wel een mooie houten vloer aan overgehouden maar zelfs dat maakt me momenteel niet blij. tja, zoals ze bij mij op therapie altijd zeiden: (grmpffffff) Het is zoals het is het gaat zoals het gaat en soms moet je gewoon leren verdragen! sterkte en een knuffel!

Fran, ik vind het zo herkenbaar, het probleem van hulp zoeken, ik ben nu weer hier op het forum, weet niet voor hoelang, maar die stap heeft me maanden gekost.. heel soms wierp ik even een heel snelle blik op het forum, met hartkloppingen en als de dood dat iemand zag dat ik online was, maar ik kon het echt niet... tot ik afgelopen week weer moest erkennen dat ik toch echt een probleem heb.. en dat er voor mij op dat moment maar een manier was om dit te doorbreken, en dat was hier weer schrijven, mijn grootste angst weer aangaan... voor mezelf erkennen dat ik een stap moest nemen om mezelf serieus te nemen. Als er hier in de buurt zo'n sos groep zou zijn zou ik daar ook niet zomaar binnenstappen, dit is nog vrij anoniem, zo'n forum, die groep niet.. aan de andere kant ben je er wel mee bezig en wie weet komt ooit dat moment dat je voor jezelf durft te erkennen dat je een probleem hebt en dat je het niet meer alleen wilt doen.. zodra het moment komt dat je daar naarbinnen stapt zal je merken dat je de grootste stap dan al gemaakt hebt.. wie weet komt dat moment, wie weet is het nog te vroeg. JIj bent degene die dat beslist... sterkte met die beslissing! oja en succes natuurlijk met je belastingen vandaag! rotklus he! en iedereen verder natuurlijk ook een fijne droge dag gewenst hoewel dat qua weer niet gaat lukken als ik zo naar buiten kijk.

Joann, gewoon even googelen Een derwisj is een islamitische mysticus. Het woord is afgeleid van dar, Perzisch voor deur, en wisj, een bepaalde vorm van het Perzische werkwoord voor zitten. Een derwisj is dus iemand die maar aan één deur wil zitten, de deur van de goddelijke Geliefde. Sommige derwisjen wonen of komen samen in soefi-centra (Zaouïa (Arabisch), Khanqah (Perzisch) of Tekké (Turks)), anderen trekken vrij door de wereld. De voornaamste religieuze orden (tariqas) zijn: de tjestijja (Chishtiyya), gesticht door Aboe Ishaaq Sjami, de mawlawijja (Mevlevi), die haar oorsprong vindt bij Roemi, de qadirijja (Qadiriyya) of leerlingen van 'Abd al-Qadir al-Djilani, de sohrawardijja (Suhrawardiyya), gesticht door Aboe Nadjieb as-Sohrawardi, en de naqsjbandiyya (Naqshbandiyya), opgericht door Aboe Ya'qoeb al-Hamadani. De mystieke leer wordt voorafgegaan door een inwijding door een geautoriseerde leraar op het soefi-pad. Derwisjen worden gezien als beginnelingen op het soefi-pad, terwijl soefies al zeer ver op dat pad gevorderd zijn. (bron wikepedia) Joann, het is echt goed dat je nu de waarheid hebt verteld, maar ik snap dat mensen die naar die waarheid al lange tijd gevraagd hebben en die je zeer na stonden gekwetst zijn.. zoals Anna. Jij hebt jouw redenen gehad om zolang de schone schijn op te houden en Anna heeft haar redenen dat ze zich gekwetst voelt. Dat is nu even hoe het is en doet niks af aan het feit dat het goed is dat je je masker afgegooid hebt, net zoals het goed is dat Anna daar nu even niks mee kan. Grappig om te lezen over flesjes in tassen, dat heb ik nooit gedaan maar ik woon alleen dus kan in mijn eentje drinken en hoefde niks te verbergen voor iemand, maar ken het wel van in gezelschap drinken, rumcola en dan de rum maar even flink laten uitschieten.. of even uit de fles drinken in de keuken als niemand het zag.. en dan erg luidruchtig worden en niet weg gaan.. moeten ze me echt de deur uitzetten...dat heb ik eigenlijk al geruime tijd afgeschaft, in gezelschap drink ik nu gematigd (om dan daarna thuis los te gaan) (behalve als ik enorm gestresst was, dan wil het in gezelschap wel eens meer worden).. maar thuis, als er iemand belde ofzo als ik gedronken had dan zei ik dat wel altijd en dat het niet slim was om op dat moment in gesprek te gaan. Dat ik later zou terugbellen als ik nuchter was... dit omdat ik het zelf haat om met dronken mensen aan de telefoon te hangen die net doen of ze niet dronken zijn... tuurlijk belde ik dan niet terug uit schaamte maarja.. Ik denk dat mijn alcoholprobleem voor buitenstaanders acceptabel was, ik was er eerlijk over, dat ik soms even los ging vooral na een stressvolle dag.. is ook allemaal niet erg, maar ik ga te ver door, tot smorgens vroeg en ga dingen doen die ik niet moet doen met drank op, krijg mezelf moeilijk mijn bed in en wordt om een uur of 6 dan bv op de wc wakker omdat ik daar schijnbaar toen ik ging plassen in slaap gesukkeld ben, of op de grond voor de tv en dan schaamde ik me zo de volgende dag, omdat ik zo over mijn eigen grenzen ga met alcohol op. Het kost me dan weer 2 dagen om uit die katerdip en het schuldgevoel te krabbelen.... Eigenlijk weet iedereen in mijn omgeving dat ik er een probleem mee heb, huisarts, op mijn werk, collega's vrienden, je merkt zelfs als je er eerlijk over bent dat mensen dan zelf ook over hun alcoholgebruik gaan praten, of over ervaringen die ze hebben gehad met alcoholisten (ouders enz) en dan merk je dat er meer begrip is als je van te voren ooit gedacht had.. tenminste, dat is mijn ervaring nog steeds. Het is dan ook makkelijker om hulp te vragen als het weer eens mis dreigt te gaan. nou, ik ga nu toch ook wel instorten hoor, na mijn actieve dag, lekker slapen dus!

Ik ben zelf altijd eerlijk, vaak te eerlijk, gewoon omdat ik niet kan liegen, dan ga ik blozen en hakkelen. Het is mijn eerste natuur en eerlijkheid duurt het langst. Voor sommige mensen is liegen een manier om zich staande te houden, geen beste manier want de leugen komt altijd uit. Ik zou het niet gekund hebben, hier meeschrijven en ondertussen drinken, en mezelf in de nesten werken, maar ben blij voor Joan dat ze er nu toch mee gestopt is, met het liegen vooral... en met het drinken gaat het nu ook goed.. toch? Ik snap jou hoor Anna, als niet lieger voel je je genept, en terecht! dat heeft tijd nodig en is voor jou zo te lezen ook een overgevoeligheid. Ik hoop dat jullie er samen uit komen, en zo niet dan is het ook goed.. toch? Van alles kan je leren, zo zie ik het leven tenminste. De zaterdag gaat ook lukken, vandaag het huis van mijn ouders verzorgd, ze komen aankomende week terug van vakantie, 8 weken weggeweest. Altijd gevaarlijk voor mij, het huis staat vol drank en de eerste 6 weken heb ik daar ook goed gebruik van gemaakt, vandaag dus niet, was er vanmorgen vroeg al, grasgemaait, daarna met hond naar de duinen en toen door naar het strand en terug ook nog een extra rondje door de duinen gefietst. Bewegen he, moe worden! Hond ligt voor pampus, ik heb nog energie voor 10, dus ben nu een kast aan het versjouwen die naar de schuur moet... en ohohoh wat ben ik nuchter!

Sandra, wat ik altijd doe als ik niet wil drinken is mezelf voorstellen dat ik een onderzoek ga doen naar wat alcohol met mensen doet. Drink je zelf mee dan ga je makkelijk mee in de hele "poepelegein" ga je het observeren dan ziet het er alleen maar belachelijk uit, dronken mensen! als je nuchter blijft dan zie je pas echt wat alcohol met mensen doet... steeds harder praten, drukker worden, om mensen gaan hangen, irritant worden.. als buitenstaander is dat heel maf om te observeren en dan snap je eigenlijk niet wat er nou zo leuk aan drinken is... bij mij werkt het vaak dan zo dat ik niet eens meer wil drinken... succes vandaag met je observatie opdracht en als jij morgen fris opstaat moet je die mensen maar eens bellen die vandaag hebben gezopen... oh wat voelen ze zich beroerd en oh wat voel jij je lekker fris! Soothe, ik ken je niet maar gefeliciteerd! en iedereen een fijne dag toegewenst!

het gaat al 8 dagen goed.. meestal lukt het me om 3 tot 6 dagen aaneen niet te drinken, maar nu zijn het er al 8.. dus ja, eigenlijk toch 2 dagen hihi... Ik begin nu langzaamaan ook te genieten van mijn schone huisje.. ben wat rustiger door de slaapmedicatie en kan nu ook weer wat rustiger voelen en denken en het positieve zien gelukkig!

CPAS, wat is vinger aan de pols? Dat klinkt goed! bij mij ging het eigenlijk vrij snel weer mis toen de AdB behandeling gestopt was, van vrij intensief kontakt en mijn ei kwijt kunnen naar opeens niks meer.. ik vond dat behoorlijk lastig en moeilijk en was eigenlijk ook best wel boos en voelde me in de kou staan... maar was ook wel weer te trots om daar iets van te zeggen, dan maar weer op eigen houtje.. moest niet zeuren, zo is het leven nou eenmaal.. maarja het werkte dus niet helemaal zoals ik wilde! Mede ook een reden dat ik dit forum ging vermijden denk ik achteraf. Ik ga dan ook maar eens kijken of er nog sprake kan zijn voor een gevalletje nazorg want ik weet nu al dat het weer een flinke klus gaat worden.

Zo, de vrijdagavond ga ik ook overleven, vandaag eindelijk mijn keuken helemaal schoongemaakt, aanrecht leeg en schoon en zelfs een glimmende wasbak.. dat was lang geleden... zelfs de huiskamer is eindelijk weer gezogen en tafelbladen enzo leeg en schoon... Vanmorgen eindelijk ook weer hardgelopen(tegen advies van de fysiotherapeut maar ik word gek als ik niet loop en heb nu al 2 weken niet meer gelopen grmpf), dus niet te ver en zeker niet te snel... viel mee met de pijn (heb een liesblessure) en geen napijn, dus wie weet kan ik het weer langzaamaan op gaan bouwen (ik liep 3x per week rond de 10 km, vandaag maar 3 km) alleen waarom voel ik me dan niet beter nu? en heb ik zulke enorme trek? en vind ik er allemaal niks aan?... het zal er wel weer bijhoren, ik weet het... ach, gaat vast wel weer over en in ieder geval heb ik nu wel een schoon huis.. dat zie ik dan maar als bonus. Mijn gevoel zegt, wat zeur je nou.. je drankprobleem valt toch best mee? die ene keer zuipen per week en af en toe een glaasje? Neem toch lekker, kan jou het schelen, het is jouw leven en je moet ervan genieten... doe maar gewoon, morgen zie je wel weer.... gelukkig is mijn verstand er nog.. ik weet dat ik niet met een kater kan en ik weet dat ik elke keer als ik (teveel) drink ik met een enorm schuldgevoel zit en heel depressief wordt, dat ik er van uit balans raak en dat het drinken het probleem van alledag niet oplost.. sterker nog, het stuurt me alleen maar verder daar vandaan.. dus dan maar even het verstand aan het werk zetten en het gevoel maar laten zijn wat het is... het zal ooit wel over gaan! Ik heb nu zowiezo met mezelf afgesproken dat ik niet meer mag drinken als ik me rotvoel, als ik me goedvoel dan ga ik beslissen of ik wel mag drinken als ik me goedvoel, wie weet motiveert me dat om me beter te gaan voelen:D

Mies, laat je man lekker denken wat hij wil, al doet het pijn dat hij er niet achter staat, je doet het inderdaad voor jezelf en niet voor hem. Als ie toch een greintje inlevingsgevoel heeft zou je hem kunnen vertellen dat zijn reactie je pijn doet en dat je hoopt dat hij je wil steunen omdat je het moeilijk vind om 2 drankjes te drinken en dat nou net het probleem is.... .. en anders moet je die steun hier maar weg halen, ik ben trots op je, je doet iets met je probleem en al zou het geitenwollensokken gedoe zijn (bestaan die nog?) als het werkt voor jou maakt zelfs dat niet uit! sterkte, kan me voorstellen dat je op het moment erg boos bent en in de war! blijf staande he!!

goeiemorgen allemaal, sinds zeker een maand of 6 heb ik nu een katerloze vrijdag.. en ben ik zelfs vroeg op... tsssssss... nog 2 voor mij gevaarlijke dagen voor de boeg, de vrijdag en de zaterdag. Ik drink zowiezo niet als ik de volgende dag moet werken, dat is weer een voordeel. Normaal zou ik nu een flink stuk gaan hardlopen maar helaas heb ik een blessure... misschien dat ik toch een klein stukje zo ga lopen, het begint zich wat te herstellen en ik mis het gewoon vreselijk als uitlaatklep tegen de onrust. Iedereen een fijne dag toegewenst, raar om hier weer terug te zijn maar toch een goeie stap geweest. een commitment voor de komende zware dagen. Vandaag eerst maar eens mijn huis opruimen want dat is er de afgelopen periode behoorlijk bij ingeschoten, steeds stukje bij beetje maar voor je bij het volgende stukje en beetje bent is het eerste alweer een zootje....;-] en is het nooit af! sterkte vandaag aan alle medeworstelaars. Marieke44 ja hoor ik weet nog wie je bent, en wat goed dat je gisteren drankloos bent doorgekomen, zo'n avond is wel de trigger! Joann, een wat late reactie, hoop dat het nu goed met je gaat, wat moet jij je rot gevoeld hebben de afgelopen maanden in die fake-wereld, Zolang een "spel" spelen, ik zou het niet kunnen! vind je bekentenis wel heel moedig en hoop voor je dat het een aanzet is om er mee aan de slag te gaan. Makkelijk zal het niet zijn maar met een leugen leven is nog minder makkelijk. Als het misgaat laat je dan ook je stem horen? Eerlijkheid duurt het langst, je mooier voordoen dan het is hoeft nu niet meer!

tja die keukenwekker, dat weet ik nog wel ja....hihihihihihi.. maar het is wel hoe ik weer moet gaan denken! zo heb ik het vanavond ook gedaan.. uur na uur, tot de winkels dicht zijn... Fran, met Tapas gaat het heel goed (de hond dus) hij is dit jaar maar 2x uren zoek geweest in het bos (hoorde ik later dat hij zeker 2 km verderop rondliep met een gejat belegd stokbrood) maar komt natuurlijk altijd weer terug, verder heeft ie 2 maanden terug een kip gepakt en moest ik er achteraan in een moddersloot... niks veranderd dus!!.. rothond.. kat Toos is inmiddels overleden en vervangen door een andere kat, Kaatje of eigenlijk KKKaatje... om het netjes te zeggen k#tkat Kaatje.. ze was van een goeie kennis van mij die in februari is overleden, een portugese kat met siamesenbloed van ruim 1 jaar oud. Ze wandelt iedere ochtend mee met mij en Tapas en we zijn al een aardige bezienswaardigheid hier in de buurt! Verder is het een kreng en regeert ze hier het hele huishouden. Ben nog steeds bezig met mijn huis te "verbouwen" Inmiddels ligt er nu een houten vloer in de huiskamer die ik via marktplaats voor een prikkie kon krijgen, alleen het leggen viel wat tegen... ben dus eigenlijk al 3 maanden bezig met de bende weer op te ruimen van na het leggen ;-] vorige week donderdag nog met mijn zatte hoofd de keukenkastjes geverfd........die moeten dus nog een keer en herinneren me meteen aan waarom ik ook alweer moest stoppen met drinken ;-].. misschien maar gewoon niet overschilderen? ik schaam me dood als ik de druipers zie op die deuren.. affijn, dat is het even in een notedop, morgen meer, nu slapen!

dank jullie wel! voelt weer welkom! en terwijl ik net mijn bericht teruglas zag ik mijn onderschrift ook weer terug en die kwam binnen! Dat was ik inderdaad even kwijt, het vinden van oplossingen!! Knuffie, ik ben hier actief geweest van vorig jaar maart tot ergens eind van het jaar, toen was voor mij opeens de magie die het forum voorheen had helemaal weg en had ik zoiets van, ach het gaat goed, ik doe het op mijn eigen manier.. heb niemand nodig.. maar de afgelopen weken heb ik wel weer veel aan dit forum gedacht, ik heb er in het begin zoveel aan gehad, weet niet of ik het nu weer terug zal vinden maar dat maakt niet uit. Voor mij is het al een hele stap dat ik een week droogsta en deze donderdag heb doorstaan en verder zal het weer ouderwets per dag gaan nu... Daar kan ik wel wat steun bij gebruiken, want als ik het alleen doe stap ik zo weer in mijn oude valkuil, niemand die het ziet, niemand die het weet! Ik voel me gewoon best wel ellendig momenteel, depressief, leeg, niks, saai, bah... als ik drink dan gaat dat gevoel weg, word ik enorm actief, ga van alles doen om daarna de volgende dag nog depressiever wakker te worden.. dat wil ik dus niet meer!! maar jeetje wat kost het dit keer moeite! want liever voel ik me actief en vrolijk onder invloed dan depri, maar nog liever word ik nuchter wakker en gewoon depri omdat het zo voelt en niet omdat ik gedronken heb.. pffff, doorbijten dus!

En daar kom ik als oudgediende zomaar mijn neus weer eens laten zien, het is donderdagavond en ik ben al maanden hier niet meer geweest, ik durfde niet meer, het lukte me niet om AdB te zijn dus vond ik dat ik hier geen recht meer van spreken meer had...en tja, ik schaamde me natuurlijk ook kapot... ... Toch is het ook weer niet zo dat ik gigantisch ben gaan zuipen, stond nog steeds minimaal 3 dagen per week droog en meestal waren dat er 5.. maar de laatste tijd ging het weer langzaamaan de verkeerde kant op... voel me al een tijdje best wel depri dus dan is drinken weer een makkelijke manier om de "vergetelheid" op te zoeken.. of was het nou andersom en wordt je juist depri van drinken??? affijn, antwoord op die vraag kan ik alleen maar vinden door weer even de stop op de fles te doen. Ik ben dus duidelijk een binge drinker heb ik ontdekt, kan dagen zonder maar niet langer dan een week, en als ik eenmaal mag dan ga ik los, koop net iets te veel alcohol, alles moet op en is het op dan is er vast nog wel ergens een snackbar open.. de volgende dag kan ik alleen maar janken en me klote voelen... maar het goeie nieuws denk ik dan maar... het is donderdagavond, ik ben deze week de hele week nuchter en vanavond dus ook. Het kost me enorm veel moeite maar ik weet dat het nu weer even moet om in balans te komen.... afzien dus... .. voor mij is het een enorm grote stap om hier weer te schrijven, maar zelfs die heb ik gezet en daar heb ik bewust mee gewacht tot ik deze donderdagavond doorgekomen was... want hoe makkelijk is het niet om te zeggen ik drink vanavond niet, om dan bij de late boodschappen toch nog weer even een fles te scoren... Nu maar hopen dat ik me over een tijdje gewoon weer wat beter ga voelen en niet meer zo in het gevecht met mezelf blijf hangen. Fijn om te zien dat er nog aardig wat oudgedienden zijn, voelt ook wel weer prettig en vertrouwd. Fijne avond nog allemaal, ik ga zo slapen, sinds vele maanden eindelijk morgen weer een kater vermist dag!

en toen was het weer donderdag... en... ik heb 2 blikjes bier op, geen fles port, geen andere sterke drank, het derde blikje staat nog netjes in de ijskast.. ik ben trots op mezelf!! Ik ben op het moment ontzettend op mijn grenzen aan het letten, zodra ik voel dat ik in de 3e versnelling ga schakel ik terug. Ik werk alleen nog maar de uren die ik moet werken, ondanks dat er veel geregeld moet worden daar... en als ik over de zeik raak zeg ik dat en bespreek ik dat op het werk.. Eigenlijk gaat het heel goed en dat ik vanavond niet ben gaan zuipen daar ben ik ontzettend trots op! Anna, het klopt, ik kan het, als ik goed in mijn vel zit, prima bij 1 avond houden. en gesprekken.. nee, ik ben uitbehandeld, gesprekken voegen niks meer toe en dit hoort helaas bij mij, ik kan niet zonder spanning maar moet het wel doseren.. ik weet wat ik moet doen en hoe ik moet handelen, maar ben vaak te eigenwijs en kies liever mijn eigen weg daarin.. het eeuwige gevecht tussen verstand en gevoel zullen we maar zeggen... en daar kom ik denk ik ook nooit echt uit.. het is een steeds weer zoeken naar balans en het ook steeds weer vinden, alleen wel op mijn eigenwijze wijze. Als ik zie hoe ik me in deze periode toch weer vrij snel kan herstellen kan ik alleen maar zeggen dat het eigenlijk erg goed gaat.. dat die foute avonden een beetje bij mij horen maar dat ik me ook weer snel in mijn lurven pak daarna en er niet in blijf hangen. Hoe meer balans er is hoe minder die avonden nodig zullen zijn.. dus .. ik ga mijn best doen om dit gevoel vast te blijven houden van hoe het nu gaat!!!

Dank jullie wel voor jullie lieve reacties en inderdaad Katrina, als je het zo op een rijtje zet... dat van het uwv en die vriendin was ik alweer vergeten... dan is het niet raar dat het nu even teveel wordt. Toch kan ik het wel dealen. Ik mag van mezelf verdrietig zijn, ik mag onzeker worden van al het geharrewar op mijn werk, ik mag boos worden op de situatie zoals ie nu is.. ik voel wat ik voel en houd daar zoveel mogelijk rekening mee. Het stomme is dat ik elke andere dag van de week wel met de alcohol kan dealen en geen trek heb of er ook niet aan toe geef. Dan kies ik heel bewust om nuchter te blijven, zowiezo heb ik de afspraak met mezelf dat ik gewoon niet drink van zondag t/m woensdag. Donderdag mag dan en daar leef ik dus echt naar toe merk ik, Ik spaar alle spanningen op tot die avond. Vrijdags voel ik me dan rot en brak en daarna begin ik gewoon weer opnieuw. De vrijdagavond mag ik van mezelf ook drinken, 2 biertjes ofzo.. dus drink ik over het algemeen ook niet... Ik ben er gewoon niet uit, of ik nou gewoon vrede moet hebben met die ene dag extreem.. of niet, maar dan ook gaan kiezen.. ik weet wel dat in extreme stress, die ene dag makkelijk uitgroeit naar 2 a 3 avonden, maar langer nooit. Dan voel ik mezelf afglijden in de depressieve gevoelens en dat heb ik er zeker niet meer voor over. Waarom dan toch die ene avond? omdat dronken zijn ook zijn voordelen heeft, het ontspannen, als een klein kind schijt aan de hele wereld hebben en de controle laten varen (altijd thuis in mijn eentje hoor).... pfff, ik ben er nog niet uit...

De laatste dagen ben ik weer aan het meelezen merk ik, heel lang heb ik het forum vermeden.. waarom? omdat ik naar mijn zin nog te vaak de fout in ga. Okee, dat mag, dat weet ik, maar ik loop zo met mezelf te strijden... en daar wilde ik even niemand mee lastig vallen, tja misschien geen goeie eigenschap maar wel iets wat bij mij hoort. Ik ben weer wat wakker geschud toen ik deze week mail kreeg van alcohol de baas omdat Nova misschien weer aandacht wilde besteden aan tactus en of ik dan weer mee wilde doen.. tja, toen begon het getwijfel en gepieker, want is mijn drinkgedrag daadwerkelijk veranderd? wel toen ik de online therapie deed, maar toen dat ophield en voor mijn gevoel van de ene op de andere dag het kontakt stopte had ik daar meer moeite mee dan ik zelf had gewild. Niet dat ik daarna weer helemaal de fout in ben gegaan, maar van die ene keer per week, of anderhalve keer per week kom (of wil) ik niet af maar vrede heb ik er niet mee. Vandaag had ik de keuze weer... het is donderdag, mijn dag, ik kan er voor kiezen om dit keer sterk te zijn en niks in huis te halen, dan voldoe ik aan de eisen van dit forum en ben ik sterk en krijg ik veel complimenten. Maar de spanningen stijgen gewoon zo de pan uit dat ik momenteel even niet weet hoe ik dat anders moet laten afvloeien. Een strak gespannen stuk elastiek.. en als ik daarin zit helpt alleen hardlopen of drinken, en om nou om 10 uur savonds te gaan hardlopen.. tja... dus er moest toch een fles drank gehaald worden.... ja, stom, dom, niet slim... maar het werkt al kost het me morgen een off day. Het helpt me om weer te relativeren en uit dat gespannen stuk elastiek te komen waarin ik mijn voetjes niet meer op de grond krijg. Het kost me ook een dag dat ik depressief ben en moe en misselijk maar op dit moment slaat de balans toch uit naar de ontspanning die ik ervaar. De afgelopen weken ging het allemaal wat minder, en toen afgelopen donderdag mijn kat doodging heb ik daarna 3 dagen lang gezopen, niet alleen om de kat maar ook omdat er op het werk nogal fundamentele veranderingen waren, nee, geen excuus hoor. Het kan juist een reden zijn om helder te blijven. Ik houd mezelf er ook mee voor de gek dat ik denk dat drinken dan de last verlicht. Aan de andere kant stop ik meteen na zaterdag omdat ik de maandags moet werken en drink ik de rest van de week niet meer tot mijn laatste werkdag. Dat zit erin gepompt en daar zal ik me altijd aan houden. Dat is wel weer de grote winst die ik de afgelopen periode behaald heb. Op dit moment gaat het hier helemaal niet lekker, zoals ik al schreef, vorige week, kat dood, ach, kan gebeuren, en zeker met deze kat had ik niet verwacht dat het me zo in de kouwe kleren zou gaan zitten.. ze was een eigenheimer en ik ben echt blij dat ze hier thuis is overleden, maar het is moeilijk om dat beeld van die dooie verstijfde kat onder mijn buro uit mijn hoofd te krijgen. En het beeld van die kat in een gat in de tuin leggen en het zand eroverheen gooien, ze moest op haar rug het grafje in omdat het anders niet pastte.. sorry dat ik het zo plastisch uitleg maar ik ben een doener en altijd wat straight, zeker in dit soort dingen... het was dan ook goed maar de beelden staan momenteel nog erg duidelijk op mijn netvlies. Het was een intense beleving die zijn stabiele plekje nog moet gaan vinden. Deze week bleek dat op mijn werk zowel de baas als zijn administratieve ondersteunster er na 5 jaar heel plotseling mee stopten, zoals ik ooit al eens eerder schreef is het een project voor mensen die vanuit de psychiatrie komen en weer de weg naar (betaald) werk zoeken of in ieder geval een zinnige dagbesteding. Ik zit al bijna 6 jaar op dit project en ben de enige die er zolang zit. Het is een leerwerkproject waar juist de sociale aspecten ruim aan bod komen. Voor mij vielen dan ook opeens de pappa en de mamma van het project weg. En daarmee ook alle duidelijkheid en structuur van het bedrijfje. Vanaf maandag was het een stuurloos schip, en ik die dacht dat ik wel met veranderingen om kon gaan, raak totaal de weg kwijt. Mijn positie stond opeens te wankelen... en dat samen met het afscheid nemen van mijn kat .... Vanaf maandag heb ik dan ook in een soort roes geleefd, overleven, mijn weg erin vinden, mijn irrationele gedachten zien om te zetten in rationele gedachten, me staande houden in het geheel. Het kost me tonnen vol energie... ik heb er menig RET schema tegenaan moeten gooien om staande te blijven. Ik voel me dan ook rot en uitgeput en voer immens zware strijden met mezelf. Echt van die oergevoelens waar ik weer even tegenaan loop. Okee, ik sta nog overeind en wel weer met wat drank, maar ik was vanavond echt een totaal strakgespannen stuk elastiek en kon niks anders verzinnen dan dit om dat elastiek wat terug te laten veren. Het veert nu ook weer langzaamaan terug, en samen met wat buikspieroefeningen kan ik de spanningen wat meer hanteren. Okee, het is niet de (juiste?) manier om er mee om te gaan en misschien is het ook totaal fout om hierover te schrijven op dit forum. Aan de andere kant is iedereen verantwoordelijk voor zichzelf en zijn/haar beslissingen en is het geen aanzet tot.... Morgenochtend ga ik hardlopen, het restje stress eruit, voor nu is de ergste stress even gereguleerd al had ik het anders willen doen. Ik kom er wel.. ben nou eenmaal eigenwijs en volg mijn eigen route en pad. zal ik morgen dan maar vertellen over die enorme klotekater die me velt? waar ik altijd weer heel depressief en jankerig van word? een menselijk verhaal en ik zal dit keer niet weer niet reageren, ik ga meelezen en doe mijn best om weer mijn plekje terug te vinden liefs

en dan kom ik ook nog eens even binnenwippen.. nee, helemaal droog heb ik het niet kunnen houden de afgelopen tijd, maar ook niet dramatisch veel gedronken, er gebeurt nogal wat. Ik ben nog steeds blij dat ik nu afgekeurd ben, het geeft zoveel rust, maar wat weer onrust bracht is dat mijn kat donderdag doodgegaan is. Ik zou die middag naar de dierenarts gaan maar het was al te laat. Ik mis mijn saggerijnige meissie van 14 jaar oud en daardoor zijn er weer wat flessen doorheen gegaan helaas. verder gaat het eigenlijk gelukkig wel goed. Okee helemaal droog sta ik nog niet maar wel 5 van de 7 dagen per week. Dat was mijn doel 2 jaar geleden, Mijn doel voor dit jaar om helemaal niet meer te drinken haal ik niet maar ik heb er ook vrede mee. Het belangrijkste is dat ik niet meer elke dag drink en zonder kater op mijn werk verschijn. morgen ga ik bijlezen, ik heb geen idee hoe het met iedereen gaat nu maar wilde toch even wat van me laten horen.

Nog steeds een erg herkenbaar verhaal Rudy, ik denk dat velen van ons jouw weg bewandelen, ik heb hem ook bewandeld. Ik vind het mooi dat je aangeeft wat er gebeurd als je over je grenzen gaat, vooral omdat dat zo herkenbaar is. Tuurlijk val je dan terug in je oude patronen, maar je weet het ook, dus je bent er zelf bij en kan ingrijpen, zie het als een signaal.. zo doe ik het meestal.. soms kan ik het meteen aangeven, en soms duurt het even voor ik het kan aangeven maar humor.. pfffff.. effe denken.. wanneer heb ik voor het laatst echt heerlijk gelachen? ja gistermiddag in het bos, mijn hond was een gat aan het graven, dus zag je alleen maar zijn achterlijf, poten en staart, ondertussen probeerde hij met zijn bek de boomwortels weg te trekken denk ik... Dus zag ik elke keer alleen maar dat achterlijf uit dat gat omhoog wippen.. was erg grappig, vooral als er ook nog eens andere honden achter hem gaan staan en zich vol laten gooien met zand Leuk nieuws, gisteren een hele lading kleding naar de 2e handswinkel gebracht.. alles maat 46.. en kwam thuis met een broek maat 40.... ben dus sinds begin maart 20 kilo kwijt!! en dan ook nog een rustgevende tip. Hieronder geef ik een link van een webcam bij een drinkplaats ergens in Afrika.. het zoomt in zodra er dieren aankomen, vannacht zat er een uil en nu ik weer kijk zie ik apen.. en hoor ik vogeltjes fluiten op de achtergrond.. http://www.srobbin.com/africam.php ik zou er wel de hele dag naar kunnen kijken, maakt je zo lekker rustig!! Iedereen een fijne en positieve dag, ik moet opschieten nu...

en nu weer tijd voor de iets serieuzere kant.. Ik sta gelukkig alweer 2 avonden droog.. maar.. .. de afgelopen tijd was het een zootje.. Herfst, volle maan, zieke vriendin, zorg voor hond. Lola, ik herken je verhaal dan ook zo goed... Pas alsjeblieft heel goed op jezelf, als ik nu alleen al zie wat het met mij doet, het ziekenhuisbezoek en de verantwoordelijkheid van een van haar honden, het zorgen voor een ander en het niet goed zorgen en wegcijferen van mezelf.... Ik ben totaal leeg, en op. Doodmoe en behoorlijk depressief.. en dan is drinken een eerste uitweg, een korte termijnoplossing.... maar maakt het alleen maar erger... De afgelopen maand liep het alcoholgebruik dan ook weer in snel tempo op. Gelukkig heb ik mezelf nu weer tot de orde kunnen roepen, en zoals Kohtje het zo mooi omschrijft.. accepteer ik dat het is zoals het is en gaat zoals het gaat en dat ik me niet beter ga voelen door me te verdoven met alcohol. Oud patroon, werkt niet! Dus gewoon maar accepteren dat ik nu even een flinke 'geestelijke' griep te pakken heb en die gewoon de tijd moet geven om uit te zieken. Rust, reinheid en regelmaat zijn dan het beste medicijn, al snak ik naar een borrel.. Mijn verstand is gelukkig weer zo ver dat ik weet dat ik dat juist niet moet doen wil ik me beter gaan voelen. Lola, ik snap dat je je rottig voelt dat je niet meer voor je vriendin nu kunt betekenen, maar weet uit ervaring dat zij meer aan een stabiele Lola heeft dan aan een uitgewoonde Lola, ga een volgende keer korter op bezoek, zoek je grens op, voel je niet schuldig want dan kan je er ook nog voor haar zijn als ze zich weer beter voelt. Je kan niet meer doen dan je stinkende best en dat is al meer dan genoeg! Zo, ik ben er weer geloof ik.. en nu volhouden en de afgelopen weken als dom voorbeeld voor mezelf stellen! rust, reinheid en regelmaat!

Goeiemorgen allemaal! Joann, nodig zijn is heerlijk.. alleen vergeet niet dat jezelf ook wat nodig hebt.. maar dat kan je hier gelukkig ook halen. BB, 19 jaar en nu afhankelijk worden, het doet mij aan 24 jaar geleden denken, zo is het denk ik bij velen van ons begonnen. Goed dat je hulp zoekt en succes bij de GGZ vandaag. Ik ben vanmorgen heerlijk opgestaan, vannacht eindelijk weer de kat en de hond op bed in pais en vree, geen extra stuiterballende hond meer die rond en in mijn benen hangt en continue mijn aandacht opeist. Vandaag nog even een drukke dag, werken en vanavond fotografiecursus en nee Anna, vanavond ga ik zeker niet drinken. Ik heb mijn portie wel weer gehad... en morgen wil ik weer hardlopen, katerloos. De rust is er nog niet helemaal maar kondigt zich wel weer langzaam aan... ik begin mijn leven weer terug te krijgen..

sorry Eva, zitten we elkaar op dit (te) vroege uur toch nog ni de weg!