tapas

Oh Franscesca heel herkenbaar.. ik zit ook in de dip, weliswaar weer nuchter maar ook weer even geestelijk van het pad af. Door mijn domme vrijdagmiddagactie en de gevolgen daarvan, nooooit gaan drinken omdat je je klote voelt weet ik nu weer. Als je maandag toch naar de huisarts gaat leg hem dan meteen je drankprobleem voor.. je hoeft de strijd niet alleen te voeren en vraag een recept voor Refusal ofzo. Dan voorkom je dat je jezelf iedere avond toch weer gaat teleurstellen. Want erger nog dan het drinken is de strijd die je elke keer toch weer verliest en die zo teleurstellend voelt. Mijn favoriete liedje in dit soort moods is van Jan Rot en heet: op een dag komt alles goed.. het is heerlijk cynisch Op een dag komt alles goed Op een dag komt alles goed, dan wordt de wereld weer de mijne. Dan gaat de zon weer heel erg schijnen. Op een dag komt alles goed. Sta ik tevreden bij het raam, zie blije kinderen blij spelen. Een blijde stem roept blij mijn naam; op een dag komt alles goed. Buiten fluiten vogels vrij. Wij, hand in hand, langs groene dreven. Wat een voorrecht om te leven! Op een dag komt alles goed. (En tot die tijd lig ik nog hier tussen kratten lege flessen. Ik val echt nooit in slaap voor zessen. Pas als mijn kussensloop doorweekt is en de hemel afgesmeekt is, draai ik me op m'n buik en denk:) Op een dag komt alles goed. Worden mijn vijanden mijn vrienden, wordt elke blinde helderziende - want wie goed doet, wie goed ontmoet. Dan is het elke dag weer feest, het Koningshuis komt op visite! Dan is het elke dag genieten; op een dag komt alles goed. Jij staat tevreden bij het raam, een blos van blijheid kleurt je wangen, je blijde stem roept blij mijn naam: "Schat, wat hebben we het toch goed!" (En tot die tijd zwerf ik op straat, van 's morgens vroeg tot 's avonds laat. Vol wanhoop, bitterheid en haat schuim ik alle kroegen af en wie me ooit een biertje gaf, begroet ik als vriend. En als zo iemand me dan vraagt hoe het nou eigenlijk met me gaat, zeg ik met een wrange lach: "Nog veertig jaar, dan is 't weer klaar!") Want ook al is het in mijn graf: op een dag komt alles goed! Op een dag komt alles goed? Op een dag komt alles goed! of is dit erg cynisch? ik kon het altijd heerlijk meebleren in ieder geval en voor ons alleenwonenden nog een kort nummertje erachteraan de nummers komen van de CD een zee van tranen van Jan Rot Als je alleen woont Als je alleen woont en je hebt ook geen verkering, kun je blij worden van een stukje kaas. Dat je in de koelkast vindt: "Wanneer heb ik dat gekocht dan?" Of iemand anders dat voor je heeft gedaan. En het is mooi als je middernacht 's thuiskomt en je snelt met volle blaas naar het toilet. En dat blijkt dan schoongeboend en fris te ruiken, omdat je je daartoe 's ochtends nog had gezet. En het is fijn dat je kunt draaien wat je wilt draaien. Net zo lang en zo hard als jij het wilt. En kunt slapen gaan wanneer je wilt gaan slapen. Alles doen zoals jij het wilt. En dan grijp je naar de fles, zegt tot de spiegel: "Op een dag drink je geen bier meer..." En je lacht. Nou, genoeg emoties voor de vroege ochtend, ik ga met de hond lopen!! sterkte allemaal vandaag!

die idd is volgens mij van mij, net zoals iig, die 2 gebruik ik erg vaak als ik tik iig gebruik ik idd vaak hihi idd= inderdaad en iig= in ieder geval.. en nu ga ik lekker S tot morgen maar weer!

Ach het verouderingsleed.. en het schoonheidsideaal... pffffff.. wat laten we ons daarmee toch gek maken he! Ik ben niet knap maar inmiddels wel redelijk tevreden, maarja als er ook zomaar eens 16 kilo af is dan mag dat ook wel.... en tja, met 43 moet ik ook niet meer teveel verwachten. Zo, ik ben ook de dag weer doorgekomen en heb mezelf en de hond getrakteerd op een fietstocht naar een heerlijk bos hier in de buurt en een lekkere lange wandeling... Angel, je hebt helemaal gelijk hoor, je mag me hartstikke uitfoeteren, het was gewoon echt een stomme actie en de afstraffing daarvan moet ik maar eens heeeeeeel goed in mijn kop vastzetten.. gewoon uitprinten en ergens ophangen... Ik heb iig weer even alle nadelen ervan ondervonden... en de blauwe plekken zie en voel ik ook nog, is ook een goeie herinnering aan deze misser.. Vandaag bij de Hema een ligstoel gekocht voor op mijn balcon, kon ik tenminste zielig liggen te zijn in de zon.. en word je er ook nog bruin bij, vond ik wel weer slim van mezelf. Anjo, ik ken het, die koopziekte, al is het niet in die mate.. maar heb ook ongeveer 50 a 60 euro per week. Als ik echt de kledingkoopkriebels heb ga ik dus naar de kringloopwinkel.. dat scheelt ongeveer 90% in de prijs. Ik heb nu weer een stoot kadobonnen verdiend met een website dus nu is winkelen weer even feest.. maar ik moet me inhouden want die bonnen wil ik eigenlijk gebruiken voor muurverf en een nieuwe vloer... wat goed trouwens dat je nog een strip vond pffffff... dan heeft rommelig zijn toch nog zijn voordelen hihi Twan.. doe je doggydance?.. een puberende jachthond, dat is idd feest zeg!

goeiemorgen, tenminste, niet echt goeiemorgen. Na de enerverende dingen van deze week ben ik gisteren met mijn collega's gaan borrelen, niet eens echt veel gedronken, 3 bier en 3 borrels ofzo maar met een lege maag en die warmte totaal fout.. ben ten eerste van mijn fiets gedonderd midden in de drukke stad toen ik naar huis ging, weer opgehezen door wat volk...ohohohoh schaamschaam.. en gelukkig verder heelhuids thuisgekomen (ben wel lichtelijk bont en blauw nu) hond wankelend uitgelaten en boodschappen gehaald, magnetronmaaltijd in mijn mik gedaan en de rest van de avond kotsend boven de toiletpot doorgebracht. oooh wat was ik beroerd en bleef ook steeds maar beroerd en straalbezopen, niks hielp om te ontnuchteren....vreselijk was het!! En ik voel me nog steeds ontzettend beroerd, al ben ik nu wel weer helemaal nuchter hoor gelukkig.. weet vandaag echt even niet wat ik met mezelf aanmoet.. janken, in bed liggen, weer opstaan, telefoon over laten gaan en niet opnemen, ik wil effe helemaal niks, vind mezelf een ongelovelijke trut en beloof mezelf plechtig nooit meer een glas aan te raken... wat ging dit fout zeg.. een pittig leermoment! stomstomstom, het lukt me steeds fantastisch om een week droog te staan en dan komt dat stemmetje weer... bahbah en nog eens bah!!

Wat een goeie berichten allemaal weer! En ik kan helemaal beamen dat als je eenmaal een tijdje nuchter bent en het patroon gaat doorbreken, dat je je vanzelf evenwichtiger gaat voelen, niet meer van coma naar kater. Voor mij was dat de grootste ontdekking, geen conflicten en ergernissen meer op mijn werk, ik kan veel meer hebben als ik nuchter ben, als ik een kater heb ben ik niet te genieten, labiel, depressief, kort lontje, snel geergerd en snauwerig, jankerig, negatief, boos, en dat met een toch al niet al te stabiele persoonlijkheid is vragen om moeilijkheden.. dus dan liep iets weer hoog op, en smeet ik de deur dicht op mijn werk met de mededeling dat ik nooooooooit meer terug zou komen... zoop veel in de tijd dat ik dan thuis was tot ik weer tot bedaren kwam... om een paar weken daarna weer met hangende pootjes terug te komen, gelukkig kan dat ook op het project waar ik werk... maar leuk is het niet. Mijn eerste AdB plan was dan ook om voorlopig niet te drinken de avonden voordat ik moet werken en dat heeft ervoor gezorgd dat ik voor mijn medecollega's een stuk beter te pruimen werd en voor mezelf ook. Milder, rustiger, evenwichtiger. Dat was voor ik tactus ging doen.. alleen die overige avonden ging ik het inhalen en mijn vrije dagen waren dan ook om door het putje te spoelen zo vervelend. Door Tactus heb ik zeker een week of 8/9 totaal niet gedronken, maar toen spanningen opliepen en tijdens mijn vakantiedagen is het er weer in gaan sluipen. Lekker even niets voelen en de controle lekker laten varen.. alleen zijn de dalen daarna weer dieper en dat is het eigenlijk niet waard. Nu ben ik ontzettend aan het nadenken en afwegen hoe ik het verder wil. Ik drink iig niet meer of weinig in gezelschap, hoogstens 1 a 2 glaasjes maar liever niks. Alleen aan het einde van mijn 3 ochtendjes werken als het druk geweest is is het zo moeilijk te weerstaan, of als er op die dag net even teveel gebeurd en ik gewoon te veel wil doen wat niet lukt... dan is het zo moeilijk om mezelf te overtuigen dat ik iets anders moet verzinnen dan die fles port te gaan halen en de boel lekker de boel te laten. Maar de eerste stap die je moet nemen in dit hele proces, is de beslissing om niet (meer) te drinken en die moet je zelf maken. Hoe het leven is als je drinkt, dat ken je maar al te goed, dus zie het als een ontdekkingstocht naar jezelf, wie je bent zonder alcohol en hoe je leven eruit ziet als je niet drinkt!

Blijkt nu dat ik de afgelopen maanden gewoon door had moeten solliciteren, heb ik dus niet gedaan.. wel steeds mijn uitkering gehad.. raar... maar die 2 maanden gaat dat nog wel lukken en dan is het afwachten wat ik bij de bijstand kan regelen qua reintegratie enzo Anjo, Koekie en Lola, Het is niet voor niks dat er iemand met me mee gaat naar dit soort gesprekken want datzelfde heb ik ook, vooral met "enge" gesprekken ga ik volledig in de verstandelijke modus en verkoop mezelf veel te goed... vaak heb ik achteraf amper nog in de gaten wat ik allemaal gezegd heb... gelukkig staat dat ook in mijn rapportages nu... Koekie, als ik lees wat jij en ook anderen allemaal hebben meegemaakt schaam ik me bijna dat ik zo loop te zeuren. Dan is mijn "gestoordheid" eigenlijk maar zo mild. Anna, wat een bijzondere situatie is dat geweest met je zoon en wat fijn dat jullie er zo snel bij waren. Bij mij werd de diagnose pas een jaar of 8 geleden gesteld... daarvoor was ik depressief, neurotisch, neurotisch depressief, autonomiestoornis.. afhankelijke en vermijdende persoonlijkheidsstoornis namen genoeg maar nooit de goeie behandeling tot eindelijk de goeie diagnose gesteld werd... en ik de juiste behandeling kreeg. Nu doe ik echt mijn gloeiende best om te leven naar de regels die ik geleerd heb en zolang niemand me opjaagt of dwingt gaat dat ook goed. Het is gewoon jammer dat mijn tempo niet het tempo is van de maatschappij.. dus lijkt het me tijd worden dat we met z'n allen maar eens eventjes deze maatschappij aan moeten pakken!! doen jullie mee?!

hoe het mij vergaan is staat in het andere vandaagdraadje.... Hier heeft het vanmorgen geregend, hoewel ik er niks van gemerkt heb want toen zat ik bij die arts, maar het was opeens een stuk koeler buiten daarna. nou ja, koeler, minder warm dan. Het is verder wat nevelig hier, dus de zon breekt er niet echt doorheen en daardoor is het qua temperatuur nu wel wat aangenamer. Voor de plantjes, parken, grasvelden en tuintjes hoop ik echt dat het gaat gieten vannacht. Het gaat er nu allemaal zo zielig en verpietert uitzien hier. Morgen heb ik een afspraak met mijn jobcoach dus geen drank vanavond, dus deze donderdag ga ik ook droog doorkomen.... voor vrijdag beloof ik even niks.... De week droog ga ik halen, en morgen bekijk ik weer hoe de komende week ingeluid gaat worden...

Dank je wel koekie en fijn dat je weer eens in het studenten(in de opleiding adb?)huisje komt kijken. en Lola je hebt helemaal gelijk! Ja Koekie, het is ook dubbel, ik feliciteer je met je herkeuring, want het betekent niet eens zozeer dat je niet meer mag werken, maar wel dat je nu op je eigen tempo kan bepalen wat je verder met je leven wilt en vanuit een basisrust is het makkelijker om dingen te bereiken dan wanneer iemand je achter de vodden zit en je steeds loopt te duwen en te pushen, tenminste zo werkt het bij mij! En zeker zijn van je financiele positie is al helemaal rustgevend (ik ga in september de bijstand in) dan kan je rustig aan je eigen proces werken. meehuilen hoeft niet hoor.. ik kom altijd wel weer op mijn pootjes terecht, ook wel via een omweg, het kost alleen zoveel meer energie die ik zelf liever in het creeren van mijn eigen werkplek zou steken maar die nu blijft hangen bij die stomme sollicitatieplicht en de spanningen rond mijn inkomen. Maar wie weet wat er uit het gesprek van vandaag zal komen rollen.... of wie weet wat een nieuwe regering weer met zich meebrengt (dan vraag ik acuut een herkeuring aan)

Lola, dat is naar zeg, nu al een slechte lever! ik reageer misschien wat laat maar eerst moest mijn eigen hoofd leeg zijn en dat is het nu. Het veranderen van medicatie zou ik idd heel erg mee oppassen, liefst zelfs tijdens een korte opname ofzo want het kan je zo enorm uit je evenwicht brengen, dan moet je gewoon niet teveel verstorende prikkels om je heen hebben. dus doe dat alsjeblieft met veel beleid. Je vroeg me laatst in een pb of Borderline echt milder wordt met de jaren zoals ze zeggen en ik antwoord je nu maar even hier omdat ik lees dat Anjo daar eigenlijk ook al wat over schrijft hierboven. Of het milder wordt tussen je 30e en 40e weet ik niet, op mijn 38e ben ik in therapie gegaan, dus mild was het absoluut niet op dat moment. Wel merk ik dat in de loop der jaren je er beter mee leert leven, een soort acceptatie.. al moet je daarvoor soms wel eerst 100x op je bek gaan en af en toe nog steeds om weer te beseffen dat die beperkingen er zijn, dat is dan ook een soort leefstijl geworden. Als het allemaal goed gaat dan vergeet ik mijn beperkingen vaak omdat ik dan dat rotgevoel ook helemaal vergeet en in het succesgevoel (ik kan de hele wereld aan) ga ik uiteindelijk toch weer mijn eigen grenzen over.. waardoor ik me weer rotvoel en zo weer weet dat ik die grenzen heb.. een soort vallen en opstaan dus. Ik ben de afgelopen jaren zeker veel milder geworden maar ik weet niet hoe dat geweest zou zijn als ik die therapie niet gedaan had. Ik mag fouten maken en op mijn bek gaan, ik ga niet meer "dood" als iemand kritiek heeft maar kan het als ik de rust ervoor heb ook weer relativeren. Ik kan er nu mee leven zolang het in mijn eigen tempo en op mijn eigen manier mag gaan. Ik gun je dan ook alle rust en ruimte toe om dat ook te mogen ervaren!

Ja, het is eigenlijk wel goed gegaan. Ik was afgekeurd vanwege borderline, maar met de nieuwe herkeuring dus voor 20 uur goedgekeurd. Dat levert veel spanning op, het moeten solliciteren elke week daar kan mijn hoofd echt helemaal van op hol slaan, en zorgt ervoor dat ik alweer een tijd depressiever ben dan ik voor de herkeuring was.. Het was een zeer apart gesprek, eigenlijk was het een gesprek waarin de arts alleen maar kon vertellen dat hij het snapte maar dat als je herkeurd bent je je niet ziek kan melden want je bent immers deels weer goedgekeurd voor de arbeidsmarkt, dus met dezelfde klachten kan je niet zieker zijn. want ooit is besloten dat ik kan werken dus dan kan ik dat, maar kon ook invoelen dat dat niet klopte, dat de nieuwe wetten niet klopten en dat ik in de oude wet ook zeker niet goedgekeurd zou zijn en dat hij ook aan handen en voeten gebonden zit... en dus gewoon niks voor me kan betekenen. Diegene die ik mee had genomen is een kleine pittbul, en ging met hem in overleg wat de mogelijkheden in mijn situatie zijn. Ze dikte de boel wel nogal aan waar ik me weer ongemakkelijk bij ging voelen. Vooral omdat ik slecht kan liegen... Uiteindelijk kreeg zij het voor elkaar dat hij nu met zijn stafarts gaat overleggen hoe verder en of er evt een vervroegde herbeoordeling zou kunnen komen. Omdat er ook nog een beroepszaak loopt kan dat allemaal wat lastig zijn en hij zag er niet echt veel heil in, maar is dus bereid zijn nek voor me uit te steken. Ik heb er een dubbel gevoel over maar ben blij dat er wel weer beweging in zit en dat mijn klachten verder ook serieus genomen worden en dat het de nieuwe wet is die me nu nekt. Verder kreeg ik ook wel weer tips waarmee ik hopelijk weer verder kan. wat de uitkomst is? ik heb geen idee maar voor nu geeft het wel even rust. Morgen gaan mijn jobcoach (die dus mee was) en ik samen een ondersteunend verslag schrijven die die arts weer mee kan nemen in zijn gesprek met de stafarts. Die verslagen kan ik zometeen ook weer gebruiken voor mijn beroepszaak. En zo blijf ik knokken tegen een wet die ik onmenselijk vind. Nu lijkt het net of ik niet WIL werken, nee, ik wil dolgraag werken, maar wil dat proces wel op mijn eigen tempo en manier volbrengen en verplicht solliciteren op banen die ik niet kan en een brief schrijven waarop ik hopelijk afgewezen zal worden dat brengt me in gewetensnood en is voor mij persoonlijk dus veel meer dan een simpele verplichting waar je aan moet voldoen. Dat ww formulier is echt elke maand weer een drama om op tijd op de post te krijgen en zelfs om in te vullen... het blokkeert me totaal. tja, hoe dit verder zal gaan? ik weet het echt niet! Eigenlijk ben ik vooral blij dat dit weer even voorbij is. Vanmorgen stond ik bij mijn fiets met mijn hondenriem in mijn hand.. dat soort dingen dus.. de weg kwijt.. mijn shag vergeten en de brief van de afspraak, maar wel mijn hondenriem bij me ... ehm, tja.. hoezo chaotisch!

Tuurlijk laat ik het weten.. ik stuiter momenteel op mijn bureaustoel, niks aan, nog een half uur.. pffffff heb het gesprek al 100 keer in mijn hoofd gevoerd maar je weet nooit wat voor iemand je tegenover je krijgt.. iemand met begrip of een regeltjesneef! Ben zo blij dat er iemand met me mee gaat... nou, nog even flink blijven ademhalen en over anderhalf uur ofzo is het weer voorbij tot later!

want ik moet zometeen naar het UWV en doe het zowat in mijn broek. Zoals ik al eerder eens schreef ben ik al ruim een jaar met de herkeuring bezig, ben van 100% eerst teruggegaan naar 45% en na bezwaar naar 55% afkeuring, waarbij ik dus weer 20 uur per week zou moeten werken. Die druk brengt me steeds meer uit balans en ik heb het echt geprobeerd, solliciteren (jankend achter de pc vacatures zoeken) uitgenodigd worden bij een uitzendburo en daar zitten als een zombie die de weg kwijt is. Het tempo ligt me te hoog. Ik wil graag werken, werk nu ook, als vrijwilliger maar als men mij gaat pushen dan klap ik dicht, blokkeer, en kan geen stap meer verzetten. Denken aan een baan brengt me al in blinde paniek, dus heb ik me in mei ziekgemeld voor de WW. Vandaag moet ik naar de ziektewetarts. Gelukkig heb ik gisteren wel kunnen regelen dat er iemand meegaat, die mij begeleid op mijn vrijwilligerswerk en we hebben dit gesprek ook voorbereid.. maar ondertussen ben ik doodsbang... Het is al de 4e uwv arts die ik dit afgelopen jaar ga zien. Een gebed zonder einde. willen jullie voor me duimen? ik moet er om 10.40 zijn! bibberende groetjes van Tapas

om eerlijk te zijn moest ik het ook even een paar maal lezen om precies te begrijpen wat je bedoelde.. Ik denk dat jij bedoelde: iedereen is hier welkom zolang het gedrag aangepast is aan het huis waar je binnenkomt. Er zijn gewoon bepaalde huisregels en daar heeft iedereen zich aan te houden... begrijp ik dat goed?

met mij gaat het wel goed, ik heb heerlijk hardgelopen vanmorgen pufpufpuf.. mijn lijnen weer netjes opgepakt, ben echt weer van plan om langer dan een week droog te blijven staan, (dus eerst tot vrijdag en dan hopelijk til ik mezelf weer over het weekend heen en kan ik weer weken ipv dagen gaan tellen. Vanmiddag ben ik de stad ingeweest, heerlijk koel... in de winkels dan! en heb ik mezelf getracteerd op een echte hardloopbroek en shirt (in maat XL hahahaha) vond dat ik dat wel verdiend had! Verder heb ik vandaag een advocaat gebeld voor mijn beroepszaak tegen het UWV en ga ik daar vrijdag naar toe en kreeg ik net bericht binnen dat ik voor de ziektewet naar de arts van het uwv moet, dus het is nog even spannend allemaal... of het wordt weer spannend dus.. alles in beweging om het kort weer te geven. en hoe is het met jou?

emotioneel reageren is niet dom maar heel menselijk.. en ook fijn dat je hierboven weer hebt gereageerd en ik snap ook dat Koekie haar best doet om een stap naar Katrina te doen.. maar het is gewoon moeilijk omdat ik het onderhand wel ervaar als een hetze tegen 1 persoon die schuldig zou zijn aan dat de oude hap weg is en die maar moet veranderen of weg moet gaan want dan is het weer gezellig. Waarom schrijven jullie 1 persoon zoveel macht toe? en wat is het precies wat iedereen zo op de kast jaagt? Dat is soms ook erg moeilijk te begrijpen en gaat idd buiten het alcohol de baas verhaal om. Ik ben behoorlijk nuchter en kan goed afstand bewaren maar soms snap ik er niks meer van en weet ik niet meer wat ik van wie moet denken.

ja hoor Anna, ik ga nog echt wel 1x per week/2 weken de fout in. Dan komt er zoiets over me van, het gaat toch goed, kan mij het schelen, mijn leven, niemand zegt wat ik wel en niet kan doen.. en dat gevoel stuurt me subiet naar de winkel.. en dan zuip ik een fles port leeg.. en de volgende dag weet ik weer helemaal waarom het niet goed is... en ben ik weer voor een heleboel avonden genezen, tot dat gevoel weer op komt zetten.. ik ben soms wat kort van geheugen blijkbaar... dus nee, je bent zeker niet stom.. als je echt het patroon wilt doorbreken is het geen slecht idee om refusal te gaan slikken. Dan hoef je die afweging niet elke dag te maken, je KAN gewoon niet drinken punt uit! en dat maakt de strijd gestreden die je nu elke avond weer moet leveren. Tosca, wat goed dat je, na een fikse buiteling zo te horen, weer aan de refusal bent gegaan, kan me je spijt van vanmorgen goed voorstellen, maar ook de opluchting nu.. Heel veel sterkte de komende tijd!! en ik vind het reuze moedig dat je er weer voor gaat!

shoot zeg, wat een mooie woorden vandaag en Anjo, je slaat de spijker helemaal op zijn kop eerst was drinken een manier om te overleven en ik moet zeggen dat het me ook geholpen heeft ooit, om meer lef te hebben, om een stuk van mezelf te leren kennen wat ik ook heb, in weze om volwassen te worden en dingen te durven... spanningen de baas te worden... alleen met verloop van tijd wordt het langzaamaan een vlucht.. spanningen, daar hoort drinken bij. hard gewerkt? beloning is drank, Vervelende verjaardag? drank maakt het dragelijker.. ruzie gehad? drinken... alleen die dronken vrouw dat ben ik zelf niet meer.. en of ik diegene nog steeds zo leuk vind? inmiddels dus niet meer. maar toch blijft drank verleiden. Op het moment ben ik weer gemotiveerd om verder door het leven te gaan met die nuchtere versie van mezelf, al vind ik het soms ook erg saai... en braaf... maar voor mij is het wel beter en voel ik me beter zonder.

Mathilde en Koekie, ik vind het niet zo netjes wat jullie doen. Vuile was buitenhangen en iemand persoonlijk aanvallen. Verder zegt tante til dat het raar is dat er niet op het berichtje van bv PP wordt gereageerd.. bedoel je dan door Katrina of door het Forum, want dat ik niet reageer heeft te maken met dat ik het niet gepast vind om op persoonlijke vete's en ergernissen in te gaan op een openbaar forum. Ik mis jullie echt, maar ik mis niet het gekissebis van de laatste tijd en waardeer de pogingen van de nieuwelingen om hun eigen weg hier te vinden, al gaat het over BMI of spruitjes. Misschien begrijpen jullie ook dat dat soort gespreksonderwerpen ontstaan om de spanning op het forum te verminderen en nieuwelingen zich hier veilig te laten voelen, zoals dat bij jullie ook ooit gebeurd is. Ik heb dit forum zeker in mijn begintijd zeker als een veilig bad beschouwd en jullie hebben me door een moeilijke periode geholpen. Daar ben ik nog steeds dankbaar voor!!! Laat ons nu proberen of help mee om het voor nieuwelingen weer een veilig bad te laten zijn, zij hebben dat ook zo hard nodig in hun strijd!

Hai Anna, ik heb je net welkom geheten op je eigen draadje bij wie is wie, maar nogmaals! welkom!! hoe gaat het vanavond? Franscesca, je hebt wijselijk mijn BMI maar niet uitgerekend he hihihihi... maar het klopt, je hebt stevig gebouwde en smalgebouwde mensen ik hoor bij die eerste groep en was met mijn lengte op mijn 12e al 65 kilo ofzo.. als ik nu 65 kilo zou wegen dan zou iedereen denken dat ik zwaar ziek zou zijn. Er zijn nu al mensen die zeggen dat ik niet nog meer moet afvallen... maar die kijken nog teveel naar die oude Tapas denk ik.. die van 96 kilo. Mijn streefgewicht is dus 75 en volgens de BMI te zwaar maar volgens het oog perfect!

Welkom Anna! Weet je, ik kan het ook niet, elke dag 1 of 2 drinken, 1 is inderdaad te veel en 10 te weinig.. dat is ook de pest van die alcohol... ik ben dan ook eerst ca anderhalve maand gestopt met drinken, daarna merkte ik dat het er weer langzaamaan insluipt.. niet zozeer dagelijks, maar wel dat als ik van mezelf mag dat ik dan de grenzen ver overga.. Op een gegeven moment ben ik gewoon begonnen met de eerste dag niet te drinken, Dat was niet makkelijk, gek werd ik ervan maar uiteindelijk lukte dat en daarna deed ik het echt van dag tot dag.. (de 2e dag wordt het echt makkelijker namelijk) dus vandaag niet, en morgen zie ik wel weer... uiteindelijk ontdekte ik dat ik zoveel stabieler opstond en mijn dag doorkwam, me veel minder depressief voelde en beter met spanning en stress om kan gaan als ik nuchter ben. Dat is me toch wel veel waard. Ik ben dus nu weer begonnen met van dag tot dag! vandaag niet, en morgen zie ik wel.. en beslis ik opnieuw! Hoe meer dagen je achter elkaar niet drinkt hoe meer je het effect daarvan zult gaan merken. Zie het anders als een experiment? hoe functioneer ik de volgende dag na een avond niet drinken! Het is niet makkelijk maar eigenlijk ook niet moeilijk.. gewoon een kwestie van het eerste glas niet nemen!

Lola, nu echt niet gaan afvallen hoor!! dat is denk ik een raar denkbeeld van je dat je te dik bent.. ik ben 1.68 en weeg nu 80 kilo en voel mezelf enorm slank (omdat ik maanden geleden nog 96 woog). Ik ben helemaal gelukkig als ik weer richting 70 zou gaan, dus idd 5 tot 8 kilo nog zou afvallen.. 51 kilo willen wegen met die lengte is echt niet normaal.. effe grijs gaan denken ja, en niet zwart en wit!!.. vanaf maat 42 -44 zou je kunnen spreken van .. stevig, tenminste in mijn grijze massa en boven de 46-48 ben je waarschijnlijk te zwaar.. wedden dat je nog niet eens maatje 40 hebt? maw... rustig aan jij!! gewoon gezond eten en bewegen! en goed voor jezelf zorgen!! waarom ik zo fel reageer, ik ken dat met bl-ers.. hongeren of vreten.. weet er alles van... en droogstaan of zuipen helaas ook. Ik krijg weer trek in lekkere dingen en dat wil ik niet.. drank, lekker vet eten, zoet, chocola, ijs, veel... dus dat vraagt weer aardig wat wilskracht, misschien moet ik Houtjes wekkermethode maar eens toe gaan passen vooral voor de lekkere trek... uitstellen en afleiding zoeken! of ik ga maar weer eens strepen op streep je slank.. even weer de touwtjes aantrekken! maar, ik ben nog helemaal nuchter hoor! en ga dat ook zo houden! Heb inmiddels ijsblokjes in de vriezer liggen dus lekker aan de spa of cola light met blokjes. trek hebben hoort voor mij echt bij een dag werken merk ik, als ik sochtends gewerkt heb ben ik toch wel vaak erg moe en onrustig.. als ik vrij ben heb ik veel minder tot geen trek..

dan mogen mijn flessen witte port ook vast wel in dat winkeltje komen te staan. Ik heb er toch aardig wat uitgespaard de afgelopen 4 maanden. Anjo, wat zeg je dat mooooooi.. je kinderen nieuwe herinneringen schenken!! wauw! Vandaag dus alle kids over de vloer! wat leuk! en dit keer met een nuchtere mamma! Dat wordt vast een heel mooie avond! en ook een mooie herinnering voor jezelf! soms is iemand in huis hebben wel een stimulans denk ik, al kan het ook net zo goed een stimulans tot drinken zijn als het niet lekker zit. Okee, nou genoeg geforumt, ik moet nog aan het werk en de zeedamp begint hier heerlijk over de stad neer te dalen, frisse lucht dus!! frisgewassen en getraind lijf.. ik ga er tegenaan!! bedankt allemaal!

Kijk, met zo'n topic kan ik ook weer verder.. er zit nu eenmaal een impulsief duiveltje in me wat zonder mijn toestemming toch wat drank kan gaan halen. Dan kan ik een uur daarvoor nog overtuigd zijn dat ik nooit meer drink en een uur later ligt de ww in de vriezer.. maarja, beter dan port alvast. Toch wil ik dat niet meer. Echt niet! ik weet hoe goed ik me voel zonder.. tijd om dat impulsieve zelfgestuurde duiveltje weer te lijf te gaan. Bewegen is voor alles een goeie remedie alhoewel daar ook al bijna een verslaving om de hoek komt kijken, ik loop nu 3x per week een uur, 2x per week half uurtje voldoet niet meer. Vroeger liep dat echt uit de hand toen het niet goed met me ging.. dan wandelde ik zowat dagelijks een uur of 5. Maar het is waar, van bewegen ga je je psychisch ook beter voelen, je hoeft niet gelijk zoals ik 15 km per week te gaan hardlopen hoor, maar dingen lopend of met de fiets doen helpt al heel veel!! Ik snap wel dat het bij mij nu allemaal wat drinken betreft wat moeizamer gaat. Ik moet actie gaan ondernemen voor mijn beroepszaak tegen het UWV, heb daar wel hulp bij gelukkig, maar moet nu kontakt gaan zoeken met een advocaat, huisarts gaan inschakelen voor medisch rapport, therapeut inschakelen voor hetzelfde, op mijn werk iemand inschakelen die een rapportage over mijn functioneren daar moet gaan schrijven.. affijn, veel regelzaakjes en dan ook nog voor mezelf.. (voor een ander iets regelen is altijd makkelijk) en dat alles om ipv 20 uur 12 uur goedgekeurd te gaan worden. Een zware testcase "voor jezelf opkomen" dus! En dat allemaal omdat 1 eikelige (keurings) arts het zo nodig vond om buiten de eerste herkeuring om de boel te gaan veranderen. Maar Angel, Twan, Chinagirl, Anjo, jullie doen het momenteel zo goed, daar wil ik me weer graag aan optrekken. Niet dat ik het slecht doe, maar niet goed genoeg zolang ik dat duiveltje het af en toe toch over laat nemen. Plafond en vloer!! mooi gezegd! nu weer mijn eigen plafond en vloer inzetten!

De beste tips zijn hierboven al genoemd. Laat je vriend eens een kijkje nemen op www.alcoholdebaas.nl. Dat is dus de online therapie van Tactus. Hier ben je totaal anoniem, en kun je samen met een vaste hulpverlener kijken naar je drankprobleem, Het is geen therapie in de zin dat je hele verleden naar boven gehaald wordt maar meer een soort cursus hoe om te gaan met alcohol en beter nog: de baas te worden over alcohol... er is maar 1 reden voor hem om dat te doen, en dat is dat hij ook echt iets wil gaan DOEN met zijn gedrag. Jij zal dan ook niet al die stappen moeten ondernemen maar hij, je kan hem daarbij wel steunen, dat zou alleen maar heel fijn zijn! sterkte en ik hoop idd ook dat je vriend hier een keer komt meekijken!

En wederom een goeie morgen van mij ook. Ik zou wensen dat jullie hier allemaal in het westen dicht bij zee zouden wonen, het is hier heerlijk, graadje of 24 ofzo.. heb net een uur hardgelopen (nou, eigenlijk meer gesjokt.. of gejogd of hoe ze het ook noemen) om alle lekkernijen van gisteravond er weer af te trainen. Ik heb echt een grappige hond.. naar het stadsbos moet hij mee sjokken aan de lijn, vind ie helemaal niks maarja.. ik doe het langzaamaan.. in het bos laat ik hem los, hij gaat zelf op stap en ik kan daar rustig in mijn eentje nog eens 40 minuten hardlopen... loop dan om de 10 minuten langs ons "afspreekbankje" om te kijken of hondlief er al is.. nog niet? okee, nog een rondje uiteindelijk vinden we elkaar weer terug bij het bankje en moet ie weer mee aan de lijn sjokken naar huis. Ideaal hoor, zo'n zelfstandig hondenbeest! Wat de crystal clear betreft, ik vind dat te zoet, ondanks de zoetstof. Ben inmiddels zwaar verslaafd aan de cola light caffeinevrij (wat drink je dan eigenlijk nog?) sinas light, en icetea light. en vandaag ga ik mezelf maar eens verwennen met een ijsblokjesbakje!! Angel, succes bij de tandarts, ik zoek toch liever verkoeling in de supermarkt ofzo! Frisje, heel veel plezier op de camping, CG heel veel sterkte op je werk, en hopelijk woon je ook een beetje in het westen van het land (scheelt heel veel graadjes denk ik) Lola jij ook sterkte met het huis schoonmaken en alles wat je nog moet doen Twan bedankt voor je hart onder de riem, ik ben ook blij met een nuchtere donderdag, 1x per week uitglijden vind ik al veel te veel, dus 2x kon gewoon niet! En nu ga ik lekker een verfrissende en verschonende douche nemen en nog even aan het (thuis) werk. Er ligt nog een site die afgemaakt moet worden en een boekje over kinderdagverblijven. Ik kom dit weekend dus wel door!