Myle

@Steffen Die afkickverschijnselen waarover je het hebt zijn extreem en erg angstig en dat weet ik heel goed. Die wijn die ik heb besteld was dan ook geen 1 flesje. Maar ik voel eigenlijk geen behoefte om mezelf hieriin te verantwoorden of verdedigen. Ik ben zelfs eerder bang dat het anderen hier kan triggeren. Ik had het liefst een fles wodka besteld, maar dat hebben ze nu eenmaal niet bij thuisbezorgd. Dat ik drank had weggegooid was een keer 's middags. Toen heb ik later op de dag alsnog gehaald. Sorry voor de verwarring. Ik hoop niet dat ik voor tevel verwarring hier zorg. Ik heb genoeg moeite om nu mezelf recht te houden.

Ik wil geen verkeerde informatie geven. Volgens mij heb ik ook niet gelogen hier op het forum. Ik zal mijn berichten toch even teruglezen. Het spijt me als ik toch ergens niet de waarheid sprak.

Of bedoel je "begin met eerlijk zijn"? Daar ben ik dan iig wel mee begonnen en daar ga ik morgen mee verder.

Hoe bedoel je, welke fouten? Waarmee beginnen?

Ik heb vanavond iets meer dan een halve fles wijn gedronken, maar merk dat het niet ''genoeg' is. Voor mijn lichaam. Ik weet niet goed wat ik moet doen. Kan diazepam werken? Tegen afkickverschijnselen. Ben emotioneel, ga alle kanten op. Ik wil vooral slapen om morgen mijn gesprek goed te kunnen voeren. Verder erg angstig (en flshbacks), trillen en onrustig. Zweten als een malle. Net zelfs een halve 'droom' die ik had terwijl ik wakker was. Is dat een vorm van delirium? Dingen meemaken die als een soort halfpsychose aan je voorbij gaan. Ik wil slapen maar dat kan ik alleen onder een deken (een soort zwaar gewicht) maar dat is dus erg warm. Ik wil niet meer extra alcohol bestellen. Dat sowieso niet. Zelfs niet als dat zou 'helppen' Heeft iemand een advies? Misschien qua eten ofzoiets. Ik ben een beetje wanhopig nu.

Ik herken het @Lika. Galgenhumor om de zwaarte te ontzien. Zoiets. Fijn dat het je lukte om jezelf serieus te nemen en even die lading er gewoon te laten zijn, zo zwaar als die was. Je reactie doet me goed! Ik loop vaak tegen mijn eigen verkeerde zwarte humor op, gewoon als een (extra) overlevingsmechanisme. Het kan goed gedoseerd de randjes eraf halen, maar te ver doorgevoerd is het iets wat negatief is. Voor nu, ik ben even total loss. Ik ben voor mijn gevoel mijn doel kwijt. Ik heb gemerkt dat het Dagpact niet werkt voor mij. Nu even niet iig. Ik heb ook het idee dat ik soms mensen teleurstel. Daarbij komt dat ik misschien niet van 3/4 of meer fles wodka per dag ineens moet willen stoppen ineens. Het lukt me gewoon niet. Ik ben wel benieuwd naar ervaringen van anderen die soortgelijke hoeveelheden dronken en of dat CT te doen is. Morgenochtend heb ik een confronterend gesprek, ik probeer dat gesprek voor nu te 'halen'. In de zin van dat ik morgen nuchter/ helder genoeg ben om het ook te voeren. Nouja, ik zal het voeren. Hoe beroerd en slecht ik er misschien aan toe ben. Ik zet mezelf denk ik even niet op het dagpact, tot ik weet wat ik precies wil of kan.

Je bent er geweest @Bor en je hebt het nog lang volgehouden vind ik. Fijn dat je weer thuis bent nu. Ik wens je een rustige en mooie avond nog verder.

Thanks! @Lika Ik wil inderdaad het liefst NU en meteen. Soort van nu of nooit gedachte. Vanbinnen weet ik alleen wel dat morgen ik nog net zo achter mijn beslissing sta als vandaag. Ik wil het ergens graag achter de rug hebben. Opschrijven doe ik expres niet. Ik weet al zo lang wat ik kwijt wil. Het gaat zoals het gaat. Als ik eenmaal heb uitgesproken dat ik echt de controle volledig kwijt ben geraakt komt de rest vanzelf. Ik kan het gewoon niet meer binnenhouden. Vanavond zat ik met een groepje anderen die hier begeleid wonen en 2 verpleegkundigen die dus niet op de hoogte waren koffie te drinken. Het voelde opgelaten en nep. Ik maakte met een van de begeleiders grapjes over onze gezamenlijke angst voor wespen en andere dingen. Zoals ik 'normaal' ook altijd grapjes maak en de boel luchtig probeer te houden. Ergens was het wel gezellig maar na mijn gesprek van vannacht, iets was off. Het was als een stilte voor de storm. Zal opgelucht zijn als het hele team op de hoogte is. De schijn ophouden is bijna niet meer te doen.

@bolletje Natuurlijk mag jij hier ook je verhaal doen. Heel fijn dat de operatie geslaagd is. Nu tijdens het herstel je hondje maar even lekker verwennen en knuffelen. Zo'n band met een huisdier kan heel diep gaan. Ik wens jou en je hondje veel sterkte!

Wat vreselijk Nadia. Ik kan me wel voorstellen dat er dan iets knapt, wat een * situatie waar je nu mee moet dealen. Ik wens je heel veel sterkte

@Rosee Gelukkig! Hele fijne vakantie @Bor Hoop dat de BBQ niet de lucht in waait.. Hier nu wel een rustige en ook productieve dag. Opgeruimd en schoongemaakt, keuken heringedeeld. Nu even op de bank een broodje ei eten.

jullie erg bedankt voor de steun. Alleen had ik deze stap niet gezet afgelopen nacht. Erg waardevol!! Het gesprek zelf was eigenlijk heel fijn. Het luchtte enorm op om gewoon alles te vertellen en niet na te hoeven denken of ik iets verkeerd zou zeggen, want wat ik vertelde was immers de/mijn waarheid. Zoals ik het allemaal beleef. En de nachtdienst reageerde heel rustig, niet veroordelend en we hebben zelfs nog gelachen. Ze was begripvol en we hebben afgesproken dat zij niet degene zal zijn die het aan mijn persoonlijk begeleider (of wie verder ook maar) zal gaan vertellen, maar dat ze in de overdracht zal aangeven dat ik een gesprek wil met mijn persoonlijk begeleider vandaag. Vandaag kreeg ik alleen te horen dat die op een andere afdeling staat en niet weg kan, dus ik heb vandaag geen gesprek. Voelt wel een beetje teleurgesteld. Ik word nog gebeld over waar zij morgen werkt, waarschijnlijk dan wel hier. Dan zou het gesprek als het goed is dus morgen zijn. Ik blijf er hoe dan ook achter staan dat ik het haar persoonlijk wil vertellen en ook niet wil bagatelliseren. Kan ook niet met wat ik de nachtdienst heb verteld. Edit: Ik ben gebeld en het gesprek is morgen om kwart voor 12

Nu ben ik echt open en eerlijk gewest. Het balletje is gaan rollen. Morgen heb ik een gesprek met mijn persoonlijk begeleider. Degene die ik het meest vertrouw. Ik ga eerlijk zijn. Het kan nu ook niet anders meer. Het was een goede stap in de juiste richting. Ik voel me enorm kwetsbaar maar opgelucht.

Ik heb over ongeveer een kwartier een afspraak met de nachtdienst. Ik ben van plan eerlijk te zijn naar haar. Heb mezelf voorgenomen alles e vertelllen. Van het stiekeme gedoe tot alle lelijke details. Ik zie wel waar het toe leidt. Wel eng. Maar nodig. Ik ben er zo bang voor maar heb ook genoeg motivatie!

Dankjewel @Cleo66 en @Lika Ik weet even niet zoveel te zeggen. Voel me niet zo goed. Wel heel erg fij dat jullie de moeite namen om te reageren. Doet me dan weer wel veel goed.

@ManouToen ik hier kwam was het net een kindercrèche. Ik werd zelfs begeleid door een verpleegkundige naar een gesprek dat ik 25 meter verderop had. Hetzelfde met maaltijden en mijn appartement schoonhouden. (Ik woon vanaf mijn 16e tm 23e op mezelf, op verschillende kamers en woningbouw appartementen door het hele land) en heb dus geen moeite om te koken en of moeite om een stofzuiger te hanteren. Daar gingen ze hier in het begin wel vanuit en toezicht was er volop. Dat ging alleen al snel (ver) naar de achtergrond toen ze dat doorhadden. Ik wilde gewoon even kunnen -zijn- . Geen behandeldruk, geen -je mag hier maximaal een jaar zijn en dan word je geacht verder te gaan, nee gewoon even kunnen zijn. Dit duurt nu inmiddels drie jaar en ik wil niet terug naar het 'handje vasthouden', of naar de vele gesloten en separeeropnames. Maar ergens een beetje meer betrokkenheid zou wel fijn zijn. En nu redeneer ik misschien een beetje uit frustratie. Ik roep steeds dat ik zelf de verantwoordelijkheid wil voor mijzelf. Maar inderdaad, er bestaat ook nog zoiets als een zorgplicht.

@Steffen Met dat schema kan ik wel iets. Fijn. Dankje voor het delen. Ik ga het vanaf morgen gebruiken!

Dankjewel @Smaragd, ook voor het verduidelijken dat ik je gisteren niet triggerde. Had ik heel vervelend gevonden als dat wel zo was. Fijn dat je, anders dan anderen gister op de verjaardag vandaag lekker nuchter en fris kon inspringen op je werk! Je houd je goed. Ben ik trots op. Hou dit vol En ja, enig zelfinzicht is wel belangrijk. @Steffen Ik zal een begin maken met een opzetje voor een alcohol dagboek. Even goed nadenken welke punten voor mij van belang zijn elke dag even in te vullen. Thanks!

@Steffen Je reactie is verhelderend. Dankjewel. Misschien is het voor hen inderdaad kiezen tussen twee kwaden en weten ze niet, of twijfelen ze nogal welke het 'kwaadst' is. Zolang ik me verschuil doet inderdaad niemand iets. Ik zal echt mijzelf moeten laten horen, mijn wensen op tafel moeten gooien en openheid geven voor ik ook maar iets verder kan komen. Die onderliggende problemen zijn waar ik nu zit helaas niet aan te beginnen. Ik sta op de wachtlijst voor een plek waar dat wel kan, maar die is zo'n 3 jaar. Ik heb wel ondersteunende gesprekken dus met een psycholoog in de tussentijd. Voor die onderliggende problematiek mag verslaving trouwens niet op de voorgrond staan dus ik zou wel deze tijd nog graag willen aanpakken om daar iets mee te doen. Het kaartenhuis half afbreken zo ongeveer.. En een dagboek bijhouden is niet zo heel verkeerd denk ik. Ik zag het op jouw draadje, je afbouwschema met ook hoe je je erbij voelt. Ik vond dat best wel inspirerend. Ik ga ook voor mij zoiets opstellen. Moet alleen even nadenken hoe ik dat vormgeef. Ik ben mijn doel geloof ik een beetje kwijt, of het is uit zicht geraakt. Ik wilde CT stoppen. Vandaag drink ik tot nu toe ook niet. Maar ik weet niet of dat haalbaar is. Het lijken wel wereldproblemen. Maar hou het klein Myle… Pf. Ik voel me een emotionele rollercoaster.

Het is confronterend te schrijven trouwens. Het raakt aan mijn eigen manipulativiteit. Bijvoorbeeld hele dagen me niet laten zien onder het mom van 'Ik heb veel last van de nachten, nachtmerries en herbelevingen' waar ik dan eigenlijk de hele dag van moet bijkomen" Deels is dat waar maar die herbelevingen heb ik dan KO gezopen en ik zit de volgende dag dus meer met de kater dan met de gevolgen van traumadingen. Het voelt erg manipulatief en niet fair. Is het ook niet. Wel mijn manier om de verslaving zijn gang te kunnen laten gaan. Net als het afzeggen van afspraken om precies dezelfde reden, geen afspraken kunnen maken voor 13.00. Liefst 15.00. Als ik om 13.00 uur een afspraak heb dan toch regelmatig de vraag of ik heb gedronken. @Manou en @Cleo66 Jullie berichten zetten me aan het denken. Wat ik zei in mijn vorige bericht, of de hulpverleners om me heen misschien meer door hebben dan ik denk, ik ben er eigenlijk bang voor. Waarom weet ik niet zo goed. Het kan wel goed zijn om dat uit te zoeken. Ik wil hulp. Ik wil hiervan af. Ik wil geen valse 'hulp'' om mijn dag eerder te kunnen beginnen, betere dagbesteding, focussen op fitness en goede slaap hygiëne etc Terwijl al die dingen verzopen worden, en er dus niet vanuit de juiste hoek naar wordt gekeken. Er wordt naar gekeken vanuit een door mij gecreëerde niet kloppende "waarheid" Ik neem het niemand behalve mezelf kwalijk. Toch vind ik het jammer dat er sinds 1,5 jaar erg veel doorstroom is qua begeleiding Waardoor er veel minder persoonlijke aandacht is voor iedereen. Dat was daarvoor wel. Toen had ik een persoonlijk begeleider die me voorstelde een maatje te nemen. Misschien zegt dat wel genoeg over wat er bekend is denk ik ineens. Wie hou ik nu eigenlijk voor de gek?!

Ik vraag me desondanks wel af soms, of ze zich meer bewust zijn van mijn alcoholmisbruik dan ik mezelf voorhoud. Er wordt regelmatig naar gevraagd namelijk. Hoe het ermee gaat. Zolang ik blijf ontkennen zullen ze niet zo snel een grote interventie inzetten. Maar ik denk ergens dat als ik de waarheid op tafel leg dat niemand van verbazing achterover zal vallen.

Die poetshulp komt maximaal eens per maand, maar ook weleens 2 of 3 maanden niet. Ik zorg altijd dat alles opgeruimd is als ze komt. De begeleiding komt verder niet vaker dan 1 keer per week bij me langs, op een afgesproken tijd. Kijkt niet in kastjes ed. Voor gesprekken met psycholoog en psychiater (1 en 2 wekelijks)kom ik naar hun kantoor. En ik zeg regelmatig gesprekken af. Ze weten allemaal dat ik drink. Dat is onvermijdelijk. Ik ben alleen erg stiekem en heb afspraken dat niemand ooit 'zomaar' mijn appartement binnen mag komen. (Deels ook omdat ik erg angstig kan worden als iemand zomaar binnenkomt, triggert angst van vroeger) maar bijkomend 'betrapt' niemand me dus ook ooit met een fles drank. Het is een cirkel waarin ik nogal vast ben komen te zitten. Ergens zou ik willen schreeuwen. HELP! Zie mij! Maar ik verstop mij. Ik blijf me onzichtbaar maken en groot houden naar iedereen om me heen en bagatelliseer problemen. Niet alleen die met alcohol. Ook andere problemen trouwens.

Ik vind het alleen maar fijn om te lezen dat je het hebt gemaakt en het eindresultaat te zien Hartstikke goed gelukt! Ik fantaseer er ook maar wat op los, ik geloof dat ik ook al jaren niks meer heb gebakken of gemaakt. Dus ehh, ach, dromen mag toch?

Of een chocolade/ bastognekoek bodem met aardbeienkwarktaart, en daarbovenop nog verse aardbeien Lijkt me helemaal geweldig. Misschien ga ik dat zelf maken dit weekeind!

Haha