Myle

Het gaat volgens mij om de intentie en je eigen voornemens ook. Als je ernaar streeft geheelonthouder te zijn of worden lijkt me dat anders dan iemand die voor zichzelf heeft besloten gecontroleerd te willen drinken. Met de nadruk op wíllen. Want die wil kan verzanden in geen grip meer hebben indd.

Wel een goede om op een briefje te schrijven ook trouwens. Moet ik alleen nog even een potje zoeken. Maar is een mooie eerste uitspraak.

Vind dat ook een goede. Ben nu alleen even nieuwsgierig hoe je dat op z'n Vlaams zegt

“Waanzin is steeds opnieuw hetzelfde doen, en dan verschillende uitkomsten verwachten” Bedoelde je deze Fleur? Hoe dan ook, dat idee van een potje waar je briefjes met positieve dingen in kan doen, om ze later of over een jaar terug te lezen vind ik leuk.

Het kan een keuze zijn om als alcoholist te blijven drinken. Om dus niet alles aan te grijpen om maar volledig te stoppen. Als die stop-wil er niet is gaat dat sowieso ook niet gebeuren. Ik vind het merkwaardig hoe er soms gereageerd wordt op mensen die geheel willen stoppen en soms of regelmatig uitglijden, en anderen die aangeven dat stoppen niet hun doel is maar dan wel eerlijk toegeven dat het mis is. En ik zie het wel een beetje alsof er op die laatste 'groep' meer aanvallend/fel wordt gereageerd. Het lijken soms 2 kampen hier. Jammer vind ik, want het is mi nergens voor nodig. Iedereen die hier komt wil op wat voor manier ADB worden/zijn. Daar ga ik vanuit. Maar we zijn allemaal individuen. Met eigen wensen en een eigen idee over wat ADB inhoudt voor zichzelf.

Ik ben de laatste keer zo'n 3 jaar geleden vanuit een behandelkliniek doorgestroomd. Maar heb al meer dan 10 jaar verschillende ervaringen met begeleid wonen. Vanuit mezelf, maar ook om me heen en van dichtbij meegemaakt. Jouw zoon is nog jong. Mijn ervaring is zeker op die leeftijd dat er behoorlijk goed in de gaten wordt gehouden hoe het gaat. Dat je verplichtingen hebt (school/werk) en duidelijke regels omtrent omgang met elkaar, zorgen voor het huishouden, kookschema etc. Het ligt er per instelling aan hoe het eraan toegaat. Het verschilt ook per persoon wat voor hulpvraag die heeft. Daar wordt zoveel mogelijk individueel op ingespeeld. Ik las de berichten over mij en mijn situatie en ik begrijp dat ik geen positief voorbeeld ben van hoe goed de zorg en hulpverlening in elkaar steekt. Er is ontzettend kapotbezuinigd. Er is weinig tijd, vooral voor mensen die zich ogenschijnlijk prima redden. Daarnaast is waar ik woon het meer een soort "chronisch" begeleid/beschermd wonen. De focus en nadruk ligt dus niet (meer) zozeer op vaardigheden aanleren of werk etc. Dat stadium zijn de meesten wel zo'n beetje voorbij. Leeftijd is hier ook gemiddeld 40-70. Ik ben hier ongeveer de jongste. Wat ik vooral wil zeggen is dat het over het algemeen niet zo horrorachtig eraan toegaat, zeker als er goed gekeken wordt naar wat iemand (jouw zoon) nodig heeft en wat voor soort begeleid wonen het beste aansluit op hem. Ik wens je veel sterkte en succes!

Overmorgen staat een gesprek gepland om echt knopen door te hakken. Een gesprek met mijn oa. psychiater en mijn hoofdverpleegkundige. Het is indd iets om naar uit te kijken @Lika. Ik schrijf van tevoren op papier wat IK zou willen. Als ik dan tijdens de afspraak zou willen afhaken of minimaliseren kan ik dat zonder zelf te praten nog kunnen laten lezen. @knakker Ik ben ernaar op zoek. Al een tijd, maar het voelt nu als erop of eronder. De fristi wint het meestal niet meer van schele warhoofd Willy Wodka. Dankjewel voor je reactie. Iedereen trouwens enorm bedankt. En @Lonster ik trek me nog steeds wel op aan de dingen die ik heb gedaan. Het is soms makkelijk om te bedenken dat dit logisch is. Niemand wil in een rommelzooi leven toch? Maar ik probeer mezelf voor te houden dat ik het allemaal toch maar gedaan heb. En dat ik er nu blij mee ben. Wat ook echt zo is.

het lijkt me heel persoonlijk of refusal helpend is of juist totaal het tegenovergestelde effect creëert. Ik ben het eens met aub geen adviezen geven hieromtrent. Persoonlijk mag ik het bijvoorbeeld niet gebruiken vanwege psychische klachten. Ik ben soms niet in staat om te weten wat ik wel of niet slik (amnesie, dis) en dan zou het inderdaad levensgevaarlijk kunnen zijn. Ik wilde eigenlijk vooral zeggen dat (hoe goed bedoeld) advies geven als je geen arts bent compleet verkeerd kan uitpakken. En ik geloof dat de meesten hier ook wel een eigen goede inschatting en overweging hebben gemaakt inmiddels om wel of niet refusal te slikken.

Het was niet zo goed*** eitenliikk. 3nl3 het gaat ook nog niet goed Vvoel even alsof alles verloren is maar er is een wil vanbinnen. Ik ga nu eten maken,opwarmen. dat is een begon

Ik kom er geen wijs uit die hele gebruiksaanwijzing, online gedownload En ik wil gewoon koffie. Pfft. Nog maar eens wat proberen...

Goedemorgen ! Mijn koffiezetapparaat geeft een of ander rood lampje en het lukt me niet uit te vinden wat het probleem is. Grr. Wel al ontbeten en nu maar wachten tot het een beetje licht wordt buiten.

Dankjewel

Wow, je beschrijft dingen zo helder. Herkenbaar en confronterend. Ik wens je te kunnen doorgaan zoals je nu bezig bent. Je bent goed bezig! Hou vol. Kun je.

Ik heb een geurkaars aan en zit in een schoon appartement wat even best bijzonder is. Voor het moment tenminste. Voelt goed. Heb wel zucht. Maar kom hier doorheen. punt. uit.

Mooi gezegd @Fruitvlieg2019. Dankjewel.

Ik gun hem het absoluut.

Wel heel leuk om ze te zien/horen en de positiviteit erbij.

Ik heb gewoon geen verstand ervan sowieso

Dit nummer zei me nu eigenlijk niets.

Thanks Bob

Ik zet het juist net aan.

En ondanks mijn bericht net heb ik het wat moeilijk. Ik weet niet zo goed hoe ik de avond en nacht goed doorkom. Veel paniek angst en herbelevingen. Ik hou me aan mijn plan. (Wilde zeggen dat ik het probeer maar dan is er weer een grote schuifdeur open). Ik ga nu eten maken. uitgebreid. Dat zorgt voor mezelf altijd wel voor uitstel en afstel.

Succes hoor Geace! Je bent niet alleen.

Ik ben dan niet 55+ maar herken wel het niet hijgerig na willen of moeten streven wat zou kunnen of wat ik wil. Genoegen nemen met nu, plannen maken voor de korte termijn. Ze kunnen zomaar uitlopen op een langer beloop. Dat is dan oké.

En een heel nieuw jaar, een nieuw decennium zelfs. Ik geloof dat het erg afhangt van hoe je er zelf tegenaan kijkt. In kansen, mogelijkheden, of juist oef weer een jaar voorbij. En/of weer een heel jaar te gaan met obstakels en bumps in the road. Ik doe niet aan goede voornemens maar ga proberen al die dingen naast elkaar te kunnen laten bestaan.