gelukkigzonder

Wat ik merk nu na een maand te zijn gestopt, dat mijn filter kapot is. Dus alles komt harder binnen. Ik moet meer gaan kijken wie ben ik en wat wil ik. Het eeuwige pleasen komt erbij kijken. Dat breekt me op. Het is wellicht een compensatie geweest bewust en onbewust. Mbt uitstel gedrag, wat ik al heel lang doe is in de ochtend 3 dingen opschrijven die ik voor 10.00 gedaan wil hebben. En de vervelendste doe je eerst. Zoals: iemand bellen waar je geen zin in hebt (instandsties bijv), een mail sturen of iets schoonmaken waar je al tijden tegen aan zit te hikken. Ik werk ook met week en maanddoelen. Dat geeft mij net dat ene zetje

Dank je wel, ik vind 4 weken niet knap. Alhoewel, het is me nog niet echt eerder gelukt de afgelopen jaren

Dank je wel, lief

Klopt. Patronen die ineens de kop op duiken. Ik lijk soms de controle te verliezen. Het is of huilen of boos worden. Ik lijk wel 16 maar ik ben potverdomme een volwassen vrouw. de verantwoordelijkheid naar anderen en het geluk van anderen is zo groot dat ik merk dat het een probleem is geworden. Want ik ben niet verantwoordelijk voor anderen. Slechts voor mezelf en gezin. ik heb weinig plezier momenteel terwijl ik normaliter wordt bestempeld als: positief, gezellig en humoristisch. Ik schrijf trouwens alles op, dat helpt mij. hoe lang ben jij gestopt eigenlijk? Waar liep jij tegenaan? Hoe ziet jouw leven er nu uit?

Wat een fijne reacties van jullie allemaal de focus op mezelf is direct lastig want ik heb vandaag woorden gehad met mijn partner omdat ik vroeg: hoe gaan we het morgen doen? Ik kreeg een antwoord: ik moet morgen werken dus het enige wat ik kan doen, is de jongste naar school brengen. Ik was zo teleurgesteld . Gewoon omdat het vaak op mij neer komt. Hij is super begripvol. Drinkt elke avond thee mee maar om nu te zeggen dat hij bijv voor oppas zorgt. Nee! nu pas voel ik hoeveel ik altijd doe en hoe moe ik daarvan ben. Ik wil het gewoon even niet.

Dag lieve mensen, ik heb longontsteking. Niet gek dus dat ik me al weken niet goed voel. Wel al 4 weken gestopt met de drank. Dat voelt goed. Ik merk nog geen halleluja moment, zo van: nou nou, wat knap. Maar goed, dat komt vanzelf wel. Voor mij is dus nu de focus om te herstellen. Ipv anderen gaan appen, hoe het gaat. Ik vind dat echt de grootste uitdaging. Herkennen jullie dat? Overigens ga ik het boek ' De fontein' van Els van Steijn. Dit gaat over familieopstellingen. Welke plek heb jij binnen jouw systeem. Ps het huilen Lika, gaat wel, lief dat je ernaar vraagt.

Nu is het dag 26 en hebt vandaag voor het eerst niet gehuild. Overwinningsmomentje

ik werd 30, bijna 10 jaar geleden en kan me ervan herinneren dat ik dus al eerste naar huis ging omdat ik TE dronken was. Ik had een zaal afgehuurd en het was 1 en al gezelligheid. Maar was dus al vroeg thuis omdat ik te dronken was. Dat is natuurlijk niet hoe ik mijn 40ste verjaardag wil doorbrengen. Wat wel alvast gepland staat, is dat ik dit dag sowieso op vakantie ben. Dus alleen met mijn gezin. Dat is toch minder spannend dan naar de kroeg gaan Fijn dat jullie ook zo open zijn, dank je wel

klopt, excuses. Wist niet dat dit zo hoorde. Zal het bij mijn andere topic houden

voordat je je echt beter gaat voelen. Ik bezig in het hilarische boek :,, Chardonee'. Super herkenbaar geschreven en met een groot gevoel voor humor. Zoals al eerder beschreven, ben ik op zoek naar dat GROTER gevoel. Het gevoel van rust maar ook euforie na het stoppen. Nu stond er in het boek een heel mooi stuk over dat het gemiddeld 100 dagen duurt voordat je dit gevoel bereikt. Dat het sonde is als je opgeeft, dat dit ook heel begrijpelijk is maar dat we moeten doorzetten. Ik zit nu op dag 25, ik wil enerzijds niet met de dagen bezig zijn maar anderzijds, merk ik ook, dat het me steunt. Nog 75 dagen te gaan

Tja, ik word dit jaar 40. Een tijd geleden droomde ik van een te gek feest met veel champagne en mijn dierbaren om me heen. Nu denk ik: okay, hoe ga ik in godsnaam mijn 40 ste verjaardag vieren zonder een drankje. Blijkbaar koppel ik eigenlijk bijna alles aan alcohol. Word er iets gevierd, hoort daar op zijn minst een goed fles wijn bij. Hoe gaan jullie om met dit soort momenten? Vandaag dag: 24 dat ik niet drink.

wat een mooie presentatie omtrent de verschillende fases. Ik merk nu na 22 dagen, dat ik niet in de honeymoon fase ben beland. Eigenlijk moet ik elke dat wel huilen. Ik voel me somber maar ook lichamelijk een wrak. Ik onderdruk dit door voor andere te zorgen. De afgelopen. weken stonden in het teken van anderen. Het is hier een soort open huis voor kinderen en mensen die het even lastig hebben. Dat is mijn manier om te helpen. Maar eigenlijk, trek ik het. nu even niet. Ik voel dat ik behoefte heb aan rust. Waar ik wel heel blij mee ben, is dat ik veel beter slaap nu. Ik word niet meer elke. nacht rond 03.00 wakker. Ik voel me meer uitgerust als ik wakker word. Vandaag en morgen heb ik maar 2 dingen in de agenda staan en de rest ga ik niets doen. Mijn lijf is even op.

Dank je voor jullie mooie reacties. gisteren was een beproeving want ik was ergens met een volle koelkast met wijn. Ik heb nee gezegd en vanochtend voelde dat als een overwinning. Ik merk vooral dat ik veel dingen ascocieer met alcohol. Vooral de gezellige momenten. Een andere manier van invullen van de tijd of vriendschap gaat voor mij nieuw worden. ik heb een pittige griep nu en dat maakt dat ik me ook minder lekker voel. Nu een week en nog steeds niet hersteld. Mijn lijf heeft echt even rust nodig en dat mag ik accepteren, i.p.v. doordrukken. Hoe lang heeft de fase geduurd bij jullie dat je alles associeert met drank? Welke andere invullingen hebben jullie gekregen?

wat ontzettend fijn, deze reacties. Ik ben zelf werkzaam in de zorg, weet alles over gedrag en ben een expert in patronen bloot leggen. Maar voornamelijk bij de ander Ik merk dat ik al langere tijd, voornamelijk met de ander bezig ben. Want dat hoef ik lekker niet met mezelf bezig te zijn. Het moederschap vind ik bijv nu erg lastig. Ik merk dat ik minder geniet, het is al snel herrie wat ik ervaar. Ik heb onlangs hulp gezocht bij de huisarts en heb volgende week een gesprek bij de POH. Daar kijk ik wel naar uit. Verder heb ik gelukkig een partner die me onwijs goed steunt en een aantal vriendinnen die er vanaf weten. De rest van de wereld, laat ik maar even zo. Ik ga morgenavond met mijn partner een avondje weg, er even tussenuit. Ik vind het altijd super fijn om met hem wat leuks te doen en nu denk ik: okay, wat gaan we in godsnaam doen zonder een wijntje weg te klokken? Op de 1 of andere manier, was dit ook een vorm van ' gezelligheid, verbondenheid'. Hij ziet dat anders en kan prima zonder. Dus die druk van hem, heb ik gelukkig niet. Ik heb het boek gelezen ' ontwijnen', super leuk en fijn boek. Verder ben ik halverwege in het boek ' Chardonee', echt ook geweldig en mega herkenbaar. Fijn dat ik hier mijn verhaal kwijt kan. Soms weet ik het zo goed voor de ander, maar voor mezelf ben ik het even kwijt

Hallo allemaal, ik lees voornamelijk mee. Ik ben sinds 3 weken gestopt met alcohol. Mijn drinkfases waren tussen 20.30 en 22.00 en dan 5 dagen in de week. Ik ervaarde steeds vaker 'de kater' de volgende dag. Dit is nu helemaal weg. Ik sta fris en fruitiger op dan eerst, echter mijn gevoel is naar beneden gekelderd. Iedereen heeft het over 'de witte broodsteken' en ik huil meer dan dat ik ooit gedaan heb. Ook komt alles veel heftiger binnen. Dus feedback zie ik normaal als feedback, nu al kritiek. Van zekerheid, ben ik omgetoverd in een onzekere vrouw. Kortom, ik baal hiervan. Iemand tips of een indicatie wat hierin normaal is? dank je alvast.