erik

Terug van hardlopen. Deze keer snel even alleen en gewoon direct lopen de voordeur uit. 5km 36 minuten en vooral heerlijk gelopen. Zoals Fruitvlieg laatst al zei soms is het zo simpel als niet denken maar schoenen aan en lopen. Niet denken maar doen. En het was heerlijk.

Yo for president Yes we can.

Ja Joris, hoe zou jij en hoe kunnen wij jou steunen de volgende keer? Het is zo spijtig te lezen achteraf dat dit gebeurde.

Over do it yourself en handen uit de mouwen gesproken....Trots op Blondje. Een leven gered. Wat is er mooier dan dat?! Hoe was je in een reanimatie setting verzeild geraakt? Zomaar op straat?

Blij dat je meedoet Nancy. Een vanaf lunch pact voor jou dus vandaag...

102 niet gerookte sigaretten nu, oftewel 35 euro.

Die opmerking over een p.....een dag zonder zorgen ervaar ik nu als erg vervelend. Ben net 6 dagen gestopt. Ik krijg trek van dat soort zinnen. Mag het weg?

Solidariteit, In NL is dat de kleingrutter mentaliteit van wat kost dat? Solidariteit met een comazuiper is niet doorlopen maar je handen uit de mouwen. Soms zelfs letterlijk iemand in stabiele zijligging leggen en zorgen dat iemand niet stikt in zijn kots. Dat heb ik toch meer dan 10x gedaan in mijn leven. En dan loopt iedereen voorbij omdat ze die vieze dronkelap niet helpen. Solidariteit is meer dan een aalmoes geven om schuldgevoel af te kopen of om simpelweg overlast weg te houden. Een goede eerste stap in solidariteit is het besef dat het mensen zijn. Do it yourself en steek je handen uit de mouwen in het uitgaansleven. Er is zoveel te winnen als we met uitgaan wat meer letten op en geven om elkaar. En zucht als we het op zijn Hollands toch weer over de centen moeten hebben. Soit. Het zij zo. Volksgezondheid, voor een ieder en iedereen gelijk. Uit me niet graag politiek op dit forum maar hier wordt de socialist in me wakker. En idd helpen is meer dan meenemen in de ambulance en nuchter gelijk weer op straat schoppen en wachten tot het weer gebeurd. Zo ga je niet met zieke mensen om. Verslaving is een ziekte. Volgens mij zeg jij jowan dat altijd. En voor ziekte is er toch volksgezondheid? Of verslaafden zijn zielige mensen en aso's die met dure premies en harde hand eens moeten leren maat te houden.....ik geloof dat het een ziekte is en mededogen met zieke mensen en hen niet als uitschot behandelen.

Ik kan grenzeloos/onmatig zijn met alles. In die grenzeloosheid kan ik gaan drinken, roken en blowen zonder maat. Kan piekeren en denken zonder maat. Kan grenzeloos zijn in betrokkenheid en helpen (Zie verhaal L) Kan grenzeloos zijn in dingen heel graag willen. En ik denk dat het idd zo is van het te graag willen waardoor het juist niet werkt. En in mijn grenzeloosheid de kern niet meer zien. Grenzeloos is alles en alles is niets. De basis van hoe het contact ooit begon met degene waarover ik schreef is nog steeds de moeite waard. De basis is dat zij mij steunde en ik mijn best deed haar te steunen. Hieruit ontstond leuk contact waardering in elkaar. Hoop op twee dingen. Dat het lukt om de basis weer terug te vinden met degene waar ik over schreef en verder open te staan voor een relatie. Maar idd niet te graag willen en te wanhopig. Een relatie is leuk en wenselijk, het kan maar het is geen must om verder te gaan. Dat speelt ook mee in mijn aarzeling nu hals over kop grenzeloos mezelf in dating en dating sites te storten. Een tussenweg want een relatie komt echt niet zomaar bij je thuis aanbellen als je thuis zit en niks doet maar ook niet als je er grenzeloos induikt. Matig zijn.....(moet om mezelf lachen nu) moet dat toch eens gaan leren. Met drank kan je excessief, matig of niet drinken. Daar is 0 een optie als matig niet lukt. Met leven is niet leven geen optie en is matigheid een must om aan te leren.

Roken als middel voor alles (panacee) Ludwig had een tijd terug daar een goede post over. Mij viel het al rokend al een tijd op dat ik ging roken als ik moe was om mezelf op te peppen maar ook als ik niet kon slapen om te ontspannen. Dit en wel meer tegenstrijdige doelen om te roken. Het is daarom ook een vreemd en gevaarlijk iets dat roken. Moe, willen ontspannen, lekker gegeten, geen mogelijkheid om te eten en honger onderdrukken....we denken van alles te kunnen bereiken met die peuk. Dagpact: Blondie Erik

Ik kan dan wel Fruitvlieg....denk er even over.

Vandaag had ik een drukke dag eigenlijk zonder pauze, geen tijd om aan roken te denken. Weer een dag voorbij.

Erg bedankt LadyJane voor je positieve gedachten, krijg er een glimlach van als ik het lees. Ja afgesproken dat ik het kom delen als ik iemand ontmoet. Klopt Monster; dingen zijn niet anders te denken dan ze zijn. Vind het vooral fijn om te lezen dat het zichtbaar is hoe ik veranderd ben de afgelopen tijd. Dat het blijkbaar opvalt. Hoop dat er ook voor mezelf na ploegen en zaaien er ook een oogst komt. Een datingsite. ja heb ik gedaan maar dat was ook in de tijd dat ik met L zo betrokken was en toen had het mijn aandacht niet. Ben in de gemeente een paar keer naar iets van vrijgezelen geweest (we hebben een vrijgezellen facebookgroep) Punt is dat elk feest, elk evenement drank zo een rol heeft dat ik er moeite mee had daar heen te gaan. Denk dat ik dit nu beter kan dan een half jaar terug.

Mis een partner en ik mis echt goede vrienden. Zo iemand die heel veel over je weet, ook de dingen waar je minder trots op bent en nog steeds je vriend wil zijn. Ik hoop zelf dat het wel kan nog dat samen wat afspreken en even goede vrienden zijn betreft. Denk dat we dat beide wel kunnen maar eerst even de situatie wat rust geven nu.

Dat was een goed idee die roomboter, kaas spek en eieren.

Ik kan mezelf echt voor me zien als ik dat lees over een mini slok. Fles aan de mond stiekem, klein slokje....kijken naar het niveau van hoe ver het vloeistof niveau van wijn gezakt is door dat mini slokje. Is bijna niks....mezelf wijsmaken dat er best nog een mini slokje kan want 2 mini slokjes is immers nog steeds mini en stelt niks voor...... En saved by the bell is gered door een externe omstandigheid. Waar was het gestopt met mini slokjes als je niet onderbroken werd en zelf de keuze had moeten maken na geproefd te hebben van ik stop na 1 mini slok.......

Gisteren bleek op de draad overduidelijk mijn rothumeur nu. Wat er speelt zijn twee dingen; het hier en nu van de periode stoppen met roken doorkomen en het algehele gevoel van niet happy zijn dat er altijd is onder de oppervlakte. Dat kan ik meestal wel negeren en gewoon doorgaan want het is zo dat het in veel opzichten best oke gaat allemaal. Wel happy met mijn werk, mijn huis, wat ik bereikt heb na de rotmaanden met die vriendin waar ik nu weer redelijk bovenop ben, wel happy met een vakantie niet gedronken. Niet happy met hoe eenzaam ik me vaak voel wat betreft vriendschap en nog steeds en al heel lang vrijgezel. Ik kan alles alleen, ik kan genieten van een dag sauna alleen, van een vakantie alleen....en ik kan dit alles inmiddels zonder mijn verslavingen aan drank, blowen en roken. Niet alles is meer helemaal alleen, hardlopen met anderen, vriend opzoeken, verjaardag van iemand, schriftelijk contact met iemand. Dit alles heb ik nu meer dan een een tijd terug en daar ben ik blij mee en dat ik ik zelf bereikt door eigen inititatief te nemen. Maar het sociaal netwerk is maar klein en fragiel. Wat ik nu heb is me dierbaar. Kortom, tel je zegeningen Erik! Het glas is half vol, niet half leeg. Focus op wat ik bereikt heb ipv wat ik mis..... Als ik maar doorga en het niet gelukkige gevoel negeer wat er altijd is dan gaat het best oke. Afschermen voor mezelf en vooral ook voor mijn omgeving. Want eenzaamheid laten blijken is het stomste wat je kan doen. Er overheen praten, doen alsof je een druk bezet sociaal leven hebt, doen alsof je juist geniet van alleen er op uit trekken zoals alleen willen winkelen, alleen wandelen, alleen op vakantie. Dat is voor een deel ook wel zo want ben ook wel gewend aan het alleen zijn en kan niet heel goed tegen een massa mensen want dan ga ik iedereen aandacht geven en verlies mezelf helemaal in het totaal. Wat er ook gebeurd is dat als ik wel mensen leer kennen die ik graag mag ik de neiging heb te overvragen. Overenthousiast erg de behoefte hebben veel samen te willen doen. Maar ook de andere kant; dat ik me zo bewust ben van het risico dat ik een ander overvraag dat ik helemaal niks meer vrijblijvend durf te vragen als mij het bijvoorbeeld erg leuk lijkt een keer te wandelen, strand te bezoeken weet ik veel wat...Wat ik doe is dan denken, inschatten analyseren en hierdoor maak ik er een erg complexe materie van waar de spontaniteit van een keer samen afspreken stuk gaat en het veel te beladen en ingewikkeld wordt allemaal. In dat gedenk ontstaan er ook bouwwerken/luchtkastelen. Dat wat is is niet meer hetzelfde als wat ik er van gemaakt heb in mijn hoofd. Klinkt ernstig maar is niets anders als idealiseren en de bekende roze bril. Zien wat je heel graag zou willen maar niet wat is. Goed om weer dingen in perspectief te zien nu, voeten op de grond maar ook spijtig want het luchtkasteel, hetgeen wat je hoopt dat zou kunnen, is stuk. Blijft over dat wat is aan vriendschap en ook dat is mooi want echt en ontdaan van dingen die niet echt zijn. De vraag is nu hoe dit uiteindelijk verloopt met haar als even goede vrienden. Even rust nu denk ik..... Er zijn twee behoeften die samengaan, vriendschap en niet vrijwillig vrijgezel. Door mijn karakter heb ik vooral vrouwelijke kennissen en vrienden. Maak met vrouwen nu eenmaal zoveel makkelijker contact als met mannen. Geen idee waarom, dat is nu eenmaal zo. Wat er dan gebeurd is dat ik iemand (een vrouw) vriendschappelijk erg aardig vind en de gevoelens van vriendschap en verliefde gevoelens door elkaar gaan lopen. Vroeger hield ik mijn verliefde gevoels voor me en zei niks daarover of pas in een heel (te) laat stadium. Dan heb je een vertrouwensdingetje dat je een hele tijd in een vriendschap niet open en eerlijk was. Daar gaan vriendschappen stuk aan. Dat is me vaker overkomen. Afgelopen maanden was/ben ik na hele lange tijd weer verliefd. Gevoelens voor iemand waren blijkbaar zo sterk dat het door de muurtjes rondom me heenging. Was lang geleden dat ik weer verliefd was. En deze keer niet iemand met een overdaad aan problemen, geen helperssyndroom deze keer maar iemand die ik vriendschappelijk erg leuk vind en verliefd werd. Zij is verder heel succesvol in haar leven. Noch zij nog ik waren zielige hulpbehoefde figuren en uit die gelijkwaardige rollen kwam een vriendschap. Omdat ik geleerd heb om meteen duidelijk open en eerlijk te zijn over gevoelens heb ik dit ook meteen gezegd. Heel lief doordacht en open en eerlijk antwoord gehad dat gevoelens niet wederzijds zijn. Ze was ook net bezig met verliefd zijn op een ander en dat voorzichtig op te bouwen. Vriendschap bleef behouden maar mijn gevoel ging niet weg. Kan niet alles uitleggen maar deze dingen zitten die vriendschap in de weg; Niet loskomen van mijn verliefde gevoel en het te opdringerig zijn, te graag willen afspreken een keer en tegelijkertijd te voorzichtig en te nadenkend over het mogelijk als te opdringerig ervaren worden en het gedenk en gepieker dat het gevolg hiervan is. Wat er nu speelt is dat ik me heel bewust ben van het alleen zijn en hier van balen. Door het toelaten van verliefdheid, het zo spijtig vinden dat een relatie met haar niks word want ze is echt een heel bijzonder iemand. Me nu weer extra bewust ben van het vrijgezel zijn en de behoefte zo sterk voel van dat iemand tegen mij laat blijken ik houd van jou. Er komt vast nog wel iemand op mijn pad....maar shit happens, nu voel ik me er heel rot onder. En het ergste is dat het bij haar schuldggevoelens oproept wat voor te stellen is maar niet nodig want gun haar alle geluk nu met degene op wie zij verliefd is. Mijn wens is en blijft met haar vriendschappelijk contact te houden. Verliefdheid aan de kant, mijn gepieker en complex gedoe aan de kant, schuldgevoelens aan de kant en zo af en toe contact en elkaar zien. Het is nu eenmaal zo dat behalve een relatie ik ook echt goede vrienden mis. Mensen die alles van je weten en desondanks je nog steeds mogen en waarderen. Iemand met wie je heel goed praten kan en alles kan delen en het over alles kan hebben. Iemand waar behalve ik erg verliefd op kon worden ook een goede vriendin van me zou kunnen zijn. Even goede vrienden....hoop dat dat blijft. En ondertussen lijkt het wel of ik extreem wanhopig ben en dat ben ik niet. Ik red mezelf prima alleen, wanhopigheid en overkomen als een triest geval is wel het allerlaatste wat ik wil. En dat is ook echt niet zo, ik red het prima....ik heb het altijd zo gedaan. En los van haar dus die twee gevoelens. Ik heb zoveel bereikt de afgelopen jaren. Mijn nieuwe werk, mijn opleiding, controle over mijn verslavingen, grenzen stellen aan en stoppen van een vriendschap/betrokkenheid waar ik bijna zelf koppie onder ging, nieuwe sociale contacten, aanhalen van verwaterde sociale contacten.....ja ik zie mijn zegingen echt wel! Maar ergens van binnen voel ik me onbestemd rot nu. Omdat er veel speelde met die vriendin de afgelopen week/weken en ik rook niet meer. Kan ook niet goed aangeven wat er nu komt doordat je van niet roken een rothumeur krijgt en wat er komt door dat andere....

Dagpact; Blondie Erik Nu je het zegt gisteren had ik me niet formeel op het dagpact gezet. Gisteren op het werk was beter dan in de ochtend. Gaat ons lukken weer een dag....uiteindelijk wordt het beter weet ik van eerdere pogingen. Uiteindelijk is de trek bijna weg zoals de trek in drank ook bijna weg is vergeleken met hoe het was de eerste week niet drinken.

Vandaag weer doorgekomen. Voel me niet zo lekker in mijn vel. Maar ga wel door.....

Ooit een normaal mens gezien? En beviel het?

Dat is een ding wat zeker is; alles wordt tegenwoordig opgenomen in de DSM alsof alles een stoornis is. Het positieve aan dit alles vind ik dat aan jezelf werken ook leuk is om te doen en er is altijd wel wat om aan te werken. Niet om het gelijk een stoornis te noemen maar omdat je met dingen anders doen, ander gedrag zelf lekkerder in je vel kan gaan zitten en je leuker contact kan hebben met anderen. Er is altijd nog genoeg om aan te werken. En wij mensen hebben de intelligentie en het gevoel om dit zelf vorm te geven. We kunnen zoveel meer bereiken dan we in onze beperktheid soms denken.

Ja ik ben behoorlijk onrustig op dit moment. Ja niet roken valt tegen.

Zo makkelijk kan het ook zijn ja. Na bijvoorbeeld hardlopen in de buitenlucht kan ik heel rustig en ontspannen worden. Soms werkt simpelweg doen het beste tegen denken. En Ziggo houden we er in. Die kan je altijd bellen

Doe ik ook, dat in positief perspectief zien He gadver is natuurlijk humoristisch bedoelt want ben juist heel blij met wat je schrijft. Je hebt nu eenmaal de eigenschap om nogal de vinger op de zere plek te leggen. Wat je doet is veel meer dan me van de illusie van roken als laatste verslaving afhelpen. Dank je wel voor wat je schreef.

Wist eigenlijk al dat je dat ging antwoorden Yo. Geprobeerd en dan zit/lig of doe oefeningen in een zaal met een mevrouw die over mindfullness begint en dan lukt het me ook wel om op dat moment rustiger te worden. De truc van op een afstand kijken naar de wirwar van dingen en slechts te kijken hoe dingen in de knoop zitten en met elkaar te maken hebben zonder het te analyseren lukt af en toe. Kan heel soms tot een stadium komen dat ik pijlsnel van gedachten naar gedachten ga en van beeld naar beeld, dan schiet alles heel snel door mijn hoofd en daarna wordt het rustiger en dat helpt heel even maar daarna gaan dezelfde patronen en routines gewoon weer hun gang zoals ze het altijd gedaan hebben. Ja Sowhat, die vragen stel ik me ook vaak als ik niet slapen kan maar dan de knop om als beide vragen een NEE zijn...ja soms val ik in slaap vaak niet of pas na heel lang. Zullen vast heel veel mensen hebben, dit. Meestal is het een vrouwendingetje (mis A3 want die zou op dingetjes gelijk reageren) mijn vader bijvoorbeeld die draait zich om en slaapt direct, ik kan aan alles twijfelen en denken en omdenken en heromdenken....gek wordt ik dan van mezelf. Edit; Ga zo even dingen in mijn eigen draad zetten omdat ik dit wil onthouden. Neem aan dat je het goed vind Yo dat ik je tekst even copy paste naar mijn draad....