erik

@Agnieta Belangrijk onderdeel van drinken is liegen en vluchten en ontwijken. Hier doe je naar mijn idee hetzelfde. Als je het overdreven en niet nodig vind moet je dat zeggen tegen die arts en motiveren waarom je dit vindt. Zie je de overeenkomst met hoe we omgaan met drinken? En dorst lessen; we weten toch dat alcohol dehydrateert. Dat het meer vocht ontrekt dan het levert. Een kater is een verlaagde vloeistofdruk in de hersenen. Dat we onszelf dingen wijsmaken weet ik maar bier blijven drinken om de dorst te lessen is wel een erg mager excuus om te drinken. Dat is toch zo overduidelijk niet waar dat dit toch niet meer kan werken als excuus. En nee we zijn niet slimmer dan je SPV-er, we zijn ook alcoholist en je SPV-er denk ik niet. Ons kent ons toch..... Probeer eens je redenaties door je hoofd te laten gaan, denk eerst niets en oordeel ook niet. Vraag je dan af of het klopt, is het echt waar? (is het echt waar dat dorst lessen bereikt wordt door alcohol, is dorst de werkelijke reden van trek....) Stel dat het waar is waarom heb je dan na drank nadorst, droge mond en een kater de dag erna? Stel dat het echt waar is dat die hoogste dosis overdreven is, waar maak ik me dan druk om want pas met drinken merk je dat het veel minder werkt en drinken wilde je toch niet meer? Stel dat je wel zou drinken nu, zou dat dan met een rustige gemoedsrust zijn.....nee toch. Je voelt toch diep van binnen het besef dat alcohol je sloopt. Dat is de reden dat je nooit met een rustig gemoed zou kunnen drinken. Luister naar dat gevoel.

Van Harte Wijffie Goede morgen iedereen.

Jet en ik ook 11 uur. Jet JoAnn73 en ik komen om 11 uur.

Annette

En hierom triggert het me niet. Het is een feit dat een paar drankjes geen kwaad kan. Daar is zoveel onderzoek naar gedaan. Dat weten we toch. Maar we kennen onszelf dat onze noodrem stuk is. Ik vind het een opvallend fenomeen dat alles rondom drank zo ontweken en angstvallig benaderd wordt. Het is er en mensen genieten ervan maar voor ons werkt het niet zo. Ik zie het als onderdeel van onze acceptatie van verslaafd zijn. Als je het werkelijk accepteert dan weet je toch dat de opmerking over die paar drankjes wel waar kan zijn maar niet voor jezelf. Stel je bent allergisch voor chocolade en je leest dat pure chocolade, die van zo 80% cacao eigenlijk heel gezond is en helemaal niet dikmakend of slecht voor je cholesterol enzo. Stel je zit tegenover iemand en die eet wel die chocolade en zegt dat het zo heerlijk en genieten is en zo gezond zelfs. Dan neem je dat voor diegene toch te kennisgeving aan en ben je blij dat hij geniet maar weet je zelf dat je ziek wordt als jij het zou eten. Zo zie ik deze discussie ook voor een deel maar ik zie ook een andere kant..... Het boek de grote verdoving ken ik nog niet maar ik heb wel de rondom10 uitzending gezien met Stofferis. Ik deel zijn visie dat alcohol maatschappelijk een erg onderschat probleem is omdat de achterliggende reden veel vaker verdoving is dan genieten ook al willen mensen (ook niet verslaafden) dat niet zien of toegeven. De onschuld van die paar drankjes vind ik omstreden. Maar ik ken ze wel, die mensen die echt genieten van maar een paar echt goede kwaliteit wijn en die dit niet doen om de stress van het werk, depri gevoelens.....te bestrijden.

Komt spuit 11 weer; Shahire, MG, Luna, Jan, Monster en Skip van harte. Rapi welkom.

Doet me denken aan een boek in de bieb Eline die nog op mijn to do lijst staat. Wie heeft ons in Godsnaam geleerd dat regen slecht weer is.

Mijn eerste meeting kwam ik iets later dan de rest (ook door een weekend dienst) en dat was geen enkel probleem. Ik vind het wel relaxed dat flexibel afspreken. We zijn neem ik aan toch niet van plan meteen te wandelen. De plek van vorige keer is zo makkelijk vindbaar, dat moet toch kunnen ergens tussen 11 en 12 komen. Ik ben van plan om 11.00 er te zijn behalve als ik nu de enige ben. Als er echt grote bezwaren zijn wil ik me best aanpassen aan een uur later maar ik heb zo het gevoel dat er een probleem ontstaat waar geen probleem is......

Wat balen joh, blijf knokken. Hoop tot volgende keer

Ik had tintelende vingertoppen de hele dag door en soms behoorlijk erg de day after, de laatste maanden dat ik dronk. Ik weet dat dit een voorteken van polyneuropathie is. Het ging weg in een week of 3 niet drinken. (zenuwschade kan zich uiten in sensaties van de zenuwen zoals tintelingen) Yo liet eens zien wat post acute withdrawal symptoms zijn. Dat herken ik wel en dat is heel goed mogelijk ook al ben ik 8 maanden nuchter. Maar het trekt wel weg. Wordt stabieler, slaap beter, minder moeheid die onverklaarbaar is, gespannenheid (anxiety)

Voor ik hierop reageer wil ik dit even weten. Vraag me toch af of er niet speelt wat wijffie 3 september zelf schreef.

Tweede collega bevestigde dat de 2 mensen van de dagdienst er samen uit komen dat ik een uur later mag beginnen. Dat is dus zeker nu.

Werkbegeleidster heeft de vervelende eigenschap dat ze dwars door je heen kan kijken. Nu noemde ik afgelopen weken dingen over mijn ouders in het kader van het ziek zijn van mijn vader en heel kort hoe dingen gingen in ons gezin. Dit bracht ze in verband met zaken rondom mijn studie en begeleiding en ze had zo gelijk dat ik geen verweer meer had. Zat te trillen en mijn stem was helemaal emotioneel. Ze deed iets aanraken waar ik het besef nog niet van had maar het klopt wel. Kan het nog niet eens goed onder woorden brengen. Ik wil juist niet op mijn werk alles laten blijken, ik wil profesioneel afstand tussen werk en prive maar in de zorg heb je nu eenmaal collega's die alles zien en aanvoelen. Zit nu achter de laptop te denken van wat gebeurde er precies.....weet wel dat het heel bevrijdend voelde en ik ga er ook voortaan maar niet omheen. Hier op mijn draad kan ik het ook dat open en eerlijk zijn en met mensen in het echt inmiddels ook en op mijn werk moet ik maar vertrouwen op die ene begeleider en haar respect voor privacy. Het begon vanmiddag al, client had een gesprek met psycholoog en familie. Ik kan niet veel schrijven maar er is een verstoorde familie verhouding en familie wil een richting op die anders als client wil. Client is mentaal de underdog tov familie. Psycholoog liet zich leiden door familie. Client had geen kans om voor haar belang op te komen. Het was 2 tegen 1 waar die client al niet tegen zus opkan. Precies zoals ik in familiegesprek tegenover ouders, psycholoog, psychiater en ik. Dat heb ik als zo unfair ervaren. We zaten daar voor familie gesprek (vader moeder en ik) En in die verstoorde rolverhoudingen in het gezin had vader moeder en ik een aandeel. Maar in het gesprek kreeg ik overal de schuld van. Er werd alleen naar mijn aandeel gekeken. Zo was het voor die client ook vandaag en waar ik normaal me niet persoonlijk betrokken laat raken riep ik er spontaan uit; dit is net het familiegesprek samen met mijn ouders en ik waar ik geen kans had. In een therapie moet er als er machtsverhoudingen zijn ruimte zijn voor de client die alleen met de psycholoog over haar toekomst heeft, zonder de familie. Het oordeel van de psycholoog heeft verstrekkende gevolgen voor client. Waarschijnlijk was dit het laatste puzzelstukje voor begeleider om dingen met elkaar te verbinden een 1+1 te doen. Daaruit kwamen haar conclusies later op de avond waar ik me zo door liet raken. Normaal ben ik niet zo een flapuit op mijn werk maar dit vond ik zo onrechtvaardig en herkende ik op zo een persoonlijk niveau. Wie weet kan ik aankomende weken de woorden vinden om het eens op te schrijven. Voor nu voelt het bevrijdend en wat onwennig en kwetsbaar. Hoogtijd om maar echt open te zijn, ook in de werkbegeleiding. Hoop dat het prive blijft tussen begeider en mij want mijn werkgever vertrouw ik voor geen cent. Practisch betekent het dat ik de komende maanden evenwicht moet vinden tussen wel met adb bezig zijn want nuchter is noodzaak maar me zo min mogelijk moet laten afleiden.

Nee niet sporten als je je zo voelt met overal spierpijn en ziek zijn. Wie weet kan je het met wat rust voorkomen. Je lichaam heeft alle energie nodig in de strijd tegen de ziekmakers. Sauna is wel goed vooral infrarood.

Goed zo An that's the spirit Beterschap Fruit.... Goede morgen iedereen. Zou het toch lukken om Zondag te komen..... Heb het ook in de draad van de meeting al gevraagd. Is zondag 11 uur ipv 13 uur een mogelijkheid. Graag reageren in die draad of je dan kan of dat dit een probleem is.

Veel plezier op de Balkan. Ben benieuwd waar je allemaal heen gaat. Ik vind de Balkan schitterend en vooral Kroatie langs de kust en steden als Dubrovnik. Ga je toevallig ook naar Mostar (van die bekende brug bekend) Hoop voor je dat ze je niet te veel verleiden met drank daar want die ervaring heb ik wel. Dat je uit gastvrijheid overal dat zelfgstookte spul krijgt. Je zal zien als je eenmaal op weg bent er een hoop vakantiestress wegvalt....geniet ervan. Fijn vakantie

Ik zou er erg mee geholpen zijn als het 11 zou kunnen. 13 uur is helemaal laat. Dan kan ik echt maar 40 minuten op de meeting zijn en is 2 uur en 160km autorijden wel erg ver. Collega's een bericht gestuurd vanmorgen. Wacht op hun antwoord.

Collega is ook nog ziek en nu kan ik het ruilen helemaal vergeten. Daar is ons team te klein voor. Ik ga morgen mailen/bellen met collega's of die een uur of anderhalf uur langer willen blijven voor me zodat ik niet om 3 maar om 4 uur hoef te beginnen. Het is zover rijden voor maar een uurtje. Want hoe laat spreken we af, ik lees ergens 12 uur of kunnen we iets eerder?

Hanah, vind het zo knap wat je gedaan hebt. Zoals ik je lees ben je over een hele grote hindernis heen geklommen. Je eigen hindernissen.......bergbeklimmen is er niks bij.

Toch wel. Het zou alle verschil van de wereld maken als je alleen zou aangeven het te betreuren dat je alles afdeed als verzinsels waarover ik schreef op 12 juni. Wellicht, waarschijnlijk zelfs heb je het niet eens bedoelt zoals je schreef "al deze woorden te verzinnen" Er was niks verzonnen!!! Het was voor iedereen met ogen in zijn hoofd duidelijk dat het toen al weken niet goed ging met me aangezien ik er al weken heel open over schreef. Ik zat niet in een sprookje de boel bij elkaar te fantaseren! Die crisisdienst, 112 psychologische hulp, het was allemaal wel echt spijtig genoeg. Ja dat doet me wat, daar word ik nog heel verdrietig van als ik terugdenk aan die tijd. En iemand die dat als verzonnen afdoet. Je kan niet veranderen dat de gebeurtenissen zo waren toen. Er hoeven geen woorden worden teruggenomen, geen nederige excuses of wat dan ook gevraagd. Het betreuren hoe het gegaan is, hoe het overgekomen is want ik kan me haast niet voorstellen dat je het zo naar bedoelt als ik het ervaren heb. Je zou een keer kunnen aangeven van ik heb het niet zo bedoelt en het betreurt me dat het zoveel pijn gedaan heeft. Voor mij zou dat alle verschil maken en er hoeft geen ding veranderd voor te worden. Zou dat kunnen? Ik zit er namelijk best mee dat alles wat toen speelde afgedaan werd als verzonnen. Heb ik je verkeerd begrepen, heb je het niet zo bedoelt? Kan je het uiten dat je het spijtig vind dat ik het zo geinterprereerd heb en het me nu nog dwars zit en me er rot onder voel?

Quote ook maar weggehaald.

Dat ongeluk is vlakbij mijn werk. Collega woont in die straat en op fb het gesprek van broer en zus zijn familie van .... Het is echt een dorp Aalsmeer. Iedereen kent elkaar.

Als je zo voelt Gipsy trek je dan toch niet met pillen terug in een isolement. Schreeuw om aandacht. Bel fact, psychater, zus......roep wat op de dagdraad (alhoewel we je niet kunnen helpen) Bel 113.....ik vind het intens verdrietig als iemand zo stilletjes eindigt zoals je voor ogen had. Ik ga je niet aanpraten dat het niet mag wat je deed, want je mag het allemaal zelf beslissen. Maar denk niet dat het er niets toe doet. Ook jij zou erg gemist worden, door ons, door mij, door je familie..... Choose life

Een reportage (Dit is de dag van de EO) over een uniek experiment in een Korsakov-kliniek. Patiënten die ernstige hersenbeschadigingen hebben opgelopen door alcoholmisbruik maken kennis met zorgrobot Zora. GGZ-kliniek Vincent van Gogh in Venray probeert de patiënten fysiek en mentaal te activeren met behulp van de robot. Ik vond de robot niet zo interessant, het inzicht in de beperkingen van koraskov patienten in het dagelijks leven wel. Ik zie dit toch als ons voorland als we alcohol niet de baas worden. Uiteindelijk gaat het dan die kant op. Voor mij nog een reminder van dit wil ik niet, dit gun ik niemand. Wat een nare ziekte. Uitzending

Twee discussie 1. choose life en mijn hoop dat je hier voor kiest (zonder je een moraal op te dringen dat suicide niet zou mogen) 2. breng met zelfdestructief gedrag niemand anders in gevaar (met een moraal van dat je slechts zelfbeschikking hebt en niet beschikking over het leven van een ander) Nooit meer doen hoor zo dronken en zo depressief gaan rijden, schrik me rot!