mcflurry

Het gaat tot nu toe best goed. Al zie ik nu alles wat ik heb laten liggen in plaats van aan te pakken en ik heb de moed nog niet om eraan te beginnen. Maar ik drink en rook niet meer en dat is al heel wat. Maar hoop wel dat ik ditmaal de moed en energie ga vinden om wat actiever te worden, wat achterstand weg te werken,... Die moed ontbrak me tot nu toe vaak, ook in periodes van niet-drinken. Ik ben nog te jong om zo passief te blijven.

Je mag jezelf wel zielig vinden en rouwen enzovoorts? Ik ben bang dat als ik dat toelaat de drempel om te vervallen kleiner wordt. Maar gevoelens wegduwen is natuurlijk ook niet goed...

Bedankt voor de verduidelijking.

Het is zo fijn om hier herkenning te vinden, mensen die het echt begrijpen. Dus nogmaals dank voor alle reacties. Ik besef nu ook pas hoe eenzaam ik hierover was wat betreft mijn alcoholprobleem. Ik reageer nog niet vaak op anderen maar hopelijk lukt me dat binnenkort wel. Is een drempel...

Welkom! En die schaamte is herkenbaar. Maar we kunnen die ombuigen naar trots als we dag na dag nee blijven zeggen tegen alcohol.

Normaal begint er een kleine oorlog in mijn hoofd als ik op vrijdag van het werk naar huis vertrek. ’Deze week haal ik niks. Of misschien 2 van die kleine flessen. Echt maximum twee. Nee ik doe het niet want dan loopt het weer uit de hand. Maar nee deze week ga ik het echt beschaafd houden. Echt.’ En dan eindig ik uiteindelijk weer met een black-out in bed. Vandaag was er de gedachte dat ik kon kiezen om die oorlog te laten doorgaan of voor een wapenstilstand te gaan. Wat een besef: IK kan KIEZEN, het is géén reeds vooraf verloren strijd. Het is geen trein die niet te stoppen valt. En ik heb gekozen om niet op de trein te stappen. En dat geeft rust. Maar er is ook angst want op elk moment kan ik voor de meest onnozele reden ineens kiezen om toch te drinken. Het is inderdaad een keuze die ik maak dus ik zal heel waakzaam moeten blijven. ALTIJD. Slik.

Beste, Welke dosering van vitamine b1 wordt er aangeraden om te nemen? En hoe lang? Ik ga nog langs de huisarts maar dit lukt de komende dagen niet en wil toch reeds beginnen hiermee voor alle zekerheid. Alvast bedankt.

Die neem ik sowieso. Maar ben mezelf bang aan het maken met doemscenario’s van Korsakoff dus wou even enkel inzetten op b1 en de multivitamines laten staan. En Grieks (allee Belgische versie dan) is mijn lievelingseten. Ben geen fijnproever dus .

Vraagje: welke dosering van vitamine b1 wordt er aangeraden om te nemen? En hoe lang? Ik ga nog langs de huisarts maar dit lukt de komende dagen niet en wil toch reeds beginnen hiermee voor alle zekerheid.

Week 1 zit er alweer op! En al drie dagen niet gerookt. Beide zijn moeilijk en lastig en tegelijkertijd simpeler, makkelijker dan verwacht. Ik geniet van dit tevreden gevoel maar weet dat dit niet zal blijven duren.

Met pensen erbij toch?

Pekes zijn wortels

Maar het herstelt dus wel? Dat is goed nieuws!

@chrisjelief Ben pas gestopt op 2 januari dus nog niet lang. Maar sinds ik opnieuw drink na mijn jaar onderbreking drink ik minder dan ervoor. En twijfel dus of huisarts nodig is. Ik zou me ook schamen voor een drugsverslaving denk ik. Voelt als falen, zwakte. Ongeacht de substantie. Al zou ik iemand anders met een verslaving nooit zwak vinden. Ben streng in het oordelen over mezelf.

@bumperjim meestal 1 a 1,5 fles wijn per keer en dat twee, maximum drie keer per week. Een heel enkele keer 2 flessen. Is ooit ook 1 fles per dag geweest en dat alle dagen maar dat is al jaren geleden.

@Lonster, @kruidenthee67, @bumperjim, @Rosee: bedankt voor de reacties. Het doet deugd om begrepen en aangemoedigd te worden. @Lika ja goede vraag. Het is misschien eerder dat ik twijfel of ik het wel durf. Denk ik... Het is toch een heel proces wat ik door moet. @chrisjelief mijn man steunt me onvoorwaardelijk en mijn familie is begripvol maar daar wordt ook teveel gedronken door sommigen. Schoonfamilie durf ik nog niet eerlijk tegen zijn. Ik schaam me nog teveel maar wil op een punt komen dat ik tegen iedereen durf zeggen dat ik niet meer drink omdat ik geen maat kan houden. Al hoeft niet iedereen het te weten natuurlijk. Is dus nog een ding waar ik niet uit ben: hoe open ben ik best. Maar dat is iets waar ik ook mee worstel in het algemeen. Vraag me ook af of ik naar de huisarts moet. Moet mijn bloed gecontroleerd worden? Moet ik supplementen nemen? Al dronk ik niet dagelijks en geen heel grote hoeveelheden. Maar wel te veel en vooral te snel en dat twee a drie keer per week. Eerste rookvrije dag vandaag en dat is ook doorbijten. Maar wel een fijn vooruitzicht: vooruitgaan qua gezondheid en geld uitsparen. En dat x2.

Morgen terug werken na de vakantie en zie er tegenop. Bovendien stop ik ook met roken morgen. Wordt wel moeilijk maar nu ik toch bezig ben met stoppen ... Nog geen moeilijke momenten gehad maar dat komt vanzelf wel. Al zijn de ochtenden na al de beschamende dingen die ik dronken uitstak eigenlijk veel moeilijker geweest denk ik zo. Die schaamte en dat schuldgevoel duw ik nog maar even diep weg. Tot ik wat minder wankel sta. Het anders leren omgaan met emoties, daar ben ik bang van. Kan ik dat? Niet meer vluchten in drank, sigaretten, eten, surfen, netflixen,... Weer bewust worden van mezelf en de wereld rondom mij. Wat heb ik afgescheiden geleefd van mijn gezin . Hoe triest, jammer, pijnlijk! En nu dus werken aan verandering. Maar hoe? Deze week maar doorgeraken en dan bespreken met psychiater. Plan bedenken. Oh en leren dat ik er mag zijn. Dat ik ok ben. Dat ik meetel. Lief zijn voor mezelf. Zelfs moeilijk om mee te schrijven hier want wat heb ik voor nuttigs bij te dragen?! Kortom: Still a long way to go....

Bedankt Bob! Ja dat klopt wel lijkt me.

Mag ik me aansluiten? Ga even lezen hoe het werkt hier... Heb trouwens de laatste keer gedronken tijdens de nacht van 31/12 op 1/1.

Bedankt voor de welkom! Ik ga eens kijken naar het jaarpact. Bedankt voor de tip. Het is eerder geleidelijk gegaan. Ik kon me eerst aan twee glazen maximum houden en dat 1 keer per week. En dan stilaan weer meer glazen en steeds vaker. En vooral het niet kunnen stoppen voor ik echt helemaal gaar ben en het steeds maar nieuwe geschikte drankmomenten /redenen zoeken en vinden is zorgelijk. Ik vond het een fijn jaar: geen getob over al dan niet drinken en over hoeveelheden, geen schuldgevoel ‘s morgens, geen katers, geen zorgen over mijn gezondheid, een tevreden gezin, meer energie, ... En buiten de eerste weken vond ik het eigenlijk best meevallen qua moeilijkheid. Maar blijkbaar is mijn rem echt kapot en herstelt zich dat niet meer, ook niet na een jaar. Dus nu accepteren dat ik echt een probleem heb en er maar 1 oplossing is: geen eerste drankje nemen.

Nou, ik heb een jaar niks gedronken en dat ging best goed. Daarna terug begonnen en weer helemaal de mist in gegaan. Nu wil ik toch de stap zetten en niet/nooit meer drinken. Vorige keer ging ik voor een jaar maar nu dus voor levenslang. Dagelijks beslissen niet die eerste te nemen. En maar hopen dat ik geen onherstelbare schade heb aangericht aan mijn lijf/hoofd, mijn relatie met mijn partner en mijn kinderen,... Maar goed, ik kan sowieso ervoor zorgen dat er geen schade meer bij komt. De nacht van oud op nieuw heb ik de laatste keer gedronken trouwens.

Ik zou zelf iets meenemen wat ik lekker vind. En is jullie band goed genoeg om mee te delen waarom je niet wil drinken? Misschien krijg je dan wel steun i.p.v. teleurgestelde reacties?

Ja inderdaad ! Dat is zo waar, er zijn zoveel dingen veel belangrijker dan alcohol. En daar gaan we voor!

Wow dat van die instantly is heel herkenbare. En wat goed dat je op zo’n momenten gewoon water kan nemen en zelfs dan de wijn minder mist dan je dampertje.

@Yana, misschien wel ja. Die reflex van ik ‘voel me niet lekker en dat moet nu stoppen’ zal ik moeten afleren. Nen ik moet inderdaad ook leren blij zijn met kleine stapjes i.p.v. de lag steeds zo hoog te leggen dat ik enkel kan falen. Heel moeilijk wel....