Vie

Hey Floor, terug van weggeweest? Hoop niet om een vervelende reden. Sorry ik lees niet altijd alles meer mee. Is trouwens niet helemaal waar hoor, van dat volhouden. In juni ben ik naar mijn tante in Frankrijk geweest en heb daar 4 glazen wijn en 3 pastis gedronken. Vond ik daar geen probleem vanwege de totaal andere sfeer. Weer thuis, met alle "normale" stress, maar weer gestopt, want ik weet dat ik het dan niet volhou om alleen 1 glas op een avond te drinken. Alles wel OK met jou? Sammy, heeft dat inslapen (of juist niet) van jou niet meer te maken met dingen waar je over ligt te tobben (ofzo) dan met het stoppen met drinken? Jij hebt het nu toch al een behoorlijke tijd onder controle. En ik bedoel maar, hoeveel mensen die nooit iets met drank hebben gehad, slapen slecht. Ik weet wel, dat ik in de dranktijd als een ronkende knol op bed viel, en dan weer idioot vroeg wakker. Nu slaap ik nog steeds weinig, maar realiseer me dat ik dat vroeger, voordat drank een rol speelde, ook had. Dus eigenlijk ben ik weer in mijn vroegere, normale patroon van zo'n vijf uur per nacht gekomen. Lastig, ja, maar liever toch dit dan de drankroes, waar je eigenlijk niet van uitrust.

An, dat is (herinner ik me) in het begin van stoppen ook een behoorlijk probleem voor mij geweest. "Niet meer drinken...maar wat dan?" Dat hele drinken kan zo'n levenswijze worden. Ik dronk zelfs als ik werkte - nou ja ik werk thuis en in die tijd woonde ik nog alleen, dus geen hond die het opviel - en maakte mezelf wijs dat ik zonder drank niet eens een tekst uit mijn handen kreeg. Mijn tactus-therapeute heeft me toen een hond aangeraden, wat zeker geholpen heeft om mijn tijd anders in te gaan vullen. Gaandeweg komen er toch ook andere dingen voor in de plaats, het gaat alleen nogal geleidelijk, soms tergend geleidelijk. Je merkt het op het moment niet zo, totdat je ineens een paar weken verder bent en terugkijkt naar hoe je "toen" was. Hee, toch een stapje opgeschoten. Ik denk dat je er ook rekening mee moet houden - maar ik ben geen expert - dat je hersens en knauw hebben gekregen van het drankgebruik en het misschien even duurt voordat je weer de concentratie en het plezier kan vinden in "gewone" dingen. En trouwens, ik schrijf er over alsof ik het lek boven heb, maar nog steeds wel eens ineens zo'n gat in de dag. Weet niet wie het vandaag schreef, op dag 5 een knallende hoofdpijn, maar dat heb ik de eerste dagen na het stoppen vorig jaar ook erg gehad. Gaat vanzelf over. Dat is het ontgiften. Bij mij was de lichamelijke ontwenning vrij snel over. Eén dag trillen, vier dagen koppijn, wat vervelende veranderingen in het slaappatroon - in het begin dan - en een andere stofwisseling. Heeft bij elkaar denk ik twee weken geduurd. Die moeheid door het stoppen waar anderen het vaak over hebben, had ik juist helemaal niet. Zo zie je maar, bij iedereen verloopt het weer anders.

Houtje ik kan ook niet een béétje drinken, tenminste niet onder mijn dagelijkse omstandigheden. De sfeer daar bij mijn tante was zo totaal anders. Echt, 's morgens vroeg schelpen zoeken op het strand, de geiten melken (ja echt waar) even naar het stadje voor vers brood, in de tuin werken. En ja, daar drinkt iedereen een glas wijn of pastis 's avonds. Het was daar gewoon anders. Daarom ben ik er thuis ook weer meteen me gestopt, dat zou hier niet goed gaan. Het enige dat er gebeurd is, is dat ik de angst vioor de drank ben kwijtgeraakt, of hoe zeg je dat, de greep die het op me had. Overigens kreeg ik een lieve pb, waarom mijn berichtje van gisteren nogal rot was overgekomen. Ik schreef dat ik geen hulp meer zou geven aan de "zwakkeren". Onhandig uitgedrukt. Bedoelde dat sommige mensen je uitzuigen en over je grenzen heen willen trekken, maar uiteindelijk niets voor zichzelf doen. Waardoor je teleurgesteld en uitgeput achterblijft. Als iemand niets voor zichzelf wil doen, houdt het op en heeft het geen enkele zin. En denk dan vooral aan jezelf en doe er verder niets meer voor, hoe moeilijk het ook is...loslaten.

Lief van je An, dat je hulp aanbiedt. Dat voelt warm. Ik weet niet precies wat je bedoelt met "heel anders", maar anderen zien dat meestal eerder of anders dan je het zelf ziet. Ik voel me goed, drink niet, de momenten dat de behoefte er is zijn gemakkelijk te ondervangen. Op dit moment, dan. Fijn dat jij zo'n goede vakantie hebt gehad. Ik wil ook aan niemand propageren dat een glas best weer kan. De een wel, de ander niet. We blijven allemaal individuën toch, met onze eigen vorm van verslaving. Een paar maanden geleden zou ik het ondenkbaar hebben gevonden dat ik ooit weer wat zou drinken. En nu toch van de vakantie welgeteld vier glazen wijn en drie glazen pastis gedronken. In een week tijd. De behoefte om het op een zuipen te zetten was er niet. Dat kwam ook omdat er constant mensen om me heen waren. Ik blijf alert, zeker als die zuipdrang weer op komt zetten. En voorlopig zeg ik: nou misschien met de kerst of de jaarwisseling weer, maar nu niet. Voor mij gelden de criteria: Heb je er echt zin in? Doe het niet. Is er een "excuus", zoals grote vreugde of verdriet? Doe het niet. Vind je dat het vandaag wel "mag" omdat het feest is of een andere hoogtijdag? Doe het niet. Voor mij geeft het ontspanning om er zo over te denken en mezelf niet langer iets te "verbieden". Weet ook niet hoe ik het beter of anders kan uitleggen. En dit geldt dus voor mij, en hoeft niet voor een ander te gelden.

Dank Carolien voor de Vlissingen-Breskens -link. Dat wist ik niet, dat dit veer nog wel voor (brom)fietsen vaart. Ik heb er vroeger met de auto veel gebruik van gemaakt, en er is indertijd veel ophef over geweest toen het uit de vaart werd genomen. Leuk dat het dan voor tweewielers nog wel bestaat. uit nostalgie ga ik er binnenkort gebruik van maken, meteen een leuke fietstocht in Zeeuws-Vlaanderen er aan vast. Maar minder leuk van je ex. Scheveningen is dan toch een beetje, errm, uit de richting, zullen we maar zeggen. Voor iedereen, geniet van de blijkbaar laatste mooie dag voorlopig. Het is nu nog redelijk koel buiten. En hou het DROOG, qua alcohol dan.

Hier alles nog steeds goed. Er werd gisteren wat gereageerd op soms nog wel of helemaal niet meer drinken. Vind dat niet drinken het beste is, maar als je zelf denkt dat je het gecontroleerd kan doen, zonder terugvallen, dan is er eigenlijk niets aan de hand. Heel af en toe. Toen ik terug was van vakantie heb ik geen moeite gehad om niet meer te drinken. Ook werd er gezegd, als je dat dan zo goed kan, waarom schrijf je hier dan nog? Nou, om me scherp te houden. En daar helpt mede het forum me bij. Carolien ik ben heel benieuwd met welke Vlissingen-boot jouw ex-man is gegaan. Dat veer vaart namelijk al sinds 2003 niet meer. Niet om te pesten, puur interesse. Hulp geven aan "zwakkeren" doe ik niet meer, al zijn ze nog zo zielig en hulpeloos. Ze zoeken het echt zelf maar uit. Bovendien, mijn eigen ervaring is dat het heel goed is om je ervaringen te delen met anderen. En dat je daar veel van kan leren. Maar pamperen werkt niet. Juist het "zelf doen" werkt heel positief. Dat ene lekkere gevoel dat je het zelf hebt gedaan! Dat wens ik iedereen toe. Wannes, nieuw vogeltje in kooitje, geniet er van. Parkietjes zijn lekker eigenwijs.

Carolien, ik propageer helemaal niks. Ik vertel hoe ik het voel. Waarom meteen zo aangevallen? Ik heb op vakantie wat gedronken en vind het verstandiger voor mezelf om thuis niet te drinken want ik weet dat het dan al snel weer teveel is. Zo doe ik dat. En als ik morgen ineens vind dat ik een glas wijn bij het eten kan drinken, doe ik dat ook. Wat ik bedoel is: ik heb het afgelopen jaar veel geleerd. De behoefte om het eens echt op een zuipen te zetten is er af en toe nog steeds, en dan ga ik daar zeker niet op in. Het hele principe ligt al op het vlak van: nee, liever niet. Het hoeft alleen allemaal niet zo krampachtig, die angst voor teveel is voor mezelf weg. En ik spreek werkelijk alleen voor mezelf.

Carolien, interessant hoe jij over terugval denkt. Russich roulette. Ik vind dat toch wat star gedacht. Alsof alcohol de ergste vijand is. Ja, als je doodsbang er voor bent, dan wel. Maar zoals met alles gaat het met vijanden zo: kijk ze recht in de ogen en ze schrompelen in elkaar. Stelt eigenlijk niets meer voor. Ik HOEF geen alcohol meer te drinken en meestal wil ik het ook niet, en als ik er wel zin in heb, heb ik nog altijd de keuze om het niet te doen. Maar ik ben er niet meer bang voor. Die gremlin is maar een kakkerlakje: lastig uit te roeien, maar niks om bang voor te zijn. Ik geloof niet in dat strenge "nooit meer". En het vergelijk met de Tweede Wereldoorlog vind ik nogal vergezocht en daarbij behoorlijk oneerbiedig. Bovendien heeft mijn beste vriend zich doodgezopen, dus kom mij niet aan met dat soort vergelijkingen. Iedereen heeft de keuze om wel of niet een glas te nemen. Ik heb veel respect voor de mensen die er net aan stoppen en doorzetten, want het valt zeker in het begin vaak helemaal niet mee. Mijn zelfde respect gaat uit naar mensen die het jarenlang volhouden. Maar wie er zegt: af en toe kan het best, zolang ik alert blijf en het niet uit de hand loopt: ieder de eigen keuze, nietwaar? Ik dacht dat het hierom gaat: dat je leert om je eigen keuzes te maken waar je zelf helemaal achter staat.

Soothe, ik kon gewoon niet wegblijven. Ken je dat zuidafrikaanse liedje van die kat die steeds maar weer terug kwam? Edflobe, het heeft mij jarenlang gekost om "de knop om" te zetten. Steeds weer terug. Het lukte hooguit een week. Op 12 juli vorig jaar was het genoeg geweest. Punt. Toen heb ik tot juni dit jaar niet meer gedronken, en dat voelde heel goed. In juni heb ik een week bij een tante in Frankrijk gelogeerd en heb een paar keer meegedaan aan een glas wijn bij het eten en een pastis laat op de avond. Dat voelde niet echt als een terugval. Eenmaal thuis weer gestopt. Ik denk, naarmate je langer stopt, je ook zekerder wordt van jezelf. In het begin was ik heel streng, elke druppel alcohol bij mezelf of bij een ander...oeioeioei, wat kon ik daar een grote mond over opentrekken! Inmiddels ben ik wat milder geworden, mede door de ervaringen van anderen op het forum. Of je terugvalt of niet ligt helemaal in je eigen handen. Van mezelf weet ik dat ik niet in mijn eentje moet gaan drinken en zeker niet dagelijks, of zelfs wekelijks. Sluit niet uit dat er misschien met een groot feest, of met de kerst, een glas champagne ofzoiets gedronken kan worden. Ook eet ik weleens mosselen die in bier zijn gekookt of ijs waar rum in is verwerkt. In ieder geval ben ik blij dat het nu zover is dat ik kan zeggen: ik heb de keuze. Toen ik nog elke dag "zoop" had ik die keuze niet. Dus mijn bescheiden mening is, probeer het eerst eens een paar maanden zonder, totdat je je sterk genoeg voelt om zelf een keuze te maken. Dit geldt voor mij, hoeft niet voor een ander te gelden!

Ha Safi, de boerderij floreert, ondanks mijn slordige zorgen. Haha, voor je 30ste dat speelse loslaten? Oefff, dan ben ik 18 jaar te laat.... niks zo leuk als ondeugend zijn. En dat hoop ik tot mijn 100ste te blijven. Alleen dan zonder de uitspattingen. Vergat de jarigen te feliciteren, bij deze dan nog, van harte. Blacky ik rijg er vandaag ook weer een pareltje aan, wat een mooi lang snoer zal dat worden.

Goedemorgen forummers, Tijdje niet meer geschreven, soms wel even bijgelezen. Zie dat het af en aan met iedereen wel goed gaat. Er worden veel zeilen bijgezet, men gaat er voor, er wordt hard gewerkt aan persoonlijke groei. Heel mooi om te lezen. Ook vandaag wens ik iedereen veel sterkte en kracht (die je in jezelf kan vinden) en een fijne, droge dag. Met mij gaat het goed. Er gebeurt weinig bijzonders. Soms behoefte aan drank, maar niet al te erg. Allemaal best behapbaar, en het nuchtere leven is zo kwaad nog niet. Voel me zonder drank wel veel ouder en wijzer, wat soms hinderlijk is. Beetje minder speels en onvoorspelbaar. Dat is dan het enige dat ik er van mis. Voor de rest: gezonder, fitter, helderder. Nogmaals een heel goede dag voor allen.

Beste Mari, Je weet een slapeloos mens wel hartelijk aan het lachen te krijgen. Dank je! Ik schrijf niet vaak meer op dit forum, maar heb er zeker de eerste tijd heel veel aan gehad. En als jij journaliste bent heb ik grote twijfels over de kwaliteit van de opleiding tot journalistiek. Dat het geen mediator is maar een moderator, is je al van diverse kanten verteld. Maar een 0 op je "recest"? Request, schatje. En verder gaat iedereen hier zo door op ex-alcoholiste. schrijf je. Welke ex-alcoholiste? Ik ken er niet één! Oh ja, als je al onze persoonlijke gegevens achterhaald hebt, krijgen we dan allemaal een doos chocolaadjes thuis toegestuurd? Daar houden ex-alcoholisten namelijk zoveel van. Zeg, ik sluit me bij de vorige schrijvers aan: zoek hulp. Jij hebt een allernaarst probleem. Veel sterkte.

Nou, ik heb de laatste blz. niet meer gelezen, hoeft ook niet, want geen behoefte aan foto's van borden tagliatelle of wat er de volgende dag van overblijft. Wat ik hier mee duidelijk wilde maken is het volgende: Pippi en Druppeltje hebben altijd aangegeven, hoog-sensitief en bijzonder intelligent te zijn. Als ze dat werkelijk waren, hadden ze geweten dat ik zat te pesten. En waarom? Omdat deze twee dames mij vaak genoeg hebben afgekraakt en in de zeik gezet. Dat zijn ze helemaal vergeten, want ze ergens op aanspreken, daar kunnen ze niet tegen. Neeeehhh, stel je voor zeg, dat ze eens naar zichzelf zouden kijken. Ook zouden ze met hun sensitiviteit hebben geweten, dat het voor mij einde verhaal is wat het forum betreft, dus dat het me niet kan schelen of ze die niet bestaande pb's naar tactus sturen. Wat ze niet kunnen, want sorry meiden, die bestaan dus niet. Dus An, sorry voor jou, "moest dat nou zo naar Pippi toe", ja dat moest. Dus heel veel sterkte voor de mensen die hun best doen, en voor de rest, see ya, like never.

Pippi en Druppeltje, ga gerust jullie gang met het opsturen van eventuele pb's aan tactus, want die bestaan namelijk niet. Ik weet echt niet wat er in jullie koppies rondgaat. Blijkbaar hebben jullie heel veel feeling voor jullie eigen gevoelens, maar oh wee als iemand anders ook gevoelens heeft, die niet kloppen met wat jullie zelf vinden. Daar is nog een heleboel werk te doen, neem ik aan. Want niet vergeten, wat jullie mij toe hebben gestuurd, hè? Een kat gaat pas krabben als ze getergd wordt. Maar enige kritiek kunnen jullie niet verdragen. Dream on, ladies. en heel veel sterkte. Ook wens ik het forum, en wie er nog op wil schrijven, veel kracht toe.

Merk-waar-dig. Hier werd zoveel heisa gemaakt over, wie er eerlijk is en wie niet. Ben ik niet over de hekel gehaald begin dit jaar, omdat ik vertelde dat er een saunacabine in mijn tuin werd gebouwd? Naaaah, dat moest wel opschepperij zijn. En voor de rest zou ik ook wel niet bestaan. *** had een behoorlijk scherpe tong en beschuldigde mij ervan, dat ik haar talloze valse pb's schreef. Wat niet waar is. Nu begrijp ik het, ***: jij was de hele tijd al flink aan de drank, dan heb je de dingen soms niet helemaal duidelijk. Zelf heb ik me er niet al te druk over gemaakt, immers, ik weet wie ik ben en hoef daar geen verantwoording over af te leggen. Wel schokte het mijn vertrouwen in het forum, waar ik eerder veel aan heb gehad. Het was de eerste keer dat ik echt op een forum meeschreef, en ik heb dat zonder voorbehoud gedaan, met het idee dat het vertrouwd was. Spijt heb ik er niet van, want het heeft zijn nut gehad. Ik vind, dat de mensen die maar blijven hangen in hun jank, maar eens een keertje zichzelf bij de kladden moeten grijpen. Je hebt bij je geboorte alles meegekregen wat je nodig hebt, maak er dan ook gebruik van. Op dit forum ben ik bijna nooit iemand tegengekomen die me dom voorkwam, of die er niets aan kon doen. Wel veel mensen die eigenlijk niks aan hun situatie willen veranderen en liever zielig in hun situatie blijven zitten. Je zou bijna denken: jeetje, sommige mensen melden alleen maar dat ze hun bammetje gaan doen en hun peukie, gelukkig dat ze nog net niet melden dat ze naar de plee gaan! Drink nou maar gewoon niet en doe iets aan je leven, of drink wel, en doe ook iets aan je leven, doe iets MET je leven. Groetjes.

Na een jaar bijna drankloos, kan ik me bijna niet meer voorstellen hoe het een jaar geleden was. Het voelt anders. Ja, en ook op een bepaalde manier beter. Met drank had ik soms best veel lol, en in het begin dacht ik, èèèèkkk, wat moet ik nou doen als ik niet drink? Paniek! Dat ging over, eigenlijk vrij snel. Toen heb ik een hele tijd gehad dat ik tamelijk overgevoelig was en veel ruzie heb gemaakt. Dat duurde een paar maanden, en het was niet leuk. In die tijd was het idee om toch weer aan de fles te gaan tamelijk sterk. Toen heb ik veel aan het forum gehad. Maar als je doorzet gaat het over, dat wiebelige gevoel. Je voelt je niet precies zekerder of zelfbewuster, maar er komt echt iets voor in de plaats. Ik zou het niet meer terug willen, die dranktijd. Dit schrijf ik omdat het voor andere mensen misschien ook nuttig is om door te zetten en iets in jezelf terug te vinden dat sterker is dan een afhankelijkheid. En ja, toen ik in Frankrijk was heb ik bij het avondeten een glas wijn gedronken. Maar de behoefte om te slempen was weg, en eenmaal thuis doe ik het weer zonder. Het hoeft niet meer, het heeft geen macht meer, en dat is een heel goed gevoel. En dat wens ik jullie ook.

Even tussendoor. Ik schrijf en lees weinig meer mee. Ben wel begaan met iedereen, maar het forum is een beetje een gepasseerd station. Met mij gaat het erg goed. Lichamelijk ook, maar nog fijner is dat ik een prettig geestelijk evenwicht heb gevonden. Dat is zeker mede dankzij dit forum gekomen, toen ik in het begin nog heel wiebelig en onzeker hier kwam, ook al had ik vaak een grote mond. Als ik iemand iets mee kan geven is het dit: klagen mag, maar je moet het echt allemaal zelf doen. Je zekerheid kan je alleen maar in jezelf vinden. Mensen afkammen, wantrouwen of bespotten heeft totaal geen zin. Daar heb je alleen jezelf maar mee, met een rotgevoel dat je daar aan overhoudt. Ik geloof dat in ieder mens een positief gevoel zit en dat de taak in je leven er in zit, om dat gevoel te herkennen en te ontwikkelen, elk op de eigen manier. Ik wens dus iedereen een positief gevoel van binnen en alles wat je in je hart echt wil. En ik heb ook de tijd gehad (en nog steeds wel) dat ik dacht, maar wie ben ik dan? Geloof me, van binnen weet je best wie je bent en wat je wil. Geen mens is zo gek of er zit wel een gezonde kern in. En als je dat ontdekt, is het hele item drank ook eigenlijk uit de wereld, want daarmee blijf je alleen maar voor jezelf weglopen. En wat is er nou eigenlijk zo eng aan jezelf, dat je daar voor weg moet lopen? Dus veel sterkte voor wie er in de knoop zit en bewondering voor alle vechters.

Hallo, Ben hier een tijd niet meer geweest. Met mij gaat alles goed. Ik log even in om dit te melden, maar ook omdat ik mijn login voor het allerlaatste deel van de tactustherapie niet kan openen, en op deze manier kan ik tactus bereiken. Hoop dat het met jullie allemaal goed gaat.

In de maling Druppeltje? Sorry ik heb niet het flauwste idee waar je het over hebt. Wat ik normaal zou vinden is een excuus, om mij een leugenachtig mens te noemen, maar dat zit er waarschijnlijk niet in. Doet er ook verder niet toe schat, ik hoop alleen voor je dat je hoofdje weer op de juiste plek komt. En iemand kwetsen, meisje, dat kan je heel goed, maar ga gerust door met je eigen zielige gedoetje: ooooh, die Vie is zo gemeen, die mogen we allemaal afsabelen want die heeft toch geen gevoelens. Ik moet er zelf wel om lachen hoor, snap eigenlijk ook niet waarom ik me er nog iets van aantrek.

Kreeg gisteren weer een kat, maar wil dit even melden, Druppeltje: op het andere forum heb je mij betiteld als een leugenachtig mens. Okee, iedereen mag het lezen, deze pb heb ik teruggestuurd: "Hee hallo druppeltje, wat leuk dat je me op het andere forum nog een fijne sneer gaf: "een leugenachtig mens". Goh, wat een opsteker. Gaat het goed met je?" Dus wat zit je nou eigenlijk zielig te doen? Ja, allerlei mensen zijn het met je eens, fijn voor je. Jij mag wel anderen kwetsen maar als jij gekwetst wordt ben je ineens in alle staten. Meisje, ik heb geen hulptroepen nodig om te weten wanneer het goed is. Gif spuien doet alleen aan jezelf kwaad, denk daar aan. Ik doe er niet meer aan, want het doet mij teveel kwaad om wrok te voelen. En voor de rest hoop ik dat iedereen een droge dag heeft.

Ik heb gezegd dat ik niet meer wilde meeschrijven omdat ik de inzet daarvoor niet meer op kan brengen, en af en toe schrijven en meelezen lukt mij niet, beetje alles of niets dus. Daarbij zei iemand heel lief, als je het moeilijk hebt moet je wel weer even terugkomen. Gisteren was niet voor mezelf, maar om iemand te helpen, dus zoveel mogelijk troepen in aktie brengen. Daarna heb ik gemeld hoe het er verder mee ging, want ik vind het niet aardig om tips aan te nemen en vervolgens niks meer te zeggen. Vandaag is wel voor mezelf, maar ik vind de opmerkingen niet zo leuk, zo van, gut ben je er nu alweer? Hup, dan ga ik maar naar buiten, ook al giet het, even de kop door laten waaien.

Dagdag. Hier eentje die het moeilijk heeft. Voor het eerst in tijden weer zo'n gevoel van: en nu ga ik aan de zuip! Dus kom ik maar hier, want ik wil niet aan de zuip. Wat er eigenlijk gebeurd is: ik heb me gisteren al veel te druk gemaakt om die collega van mijn zus. Geeft op zich niks, maar de hele dag zitten netwerken en rondbellen (en dank nogmaals aan de mensen die hier hebben meegedacht en goede tips hebben gegeven) en dan zegt ze, okee, ik ga toch terug naar die man die me mishandelt. Goed, dat kon ik dan loslaten, het is haar strijd. Daarna wilde ik mijn mailbox gaan lezen, om te ontspannen, want meestal zijn er wel erg leuke mails. Ik denk, wat leuk, 15 nieuwe mails! Nou dat waren 15 ontzettend rotte mails. Ik heb zelden zoveel gif over me uitgestort gekregen. (Nee het was niet iemand van het forum hoor.) Okee, dan denk ik, dat is die persoon zijn eigen probleem, maar toch kwetst het. Ben naar bed gegaan, heb mezelf gedwongen tot prettige gedachten, maar werd vanmorgen wakker met het idee van: wat was er ook alweer voor naars? Oh, ja, dat! Erger me aan mezelf dat ik het me aantrek. Stom van mij. Maar nu het opgeschreven is, is de kwaadheid ook alweer een beetje over dus ook de zin om het te verdoven.

Overigens, wat er met mijn logé is gebeurd was voorspelbaar: ze gaat weer naar hem terug want hij heeft beterschap beloofd... bla bla bla. Ik probeer er afstand van te nemen. Niet gemakkelijk. Je ziet het gewoon tegen de grond gaan. Ook al dat ze gisteravond bij het eten vroeg: mag ik een biertje? Dus ik zeg, vind je het erg om water bij het eten te drinken, want ik drink geen alcohol. Dat vond ze wel heel raar. En dat is nog maar 22 en heeft de blauwe plekken nog op haar armen van de laatste mishandeling. Maar wat kan je doen? Ze is meerderjarig. Loslaten.

Even dankjulliewel voor de goede tips, nu zijn we alweer een stuk verder. Met name Safi, die verschrikkelijk goed is in googlen. En ik hoop dat iedereen het droog houdt.

Dank je Druppeltje, en ik besef dat ook, dat ze in een opwelling is weggelopen en misschien wel weer terug gaat. Zo gaat dat vaak. Maar dat wil niet zeggen dat je niet je best hoeft te doen voor een ander. Al is er maar 1 dag respijt, 1 dag van inzicht. Ik log nu even uit en lees nog of er meer tips zijn gekomen. Oh, nu ik het schrijf zie ik dat er meer reakties zijn gekomen. Aangifte doen wil ze niet, want ze heeft met hem te doen. (??????) We zullen wel zien, en veel dank.