Het belangrijkste is, denk ik, dat je voor jezelf helder krijgt WAAROM dronk ik eigenlijk, en dat je daarmee aan het werk gaat.
Van de gewoonte afraken is 1'ding, net als met stoppen met roken, maar daarna moet je leven met alles wat je eerst verdoofde en als dat een probleem blijft, dan blijft de alcohol een grote verleiding.
Ik ben nu zelf een maand of 20 geleden gestopt met dagelijks verdoven en het is een heel proces. Relatiestress, werkstress, van alles is al voorbij gekomen en ik probeer nu anders met allerlei dingen om te gaan. Er mee om te gaan überhaupt in plaats van te verzuipen
Misschien had ik MET alcohol mn burnout wel niet gehad, schoot laatst ineens dooe me heen. (Even vloeken in de kerk). Maar ik heb liever een burnout dan leverkanker. En ik heb er wat van geleerd. Anders was ik nog steeds die alcoholische onbenul geweest die niet met stress kan omgaan en er niet is voor zn gezin. Onbewust onbekwaam. Als onbenul geboren, als onbenul gestorven. Nein danke.
Dan liever onverdoofd en er iets beters van maken, das trouwens ook een beter voorbeeld voor de kids hè