Kannietmeer

lieve theeleut, misschien thuis dan maar extra lief zijn voor jezelf, zoals lekker warm kopje thee maken, een warme douch nemen ( ga ik ook even doen) en met een dekentje op de bank en iets doen wat je fijn vindt. Ik hoop dat je vannacht weer lekker slaapt. X

Ik overweeg dat je in alles eigenlijk wel gelijk hebt Jord. Mogelijk zal ik het nooit begrijpen is het gevoel gewoon logisch en geen bijwerking van de Venla en is het jammer dat ze me zo niet op waarde weet te schatten en moet ik mogelijk niet steeds te veel doen, maar weer een stapje rustiger aan proberen. Voel vandaag alleen nogal de muren op me af komen en dus ben ik blij dat ik het wel even ga proberen. Het is het laatste op de agenda momenteel. Thanks Jord voor je lieve support.

je hebt wel gelijk en dat vind ik ook. Ik doe het omdat ik merkte dat het me pijn deed en ik wilde het proberen of ik het een andere plek kan geven. Ze is denk ik inderdaad niet zoals ik en heeft geen idee wat ik de afgelopen jaren heb doorstaan. En toch zoek ik dan de weg om haar te vergeven en te begrijpen. Vandaag is geen goede dag voor me, dat is wel duidelijk. Ik ga vanavond naar Amsterdam omdat we kaartjes hebben voor het theater. Hoop dat dat wat afleiding geeft en dat het goed gaat, want mijn hoofd wil echt niet. Ik hoop heel erg dat dit geen afbouw is van de venlafaxine, want dit zijn pas de eerste stapjes en zou de makkelijke fase moeten zijn.

Of is het de venlafaxine die ik aan het afbouwen ben die me zo'n instabiel gevoel geeft vandaag? Holy moly .....

Ze heeft me teruggeschreven dat ze mijn mail heftig vindt, dat ze inderdaad gewoon het idee heeft dat we uit elkaar zijn gegroeid en dat ze dat accepteerde. Maar dat ze niet wist dat het mij zo'n pijn doet en dat ze wel wil afspreken om het face to face te bespreken omdat dat natuurlijk wel fijner is dan via de mail. Het punt is natuurlijk dat ik begrijp dat het voor haar anders was, want zij ging niet door de hel, en ik wel. En ik had geen ruimte om andere vrienden te maken, en zij wel. En zij heeft gewoon haar leven geleefd en is 'gelukkig ' geweest, en ik kan nu nog moeilijk van dingen genieten. Ik snap het wel. Natuurlijk is het voor haar minder pijnlijk. En dat doet mij afvragen of ik onredelijk ben in mijn gevoel. of mijn gedachten wel juist zijn. heb het gevoel dat ik me op glad ijs begeef en mijzelf mogelijk nog meer pijn aan het bezorgen ben. Gloeiende gloeiende braakliggende totempalen!!!

Dag lieve schatten, een fijne zaterdag toegewenst voor iedereen! @Kaida74dat lichte slapen is echt vervelend! Ik hoop dat je toch elke keer wat uitrust, ookal krijgt je hoofd net niet genoeg rust. @Cyclad58Fijn dat jij ook wel lekker gaat op het moment. Je slaapt goed en er is weer rust tussen jou en je partner zo te zien. Ben echt heel blij voor je. Je knokt hard voor alles en daar mag je trots op zijn. En tegelijk ben je zo'n geweldige support hier op het forum! Echt geweldig. Ik hoop dat je dat nog lang blijft doen. Je bent er goed in. @SannieJammer dat je je shit voelt San. Mogelijk dat je beessie er inderdaad wat verandering in kan brengen. Het is je zeer gegund. En dat je nu terug kunt naar de huisarts en daar je medicatie vandaan halen... lijkt me niet zoveel uitmaken inderaad. Dat is bij @Jordiook gebeurd. Laten we er maar niet te geingewikkeld over doen. Ik heb zelf ook eindelijk een afspraak gekregen met de psychiater om te "praten" over de afbouw van de venlafaxine. 14 Maart..... Ben dan al 12 weken aan het afbouwen dus ben benieuwd wat ik dan ga zeggen. Ze kunnen je lelijk aankijken als je zomaar wat doet zonder hun toestemming. En ik ken deze meneer nog helemaal niet want het is een nieuwe voor mij aangezien mijn eerdere is vertrokken. Daarnaast het volgende voor wie het maar leest. Toen ik 6 jaar geleden ziek werd, had ik een beste vriendin. We zagen elkaar wekelijks en appten vaak. We deelden veel. Toen ik ziek werd had zij het eerder door dan ik, maar ze zei het niet echt. Ze zei dat ik hulp nodig had, en ik begreep niet wat ze bedoelde... voor de tuin? voor mijn huishouden? financieel? ja allemaal.... maar dat bedoelde ze niet. Ze is zelf klinisch psycholoog en is afgestudeerd op depressie. Maar doordat ze niet duidelijk communiceerde modderde ik lekker door en pas na een maand of 6 had ik eindelijk door dat ik depressief was. Ook de psycholoog die ik had ingehuurd, heeft niet aan de bel getrokken. Okay, sorry ,beside the point... Tijdens de 2 jaar dat ik ziek was en herstelde was ze er eigenlijk niet voor me, en duwde ze me weg toen ik er ook voor haar wilde zijn ( haar leven stond niet stil). We hebben dat 3 jaar geleden uitgsproken, en gezegd dat we van elkaar houden, en hoe we het hadden beleefd. Ze zei dat ze het wel erg vond dat ze er niet voor me was geweest. Ik vergaf haar, en ik zei dat ik het erg vond dat ik door mijn ziekte er eigenlijk ook niet voor haar was etc. We pakten de vriendschap op, maar het werd nooit meer zoals het was. We waren allebei door heel wat levensveranderende dingen heen gegaan en het was gewoon anders. Maar dat vond ik niet direct erg. Soms wel jammer, maar dingen veranderen nu eenmaal dus ik accepteerde het zoals het was. Toen ik eind 2016 ziek werd wist ik nog niets over medicatie, dat SSRI's kunnen uitvallen als het ware. Ik had wat contact met haar, maar echt heel weinig en ze was wederom erg ver weg. Toen ik opknapte en de tijd begon dat ik de Lorazepam ging afbouwen, en er achter kwam dat ik een benzodiazepine ontwenningssyndroom had, nam ik ook contact met haar op en vertelde wat er aan de hand was. Had ze nog nooit van gehoord.... natuurlijk. Ik vroeg haar of ze me wilde helpen om informatie te vinden, misschien in een onderzoeksdatabase waar ik niet bij kan komen. Natuurlijk wilde ze me in alles helpen zei ze. Ze vroeg waar ik mijn verhaal op baseerde en zond haar wat wetenschappelijke artikelen, die ik van het internet plukte. Ze heeft daar nooit meer op gereageerd. Ze is wel in oktober op mijn verjaardag geweest, maar toen ik haar later vroeg hoe het met haar was, reageerde ze niet. Kan gebeuren... Maar we hadden geen contact met kerst, niet met oud en nieuw en 2018 is voorbij gegaan zonder enig contact. Ze heeft een derde kindje gekregen, zag ik toevallig, en ik heb zelfs geen geboortekaartje gekregen. Ik heb lang gedacht: ik laat het zo, het zal wel, die dingen gebeuren, het is blijkbaar gewoon zo gelopen. Maar ik ontkende een beetje de pijn die het met deeed. Ik droom nog steeds de raarste dromen maar de laaste week droomde ik 3x over haar. Na met vrienden gesproken te hebben, besloot ik gisteravond om haar te mailen. Vanuit mijzelf en vanuit het verdriet dat ik er over ervaar heb ik haar gevraagd om er een keer over te praten. Omdat het me pijn doet en ik niet weet of we het gewoon maar achter ons moeten laten, of dat we toch een andere vorm kunnen vinden. Ik heb zoveel van haar gehouden.... en ik moet er blijkbaar wat geluid aan geven, om het of af te sluiten of op een andere manier op te pakken. Ik wilde dit gewoon delen, omdat ik weet dat ik niet de enige zal zijn die kan worstelen met vriendschappen in deze situatie. Het wordt zovaak niet begrepen, en ondanks dat we dat ook zelfs kunnen begrijpen, doet het toch pijn.

Ik denk dat de winst van de grote angsten die verdwenen zijn geweldig is en dat je je zeker niet schuldig moet voelen over iets waar je nu weinig aan kunt doen, als je je zo ziek voelt en slecht slaapt en down bent etc. Het is een automatisch gevolg in mijn ogen, net zo goed als dat mensen met griep hun bed in duiken. Omdat dit proces zo lang duurt en we geen koorts hebben meestal, geeft het de indruk dat we dus maar wat moeten doen. Maar de impact van benzo ontwenning op ons gestel is minstens zo groot. Je gaat er alleen niet dood aan, maar daar is voor sommigen alles mee gezegd. Onderschat het niet, eet zo gezond mogelijk, drink genoeg, en geef je zelf verder gewoon de tijd en de kans om te herstellen. Dat kost veel tijd en al die tijd jezelf pushen lijkt mij totaal onzinnig en pijnlijk bovendien. Als je een jaar, zeer ziek moet overbruggen, geef je dan vooral alle ruimte om rustig aan te doen. Als je af en toe stofzuigt, zou ik al heel blij mee zijn. Je bent goed bezig Jordi!

klinkt heel logsich. Ben je toevallig ook gevoelig voor stemming en energie van anderen om je heen? En dat weekendje binnen is met dit weer helemaal niet verkeerd. Wat denk je: krijgen wij ook nog wat sneeuw of heeft de rest van Europa alles en wij niets?

ben zo blij voor je! Houden zo! Ik heb vandaag mijn tweede afbouwstap van de venlafaxine. Ik doe per week 2 mg. Denk dat ik nu dus ongeveer op 33 mg med / 160mg pil zit. Ik geloof niet dat ik ook maar iets merk op het moment en dat verwacht ik de eerste 17 weken van de afbouw ook nog niet eigenlijk . Blijft echter spannend. mijn partner moet vandaag een nieuwe ID ophalen en dus maken we even van ons pas aangekochte meusemkaart gebruik om iets te bezoeken in de stad. Heb er zin in. @Jordi Hoe gaat het met jou vandaag? @Deligaf1 Valt het je mee of tegen, nu je klaar bent met afbouwen? @Loraa voor jou eigenlijk dezelfde vraag. Waren jullie er bang voor om het laatste stukje te doen en hoe ging dat uiteindelijk als je nu terugkijkt? @bolletjeIk wil ook dagbesteding.... lijkt me heerlijk, de hele dag ergens kunstzinnig bezig zijn. Kan je dat voor me regelen?

na het douchen gisteren ging de brandende jeuk weg dus ook gisteren kon ik het redelijk oplossen. Mijn linkeroog blijft een beetje zeggen dat er iets mis is, maar het gaat redelijk. Ik heb de neiging er steeds aan te zitten zeg maar, vanwege de irritatie.

toevallig net een week of 4 gehad maar is nu weg. Het gaf een soort trilling mee op mijn rechterwenbrauw. Onzichtbaar voor het oog en soms trok het door naar mijn rechterwang. Ik merk dat het rechterdeel van mijn lichaam sowiesow meer symptomen heeft gehad. Vreemd

is vooral jeuk aan de huid aan mijn ogen, dus niet mijn ogen zelf. Heeeeel gek kan ik je vertellen, want het lijkt dan op een contact allergie, maar toch heel plaatselijk. Heb het vaker. En weet niet wat het is. Zit een tijd, dan gaat het goed, en opeens... bam . Hallo daar ben ik. Ik had wel iets geks onder de douche en ik ervaarde druk in mijn neus en holtes, dus ik probeerde te snuiten. Ik kreeg een hele chemische sensatie/geur in mijn holtes, maar zodra ik niet snoot was het weg. Dus alleen bij het druk zetten en lucht door mijn neus duwen ervaarde ik het. Ik deed het daardoor nog een paar keer, om te kijken of ik het me verbeelde. Ik kan de geur niet plaatsen, maar mijn eerste reactie was bijna chloor achtig. En toch was er niets uiteindelijk en ook toen ik bijna klaar was met douchen probeerde ik het nog een keer en toen was er niets. Vreemd!! vele testen, en vele antwoorden, maar nooit alle.

heb er twee genomen. Heb er altijd 1. Maar nu werd het me echt te gortig. Jazeker. Mijn libido is ook gelijdelijk verdwenen en dat vind ik echt echt echt niet leuk! Ik ben begonnen met het afbouwen sinds 27 december. Ik heb 75 mg en ga 2 mg per week voorlopig.

Hier een verrotte allergie aanval. Mijn ogen jeuken en jeuken, neus loopt, niesen... ik weet niet waar het door komt. Snotjandorie. @SannieFijn dat je zo goed hebt geslapen @Kaida74partner en ik slapen apart ivm zijn gesnurk. Je kan hem door de muur heen horen. Ik weet hoe het is. Sterkte!

goed bezig Tim!

de hele afbouw gehad en nog steeds af en toe. Ik vind het vrij onschuldig in verhouding tot de rest. Als ik die tintelingen en prikkels heb, heb ik soms ook kleine plekjes met kippevel die ik kan zien mijn armen of benen. Dat trekt dan met een minuutje weer weg. Meestal begint het van mijn hoofd/kruin via mijn nek rug naar beneden, soms naar arm , soms naar een been, vaak bij mij aan de rechter kant. VAker rechts dan links in ieder geval. Meestal niet aan beiden kanten

ik ben 1 jaar en 1 maand uit vandaag. Nog steeds veel te vlak en weinig drive en enthousiasme. Het herstel duurt echt erg lang. Acceptatie en tijd .... heel veel tijd geven.

Ik had weer een drukke dag vandaag, maar ben heel tervree over alles. Goed gewerkt, mensen kunnen helpen om door te gaan en soms weer meer over zichzelf te leren. Echt mooi hoor! @SannieFijn dat je sliep wijfie! Dat is inderdaad het halve werk @bolletje Je bent inderdaad gezegend met al die hulp. Echt fijn om daar ook bewust van te genieten en je dankbaar te voelen. Fijn dat je dat altijd weer deelt!

in lagere dosis is het een SSRI, in hogere een SNRI. Wat jij zegt is waar. In de hogere dosis werkt het ook op de noradrenaline. Wat dat precies moet doen weet ik niet, behalve dat ze natuurlijk hopen dat het de stemming verbeterd. Wat lastig is aan de venla is ook de vorm waar het in komt. Het is een capsule met minikleine balletjes. Vet irritant, want het springt alle kanten op en je krijgt het maar moeilijk zonder gedoe in en uit de capsule. Maar het is nu wel de methode die ik hanteer. De halfwaarde tijd is ook niet helemaal gelijk en dus als je een tablet vergeet ben je al gauw ernstig de pineut. Niet elke SSRI heeft dat effect. Als je dan een dag vergeet te slikken ben je niet gelijk in ontwenning. Venla heeft dat voor veel mensen wel. Ik merk het binnen 12 uur als ik het niet genomen heb. Trillen, misselijk en paniek komen dan tegelijk opzetten zonder enige aanleiding ( meestal als ik me klaar maak om naar bed te gaan). Ik heb dit allemaal gelezen voordat ik aan de venla begon, en daarom wilde ik dit medicijn ook niet en heb ik het 4 maanden uitgesteld. Toen was ik zo kapot dat ik het wilde proberen. en het heeft me ook echt geholpen toen, wat vrij logisch is. ( dit is ook niet het hele verhaal, want het begon met Tachyfilactie.... weer een heel verhaal over SSRI's)

wauw! dat is heerlijk hoor! goed teken. Houden zo!

@Kaida74moet hem nog overhalen hoor, maar neem de tijd

Goedemorgen schatjes, @Cyclad58 Ik hoop mijn vriend over te halen naar Den Haag te gaan en het omniversum en misschien wel ook het Museon tegelijk te doen. Misschien over doe ik het dan wel weer, maar ik heb er nu zin in ;-) @Kaida74Wat een heerlijk nieuws dat het gewoon goed is gegaan en dat het gezellig was. Het is je zeer gegund!

Misschien kan je ook de melkproducten eens een tijd helemaal laten staan? Just a suggestion.

Wat grappig dat je dit schrijft! In alles wat ik lees zie ik juist de horrorverhalen en verschrikkelijke effecten van de Venla. Jarenlang afbouwen ook, korreltje voor korreltje. Heftig ziek zijn, na een paar maanden zonder Venlaf volledig instorten, maar toch ook vooral de constant heftige reacties op de afbouw zelf, bijna idem aan de benzo. Ik ken iemand, die gewoon gestopt is en na twee weken heel ziek te zijn geweest weer gewoon opknapte en verder ging met zijn leven. Hij vond het wel welletjes . Ik ken zoveel verhalen daarover omdat ik daar ook op gespitst ben. Mogelijk dat jij het zelfde hebt met paroxetine. Ik ken namelijk wel wat succesverhalen met de parox en ook wel de klachten. Maar dat het berucht is heb ik minder op mijn netvlies. Maar ik geloof je wel gelijk. Ik denk eigenlijk dat iedereen die een ssri afbouwt heel voorzichtig te werk moet gaan, en dat ze door anderen daarom ook op 1 hoop worden gegooid in de waarschuwing voor de afbouw. Ik ga eens goed opletten als ik weer wat over lees

dat is echt jammer. Ik heb zelf beide kanten ervaren. Het deel waar ik echt veel kon leren, wel met veel inzet van mijzelf en omdat ik het wilde! Dit vergeten veel mensen. Therapie is maar een tool. Zoals een boek. Het is er, maar het veranderd je alleen als je zelf aan de slag gaat. Maar duidelijk is ook dat mijn ervaring nu niet zo geweldig is geweest en dat ik heel selectief ben en zeker niet in gesprek wil over medicatie. Ik ben nog steeds wel een voorstander van therapie, maar je moet zelf echt ook de klik maken met een therapie en niet verwachten dat als je daar zit, je vanzelf veranderd. Het is hard werken om dingen te verwerken, angsten onder ogen te zien, patronen in gedrag aan te passen en op een nieuwe manier leren dingen te verwerken, of met jezelf om te gaan. Waarom zou het leven toch zo ongewikkeld zijn voor veel mensen? En kost het zoveel moeite om deze dingen aan te passen? Welke therapie werd je aangeraden?