Lika

Ach ja... dat bedoel ik maar. Zo spannend is het leven. Intussen hebben dochter en ik het helemaal goedgemaakt. ( lag ook aan haar zei ze zelf...., puber!) Ben ik lekker even alleen naar de Hema gegaan. ( wondermiddel). Mocht ik tòch een ijsje van mezelf . ( okay, okay, 2.....) en heb ik ook lekker fruit gegeten. En heb ik manlief gevraagd te koken. Nu mag ik lezen en klinkt er gezang in dit huis. Ik ga lekker heel vroeg slapen en de rest van de avond lezen. Vanaf ....NU!

Net nog blog van Anja Meulenbelt gelezen. Zo herkenbaar en mooi verwoord! Die onmatigheid ook. Dat herken ik zo. Waarom nu weer elke dag liefst vier Magnums? Dat is een gevoel dat ik moeilijk kan weerstaan, net als de sigaret en de alcohol eerder.... of mooie pennen... of tijdschriften, of.... het is steeds weer iets anders. Interessant. Feit blijft dat het geweldig is dit nu helder te zien en er -meestal- met mildheid naar te kijken. Volgens mij zit daar de kern. Als ik met mildheid kijk is het niet meer nodig en ebt het 'moeten hebben' weg. Zoiets. Dat wordt een vakantie-experiment,

Maar hoe zou het dan anders kunnen Asterix?

Ik heb trouwens vannacht over broccoli gedroomd. Achtervolgt me de hele dag al. Overal kreeg je broccoli bij. Heel goed en doodnormaal. Raar....

Daar ga ik even over nadenken @Asterix. Ik heb juist niet het idee dat ik bezig ben met die puzzel. Ik heb nagedacht vanochtend, maar dacht goed te hebben opgelet en de verstandige dingen te hebben gedaan. Achteraf dus toch niet helemaal. Het is moeilijk. Maar ik doe wel steeds sneller de goede dingen. Zoals hulp vragen en rust nemen.

Dank je. Schaam me dat ik net geschreeuwd heb hier thuis. Er staan hier apparaten veel lawaai te maken en puberdochter geeft geen antwoord. Kom net van mijn ouders af. En voelde me de hele ochtend al,onprettig. Had eigenlijk gewoon vanochtend al moeten zeggen dat ik thuis bleef.... dat is het. Gewoon toch niet goed luisteren.

Voel me verschrikkelijk. Overvraagd. Terwijl ik de enige ben die vraagt denk ik, ik vul in voor anderen. Denk dat zij van me vragen. Net ontploft. Nu maar even niets, gaat meestal wel beter, maar nu even niet.

Reactie op Lars.... Zal ik doen. Jij ook hè?

goedemorgen allen. Wakker met hoofdpijn. Even langzaam aan dus. Lezen en eerst zwemmen zo.

97,6 week van ijs, patat, koolhydraten etc. Nu weer verder met goed letten op mezelf.

Lieve Jannigje, de kleine dingen die mooi zijn. Ze zijn er ook voor jou. De gevoelens die je beschrijft, ken ik wel denk ik. Vreselijk. Vreselijk inderdaad. Ga je over een tijdje weer andere mediscatie gebruiken? Ik dacht dat ik dat gelezen had, maar kan me vergissen. rust en regelmaat ja. Wandelen. Met aandacht. Het helpt mij erg, maat ik vind het ook moeilijk. liefs, liefs, liefs en dikke knuffel.

Je gaat natuurlijk van alles tegenkomen aan gevoel. Dat is niet raar. Ook huilen dus niet. Het maakt het wel lastig, maar houd vol. Want ook de kleine mooie dingen kun je straks weer goed zien en tranen van ontroering om een mooie ervaring heb ik ook gehad.

Fijn Suikertje! Lady Jane, ik ga dat proberen met die thee. Supertip. rustig aan Herstel.... ik ga nog even lezen. Ben weer gekalmeerd na drukke week. Heb vandaag wel weer lol. Om van alles. Mooi!

Wat Kruidenthee schrijft ja. Lars, niet opgeven.

Helemaal niet Lars. Je moet je nergens bij neerleggen... ik bedoel dat neerleggen bij en drinken klinken als vechten. Niet als accepteren. Maar als. In gevecht zijn met... dat hoeft niet.

Sita

Lieve Lars, je bent aan het vechten. Zo lees ik je. Neerleggen bij...drinken. Ik denk serieus dat je het gewoon kunt proberen. Met indicatie. Als je daar woont met hulp heb je meer tijd en aandacht voor de rest. Meer om uit dit leven te halen wat er in zit. Het is geen test Lars. Dat denk ik zelf nog wel eens...., maar nergens hangen camera's om te kijken of we het wel goed doen. Jij hoeft niets te bewijzen en mag jezelf zijn. Helemaal. Dat is goed genoeg. En daar mag je leren trots op te zijn. En je mag er zijn voor je (klein) kinderen. Regie zit ook in wel of niet drinken. In wel of niet accepteren. In wel of geen ijsje. In wel of geen parkiet. In wel of niet kiezen voor jezelf. Je bent het echt waard Lars. Ik heb zelf parkieten gehad. Erg leuk. Mochten ze los door de kamer. Op mijn schouder zitten. Op mijn vinger. Leuke dieren. Zou het zo weer doen, maar ik vrees dat mijn hond ze ook leuk (en lekker) vindt. Lars:

Maar het gaat niet gemakkelijk.... tjeempie. Wat een een moeilijke week. Werk nekt me. Of liever gezegd, hoe ik met werk om ga. Die enorme lat. Te veel gewerkt deze week. Schuldgevoel en ook schuld en boete omdat ik rotzooi aflever. Lika!!!! Op de plaats rust. Gelukkig kon vandaag iemand langskomen ivm de GROTE vochtproblematiek hier. Vrij genomen. Kind blij. Mam, kom je kijken? ( er was een soort uitvoering op school). Dat gezicht. Alsof we net verkering hadden, zo liepen we samen naar school. Hand in hand. Elkaar steeds aankijkend en dan moeten lachen van geluk. Iedereen mocht het weten!!! Het was ook een hectische week. Met veel te veel ijsjes, druk, afscheiden, recepties, uitvoeringen, picknicks, patat, stress, oorzaken en gevolgen. Etc. En dan tussen al die hordes mensen drink en rook ik niet. Heb ik wel zin in gehad. Gek genoeg vooral roken. Maar het gaat. Vanavond weer een enerverende avond. Dan hebben we elke avond iets gehad. Zo leef ik nooit. Kan ik ook zonder burn-out al amper handelen . Houd er ook niet van. Al die mensen met hun verhalen. En wat moet ik met ze? Met sommigen wil ik wel iets, maar met de meesten niet. Ben heel hard gevallen gisterenochtend. Dat gebeurt als ik te veel doe. Stress en spanning zorgen voor pijn in mijn rug. Ik voel het tegenwoordig zo komen opzetten. Vandaag dagje rust dus. Op vanavond na. Heel langzaam gaat de pijn weg. ik ga nu lezen. Ik ga Vader van Knausgard of Zen and the art of motorcyclemaintenance van Pirsig lezen. Welke eerst? Heb nog weinig concentratie, maar wel heel veel leeszin. Ik ben er nu achter hoeveel ik eigenlijk spannend vind in het leven. Heel veel. Dat verrookte en verdronk ik denk ik. Nu is het gewoon spannend en voel ik de pijn in mijn rug. Dus rustiger aan doen. Veel adequatere oplossing. Als ik durf.....?

Sita, is een dappere heldin die op weg is goed voor zichzelf te gaan zorgen. Daartoe heeft zij al flinke stappen gezet. Heel goed van haar. En ze is het zo waard. Topvrouw is het.

Blij van je te horen! Mooi dat het je goed gaat. Enorm fijn. Af en toe een update zou ik fijn vinden, maar voel je niet verplicht. Dag lieve Vasja!

Het kan een tijd duren voordat je je fitter gaat voelen. Ik had ook het (schijn)gevoel dat alcohol me op de been hield. Vergeet echter niet dat je dingen hebt weggestopt waarschijnlijk. Die tegenkomen kost ook energie. En sowieso anders leven dan je deed en niet doen wat je deed, kost ook moeite. Maar het naakte leven is spannend. Zo ervaar ik dat. Misschien gaat je man het wel begrijpen. Gewoon vertellen. Op een moment. Hoeft niet allemaal nu.

Welkom en succes.

Maar eerst dat jaar nog maar even. En waarom ik dan wel wil... tja. Ik loop er opeens tegenaan. Veel 'gelegenheden'. Afscheiden, recepties. Roken wil ik ook. Ik denk dat ik gewoon moet wennen aan weer langzamerhand midden in het 'normale' leven komen en dan op een andere manier (blijven) handelen. Nu begint wellicht het echte accepteren, weten en ernaar handelen. Vandaag voor het eerst langer gewerkt. Dat gaat nog niet goed, hartkloppingen, en concentratieproblemen. Erg ingewikkeld. Ik kan gewoon nog zoveel minder dan ik kon. Ik ben traag, errug traag, heb weinig concentratie en maak een rommeltje van dingen voor mijn gevoel. Bah. Maar ik kan wel bah zeggen. Het is niet anders. Ik moet alle zeilen bijzetten om op het.voor mij heilzame pad te blijven. Dat betekent gezond en met regelmaat leven. Dat is nog best uitdagend en dat zal het nog wel even blijven. Het is wat jongens. Ik ga maar een beetje meebewegen op de golven en mezelf even wat liever toespreken. Ik mag dit nu accepteren. Het is niet erg. Het is rot voor mij. En ik doe het goed. Voorlopig nog kleine, hele kleine stapjes. Misschien even een stapje terug. Kan ook.

Dank jullie. Ik vrees dat het tijd is voor het echte inzicht. Kapotte rem en gewoon nooit meer. Dat kan ik aan die gedachte. Dat denk ik wel. Ik ga er even op kauwen. Eerst plak ik er nog een jaar aan vast. Dat doe ik eerst.

Ha Lars! Hoe heb je geslapen?