Quinn

Omdat ik een stukje nieuw glanzend ben, tik ik een samenvatting voor je. 't Is een klef stukje. Je leven is een treinreis over een bochtig spoor. Soms zit je eerste klas, soms sta je tweede, of zelfs balkon. Er stappen mensen in, sommige reizen een eind met je mee. De één langer dan de anderen. Soms zit iemand naast je, soms wat verder weg. Mensen komen en gaan. Niemand blijft de hele reis, maar allemaal laten ze een stukje van zichzelf bij je achter. Totdat je bij je eigen eindstation komt en uitstapt, anderen op jouw beurt achterlatend. (waar het origineel is, weet ik zo gauw niet)

Bed is een goede keus @Vocatus afleiding zoeken, slapen, weet ik wat.

Dank lieve breindeler

Een verbetering in het omgaan met geesteszieken in een deel van het gevangeniswezen in een klein stukje van de wereld. Het is weinig, maar beetjes helpen. Zieken moet je helpen, behandelen, verzorgen. Dat idee. Odin beware me, ik word nog een idealist

Dubbele espresso.

Travel light... ja, deels. Toch zou ik eigenlijk ook graag iets achterlaten, iets goeds, iets dat de wereld beter maakt. Hmm, ladyJane zei laatst dat ik minder cynisch ben, ze krijgt steeds harder gelijk. En ja, ik mis hen ook, beide. Maar net als overal gaat het verder. Net als een rivier waar stenen de route verleggen. Anders, maar toch verder. Je kent het verhaal van de trein en de passagiers vast ook wel.

Ja. Het is nogal een heftige toestand hier af en toe. Maar het is werk. En er hangt best een stuk waardering aan, als het allemaal voor elkaar komt. En echte verbetering, nog belangrijker.

@Musashi ik ben blijkbaar even kwijt hoe het zit, ik dacht dat je alle contact verbroken had? Niet dat de pijn en alles er dan niet meer is, meer dat hij dan geen dagelijks deel van je leven meer is. Fysiek. Wat mij soms helpt, hoe basic het ook is, is me voorstellen dat een kind mij mijn verhaal vertelt, alsof het zichzelf betrof. Wie veroordeel ik dan? Aan wiens kant sta ik? Soms helpt het.

Ik zat aan een thee knuffelaar te denken. Zeg het maar eens hardop.

Laat niet teveel rommel achter.

Ah, vandaar dat het liedje in m'n kop zat!

@Artemis toevallig, die zat juist in m'n hoofd.

Ben ik net niet nieuwsgierig genoeg voor. Mensen, Artemis biedt zich aan als vrijwilliger voor de volgende vraag!

Ik zit momenteel in een flat

Goed dat je ziet dat je een probleem hebt en dat je ook van plan bent hulp in te schakelen. Wat @Zbb ook zegt, je neemt jezelf mee. Als je iets wilt veranderen, moet je het zelf doen. Maar dat hoeft niet alleen.

Dat weet ik toch niet joh

Bor, de witte tornado. Gaat ze weer! De mijne boerde net aan de telefoon. Even kijken wat er van het eten te maken valt vandaag.

Je kunt er eentje vangen en gaan tellen. Dat is niet googlen.

Zie net dat we Elvis kunnen contacten. Cool.

Snap. Paar uur doorgewerkt en er weer klaar mee. Tijd voor niks.

(...)Sommige dingen doe ik echt wel goed, en één daarvan is mijn meisjes mooi groot brengen. (...) Nog beter misschien.

Vakantie... mijn prettigste vakantie was heel lang geleden, toen ik te laat thuis kwam en mijn ouders zonder mij naar Frankrijk waren vertrokken. Ik tikte een ruitje in en had twee heerlijke weken. Was de ellende achteraf helemaal waard. Misschien hang ik daarom wel zo aan een fysiek thuis, Stad. The city she loves me.

Hé @Jannigje heb helaas niks voor je, had het graag gehad. Jopie, mocht je lezen... je wordt gemist.

@Bor ja, gebroken nachten zorgen voor een raar ritme. Kun je middagdutjes proberen te doen? Kan me indenken dat het steeds aanpassen aan de ander is nu.