Ja, het is nu of nooit, Quinn. Maar voel je zelf ook dat je je harnas hebt durven uittrekken? De belangrijkste stap is gezet, je bent aanraakbaar.
Je klinkt zo kwetsbaar, gevoelig, bloot, onzeker en ga zo maar door. Daar is lef voor nodig, maar ook een beetje vertrouwen, anders zou je het echt niet doen.
Bij je dierbaren moet je jezelf kunnen zijn, maar kinderen hebben ook recht op een stevig baken. Dan maar een beetje bluf, ze hoeven jou niet zo te zien en andersom, het is voor jou teveel gevraagd om te doen alsof alles okidoki is.
Dus ik zou zeggen: wacht nog een weekje. (En ik weet alles beter.)