Meya

Verdomme TomTom. Ik begrijp je besluit en deel je mening. Ik ben slecht in afscheid nemen en ik zat al met tranen na het muziekdraadje. Ik je missen. Dat je besluit vergemakkelijkt wordt doordat je zo goed in je vel zit vind ik fijn om te horen. Dat verdien je ook na je keiharde werk de afgelopen maanden. Ik zou denken als jou afgelopen vier maanden aan kon, dan kun je ook de komende 40 jaar aan. Ga goed!

Hier heb je me BillyBob, hier hou ik het niet droog. De uitvoering van Nico kende ik niet. Die van Chet Baker is ook schitterend:

Dochterlief (7) had me vandaag ontbijt op bed willen brengen 'voor valentijnsdag'. Misschien dat ze het allemaal nog niet helemaal snapt, maar ik ga er vanuit dat ik gewoon de liefde van haar leven ben. Hoewel. Ze bleek een kinderlogeerfeestje te hebben en heeft niet eens thuis geslapen. Er zijn in haar leven blijkbaar dingen belangrijker dan papa ontbijt op bed brengen.

Ietje met Smart op de bank, LJ met een kater... eens zien wat deze dag verder gaat brengen. Bij mij zijn vrouw en kinderen een poosje de deur uit en komt langzaam de energie een beetje terug na een week griep. Net onder de douche uit en ik kijk terug op een droge week. Niet zonder trek, maar wel zonder al te veel moeite. Ik vind het een lekker gevoel om trek te kunnen weerstaan. In het begin van de week had ik het dagpact er trouwens wel echt bij nodig.

Ik hoop dat dit draadje bijdraagt aan de rust en back to basics. Door de issues hier te benoemen hoeft het wellicht niet steeds half verhult in de dagdraad én hebben we hopelijk het gevoel dat we niet de enige zijn die niet weten wat we er mee aan moeten.

Dat klinkt alsof je - net als ik - een beetje jaloers bent op de mensen op het 40-dagen droog pact Maar ook voor mij geldt dat het op dit moment niet past in wat ik aan het doen ben. Maar als je twijfelt zou ik zeggen: spring in die bus...

Hey, leuk om te horen en super dat het zo goed met je gaat!

Je bent he-le-maal geen waardeloze kerel. Wordt ik boos van merk ik, als je dat zegt.

We zijn min of meer samen begonnen. Voel me verbonden met je en vind het hartstikke jammer dat je weg gaat. Waarom ga je weg?

Kloppen de volgende feiten? • Al jarenlang (minstens vanaf 2012) gebruikt iemand verschillende namen op verschillende accounts; • Eind 2015 heeft iemand een dramtisch verhaal verzonnen inclusief overlijden; • Daarmee heeft de persoon in eerste instantie veel emphatie en steun gekregen; • Twijfel aan het verhaal zorgde voor onrust op het forum en waarschuwingen van de moderator aan het adres van twijfelaars; • De onjuistheid van het verhaal en het gebruik van meerdere accounts is uiteindelijk door een groepje forummers aan het licht gebracht; • De moderator heeft zich over deze kwestie op het forum niet uitgesproken; • Een oplettende forummer heeft in een openbare post de moderator opgeroepen om extra op te letten bij het opduiken van bepaalde nieuwe namen waarvan het voor de hand ligt dat de persoon ze gebruikt; • Dit alles leidt bij forummers tot onrust, onveiligheid en wantrouwen. Dat willen we niet en wordt ook als zodanig besproken. We willen uit gaan van vertrouwen, maar het knaagt en soms meer dan dan. Soms is praktisch zeker dat het niet goed zit; • Er zijn de afgelopen weken veel mensen vertrokken en veel forummers gewaarschuwd in relatie tot de onrust en het wantrouwen.

Samenvatting van de reacties Over de trol is onze toon eerder respectvol en meelevend dan buitensluitend: onmachtig gedrag, erg voor de persoon, achter het gedrag zit een mens van en bloed. Maar ook: misschien zit de trol intussen wel mee te lezen en te lachen. Over hoe met de trol om te gaan zeggen we: laat je niet gek maken, accepteer en relativeer het gedrag en negeer wat hij of zei zegt (scroll de troll). Trek je op aan de mensen die je wel aanspreken en let op als je iemand steunt, volg je intuitie en denk na. Timmer het forum niet dicht, maak het geen besloten club. Iets als dit is niet te voorkomen, de veiligheid die we hebben is de anonimiteit. Maar ook de verzuchting ‘zoveel mooie mensen zijn vertrokken’ en de huidge perikelen zijn niet nieuw. Er zijn zorgen over waarschuwing van Tactus en Tactus geeft per PB aan dat vragen stellen over dit onderwerp mag. Tactus wordt opgeroepen proactief en transparant te reageren. Transparantie als kernwaarde voor veiligheid en vertrouwen. Tenslotte over mijn besluit over het onderwerp te posten: goed dat ik me uitspreek, zuiver en begrijpelijk, leerzaam en confronterend en tenslotte het dilemma waar ik zelf mee zit: ‘misschien is het toch beter er over te zwijgen’ tegenover ‘transparantie is wat hier nodig is’. Volgens mij is dat een beetje de kern van wat gezegd is. Voor mijzelf geldt vooral dat ik er niet alleen mee wil blijven rondlopen en dat ik denk dat PB-en hierover het voor mijzelf maar ook voor anderen niet beter maakt. Ik neem de tip van Lila ter harte en stel vragen aan Tactus en doe dat (Erik indachtig) open, dus hier. Ik heb vragen over de wat er nu precies is gebeurt (kloppen mijn feiten), over wat Tactus er van vindt en over hoe het nu verder gaat. Ik zal mijn vragen ook direct per PB aan de moderator stellen maar wacht daar nog even mee in verband met eventuele reacties hier.

Ja, je kunt er mee leren omgaan en je omgeving kan er mee leren omgaan. Ik durf voluit te stellen dat dat mijn huwelijk heeft gered.

Dat laatste is niet waar.

108,5

Slaap zacht allemaal, nu of later.

:) Onvoorstelbaar he, hoe het werkt in die koppies van ons. Net zo gek trouwens als dat - net als bij mij - het gevaar helemaal geweken kan zijn op een goed moment.

En ik ben een keer - echt waar - heel erg gevallen toen ik probeerde te fietsen met mijn handen kruislings

Helder. En erg knap dat je qua drinken sinds eind december weer op de goede rit bent. Kan het zo zijn dat je depressie verscherpt wordt doordat je nog niet lang genoeg gestopt met met drinken? Volgens Noorlander vraagt het een maand of drie voor je brein weer een beetje normaal wordt qua fijne dingen ervaren.

Hoe lang drink je niet meer?

Ik moest hardop lachen door je laatste zinnen. Dat was vast niet de bedoeling van je post. Moedig en goed dat je de ruimte neemt om te schrijven. Kan volgens mij ook prima op de dagdraad als je liever zou willen. Maar ik vind mijn eigen draadje 'rustiger' (of zo iets). Ken je dat filmpje 'i had a black dog, his name was depression'. Voor mij een verhelderend filmpje.

Heftige beslissing Lars. Ik denk dat een mens zijn innerlijke klussen onbewust gedoceerd aanpakt. Alles op de juiste tijd. Je zet grote stappen. Heb ik veel respect voor.

Ik ga thee zetten

Over trek gesproken, ik heb trek. Ik mag deze weken drinken, maar ik wil niet. De afgelopen dagen dronk ik moeiteloos niet. Maar toen stond ik op dagpact. Nu, door dit te schrijven, weet ik ook dat ik niet drinken ga. Schrijven = achterdeurtje dicht, blijkbaar. Blijft heel raar hoe dat werkt vind ik. Want nog geen drie minuten geleden stond ik op het punt om naar de winkel te fietsen. Nu dus even met mijn duim boven de 'gereed' knop... En weg..: pffff

Volgens mij wás het veel slechter dan nu. Jij zocht je wanhopig ruimte in je treinen maar ook in drank. En met je stomme dronken kop (jouw woorden) soms nog in andere dingen, voor je vrouw hele nare dingen. Terwijl je van d'r houd en niet wil dat ze weggaat. Ik heb hetzelfde gedaan. Ook bij mij dubbele diagnose. Ik zeg nu over mezelf niet meer 'stomme' dronken kop. Ik vind het nu niet meer stom van mezelf. Het was onwetend, dat wel. Ik weet nu veel beter hoe het zit, en mijn mijn vrouw begrijpt me nu ook veel beter. En dat helpt mijn huwelijk heel erg. Doen, die DD. Ga leren over jezelf. Ik twijfelde net zo erg als jij, of misschien nog wel meer. Met mij was toch niet echt wat aan de hand?! Maar ik heb het gedaan en man wat ben ik daar achteraf blij mee. Wat is nou vier weken investeren in een mensenleven? Doen !

Droog voor dagpact. Slaap zacht allemaal, nu of straks.