maartje

Jos, dat vind ik echt Heel Heel Heel erg lief! Ik hou 'm vast hoor. Nog elke dag ben ik blij dat ik wakker word zonder kater en zonder gaten. Ik bedacht me het volgende: waarom lukt het me dit keer wel, en de 10000 keren hiervoor niet? Toen ik hier 5 jaar geleden voor het eerst begon te schrijven, en eerlijk was over mijn alcohol gebruik, was ik denk ik Toch niet helemaal eerlijk. Ja, ik was eerlijk over de hoeveelheid, mijn blunders, uitschieters, maar ik schreef er ook iedere keer bij: ik wil niet helemaal stoppen, ik wil minderen. Ik had de volgende overtuiging: als ik drie maanden kan stoppen, dan heb ik dus geen probleem, want ik kan drie maanden stoppen. Ik was heel vaak bozig als ik reacties kreeg hier van: eerst maar 's een jaar stoppen, of op z'n minst een half jaar. Dat maakte ik zelf wel uit! Ik was helemaal niet van plan om alcohol op te geven. Ik wilde het uit mijn systeen, zodat ik daarna met mate weer verder kon. Daar sprak dus de echte verslaving. Nou, minderen, dat kon niet volgens de meesten hier. Dat kan pas minstens na een jaar stoppen, en dan nog lukt het de meesten van ons niet. Na 3 maanden stoppen ben ik toen maar 4 jaar weer af en aan verder gaan drinken. Eerst met mate, daarna weer vol erin. Precies zoals de meesten van jullie voorspelden: met mate drinken, dat is niet weggelegd voor de meesten van ons. Dat besef, dat heeft bij mij 4 jaar extra veel drinken geduurd. Tot het punt, dat ik echt niet meer kon en dacht: minderen (hahaha) heb ik nu 4 jaar gedaan. Nu is het klaar. En nu heb genoeg gehad. Ik hoef niet meer, ik Wil het niet meer. Ik weet dat ik helemaal niet kan minderen, en ik wil 't niet eens. Wat heb ik nou aan twee glazen? Geen bal aan.

Hoi pytje, wat ga je goed! Ja, alles wegzuipen, heel herkenbaar! Opnieuw alles leren aangaan en voelen is een spannende weg, maar zo erg de moeite waard. Wat ben je heerlijk positief! Heel knap van je dat je alles aangaat. (terrasje enz) momenten waar je normaal gesproken zou drinken. Je leert zo beetje bij beetje om te gaan met je cravings; namelijk: dat gevoel ebt weer weg!

Ik ben nogal praktisch en beeldend ingesteld. Wat mij hielp was, me voor te stellen hoe voor mij gematigd drinken er dan uit zou zien. Dus: op welke momenten zou ik dan weer mogen drinken van mezelf, en hoeveel? Bv: 1 keer in de week max 1 tot 3 glazen, drinken tijdens een etentje, een verjaardag, welke verjaardag dan wel/niet, festivals, 1 keer per maand maar dan tot 't randje? Terrasje bij mooi weer? Bbq? Daar over na moeten denken vind ik al vermoeiend. Daarnaast een even zo belangrijke vraag, nee, de belangrijkste: wat levert het weer gaan drinken met mate me op? Wat levert het me op? Aan 1 of 2 glazen wijn beleef ik geen plezier. Maar ik wil niet meer drinken dan dat anders is het geen gematigd drinken, maar ik wil dan eigenlijk meer... Dus dat gematigd drinken levert al niks op. Een kater levert het me op als ik er teveel van neem, een slechte nachtrust na een avond "plezier". Ik merkte dat bij alles wat ik me afvroeg ik nee, het levert me niks op, kon antwoorden. Ik ben zo alletandjes blij nu dat ik verlost ben van die eeuwige gedachte aan alcohol wel niet enz. Dat is voor mij de reden dat ik het niet meer wil. Ik wil die verlossing die ik voel NOOIT meer kwijt. Een bevrijding. Ik ben de nieuwe bekeerder vrees ik

Hoi droogstoppel, je plaatst dit berichtje op "vraag het de hulpverlener" waardoor je misschien wat minder reacties op je vraag krijgt omdat er geen professionele hulpverlener voor dit forum werkt. Maar ik verleen graag hulp! En wij zijn allemaal ervaringsdeskundige dus kunnen je zeker wat vertellen over eigen ervaringen. Jouw gevoel is voor mij zeer herkenbaar. Ik kreeg het na 3 maanden, dat was voor mij het punt dat ik hier (na 4 jaar afwezigheid) weer begon te schrijven. Ik voelde me eenzaam in mijn stopproces. Alle gevoelens die ik eerst weg kon drinken kwamen keihard binnen. Ik heb opnieuw leren voelen en dat kost tijd. Ik ben nu inmiddels 1 jaar gestopt en het is de beste stap die ik kon nemen. Stoppen is verrekte moeilijk, maar zoals lady Jane zegt: het grote oogsten zal komen! Lees of schrijf lekker mee op dit forum, je zal er veel herkenning vinden. Liefs maartje

Jij mag heel vet trots zijn op jezelf! Van harte met je 5 maanden alcoholvrij!

Welkom Scott. Goed dat je er bent, en dat je je verhaal hebt aangepast. Dat betekent dat je toegeeft dat je een probleem hebt. En das mooi al stap een. De beste stap, als je 't mij vraagt. 1: je hoeft je niet te schamen voor een verslaving aan een middel dat KEIHARD verslavend is. 2: stoppen met drinken is moeilijk, maar het beste kado wat je jezelf kunt geven. Wees vooral heel erg eerlijk naar jezelf toe, dan kan ook jij stoppen met de alcohol. Kom vooral veel schrijven en lezen hier. Er zitten pareltjes van inzichten tussen, waar je veel aan kunt hebben.

Dank lieve mensen en meelezers, Dit forum was (en is) de beste stap geweest om te erkennen dat ik een probleem heb met alcohol. Dat toegeven was voor mij stap een. Ik heb hier op dit forum zo ontzettend veel geleerd. Er zitten een partijtje zeer wijze pareltjes van inzichten tussen van hele fijne warme mensen achter hun alcohol probleem en toetsenbord. Dat ik niet vaak meeschrijf (bv op de dagdraad) wil niet zeggen dat ik niet betrokken ben. Ik hoop dat met het delen van mijn strubbelingen ik ook andere mensen heb kunnen inspireren. In 1e instantie schrijf ik hier natuurlijk gewoon voor mezelf, maar als ik dat echt alleen voor mezelf had gedaan, had ik wel 'n dagboek met 'n slot genomen.

Welkom Karin, heel herkenbaar wat je schrijft. Waar je nu doorheengaat hoort erbij. Van detoxen wordt je moe, en je gevoelens die je eerst weg kon drinken, komen nu keihard binnen. Laat het maar gebeuren... Het gif moet uit je lijf en de gewoonte uit je hoofd. Schrijf hier van je af, en lees de vele herkenbare verhalen. Stoppen met drinken is niet leuk, maar wel het beste kado wat je jezelf kunt geven! Liefs, maartje

Lieve pelle. Je gaat goed! Wat jij hebt herken ik maar al te goed: wat te doen na dit jaar? Heel fijn dat je dat komt delen met ons, dat betekent dat je er veel over nadenkt en dat is goed: terug naar waar je vandaan kwam wil je in ieder geval nooit meer. Welk pad je ook gaat kiezen (gematigd door, of helemaal stoppen) blijf 't aangeven, ook al is't maar soms. Ik denk namelijk zo: dat is voor jezelf heel erg fijn maar dat is OOK fijn voor de meelezers die veel herkenning vinden in jouw schrijven. Liefs, maartje

Hoi maaike, ook een welkom van mij. Ik ben, na vele stoppogingen, inmiddels 1 jaar gestopt met alcohol drinken. Het is mij (uiteindelijk, na vele moeilijke, mooie, leervolle momenten in dit jaar) zo goed bevallen, dat ik er nog een jaar aan vast plak. Ook mijn leven bestond uit alcohol (vrienden, familie enz) dat moeten missen beangstigde mij ook. Een aantal hardnekkige onwaarheden lagen hieraan ten grondslag. Namelijk: * leven zonder alcohol is saai * alcohol helpt mij minder onzeker te zijn * alcohol helpt mij mijn gemoedstoestand beter te reguleren (stress, boos, verdrietig) * alcohol ontspant mij *heel mijn omgeving drinkt, dus daarom kan ik niet makkelijk stoppen Inmiddels weet ik dat al deze dingen hierboven NIET waar zijn. Mijn leven is 100x fijner geworden op ALLE vlakken. Ja, ik heb veel dingen opnieuw moeten leren, dat was moeilijk, en nog steeds kan ik sommige dingen van niet drinken soms missen. Maar: het is het beste kado (naast stoppen met roken) wat ik mezelf ooit heb gegeven. Ik hoop dat jij jezelf ook zo'n mooi kado wil geven. Lees maar lekker veel verhalen en schrijf lekker van je af. Liefs, maartje

Dank Bob! Het jaarpact heeft mij heel erg geholpen. Ik wil jou heel hartelijk danken voor het bijhouden van dit pact. Dikke vette bos bloemen voor jou! En ik wil er graag op blijven staan want ik plak er gewoon nog 'n jaartje aan vast. Liefs, maartje

En dan is het dus gewoon vandaag. Een heel vol jaar alcoholvrij. Een jaar dat binnen een poep en een scheet voorbij is gevlogen, en een jaar waarin ik mezelf opnieuw heb leren kennen. En ik zeg jullie: ik ben eigenlijk best leuk! Gewoon helemaal van mezelf ben ik best leuk. Ik kan mezelf gewoon weer recht in de spiegel aankijken. Elke dag opnieuw. Als ik mezelf dan zie, zie ik een sterk persoon. Ja, met onzekerheden die er altijd zullen blijven. Maar weet je? Dat mag gewoon. En ik mag gewoon ook verdrietig zijn. En boos. En heel blij. En heel erg trots. Ik hoef mij nooit maar dan ook NOOIT meer: *Te schamen, omdat ik niet meer weet wat ik de vorige dag heb gezegd. * te kijken naar lodderige ogen in een rood pafferig gezicht omdat ik een kater heb *mijn belofte te verbreken om vanmiddag nou 's 'n keertje NIET te drinken omdat ik me misselijk voel van de dag ervoor. *mijn afspraken te vergeten. Je weet. *afstand te bewaren omdat ze 't misschien ruiken *flessen te verstoppen voor mijn man, stiekem extra wijn kopen, snel tussendoor naar de glasbak *ongelukkig te zijn met mijn lijf. *de hele dag bezig te zijn met drank. *mijn leven in te richten rond de drank (vrienden uitzoeken die ook drinken, altijd opzoek naar situaties waar het mogelijk is te drinken) Nou ja... Ik kan zo nog wel even doorgaan. Ja. Er zijn ook dingen die ik mis van het niet drinken. Zoals heerlijk onbezonnen, kansloos feesten en lol hebben met vrienden (waarvan de meeste wel maat kunnen houden, bv de dag erna) en weet je? Ook dat missen mag ik. Maar er is geen HAAR op mijn hoofd die terug wil naar die tijd. Een poos terug schreef ik nog: wat te doen na dit jaar? Weer drinken met mate? Wat voor momenten zijn dat dan? Hoe vaak? Alleen al om DAARAAN te denken weet ik dat ik het niet moet doen. Wel drinken zal voor mij altijd iets zijn waarvoor ik dan afspraken met mezelf moet maken. Man, daar heb ik helemaal geen zin in. Beetje lopen te onderhandelen met mezelf. Dus: ik plak er gewoon nog een jaar aan vast. En daarna? Dan zie ik wel weer! Heel veel liefs, maartje

@Cleo66, 22 maanden al. Wat fijn. Ik herken veel in je beschrijving waarom je niet meer wil drinken. Ik denk dat ik ook iemand ben die, als ik er voor kies om weer te gaan drinken, dan altijd bezig zal zijn met onderhandelen met mezelf: wanneer wel/niet, hoeveel, en dan schuift bij mij hoogstwaarschijnlijk de grens steeds een stukje verder op. Been there, done that. @Pats, goed bezig. Ik ben zover gekomen met vallen en opstaan. Toen ik begon met schrijven hier op 't forum 4 jaar geleden was mijn plan 3 maanden te stoppen. Daarna dacht ik 't wel weer met mate te kunnen. In de 4 jaar dat ik hier Niet heb geschreven ben ik wel 100x gestopt en weer begonnen. Ik moest eerlijk zijn tegen mezelf dat dat dus gewoon niet werkte voor mij. 1 jaar. Dat was 't plan. En dan wel verder zien. Dat ik nu bijna een jaar gestopt ben, wil voor mij niet zeggen dat ik nu met mate weer kan gaan drinken. Ja @knakker, ik vrees dat ik verslavingsgevoelig ben. Maar, omdat ik niet meer drink kan ik veel beter mijn grenzen bewaken. In alle opzichten. Dat werkt ook door in het vreten bijvoorbeeld: als het de spuigaten weer aan 't uitlopen is, pak ik de draad weer op. Mijn gedachte zijn nooit meer: laat maar zitten, tis nou toch al te laat. @Pelle2, fijn van je te horen. Herkenbaar! Een paar maanden terug dacht ik ook steeds: wat als ik dit jaar vol heb? Wat dan? Nu ik steeds dichterbij begin te komen, ontstaat er bij mij een soort berusting. Want: Stel. Ik ga weer drinken. Wat zijn dat dan voor momenten? Zomaar? Gewoon omdat ik er NU trek in heb? Met 'n afspraak: woensdag ga ik uit eten, dan mag ik drinken. Ga ik dan 1 keer in de week drinken? Eens per maand? En dan? Wat is het doel? Waarom? Ontspannen kan ik blijkbaar uitermate goed zonder drank. ALLES kan ik eigenlijk veel beter zonder drank. Het enige wat het mij op zal leveren als ik weer ga beginnen is de roes, en het groepsgevoel misschien als ik dat met m'n drinkematen zou doen(of het roesje als ik minder zou drinken) en de kater. Vind ik het dat waard? Mijn antwoord is nee. Ik mis m'n katers NUL. M'n gaten, m'n buien, m'n bekstank, m'n drankbuik, m'n vlekkenhuid. Ik kan ze missen als kiespijn. Ik zeg't maar zo: streng zijn voor mezelf is in dit geval lief zijn voor mezelf. En, niet geheel onbelangrijk: ik vind mezelf een leuker mens zonder drank. Dus dat.

Hoi marietje, ook een welkom van mij. Goed bezig zo te lezen! Liefs, maartje

Welkom ook van mij Deb!

Hoi Marcia, Goed dat je er weer bent!

Hoi pats, Ook een welkom van mij. Wat klink je heerlijk positief en gemotiveerd. Ik geloof er heilig in dat DAT jou bij het stoppen heel erg goed van pas gaat komen! Liefs, maartje

En zo zijn we alweer 6 weken verder. Hallo lieve mensen! Ik ben er nog. Inmiddels weer fit en fruitig,want Allemachtig wat een gedoe zeg. Ik heb mezelf totaal ongeschikt verklaard voor dit hele corona-gebeuren en probeer er net als iedereen maar 't beste van te maken. Mijn heil in drank heb ik niet gezocht. Wel in de koelkast. En das behoorlijk klote, want de ene verslaving met een andere verwisselen is ook niet echt handig. Ik ben koningin taartenbakken geworden. VETTE taarten, maar ook pizza's, chips en ander bagger. Ik was een soort murw geslagen. Apathisch niks doen op de bank, zorgen dat het hoognodige gedaan werd, zoals de jongens aangekleed beneden aan hun werk krijgen. Aan mijn eigen werk kon ik niet eens denken. Werd er MEGA ongelukkig van, dat apatische niks doen van mezelf dus: het roer is weer om. Nu alweer 2 weken. Ik weiger als een tonnetje met een rode drankkop deze crisis uit te komen. Nou laat ik de drank zoiezo al staan. En nu dus ook weer de vette ellende. Heb het lopen weer opgepakt en trek als extraatje ook een voor een mijn puberjongens van de bank voor een dikke wandeling. Wat een luie ellendelingen. Hebben ze van hun moeder vrees ik. Dus. Het roer is weer om en ik kan weer een beetje ademhalen. Kan weer werken, nog niet op 't oude niveau, heb 't snel gehad, maar 't komt. De drank. Bijna 11 maanden nu. Beste kadootje (naast stoppen met roken) effer aan mezelf. Als ik een jaar ben gestopt maak ik de balans op. Een ding staat vast: terug naar waar ik vandaan kwam wil ik NOOIT meer. Trekmomenten zijn er nog maar zelden, duren maar kort en zijn voor mij geen issue meer. Mijn enige ding is nog: hoe verder na dit jaar. Eigenlijk weet ik 't antwoord wel! Fijne dag allemaal.

Goede morgen lieve mensen. Even een update. Ik dank mezelf op m'n blote knietjes dat ik niet meer drink. Om heel veel redenen, maar nu vooral ook omdat iedereen thuis is. Toen ik nog dronk, ging ik nadat de Kids naar school waren, weer terug de bank op om m'n roes uit te slapen van de avond ervoor. Zou wat zijn nu! Ik zou dit virus hebben aangegrepen om NOG meer te drinken denk ik ook. Ik ben blij met mijn wat gestructureerdere leven, ik kan dat in het gezinsleven goed gebruiken nu. We staan gewoon op de normale tijden op, lunchen en avondeten op gewone tijden en daartussenin doen we wat "moet", zoals school werk enz. Geen strakke schema's hier die ik wel 's voorbij zie komen op sm (social media). Ik kan me voorstellen dat dat voor veel mensen houvast biedt, maar voor mij is 't een onmogelijke opgave. Gestructureerde chaos is 't bij ons, en dat werkt prima. Ik blijk wel een onmogelijke juf. Ik ben d'r zo een die je echt NIET zou willen hebben. Ik ben 't zelfde als m'n vader als hij me hielp met m'n huiswerk: "JE ZIET TOCH WAT DAAR STAAT?! “. En ik had mezelf nog zo beloofd om dat NIET zo te gaan doen... Helaas. Mislukt. Weer een huilend kind (nou ok, 1 keer m'n jongste aan 't huilen gekregen hiermee, en m'n middelste heb ik perongeluk voor schut gezet tijdens 'n videoles: hij was aan 't lol trappen ipv lessen dus daar heb ik boos wat van gezegd terwijl z'n vrienden dat konden horen. Hij was woedend op me. En ook wel een beetje terecht: ik moet 't een beetje leren laten. Heb 'm gezegd dat hij gelijk had) Ik heb mezelf dus maar in een innerlijke quarentaine gezet en ik kom er pas uit als ik merk dat ik niet zo ga reageren zoals m'n vader deed. Gelukkig heeft mijn man wat dat betreft veel meer geduld, en kan hij heel goed uitleggen. Dus zo rommelen we wat aan. Lieve mensen: zorg goed voor jezelf en je naasten. Er is NOOIT een rede om te drinken in ons geval. Liefs, maartje

Dank jullie wel. Ja, bijna een jaar. En dan, he. Wat dan? Dan begint het Echte werk. Want 1 ding weet ik zeker: ik wil niet terug naar waar ik vandaan kwam. Ik bedenk me wel eens: wat als ik na dit jaar weer eens ga drinken, maar dan "zoals het hoort". Dus gewoon soms, en gematigd. Wat zijn dat dan voor momenten dat ik ga drinken? Een etentje? Een kroegje? Een vakantie? Een festival? Het weekend? Eens in de maand uit de ban springen? Als ik daarover nadenk heb ik eigenlijk het antwoord al. Niet doen. Gewoon niet. Ik denk gewoon dat het niet voor mij is weggelegd om normaal om te kunnen gaan met drank. Ik wil geen katers meer, geen gaten, geen schaamtevolle vertoningen, geen ruzie. En @gelukkigzonder, over mijn omgeving: mijn man en kinderen zijn heel erg blij dat ik niet meer drink. Ik kon erg onredelijk zijn met drank op, naar mijn man toe, en wist de dag erna soms niet eens meer wat ik gezegd of gedaan had. Mijn kinderen hebben er godzijdank niet heel ernstig onder geleden, behalve dan dat ik zo nu en dan zeer jolig uit de hoek kwam. De gekke moeder met d'r idiote gedans, dat hebben ze wel eens gefilmd.... TE ERG. schaamteloos... Absoluut zeer NIET leuk om terug te zien. Toendertijd niet eens een eye-opener. Kenjenagaan! Vrienden die ik beschouw als echte vrienden vinden het heel knap van mij en zijn trots. Tegelijkertijd vinden ze het ook jammer. Net als ik het jammer kan vinden. Met sommigen beleefde ik de lolligste avonturen met drank op. Dat soort dingen kan ik echt misssen: onbezonnen losgaan, feesten tot het gaatje. Want dat kon ik. Dat zit er gewoon niet meer in. Maar onze vriendschap bestond niet alleen uit drank en feesten, dus we doen nu genoeg andere leuk dingen: gewoon op de thee, filmpje, wandelen. En dan heb je nog de kroegmaten. Ja... Das wel zo'n beetje voorbij. Ik ben geen kroegtijger meer,dus ik zie ze weinig. Voor hen ben ik wel een spelbreker, en ook een spiegel... Das lastig. Ze zien me graag weer drinken. Mijn leven is kneuteriger.rustiger.helderder.gestructureerder. Echter. Mooier. Ik begin eraan te wennen.

Het ga je goed pelle. Mocht je je vervelen en een update willen delen: ik lees met graagte! Liefs, maartje

Update: 9 maanden gestopt. Mijn draadje helemaal van de twee-en-een-halfste pagina geplukt. Dat is Goed nieuws! Dat betekent dat ik niet meer zoveel bezig ben met niet drinken. En dat is dus in het echte leven ook zo. 9 maanden alcoholvrij. Dit jaar wil ik ALLES wat ik doe alcoholvrij hebben ervaren. Dat is mijn doel, en ik ben aardig opweg. Het heeft me tot nu toe bijna alleen nog maar positieve dingen opgeleverd. De mooiste vind ik, dat ik mentaal sterker ben dan ik dacht. Ik heb geen drank nodig om: zekerder, creatiever, blijer, bozer, verdrietiger noem maar op te zijn. Ik ben het en kan het helemaal gewoon zonder drank. Daarnaast ben ik nog steeds op gewicht. 14 kilo's zijn er nog steeds af en ik eet wat ik lekker vind. Dus ook snoep of vette hap. Alleen doordat ik niet meer drink heb ik een (iets) betere rem. Soms ga ik uiteraard los en plunder ik de koelkast, maar zodra ik merk dat het uit de hand gaat lopen stop ik. Ik wil niet meer kilo's erbij. Bye bye rug en buikvet! Super women ben ik er helaas niet door geworden: ik ben nog steeds de slechtste huisvrouw van Nederland, de slechtste schoolpleinmoeder, vergeet nog steeds soms een afspraak, en ben liever lui dan moe. Maar wie weet, over 3 maanden Het niet drinken voelt als een bevrijding. Een kado aan mezelf. Het niet meer MOETEN drinken, het afhankelijk ervan zijn. Het is weg. Het geeft rust. En ik wil nooit meer terug naar waar ik vandaan kwam. Fijne dag allen!

Ik kan voor mezelf met zekerheid stellen: ik ben 100x creatiever zonder drank. Nooit gedacht. Echt niet. Ik was bang dat mijn inspiratie foetsie zou zijn als ik zou stoppen. Ik maakte het romantisch, dat gezuip: heerlijk in de nacht, helemaal zen en alleen met mijn muziek in mijn heiligdom: mijn atelier. Waar geweldige dingen ontstonden. Nou, die ontstonden er heus. Maar vaak zat ook niet. Gewoonweg bagger de volgende dag als ik katerig ging kijken. Daarnaast had ik een imago hoog te houden: kunstenaars drinken. Dat is nou eenmaal zo. Maatschappelijk ook Zeer geaccepteerd Zo ontzettend blij dat ik daar niet meer intrap! 8 maanden vandaag!

Ja Joepie!!!! Wie dat ooit had gedacht. Ik niet in ieder geval. Nog elke dag blij dat ik deze stap genomen heb.

Ik vind 't fijn om jullie te lezen. Fijn omdat ik ook wel eens de gedachte heb, om na dit jaar stoppen weer af en toe te willen drinken. Het helpt me jullie ervaringen te lezen, waardoor ik mijn gedachte eraan weer stop kan zetten. Ik denk namelijk dat ik best even "normaal" kan drinken, maar dat ik in no time weer terug bij af ben. En ja: waarom zou ik weer beginnen? Ik voel me fantastische dan ooit.