Spring naar bijdragen

kruidenthee67

Forumdeelnemers
  • Aantal bijdragen

    9.434
  • Geregistreerd

  • Laatst bezocht

  • Gewonnen dagen

    70

Berichten geplaatst door kruidenthee67

  1. Yep...uiteindelijk is dat de essentie, zelf de regie, verantwoording nemen. Zolang dat bij de ander ligt op wat voor manier ook....werkte het bij mij in elk geval niet. Bleef ik terugvallen. Ook stiekem, pas achteraf melden, drama...ach...alles wat 'erbij hoort'.

    Mijn partner en mijn maatje hebben me nooit laten vallen. Zijn wel duidelijk en confronterend geweest, waardoor ik uiteindelijk 'eerlijk' kon zijn...en met eerlijk bedoel ik, me meer open opstellen, vooraf. Aan de bel trekken als het moeilijk werd. Ipv achteraf. Dat had te maken met 'vertrouwen'.  Ik heb ze vaak 'bedonderd'. Het moment dat mijn partner aangaf: als ik je niet kan vertrouwen dan houdt het voor mij op was mijn keerpunt.  Een heel naar moment, maar uiteindelijk wel belangrijk.

    Emoties, het niet kunnen handelen van emoties, controle durven loslaten. Toegeven, overgeven aan...kwetsbaar durven zijn, kunnen zijn. Voelen, vermijden...vluchten. 

    Tuurlijk zijn we allemaal anders...maar er zijn ook wel patronen, mechanismen en wetmatigheden die een soort van algemeen gelden bij 'verslaving'. 

    En daar kun je ook je voordeel mee doen.

    En makkelijk? Neuh...het is wel makkelijker geworden naarmate ik langer droogsta. Dat gun ik iedereen. 

     

  2. En met drank op zie je het niet meer helder.

    Kun je niet meer 'netjes denken', zoals jowan (nu wel correct geschreven) zei, en Etty vanochtend aanhaalde. 

    Het gaat niet om wat wij leuker/mooier/fijner/beter/gemener vinden. Het gaat om wat helpend is, in jouw proces om adb te worden.  En dat kan confronterend zijn.

     

  3. Volgens mij weet je het antwoord zelf;)

     

    Voor mij is het heel simpel, of anders gezegd ik heb het simpel gemaakt. Niet drinken, punt.  

    Startpunt, uitgangspunt, wat je wilt. Hierin blijf ik zwart-wit. Niet onderhandelbaar. In al het andere in mijn leven mogen en kunnen nu ook nuances.  Mag ik denken, bedenken, beredeneren, bediscussiëren, piekeren. Over alcohol niet. Nada. Nul.

    Helder toch?

  4. Be 

    innerlijk

    kind 

    to

    yourself

     

    .....kreeg ik vanochtend toegestuurd. 

    De angst hoeft niet weg, ik denk dat het nooit echt weg kan, zal. Het heeft mij geholpen om te snappen hoe het werkt. Therapie ja, zelfreflectie en niet drinken. Schematherapie, cgt, ACT, beeldend werken, lichaamswerk....van alles wat. Oja, en AA :) Geen oplossingen, wel handvatten.  Ermee dealen. En het werkt, als ik er aan werk...en soms werkt het niet. Dat is dan ook zo (niet fijn, maar wel wat het is). 

    Poeh, lange wachttijden zeg...

  5. Ach Jannigje, ik zit hier te lezen over 'verbinding' (voor een opdracht)..de definitie van Brenee Brown is:

    Verbinding is de energie die bestaat tussen mensen, wanneer ze  zich gezien, gehoord en gewaardeerd voelen, kunnen geven en ontvangen zonder oordeel en steun en kracht ontlenen aan de relatie. 

    Verbinding ontstaat alleen als je er écht mag zijn. Er is sprake van 'wederkerigheid', geven en ontvangen zonder oordeel. En het geeft energie, voeding, opgeladen worden.

    Terwijl ik het lees en opschrijf realiseer ik me dat dit dus niet gaat 'over de ander', maar over mij. Zonder verbondenheid met mijzelf kan ik me niet verbinden met de ander, de wereld, het leven.

    En durf ik mezelf nooit echt te laten zien....pas ik me aan,  spreek ik negatief over mezelf, tegen mezelf.  Net als jij beschrijft.  Dat doe ik zelf. Ben ik bang voor iedereen? Nee, bang voor 'mezelf', om me 'over te geven'.  

    Jannigje je weet het, en ja, als je het zo opschrijft kan het zo verdrietig voelen...en dat mag.  Een schitterende schijterd...ik moet er om glimlachen...je weet het. En je weet wellicht ook hoe het zo is gekomen.  Wat heb je nodig, wat kun je doen, om wel in verbinding te zijn, met jezelf? 

    En kun je ook zien dat inzoomen, afstemmen op de ander prachtige kwaliteiten zijn, als je ook op jezelf inzoomt en afstemt? Jezelf kunt waarderen? Mooi mens:heart:

     

     

     

     

  6. Ik weet niet of je van een huisarts meer wijsheid mag verwachten...;) Belangrijk is ook dat je zelf weet waar je uithangt. Toen mijn ondersteuner zei: als je straks weer sociaal kunt drinken...wist ik dat het tijd was om andere hulp in te schakelen. Omdat ík dat wilde. Tot die tijd heb ik heel veel aan hem gehad, hij was direct en confronterend.  Maar hier voelde ik een achterdeur open gaan, en dat wilde ik perse niet!

    De 'dat zal wel meevallen categorie'...ja...herkenbaar. Maar ik wist zelf donders goed hoe 'erg' het was.  Hulp kon pas landen toen ik de machteloosheid echt toe kon geven. En eloquent, beschaafd en verstandig babbelen blijft een valkuil hahaha! Niet elke hulpverlener prikt daar doorheen. Ik geef het zelf nu maar aan als ik hulp nodig heb :D 

     

  7. @Quinn Ja, lekker vaag....en o, ik kan me zo kwijtraken in vaagheden, denken..redeneren....drama....maar één ding is heel helder. Nuchter, sober...geen drank (ander spul gebruik ik niet...alhoewel er nog meer sneaky verslavingsdingen zijn).  En ook dan snap ik het leven niet. Is het nog vaak K. Waarom dan toch nuchter? Kan mezelf 'beter aankijken'. Iets toch met eigenwaarde...ja, dat.  Makkelijk? Neuh...raar, maar nuchter wel 'draaglijker'...realiseer ik me nu. Ook vaag...?

  8. @Rosee en je drinkt niet!

    O...de goede vrede...hier ook een pubergezin, maar dan met meiden. Drie totaal verschillende karakters.

    Ik ben er ook achter gekomen dat ik het heel graag heel harmonieus wil houden. En dus de neiging heb confrontaties uit de weg te gaan. En laten die nou net 'nodig' zijn ;):blush: Net zoals grenzen en kaders aangeven. Precies de uitdagingen die op mijn pad komen.  En wat spiegelen ze me toch die groter wordende meiden... Haarfijn leggen ze de vingers op de zere plekken...en o wee als je dat bij hun doet...hahaha!

    Ik kan er wel van genieten...de gesprekken, de zoektochten, hun onzekerheden, hun kijk op de wereld. En zelf ben ik onzeker bij tijd en wijle...doe ik het goed? Ik krijg nu terug dat mijn drinkperiode echt wel een impact heeft gehad. Daar gaan ze alledrie anders mee om.  Hoe mijn eigen opvoeding van invloed is...mijn zoektocht naar 'controle en loslaten'...ze hun eigen gang laten gaan, maar ook helpende kaders neerzetten.  Ik probeer te handelen vanuit 'vertrouwen'...ze vinden hun weg, linksom of rechtsom...met vallen en opstaan...ook met ons vallen en opstaan...ja, ik geniet van deze tijd...:)

  9. Goeiemorgen,

     

    Ik wil ook niet meer verslaafd zijn. Maar...de verslavingsgevoeligheid is een 'gegeven'. Soit.  Accepted. 

    Drinken is geen optie. Roken heb ik nooit gedaan....er staat een open doosje after eight in het keukenkastje...de onderhandelaar staat aan...wel niet....eentje? O nee, dat lukt niet, want dan gaat het doosje leeg.....:)

×
×
  • Nieuwe aanmaken...