Spring naar bijdragen

kruidenthee67

Forumdeelnemers
  • Aantal bijdragen

    9.434
  • Geregistreerd

  • Laatst bezocht

  • Gewonnen dagen

    70

Berichten geplaatst door kruidenthee67

  1. Wat gebeurd is, is gebeurd. Er zijn vast prachtige quotes of spreuken te vinden...ach, dat hoeft niet. Je drinkt niet. Dat is een besluit, je nam het een maand geleden. Wat daar aan vooraf ging was blijkbaar nodig om dat besluit te kunnen nemen.  Kijk er naar, om niet te twijfelen aan je besluit. 

    Trots? Nee? Een maand niks? Ik snap het wel...da's wel veel gevraagd he, een maand nuchter en dat 'alles' dan 'beter' is. Dat al die overtuigingen niet meer mee doen... Ik kan niet trots zijn op jou, dat kun je alleen zelf voelen. Vind je moedig, sterk en ook kwetsbaar. 

    Wat je aandacht geeft groeit, en het werkt als jij er aan werkt.  Het kwartje is al gevallen, je drinkt niet. Punt. Het is gewoon geen optie meer, wat er ook gebeurt.

     

    Van :heart:te met je eerste maand droog!

     

  2. Een verandering in schrijven, die mij raakt...want ik weet en heb ervaren dat dit de weg is...onder ogen zien, aankijken van, hulp aanvaarden, dingen anders zien en aanpakken, zelfverantwoording en zelfzorg. Er is geen weg terug...voor mij...want dat zou betekenen weer verdoven. Maar wat is het soms moeilijk.  En ingewikkeld...of maak ik het ingewikkeld? Het is 'leven'...En dat 'moet' ik zelf doen.

     

    Keep up the good work:rose:

  3. En zo kun je 'alles' ontkrachten, met dat brein....

    Ergens zul je een manier vinden om er mee om te gaan, de balans te vinden...hoofd, hart, handen. :heart:

     

     

    En als de balans er niet is, ja, ook het brein gebruiken om er mee te dealen...

     

  4. Wat ik nu anders doe....bedenk ik me...is dat ik niet mezelf zo centraal zet...hoe leg ik dat uit...tot nog niet zo heel lang geleden 'draaide het allemaal om mezelf'...was ik heel hard aan het werk daarmee...in het verkrijgen van goedkeuring, aandacht, slachtoffer, redder...uiteindelijk allemaal om 'iets te krijgen'.  Gepaard gaande met veel 'drama'.

    Daar is ergens een kantelpunt gekomen.  Ik merk dat ik het niet goed kan verwoorden.  Maar het heeft te maken met 'verbinding'.  En mezelf op een andere manier centraal zetten.  Dat is een heel ander perspectief. 

  5. Vanochtend werd ik geraakt door de post van Etty. 

    Over 'schuld en kinderen'.

    Toen ik dronk dacht ik dat ik het kon verbergen, dat ze het niet in de gaten hadden.

    Toen ik net gestopt was dacht ik dat ze het wel zouden vergeten en het vooral fijn zouden vinden.

    Nu ik langere tijd gestopt ben weet ik wel beter...

    Ze wisten het haarfijn, ja, ze zijn blij dat ik al lange tijd nuchter ben. En inmiddels kom ik steeds meer te weten over de impact van deze periode.  Dat is fijn maar ook enorm confronterend.  Ik heb me lang schuldig gevoeld en geschaamd. De schaamte is voorbij. Dat was nodig om met de rest verder te kunnen. Schaamte was echt destructief.

    Mijn drie meiden zijn heel verschillend. En hebben ook alle drie anders gereageerd. En ook nu nog.

    Ik kan met alle drie bij tijd en wijle over deze periode spreken. Met enige voorzichtigheid, aftastend. Want ik wil zorgvuldig zijn en ze niet belasten.  Het doet pijn.  Om te horen dat 'ik een periode van 3 jaar geblokt heb. Niet geschreven in mijn dagboek. ' Of: 'mama, dan lagen we samen te huilen in bed'. Of: 'ik werd uit de klas gepikt omdat ik in de vragenlijst ja heb geantwoord op de vraag of er sprake is van drugsgebruik'. En zo kan ik nog wel even doorgaan.  Ja, de eerste keer dat ik deze dingen terug kreeg kon ik wel door de grond zakken. 

    Ook zie ik dat het goed is dat we het er over kunnen hebben. Waarbij ik voorzichtig ben en waakzaam dat ik ze niet nog een keer belast, maar ruimte geef voor hun vragen.  En verdriet soms ook. 

    Ik kan het niet terugdraaien. Wel heb ik een keuze. De keuze om het nu anders te doen. En dat is niet drinken. En er zijn. Voor mezelf en mijn gezin, mijn kinderen.  Voor nu 'doen ze het goed'. En ja, het zal ze gevormd hebben.  Zoals ook ik en wij allemaal gevormd zijn door onze opvoeders.  

    Eén ding wil ik kwijt. Denk niet dat kinderen het niet meekrijgen of niet merken als je je best doet je alcoholisme te verbergen. En bedenk ook dat ze onvoorwaardelijk loyaal zijn.  Ik ben voor mezelf gestopt.  Omdat ik diep vanbinnen heb gevoeld dat dat mijn drive is om het te kunnen. Maar ik hoef maar even op te kijken om te weten wat het me opgeleverd heeft. Dat wil ik nooit meer kwijt. Met het vertrouwen dat ook mijn kinderen gaan dealen met de shit die zij tegen komen hun leven. 

  6. Met mij gaat het goed.  Dank voor het vragen.

    Qua alcohol zeker. Het is geen optie meer. Voor de rest zijn er ups en downs. Dat verandert misschien niet wezenlijk door nuchter te zijn. Maar wel de manier waarop ik daar mee om ga.  Die is hoe dan ook beter dan in de periode dat ik nog dronk.  Sommige issues kan ik nu wel beter aanpakken. Accepteren ook. En vallen er ook kwartjes die niet zouden vallen als ik nog zou drinken.

    Ik lees nog wel veel mee. Maar neem ook wel afstand. Het voelt ook wel logisch voor mij om dat zo te doen. Helemaal loslaten kan ik het nog niet. En is het ook nog wel helpend om het lijntje open te houden.  En ik leer ook...wel of niet reageren, wat raakt me en waarom? 

    Quinn, ik hoop echt voor je dat het je lukt om langere tijd de alcohol te laten staan. En dan je shit te ordenen...hoe dan ook. Op een manier waardoor het je niet meer belemmert om het leven te leven.  

     

    Keep up the good work.

     

     

  7. Vervelend die wachttijden...ik heb zelf positieve ervaring met praktijkondersteuner. Maar dat was een doortastende, confronterende persoon.  Daarna wel ander traject in. Geef het een kans.

×
×
  • Nieuwe aanmaken...