Ik snap Kohtje helemaal.
Jou snap ik ook Vasja.
Daar ben ik namelijk ook begonnen...en meen nu te zijn in de 'rustgevende fase'. Geen strijd meer. Ik drink niet. Punt.
Dat heeft bij mij een jaar of drie 'rommelen', vallen en opstaan, langer of korter niet drinken, onderhandelen met mezelf,
boosheid, verdriet, teleurstelling, falen, geduurd.
Ik begreep dat voorheen niet zo goed, waarom niet 'gewoon' stoppen en dan 'klaar'?
Blijkbaar was dat proces nodig. En onder andere de ervaringen van de mensen hier, de wijze, lieve, confronterende woorden,
de spiegel steeds voorgehouden krijgen, bemoediging, contact met maatje, hulp van buiten hebben me tot dit punt gebracht.
Ik sta nog niet zo lang droog, ruim twee maanden. Maar ik heb nu vertrouwen in mjzelf. Ik ben er klaar mee en klaar voor.
Vasja, ik wens jou succes op het ADB worden pad. Het gaat niet altijd over rozen, maar het is een bijzondere wandeling.