Kohtje

Nou zie ik tóch een lange draad aan je hond, @Marika. Maar dat is dus niet een oplaadkabel, snap ik. Daar is je hond waarschijnlijk te oud voor, toen waren er nog geen elektrische honden.. Stekkeren is dus ook priksleeën.. da's dan zelfs weer van voor mijn tijd. D'r is in de loop van de eeuwen eigenlijk al heel wat afgestekkerd. Overigens, ik hou wel van ouwe hondjes. Jonge ook. En alles daar tussenin ook.

Heb je een E-hond?

Goedemorgen allemaal. @Cleo66, beterschap en neem jezelf in acht hoor. Die lange donkerrode haren moeten langer mee dan vandaag. Mijn haar groeit van ongeveer september tot juni, maar dan gaat m'n onverzorgde kapsel er gewoon weer af als het me te warm wordt. Kappers heb ik een hekel aan sinds die ene kapper me in m'n oor knipte toen ik een jaar of zes was. Die heeft het voor alle andere kappers bij mij verpest. Nu heb ik een tondeuze en een vrouw. Dat is genoeg.

Maar waarom verbaasd dan? Volgens mij ben je ook gewoon hartstikke lief.

Da's ook niet niks, een ongeluk... Maar die heli kan natuurlijk ook nog gewoon even heen en weer naar de jaarlijkse APK moeten..

Hoi allemaal. Ben je nóg niet thuis dan, Yana? Ik moet er ook niet aan denken dat m'n vrouw ziek wordt. Ze valt als diabete type I ook in de risicogroep.. Zelf ben ik ook niet één van de fitsten en vanaf wanneer behoor je eigenlijk tot de ouderen? Kun je nog samen in een tweepersoonsbed? Bedenk van alles maar rotzooi verder maar op mijn manier zo veilig mogelijk overal een beetje doorheen en tussendoor. En zo veilig mogelijk hou ik dan maar zo simpel mogelijk: beetje uit de buurt van andere mensen blijven en vaak, heel vaak handen wassen... Verder doe ik geen serieuze pogingen om de situatie onder controle te houden, simpelweg omdat er geen manier is om alles onder controle te houden. Nooit niet en nu al helemaal niet.

O, ik typ blijkbaar nogal langzaam... Yana is al weer hier geweest.

Hier in de straat, centrum stad, met oud en nieuw nooit enig vuurwerk maar nu net om acht uur een klaterval... Ben wel benieuwd hoe het nu met @Yana is gesteld. @Cleo66, yana en haar man waren in hun camper aan het overwinteren in Portugal maar worden nu ook overvallen door alle coronamaatregelen.. terug naar huis is nu niet zomaar 'even' terug naar huis rijden... Cleo, wat Sowhat zegt: niet de angst de overhand laten krijgen maar voorzichtig en rustig zijn en blijven. En nuchter. Bóven en vóór alles Nuchter.

Ja dus... (dit slaat op smaragd en paracetamol..)En laat het daar dan ook bij, ja? Idioot, met je bier bestellen. Je ijlt nog wat na, denk ik.. Beterschap trouwens.. hoe dan ook, maar zónder bier.

@Smaragd, leef je nu op de paracetamol?

@Penny, weet ook niet waarom. Werd je gebeld of heb je zelf gebeld en zag je tegen de gesprekken op of vond je de gesprekken fijn? Ergens daar zal denk ik het antwoord op je 'waarom drinken' liggen. 2 Flessen is nog best een 'prestatie' tijdens 2,5 uur telefoneren... Hoop dat je snel weer wat nuchter bent en wat kunt leren voor jezelf uit deze 'misser'.. Sterkte ermee.

o.a. @Yana, dit bericht kregen we gisteren van het NKC (zag het nu net pas)... Voor wat je er mee kunt. In elk geval een behouden thuisreis gewenst... Beste camperaar, Als camperaar ben je het liefst onderweg, maar hoe ga je om met het heersende coronavirus? Dat is een vraag die ons bij de NKC de laatste weken uiteraard enorm bezighoudt en we begrijpen dat dit ook voor jou geldt. Gezien de huidige situatie roept de NKC camperaars op huiswaarts te keren waar dat kan. In verband met het coronavirus achten we het niet langer verantwoord om met een camper rond te reizen. Stan Stolwerk, directeur van de NKC: “De maatregelen, zowel landelijk als internationaal, veranderen voortdurend. We roepen camperaars op naar huis te gaan in het belang van hun eigen gezondheid en veiligheid.” Dit heeft voor de NKC namelijk de hoogste prioriteit. Stolwerk: “Voor zover wij de situatie kunnen overzien, ben je als Nederlander thuis uiteindelijk het beste af. Bijna per minuut komen er nieuwe maatregelen bij en grensbeperkingen volgen elkaar op. Om te voorkomen dat je ergens vast komt te zitten, kun je het beste zo snel mogelijk naar huis rijden. Ons bereiken berichten dat camperaars worden weggestuurd en campings en camperplaatsen sluiten, wij verwachten dat dit in de nabije toekomst enkel zal toenemen.” Onderweg naar huis verzoeken we camperaars zo min mogelijk in contact te komen met anderen. Wanneer je uit een gebied komt met een negatief reisadvies, wordt volgens de richtlijnen van de RIVM een quarantaine van 14 dagen aangeraden. “Sowieso wordt social distancing aangeraden, dus houd zo veel mogelijk afstand van andere mensen om de verspreiding van het virus tegen te gaan.” Je bent graag onderweg, dus krijg je dit advies liever niet. Maar als we nu met z’n allen onze verantwoordelijkheid nemen om het coronavirus zo min mogelijk te verspreiden, kunnen we des te sneller weer veilig op pad met de camper!

Hoi allemaal. Rustig aan, weinig sociale live-contacten. Ben wel wat gewend, wat dat betreft. Nu prijs ik me gelukkig dat ik niet zo'n 'verenigingsmens' ben en me heel goed (beter zelfs) alleen weet te vermaken in m'n net op tijd weer bruikbare ateliertje. Wel een beetje de zenuwen bij elk kuchje en/of snottertje... het zal toch niet?... terwijl dat eigenlijk gewoon altijd zo is. Maar probeer maar eens te doen of er niks aan de hand is. Dat lukt volgens mij bijna niemand. Toch allemaal een mooie dag gewenst. En sterkte, óók voor allemaal, zowel de zwakkeren als de sterken.

ik had 'm uit de film 'Kung Fu Panda'... een hartje onder de riem van 'Master Oogway' voor de panda.

Nee, ik bedenk me niet. Boven de lijst staat: ' Deelnemers gaan ervoor vanaf de aangegeven startdatum gedurende een jaar of langer geen alcohol te drinken.' Ik heb dit eerder nooit met mezelf voor langer dan een dag willen afspreken. Dus 29-02-2020 is de startdatum voor mijn 'uitspatting'.

Fijn te horen dat je genoegen hebt gehaald uit m'n schrijfsels. Ik zie dat jij hier in 2016 de gelederen bent komen versterken. Toen was ik al op m'n retour, haha... M'n "hoogtijdagen" heb ik hier volgens mij beleefd vanaf toen ik aan m'n 12-stappen-behandeling begon, in 2008, tot een jaar of vier daarop volgend. Zelf het herstel volgens deze stappen ontdekkend en mijn ervaringen daarmee en daarin hier delend, flink veel lik op stuk krijgen, gelukkig ook begrip, maar het was spannend en heel erg leerzaam voor mij. Na deze periode verviel ik in herhalingen maar met het idee dat nieuwkomers alsnog wat aan mijn boodschap zouden kunnen hebben. Nu zijn er echter zoveel nieuwkomers na mij gekomen dat zelfs nieuwkomers al tot de zgn. 'oudgedienden' zijn gaan behoren. Tot dit besef gekomen kan ik (eindelijk) voor mezelf gehoor geven aan de leus: 'de toekomst aan de jeugd'...

Hoi Bob. Jarenlang heb ik het dag voor dag principe voor m'n clean-zijn aangehouden zoals je weet. Uiteraard zal ik nog altijd dag voor dag door het leven moeten, maar voor wat betreft de afspraak met mezelf om in elk geval vandaag niet te drinken merk ik dat er dagen, weken, maanden zelfs, voorbij gaan zonder die afspraak bewust te maken. Omdat ik, net als velen op deze lijst, ook voor mijzelf een soort van mini-monumentje wil achterlaten op dit forum, zou ik het fijn vinden als je me aan deze 'jaarpact'lijst wilt toevoegen. (Gekken en dwazen schrijven hun namen op muren (of deuren) en glazen.) Jarenlang heb ik nu van alles meegemaakt en doorstaan zonder daar, in tegenstelling tot vroeger, alcohol bij te nuttigen. Daarom durf ik mezelf nu wel te beloven om minimaal één jaar niet te drinken. Garantie heb ik natuurlijk niet, maar ervaring doet me wel wat. Met als startdatum de datum dat ik het besluit genomen heb om deze belofte aan mezelf te durven en willen doen, gewoon vandaag dus, 29 februari 2020. Gewoon onderaan beginnen want gisteren is geschiedenis.

@Jopie, het doet me deugd te lezen dat ik niet de enige ben met die 'afwijking' van dat 'voorbereiden' wat jij hier beschrijft. Ik weet niet hoe vaak ik nieuwe bestemmingen van tevoren 'verkend' heb. Tot in het absurde toe, 100 km heen en 100 km terug om te kijken waar een meeting of vergadering zou gaan plaatsvinden... bijvoorbeeld.

Beschouw het maar als 'tussenleven', fleur. Ben je 'de volgende keer' helemaal anders.

Je zou er ook niet veel van gezien hebben dan, als het in Schotland altijd zo zou zijn. Gelukkig regent het er ook wel eens gewoon.

Ik zou zeggen dat m'n partner een lintje verdient omdat ze me los liet. Het huis uit. Zoek het zelf maar uit. Dát heeft me wakker geschud en zelf hulp laten zoeken. Ze liet me los en ging met háár herstel aan de gang. We waren beiden in de ban van mijn verslaving maar zijn er ieder op onze eigen manier uit gekomen. Pas toen konden we weer samen verder. Niet de een op sleeptouw bij de ander maar naast elkaar.

Dan lees je me 'verkeerd'. Ik bedoel: als passagier van je leven neem je het leven zoals het voorbij komt, inclusief alle ups en downs. Als bestuurder van je leven probeer je uit alle macht de weg, de omstandigheden, naar jouw hand te zetten. Ik ben ook mijn eigen baas, d.w.z. ik ben verantwoordelijk voor de effecten die mijn handelen teweeg brengt. Als ik ga drinken omdat ik niet wil voelen wat het leven me 'aandoet' dan ben ik zelf verantwoordelijk voor alle gevolgen die dit drinken heeft. Ik ben ook zelf verantwoordelijk voor mijn keuze om wel of niet te drinken. Maar ik ben veelal niet verantwoordelijk voor de situaties waarin ik terecht kom of kan komen waar ik de keuze van wel of niet drinken zou kunnen maken. De wetten van de natuur(kunde) gaan mijn vermogen om te sturen vaak ver te boven.

Goedemorgen. Ja, tussenleven.. dat zou een goede omschrijving zijn van het leven dat ik nu "doe". Fladderen, zwabberen, van hot naar haar, ervarinkje zus, ervarinkje zo, twijfelen, wijfelen, alles goed proberen te 'onthouden' en dan in het volgende leven volop 'bewapend' van start gaan voor een perfect gelukkig en nuttig leven... Maar ik geloof niet in reïncarnatie. Dat deed ik in m'n vorige leven ook al niet.

Lieve Lonster, als ze alleen mauwt, slaapt, een pietsie eet en drinkt en droomt maar geen pijn lijkt te hebben dan gun je haar toch wel nog die soezelige oude dag, hoop ik? Of heb je die kuil alvast gegraven omdat je zware vorst verwacht?

Precies dit heeft me jarenlang gevangen gehouden in m'n gebruik. Door het heft in eigen (eigenwijze) hand te willen houden kwam ik steeds weer uit bij de meest bruikbare 'oplossing': drank, vergetelheid. Me overgeven aan wat ik zelf niet kon bedenken met m'n kleine geestje, door dingen te laten gebeuren die ik altijd probeerde te stoppen voordat ze konden gebeuren door in een roes te vluchten, kwam ik er langzaam achter dat ik meer (aan)kon dan ik zelf voor mogelijk hield of durfde. Daar begon ik buiten de lijntjes te kleuren, door niet op mezelf te 'vertrouwen', maar me over te geven en mee te laten voeren aan/door de Grote Stroom Der Dingen. Om dat te kunnen blijven doen heb ik die Grote Stroom Der Dingen samengevat in het begrip hogere macht(en). Het kwam er op neer dat ik mezelf voor ogen moest houden dat het makkelijker en logischer is om me aan te passen aan de omstandigheden dan te proberen de omstandigheden te veranderen naar wat ik graag zou willen. Ik heb me overgegeven aan het feit dat ik het leven niet leid als een bestuurder maar beleef als een passagier.