Kohtje

Bedankt Kaab dat je je even opnieuw voorgesteld hebt. Dat praat voor de (voor jou) nieuwkomers wat makkelijker. Grappig, dat verhaal over 50 en abrahampoppen en zo...In ons vorige huis was m'n buurman steeds aan het vissen hoe oud ik was. Ik draaide er steeds omheen omdat hij zich erop verheugde om over een aantal jaar de hele voortuin te versieren. Ik zag dat totaal niet zitten en "dreigde" voor die tijd te verhuizen. Het gekke is dat ie er door een verspreking mijnerzijds achterkwam van welk bouwjaar ik was en dat we nog geen half jaar later verhuisd zijn. Had daar uiteraard niets mee te maken, maar heb wel tegen de buurman gezegd dat dat wel de reden was...(later wel de waarheid gezegd, hoor). Ik ben nu overigens nog steeds geen 50 maar over 7 maanden pas. Ik waak er dan ook voor om hier op het forum -ook in pb-tjes- m'n adres te geven, in elk geval niet vóór m'n verjaardag..... Tot hoors, Kohtje.

Geeft niks, Marieke. Bedankt voor je cadeautje en iedereen bedankt....

Dag Sneeuwwitje, Ja, dat drinken omdat je je goed voelt herken ik ook wel. Als ik dronk voelde ik me meestal niet goed, voor een groot deel weer veroorzaakt doordat ik dronk. Als ik me na een tijd drinken weer zo beroerd voelde dat ik dacht dat ik dood ging en dus (weer) stopte voelde ik me na een week of twee weken weer zo goed en blij dat ik niet meer dronk dat ik vond dat ik wel een borreltje verdiend had, om dat goede gevoel nog even een opstekertje te geven, zeg maar. Maar tegelijkertijd was dat dan meteen weer het begin van de ellende, een glaasje versterkte nog wel dat euforische gevoel, maar zodra dat uitgewerkt dreigde te raken moest er een tweede slok overheen om het nog even vast te houden, en daarna een derde etc. Zo hield een mengsel van goed voelen en beroerd voelen zich met een mengsel van wel en geen drank in stand. Jarenlang. Nu die cirkel doorbroken is kan ik me als ik me goed voel al belonen met de gedachte dat ik geen drank nodig heb om me goed te voelen en is de behoefte aan drank volledig weggenomen. Het is hier op het forum al wel vaker gezegd (en daarbuiten ook al talloze malen): een mens zit raar in elkaar. Ik hoop dat je je eigen plattegrond een beetje doorkrijgt en er dan de juiste weg op leert uitstippelen. In elk geval fijn dat je er weer bij bent...Eet ze.. Liefs, Kohtje.

Misschien wel ten gevolge van dat grote moederhart..

Anna, Wat een prachtige ode aan je zoon. Ik denk dat die jongens een pracht van een moeder hebben waar ze heel zuinig op moeten zijn....

Hai Ferry, Of je dat gaat lukken of niet hangt er helemaal van af hoe snel jij niet kunt drinken. Als je dat sneller kunt dan ik zul je me inhalen.......? In elk geval jij ook succes verder. Gaat wel lekker he? En bedankt voor de felicitatie... Groet terug, Kohtje.

Dag Ekeim, De keuze maken is niet zo moeilijk, jezelf een belofte doen.... Maar je er aan houden is een kwestie van volhouden en doorzetten, en vooral de voordelen gaan zien en voor ogen houden. Doe mee op Ditjes en Datjes en probeer motivatie te halen uit verhalen van anderen en leer daar ook de valkuilen te herkennen zodat je ze misschien kunt omzeilen.. Groetjes, Kohtje.

Dit draadje zal ik maar even aan de "ouwetjes" laten....Veel plezier met herinneringen ophalen!!

Goede net middag Anna, !0 weken is ook niet niks, maar als ik je goed heb begrepen mogen we je morgen pas feliciteren, hè?

Kate, dank je wel. Enneh, die tiende dag heb ik ook gehad en de negende en de eerste, dus het kan....elke dag is er weer één, het klinkt zo simpel en rekenkundig gezien is het dat ook, 1+1+1+1+1=etc. etc. Nu alleen nog effe doen. Succes ermee en proficiat met elke behaalde droge toevoeging aan het rijtje.. Liefs, Kohtje.

Goedevandaag. Vandaag op de kop af een half jaar mezelf de baas door alcohol de baas. En dat mezelf de baas speelt zich voornamelijk in m'n hoofd af want om dan maar meteen op dat fitte gevoel van niet drinkers te komen, daar merk ik niet zo heel veel van. Ja natuurlijk niet meer het zieke gevoel van stoppen met drinken zoals het beven, misselijk zijn, ogen niet open kunnen houden, zweten, slecht slapen en zo maar het bruisen van energie heb ik niet zo. Nou moet ik zeggen dat ik nooit zo'n type was dat duizend dingen tegelijk aanpakte, meer van het rustig aan, dan breekt het lijntje niet- soort. Maar ik heb nog altijd van die periodes dat ik veel aankan en dan weer een tijd dat ik het liefst lui op de bank hang en benen van lood heb. Of dat nou met jarenlang teveel drinken te maken heeft of dat dat (voor mij) normaal is weet ik niet. Hoef ik ook niet te weten, ik heb me er bij neergelegd dat ik af en toe wat lusteloos ben. Ik heb in elk geval wel de rust gevonden dat ik weer met mezelf door één deur kan, me niet meer geforceerd groot hoef te houden naar m'n omgeving om drankmisbruik te verdoezelen. Ik mag gewoon weer moe zijn. Sneeuwwitje, jammer van gisteravond. Maar geen reden om je sprookjesnaam weg te gooien hoor. Hoe meer er mis gaat in een sprookje hoe meer er uit te leren valt. Vooral in sprookjes blijven geloven. Sprookjes bevatten altijd een kern van waarheid en zijn ook bedoeld om het verschil tussen goed en kwaad duidelijk te maken. We kunnen er natuurlijk ook het sprookje "Marion en de zeven valkuilen" van maken, maar we zijn zo gewend aan Sneeuwwitje. (Alhoewel Marion ook geen verkeerde naam is en nog makkelijker typen ook). Sterkte in elk geval met het weer opstaan en verder gaan. Laurens, niet zo somber joh...Jij hebt één dag niet gedronken en verwacht dan wonderen. Je moet er wel wat voor doen hoor... We zijn hier allemaal aan het strijden en de eerste dagen staan meestal in het teken van afkickverschijnselen. Daar moet je toch echt doorheen. Dan komt er een periode dat je moet vechten tegen de trek, het eerste glas laten staan, liever nog helemaal niet inschenken, en nog liever helemaal niet bij in de buurt komen....Die periode kan wat langer duren, heel lang zelfs maar daar kun je ook medicijnen voor krijgen. Voor geen van ons is het van de ene dag op de andere over...Dus gewoon niet drinken, daar komt het op neer en ik weet ook wel dat dat makkelijker gezegd is dan gedaan, maar het is wel zo... In elk geval wél blijven proberen en dan doorzetten..sterkte. Liefs, Kohtje

Hallo Kaab, Ook voor mij onbekend want van ver voor mijn forumtijd, maar welkom terug... Ik wens je voor morgen en de komende dagen alvast heel veel sterkte want je zult je wel niet zo lekker gaan voelen. Dat zeg ik niet om je te ontmoedigen, nee nee...Ga er voor. En misschien kom jij ook tot de overtuiging dat niet drinken gemakkelijker is dan gelimiteerd drinken. Hou ons in elk geval op de hoogte en succes met de voor jou dus ook al bekende strijd. Groeten Kohtje.

Ben vandaag de hele dag op pad geweest en nu doodmoe. Ik ben eigenlijk zo duf als 1 Koh-nijn. Ik denk dat ik het vandaag maar een beetje bij bijlezen houd hier op het forum. Het houtkacheltje brandt lekker want het is wat kil in huis, en nu ga ik wat eten maken. Vanavond een leuke film opzoeken en vroeg naar bed.... Allemaal een fijne droge avond toegewenst. Liefs, Koh-nijn.

Lieve Katrina, Even een stukje oud gedrag: Ikke toch niet? Kan het me niet voorstellen, maar ja misschien heb ik iets niet in de gaten. Mijn stelling is: afbreken mag als de motieven maar opbouwend zijn.... niet afbreken om te genieten van de pijn die het veroorzaakt.

Mooi, al die berichten van sterk kunnen zijn, ook al zit het eens vies tegen...Anna, niks zo vervelend als een jaloerse collega, maar zoals Katrina al zegt: Echte kwaliteit bewijst zichzelf..Dus laat je de kop niet gek maken en wellicht kun jij na verloop van tijd in je vuistje lachen (is niet netjes, maar soms wel erg bevredigend). Marieke, volgens mij zijn je zus en jijzelf allebei te trots om toe te geven dat je elkaar nodig hebt. Allebei in nood en allebei niet in staat om je open te stellen voor de ander. Probeer je eens in te leven in het verdriet en het gevoel van onmacht dat je zus moet voelen nu ze weet dat haar man niet lang meer bij haar zal zijn. Jij zit wel te mopperen op jouw man, maar ik denk niet dat je er aan moet denken dat je ook zo'n onheilsbericht zou krijgen. Als jij nu eens zou proberen je wat meer in te leven in wat er in haar om zal gaan en dat ook kunt tonen, wellicht dat ze dan ook met andere ogen naar jou gaat kijken en zich ook opener naar jou zal opstellen. In elk geval goed dat je een dezer dagen naar haar toe gaat. Want dat ze wel het een en ander aan haar hoofd heeft is wel duidelijk. Jij ook wel, dat wil ik niet ontkennen, maar één van jullie zal de eerste stap moeten zetten wil er wat meer communicatie tussen jullie kunnen ontstaan. Probeer het in elk geval, toon medeleven en begrip voor haar wat mindere interesse in de dingen om haar heen...Wees mild.. Liefs, Kohtje.

Schrik je daar nog van, Ferry. Ik dacht dat je zo onderhand wel kon weten dat we nooit "genezen"zullen zijn. Maar niet wanhopen, hoor. Alleen scherp blijven, bij de les blijven. En dat is wat na 16 jaar wel eens wat minder kan zijn geworden, kan ik me zo voorstellen. Veel succes in elk geval met week 10. Dat is toch ook niet niks.

Lieve Joann, de grootste struikelaars in het begin zijn uiteindelijk de beste lopers....

Zo, weer een stuk bevestiging dat ik op het goede spoor zit... We zijn weer naar een systeemgesprek geweest'. In den beginne gingen we daar eens in de week naar toe. Na m'n behandeling in Zutphen hoefden we nog maar eens in de twee weken omdat we goed met onze onderlinge alcogerelateerde problemen om gingen. Er was sprake van vooruitgang en dat voelden we zelf ook zo. De laatste tijd zijn onze problemen eigenlijk verleden tijd. De partnerrelatiegroep waar we eens in de twee weken naar toe gaan voelt ook een beetje als mosterd na de maaltijd en daar willen we volgende week als we daar weer heen gaan ook melding van maken. Het voegt niets meer toe, we hebben geen van beiden het gevoel dat we er nog iets leren. Datzelfde gevoel krijgen we ook een beetje van de systeemgesprekken, en vandaag kregen we te horen dat onze therapeute eigenlijk ook niet meer weet waar we nog aan kunnen/moeten werken, dus hebben we nu afgesproken voor over vier weken, nog even als vinger aan de pols. Daarna wil ze ons langzaamaan los gaan laten. Goed bericht, en dat op vrijdag de dertiende. Nou, dan ga ik nu nog weer even de deur uit voor een potje pindakaas. Zijn we vanmorgen met boodschappen doen vergeten. Tot straks.... PS dit forum zal ik niet zomaar gedag zeggen. Daarvoor is het me te dierbaar, met al z'n kibbeltjes maakt het het soort familiegevoel alleen maar groter....

Marieke vierenveertigstreepjevijfenveertig, Goed gedaan meissie, en laat het de eerste van een heleboel maanden zijn.....

Daar ben ik weer, eerder dan verwacht. Het systeemgesprek vindt pas plaats om 13.15 uur. Foutje in hun agenda.... Gisteren zijn mijn Anna en ik lekker uit eten geweest bij een Grieks restaurantje hier vlakbij. Vinden we toch altijd nog lekker, en twaalf jaar geleden toen we dus "nog maar" drie jaar getrouwd waren hebben we daar ook gegeten. Later bleek dat toen wij daar onze 3e trouwdag aan het vieren waren onze puppie op dat moment geboren was.... Gisteren dus weer daarheen...Als je nog maar net binnen bent krijg je altijd een glaasje Ouzo wat vroeger altijd al op was voor de ober uit het zicht verdwenen was. Maar ik ben nu al zo ingesteld op een leven zonder alco dat ik er niet eens water van in m'n mond kreeg. M"n Anna heeft onze beide glaasjes leeggedronken en nam bij het eten ook nog een glaasje huiswijn. Ik had een Icetea besteld. En de hele avond is me er niets minder waard door geworden. Anna, die zeer matig drinkt (hooguit drie glaasjes Martini per week) voelde ze wel zitten, maar het stond haar wel schattig. Ze was ook absoluut niet dronken maar een beetje rozig en dromerig...Van mij mag ze, zij is wat alco betreft niet gehandicapt en ik krijg er geen enkel gevoel van trek door. Vandaag hebben we dus alweer een memorabele dag, 13 oktober 1985 ging ik 's avonds naar een verjaardagsfeestje van een kennis alwaar ook een mooie blonde jongedame aanwezig was. Uiteindelijk waren wij tweeën de laatsten die weggingen, en ik heb haar toen maar achterop haar fiets naar huis gebracht. Was redelijk nuchter want dronk toen nog niet zo veel. En zo is het dus al weer 21 jaar geleden begonnen voor Anna en mij, alle voorspoed en ook genoeg tegenspoed gehad, en we gaan nog steeds lekker door. Gisteren nog wel even alle perikelen doorgelezen en schrok wel van een Katrina in tranen. Dat is toch niet de bedoeling, dat we elkaar hier verdriet doen? Katrina, droog je tranen en doe weer mee op jouw eigen karakteristieke en artistieke manier. Maar laat je niet van je voetstuk brengen als je als taalgoochelaar af en toe om verduidelijking gevraagd wordt. Want dat is volgens mij alles wat er van je gevraagd werd. Je voelde je in het nauw gedreven, maar je had nog een heel stuwmeer van Nederlandse Taal achter je waar je in had kunnen duiken en ons mee nat had kunnen spetteren. Terugkomen dus, graag zelfs, want ik heb zelf al eens gezegd dat ik zo blij ben met je inspirerende stukjes... Okee, nu ga ik er weer van tussen. Moet nog even met m'n Anna naar het ziekenhuis en dan toch nog die boodschappen doen.... Wellicht tot straks weer.

Een heerlijk positief begin van een nieuw dagdraadje. Ik kom later vandaag ook nog met positief materiaal maar moet nu eerst weer naar een systeemgesprek met m'n vrouw hier bij Tactus, daarna even naar het ziekenhuis en dan boodschappen doen. Zo gauw ik terugben zal ik verder vertellen... Allemaal alvast weer proficiat met de behaalde alco-vrije termijnen.. Liefs Kohtje.

Hallo Lisa. Ik ben nog niet zo lang thuis en moet nog wat leeswerk inhalen, maar zag jouw vraag. Ik ben zelf bij de instelling voor verslavingszorg hier waar ik woon terechtgekomen en dat is hier Tactus. Ik weet natuurlijk niet waar jij woont, hoeft ook niet, maar daar is vast ook wel zo'n instelling. Tactus heeft ook zelfhulpgroepen, Intact, die verder los staan van Tactus. Deze groepen komen één keer per week bij elkaar, mensen met verslavingen van allerlei aard (alcohol, drugs, gokken, medicijnen,etc). We praten dan in zo'n twee à tweeeneenhalf uur met elkaar de week door. Wat er goed is gegaan, wat minder goed is gegaan en als je het zwaar hebt kun je het daar over hebben. Eigenlijk werkt het net als dit forum, maar dan in een beperkte tijd en persoonlijk. Ik ga daar nu ruim een jaar bijna elke week naar toe. De sfeer is ongedwongen en ik zie er meestal wel naar uit. Als je langer komt ontstaat er toch een soort vriendenkring. Buiten die wekelijkse bijeenkomsten heb ik overigens geen contact met die groepsgenoten, maar in geval van nood kan ik altijd iemand bellen. Ik zou zeggen, ga eens informeren bij jou in de buurt, want je kunt er veel profijt van hebben... Groetjes, Kohtje.

Ja, ik heb vanochtend die Africam ook al bij m'n favorieten gezet en af en toe kijk ik even. Heb al verschillende dieren langs zien komen. Apen, een soort impala's, een uil toen het al donker was. Mijn jongste hond reageerde ook op de vele vogelgeluiden. De oudste niet, die is zo doof als een kwarteltje.

Lieve Joann, Het valt me nu ineens pas op. Je was toen je dit dagdraadje begon niet echt wakker meer, geloof ik. Snap ik wel om die tijd. Je schreef oktober met een c en je zit ineens twee jaar tever....Of is dat nou ook (verborgen) humor. Het houd me in elk geval wel wakker, normaal zou ik zoiets nooit gezien hebben...

Ferry, dat sluit mooi aan bij je zojuist geplaatste berichtje bij gisteren....