Kohtje

Lieve Cato, ik snap je beslissing en respecteer die ook. Misschien dat je later weer de energie en rust in jezelf hebt om nu en dan weer eens mee te kijken en doen. Ik wens je veel sterkte en succes in de strijd die je nu (voorlopig) zonder dit forum gaat voeren. Wellicht tot hoors.. Liefs, Kohtje.

Hoi Marieke, Ja, dat is wel een moeilijk moment, zo'n verjaardag waar dan (voor het eerst) iemand ontbreekt.... Maar met een goed gezelschap op zo'n verjaardag kan dat toch een mooie dag worden, waar misschien wel wat tranen zullen vloeien maar waar ook troost gevonden en geboden kan worden... en dat kan zonder drank allemaal veel mooier en oprechter dan met drank, want zoals je zelf al aangeeft, dat is alleen maar vluchten en dat is vaak zo ontluisterend.. Ik wens je een fijne middag bij je zus. Liefs, Kohtje.

Ja Ferry, die vind ik leuk, beter met een hond het veld in dan met een kater...

Hai Ferry, Even lekker uitwaaien met de hond. Ben je na je bericht van vanochtend vroeg je bed nog weer ingedoken of ben je maar opgebleven... Hier is het heerlijk uitwaaiweer. Dus knap er maar lekker van op. Je moet maar zo denken dat je niet alleen staat met je huisprobleem. Ja, leuk is het niet, dat weet ik wel, maar tegen de tijd dat jij vijf jaar droog staat heb je aan deze toestand een prachtverhaal voor op verjaardagen en andere feesten. En zo kan alle nadeel weer ze voordeel heppen.

Ja, ik ben ook nog maar piep..

Joann, hoe is het in de ziekenboeg. Ik dacht dat je gisteravond eindelijk eens lekker vroeg naar bed was, maar na middernacht was je er ineens toch weer... Nog steeds aan het schoonmaken? Laat dat maar snel achter de rug zijn. Het gewone huishouden is al druk genoeg. Ik zie het al helemaal voor me, 's avonds een hele batterij schoenen(tjes) die gevuld moeten worden. Kan het me nog goed herinneren van vroeger. Ik heb drie jongere broers en toen die nog "geloofden" mochten mijn zus en ik ook onze schoen nog zetten. Het gekke was dat ik het 's morgens toch altijd nog weer spannend vond om te kijken wat er in zat, ook al was ik al 14/15 jaar... en had ik regelmatig bij Jamin (die hier toen nog was) zelf het snoepgoed gekocht. Over jezelf voor de gek houden gesproken....

Drank was voor mij ook de ultieme vluchtweg als ik de zaken niet meer aan kon. Nu de drank niet meer in beeld is betrap ik mezelf erop dat het vluchtgedrag op zich nog niet weg is. Als ik me in het nauw gedreven voel zoek ik nog steeds naar vluchtwegen, hetzij klagen bij anderen, weglopen van het probleem door andere dingen te gaan doen, van alles, maar nog steeds niet voetstoots accepteren dat sommige dingen nou eenmaal niet te veranderen zijn. Die vluchtreflex zit er zo ingesleten dat die er met het wegvallen van drank als vluchtweg niet zomaar 1,2,3 uit is. Toch is het vanuit die alternatieve vluchtplaatsen makkelijker om de situatie te bekijken dan vanuit de roes van alcohol. Immers, alcohol vervormt het aanvankelijke probleem tot een acceptabel iets, terwijl het probleem vanuit een andere vluchthoek onveranderd problematisch blijft. Ik wordt dan wel gedwongen om het probleem te accepteren zoals het is, misschien via de omweg om er toch nog wat aan proberen te veranderen maar uiteindelijk komt dan toch die conclusie dat het is zoals het is. Ik hoop dat die vluchtreflex slijt. Als ik het verhaal van Rudy lees is dat zo, maar het zal tijd nodig hebben. De weg naar volwassenheid neemt nou eenmaal tijd. De weg naar volwassenheid is een leerweg, en dus zal ik moeten leren inzien dat vluchten geen optie is, net zo vaak tot het een deel van mezelf is geworden, dat acceptatie de reflex is geworden. Ps Petra, ik denk dat er voor jou nog zeer zeker hoop is. Met je 47 jaar ben je nog zo piep...

Tjeeee, Rudy..5 jaar zeg. Ik zou willen dat ik ook vijf jaar eerder gestopt was.. Van Harte alvast... Ach, wat zeur ik nou dat ik vijf jaar eerder gestopt zou willen zijn. Ik ben met die 7 maanden ook dik tevreden, en als alles zo doorgaat worden het vanzelf ook wel 5 jaar...

Ik snap 't, lief Bammetje. Nogmaals dank je wel. En nu ga ik ook maar eens plat... Welterusten allemaal, tot morgen.

Dank je wel BamBam. Maar wat bedoel je? Weer een dag op het forum of weer een dag ADB of gewoon een dag in het algemeen? Jullie ook allemaal gefeliciteerd met weer een dag erbij...

I will, Ziza. Welterusten..

Fijn dat je een lekkere dag hebt gehad Ziza. Ik ook. Produktief en veel voldoening. En weer een beetje rust.

Welterusten vlindertje...

hahaha, en dat allemaal om niks.... maar wel bedankt voor het helpen bij het overgaan van die drempel...

Tja, nou zou ik wel iets bijzonders van dat duizendste bericht willen maken, MAAR...........................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................ik weet effe niks.

Zullen we dat afspreken, Vlinder, dat ik pas weer schrijf als jij me ingehaald hebt? Kan ondertussen mooi het eelt van m'n vingertoppen weer een beetje slijten. Je kan er onderhand wel een hoefijzer aan vast nagelen zonder dat ik het voel....

Hoi Vlinder en Anna... Nou hier alvast het eerste van die drie berichten.... Ik ben net weer terug van de zelfhulpgroep. Er was maar een kleine opkomst deze week, zes man/vrouw. Maar daardoor hebben we wel fijn kunnen praten. Veel positieve ervaringen deze week, ondanks de toch ook hier wel merkbare herfstdip. Maar alle zes de week droog doorgekomen en toch een hoop positief gestemde toekomstbeelden. Op het draadje van Aura bij Thema's rondom alcohol heb ik vandaag wat geschreven over wat die groep voor mij betekent. Fijne groep, al meer dan een jaar lang erg prettig, ook als ik me zelf helemaal niet zo prettig voelde. Anna, jij zit hier de laatste tijd het ene na het andere jubileum te vieren geloof ik. Da's mooi en verdiend. Vlinder, fijn dat je weer wat terugkomt...

Net "even" "alles" bijgelezen vanaf gisteravond...Pfff. Zou er bijna een vorm van leesblindheid aan overhouden... Anderhalf jaar geleden werd ik in de auto aangehouden voor een algemene politiecontrole. Papieren e.d. waren in orde. Ik mocht bijna doorrijden, maar de agent rook alcohol.. Potverdikkie, hoe kon dat nou. Ik had wodka op en dat rook je toch niet?? Haha... een glaasje misschien niet zo, maar bijna een liter... Ik wilde nog gauw even voordat mijn vrouw thuiskwam een voorraadje bijhalen want anders zou ik het niet redden tot de volgende dag.. Nou ja, om het kort te houden, een aanhouding met verstrekkende gevolgen. Rijbewijs kwijt, taakstraf maar ook door de voor mij zo confronterende en beschamende vertoning het punt waarop ik me realiseerde dat dit zo niet langer kon... Toen ik een paar dagen later de ergste afkickverschijnselen achter de rug had heb ik m'n huisarts opgezocht en verteld wat er aan de hand was. Uiteraard zag ik enorm tegen dit bezoek op maar hoe groot was de opluchting toen hij te kennen gaf dat hij het dapper van me vond dat ik naar hem toe was gekomen. Dat er zoveel mensen maar "doormodderen". Van hem kreeg ik een verwijsbrief voor hulp bij Tactus. Nou ja, begeleiding en behandelingen vloeiden hieruit voort met uiteindelijk goed resultaat. Waarom ik dit nu (weer) vertel? Sinds die dag van de aanhouding heb ik altijd benauwde gedachten gehad als ik een politiewagen of motoragent zag rijden. Teveel werd ik elke keer herinnerd aan die ene dag... Maar vandaag werden we, nadat we bij een tuincentrum een paar planten hadden gekocht, wederom aangehouden voor een verkeerscontrole. In eerste instantie kreeg ik het al weer spaans benauwd, nog steeds dat schuldgevoel van toen. Wederom waren alle papieren in orde, maar toen de agente naar de achterbank keek begon ze te lachen en kregen we (mijn vrouw en ik) een compliment en een opgestoken duimpje van haar. "Jullie zorgen goed voor ze", zei ze. Verbaasd keken we achterom en zagen toen wat ze bedoelde. Op de achterbank stonden/zaten drie schattig lieve planten keurig in de autogordels... heel stilletjes en bedremmeld naar die stoere agente te kijken...

Ben ik nog weer een keer... Balkenende gewonnen? Tegen wie speelde hij dan?

O, Ferry, sorry. Zag je vraagje nu net pas. Ik heb geen lingerie kunnen waarnemen. Dat was ook helemaal niet nodig.... En nu naar boven. Nogmaals welterusten..

Nou, stemmen zal wel niet meer lukken... Ik ga slapen. Welterusten allemaal..

Dat lijkt me een gezonde instelling Marion. Als je man dan toch geen kunstschilder is.... Toch vallen kunstschilders wel mee hoor.

Anna, welterusten, werk ze morgen weer, en heel erg bedankt voor je aanwezigheid hier..

Dan ga ik nu nog gauw effe proberen.... Daarna lekker naar bed.