Kohtje

... en koetjes en kalfjes en schaapjes en lammetjes en kippetjes en sprinkhaantjes en slakjes en al wat leeft... inclusief plantjes, vruchtjes etc..

Kun je misschien beter maar weer weghalen, Bolletje..

Ik heb 'm wel altijd om op te vreten gevonden, en nog. Maar onderhand is het wel een taaie hap geworden. Loopt tegen de 13.

ja ja.. zuinigheid is soms wel gatver..

En als ik ze een beetje uitspoel kan ik ze óók nog voor m'n bammetjes gebruiken. En dan daarna nóg een keer als poepzakje..

Bolletje, ik koop altijd van die eigen merk boterhamzakjes op een rolletje. Zitten er 100 op een rolletje. Rolletje kost geloof ik 15 cent.. Valt dus wel mee. Lief aangeboden, maar niet nodig hoor.

Heb er ruim 200 bij me, Bolletje. Voor anderhalve week lijkt me dat genoeg..

ja maar, akelei.. ik ga niet alleen. Alleen die dyane heeft al veel "nodig" aan reserveonderdeeltjes en gereedschap. En dan nog vrouw en hond...

Lieve Acanthus.. het moet niet gekker worden, hè?? Laten we alsjeblieft niet gaan denken voor de nieuwkomers, laten ze dat zelf (gaan) doen. We hebben het hier al moeilijk genoeg met wat we zélf moeten/willen/mogen denken..

Dank je wel, Joris. Maar ik ben nog niet weg hoor. Zaterdag pas. Lucide, jij ook fijne vakantie. Haal je me nog op??

Over omdenken gesproken.. (deden we dat dan?? Nee.. ) Het valt niet mee, het vergt een hoop omdenken als je na een jaar of tien met een camper op vakantie gaan, ineens weer met een dyane, aanhangertje en tentje op vakantie gaat... sjongejonge.. Ik dacht dat het een kwestie was van wegstrepen.. luxe dingetjes achterwege laten en zo. Maar het is een heidens karwei om alles zo simpel mogelijk te houden en tóch van alles bij je te hebben. Denk simpel, zeggen ze dan.. knap ingewikkeld voor iemand als ik.

A3, als je echt weg gaat blijven zal ik je missen. Misschien kom je na een tijdje weer hier. In dat geval wacht ik rustig af. Ik weet alleen niet wanneer ik het rustig afwachten om moet gaan zetten in missen.. Maar misschien helpt de natuur me een handje en wordt rustig afwachten na verloop van tijd gewoon (voor mij) vergeten.

Ga jij ook goed verder, Adam. Gecondoleerd. Voorbeelden die laten zien dat alcohol je kan verwoesten zijn er te over. Ver weg en (heel) dichtbij. De meest dichtbije voorbeelden zijn we zelf. De meest dichtbije voorbeelden dat we onszelf niet hoeven te verwoesten als we stoppen met drinken zijn we óók zelf. Daar kun je een ander niet mee redden. Maar wel hoop bieden. Ook jij bent (voor mij in elk geval) een hoop biedend voorbeeld.

Ik kan niet beoordelen of iets op dit forum waar of niet waar is. Wat ik wel zie is dat veel (de meeste) mensen zich hier erg persoonlijk betrokken voelen bij forumgenoten. Virtueel, dus zogenaamd veilig. Maar als uiteindelijk het geschonken vertrouwen op gebakken lucht gebaseerd blijkt, kan een emotionele klap een terugval tot gevolg hebben die niets met virtueel te maken heeft. In geval van een massale mee(be)leving, bijna verering, maar ook in geval van een massale verketterin van welk forumlid dan ook, houd ik altijd mijn hart een beetje vast. Ik vind het voor mezelf wel zo veilig om, hoe leuk, hoe zielig, hoe warm, hoe koud dan ook hier op het forum, een slag om de arm te houden met de gedachte dat het "maar" een forum is. Zelfs als het mensen betreft die ik in real life ontmoet heb.. Ik vond niets makkelijker dan de on-line behandeling waar dit forum aan hangt, "voor de gek te houden".. Ik spreek dus alweer vanuit mijn ervaringen met mijn eigen beschadigde/misvormde denken.. het denken van een verslaafde. Zo de waard is vertrouwt hij zijn gasten.. Ik kan daar voor mezelf aan toevoegen: zoals de waard in zijn slechtste dagen was, zo kan hij zijn gasten ook in zijn beste dagen nog steeds bezien.. Niet fraai, dat geef ik toe, maar ik kan mijn doen en denken wel veranderen, maar de basis, het verleden, niet wissen. Ook mijn leven in herstel is nog altijd gebaseerd op dezelfde IK die ooit nog verslaafd moest wórden.. Ik heb het wel eens eerder vermeld: ik ben een raspessimist. Ga regelmatig uit van het minst fraaie. Dan valt het vaak uiteindelijk wel mee. En ik heb liever meevallers dan tegenvallers..

Je zult maar empathieloos of -arm zijn. Ik heb mezelf vaak het etiket empathieloos" en "empathiearm" opgeplakt. Door het genuanceerder te bekijken bedacht ik ook de etiketjes "hekel aan sentimenteel gedoe", "mezelf niet hoeven blootgeven door me in te laten met de ellende van anderen", "wantrouwig", "egoïstisch", en zo nog een aantal. Allemaal zijn ze, wat mij betreft, terug te voeren naar het grote, en hier veelvoudig toe te passen etiket: "beschadigd".. Niet dat ik daar niets aan kan doen, ik ben erg druk met "repareren", maar als anderen daar "bah, bah, bah" over gaan roepen dan word ik ineens weer heel ouderwets boos en bang... Hoezo zegevieren? Wordt er hier gezegevierd door wie dan ook? Ja, misschien alleen door degenen die alcohol de baas zijn en blijven. Maar dat kan iedereen zijn, empatisch of niet..

Dit forum is niet mijn realiteit doch slechts een deel van mijn realiteit. Ik ben geen moderator, hoef hier niet de dingen binnen de perken te houden. Ik lees mee, praat mee, maar wordt niet geleid door de ontwikkelingen op dit forum. Jaren geleden hadden we hier op het forum een "live" sterfgeval tijdens oud en nieuw. Dit bleek enige tijd later fake. Ik was daar danig van ondersteboven en het heeft me een buffer van achterdocht opgeleverd naar alles wat er op dit forum gebeurd. Die buffer van achterdocht heb ik menigmaal geprobeerd af te breken, maar dat lukt niet. Die buffer belet me om voor de volle 100% vertrouwen te schenken aan mensen die ik niet (goed) ken. Tegelijkertijd is dat beletsel ook een soort bescherming. Er is een zekere afstand die ik toch ook wel koester. Dit forum is (en blijft hopelijk) openbaar. Dank zij dat afstand van emoties kunnen nemen kan ik ook afstand nemen van de behoefte die emoties te dempen (met drank). De kalmte om te accepteren wat ik niet kan veranderen en de moed om te veranderen wat ik kan veranderen werkt voor mij alleen als ik me niet laat meeslepen door emoties. Daarom heb ik mijn twijfels hier niet geuit en stel ik me op als medeforummer die het forum het forum laat en zichzelf zichzelf. Dat ik dit hier nu schrijf wil niet zeggen dat ik gelijk wil hebben in mijn twijfels.. Ik wil alleen laten weten dat ik er ook als twijfelaar mag zijn. En ik realiseer me dat dit forum slechts een van de hulpmiddelen is om mijn ziekte verslaving in bedwang te houden. Daar horen alle aspecten van het leven bij, inclusief de negatieve. Erg (zelf)leerzaam. Echter, het forum is voor mij een hulpmiddel om nuchter te leven, geen vervánging van mijn leven onder invloed. Leve het forum!!

Bolletje ook een beetje kwatsie geworden??

Catfish?? Hoe Kwatsfish moet je zijn om een profiel aan te maken om te zeggen dat je hier niet komt...?

Vechten tégen is tegen de stroom in. Klinkt wel stoer, maar is oervermoeiend, uitputtend en meestal frustrerend. Vechten vóór is met de stroom mee en betekent vaak loslaten.Dát loslaten wat je tegenhoudt om vooruit te komen. Vechten tégen is vasthouden aan je eigen wil. Vechten vóór is overgave aan...

Je moet ook wel een beetje actief zijn wil je op tweeëntwintigduizend nog wat berichten komen..

Van de laatste 24 uur, dacht ik zo....

Heee, jowan.. je staat bij "20 actiefste leden van vandaag" op de 2e plaats!!! Zo ken ik je niet. Gewoon aan de babbelaritis of zit je met iets? Ha, laatst vroeg Hannah hoe het kwam dat ik die dag "zoveel aanwezig" was.. Had ik toen (en nu nog) geen duidelijke verklaring voor. Soms héb je van die dagen..

Ik bedoel niet "Grote mening", ik bedoel het "Grote Niet Overal Een Eigen Mening Over Hebben", oftewel de "Grote Leegte In Je Hoofd" Laat dingen nou eens gebeuren zoals ze gebeuren, zonder meteen te zeggen: Wil ik niet, of Vind ik niet leuk... Gewoon laten zijn zoals het is.. Dat is overgave.. het verzet opgeven, geen contraproductief denken, geen plannen smeden.. pffff... Leegte, Stilte.. meer niet. Maar ja, nou ga je hier weer over piekeren en dan bereik je nóg niets.. .

Misschien aan het Grote-even-niet-overal-een-eigen-mening-over-hebben..? Misschien aan de mening, ervaring, expertise van mensen die weten waar ze het over hebben? Sterkte, en tegelijkertijd Kalmte/Gemoedsrust..

Wij besloten in januari of zo om met de camper naar Zweden te gaan. Toen echter de omstandigheden veranderden werd ons besluit ook aangepast. We hebben ons campertje inmiddels verkocht en mijn vrouw begint half augustus met een nieuwe baan. Zo zijn we, in gedachten, met elke verandering, onze reisplannen aan het bijstellen geweest. En hebben we in gedachten half Europa wel bezocht.. allemaal voorpret, alleen al maar door onze tomeloze besluitdrift. Een ander zou dat besluiteloosheid kunnen noemen. Nu gaan we dus, zoals eerder gemeld, met onze Dyane met aanhangertje naar Polen, naar de 2cv-wereldmeeting. Hadden we een maand geleden nog niet aan gedacht. Ik wil maar zeggen dat een besluit, vooral als het vakanties betreft, bij ons nooit zo veel voorstelt. Het besluit geldt tot het volgende besluit genomen wordt. En waaróm ik dit vertel?? Geen idee eigenlijk. Gewoon enthousiasme en de behoefte om iets te delen.. Ik ben het weer even kwijt. Bedankt voor het lezen.