Kohtje

bor, dat hoef je hier toch niet te verkondigen? dan blijf je gewoon (even) weg. of is het een idee om een 'ik heb schoon genoeg van jullie'- pact op te stellen waar je je opzet als je (tijdelijk) niet terug wenst te komen en waar je je dan weer afmeldt als je het weer 'aankunt'.. asterix, je 'dooie smoel' is toch exclusief je hersenen, hoop ik? laat die dan maar even flink werken en bedenk je tweemaal. sterkte ermee.

ik laat nooit aan het eind van de dag weten of het gelukt is. daar ga ik van uit. ik zal het laten weten als het niet gelukt is. bovendien loopt voor mij m'n afspraak niet af als ik hier afsluit. m'n afpraak om vandaag niet te drinken eindigt op het moment dat ik me morgen wéér voorneem om een dag niet te drinken. de opvattingen van 'dagpact' verschillen dus nogal. ik vraag me altijd stiekem af of mensen die zich hier in de avond afmelden van het dagpact misschien snode plannen hebben....

ik kom nooit meer bij een glasbak. het glas dat we tegenwoordig 'over' houden past in een emmer. eens in de twee weken wordt het glas opgehaald... wat heb ik een hekel gekregen aan glasbakken, vooral dat eindeloze gerinkel door die eindeloze stroom flessen.. had altijd het idee dat de hele buurt mee telde... en dan ook nog eens, net als verschillende winkels, ook verschillende glasbakken bezoeken. alleen dáárom al ben ik blij dat ik niet meer drink.

hallo, hallo. in plaats van je af te vragen waarom je het niet bij één of twee glaasjes kunt houden als je eenmaal bent begonnen met drinken, zou je je af kunnen vragen waarom je per sé dat eerste glaasje wilde. als je jezelf ervan kunt overtuigen dat dat eerste glas helemaal niet hoeft, dan heb je het probleem van niet kunnen stoppen helemaal niet meer. terug naar de situatie van vijf jaar geleden is niet een erg reële wens.. de geschiedenis ontwikkelt zich alleen maar in de toekomst. en al lijkt het soms dat het verleden zich herhaalt, de voorgeschiedenis van de 'herhaling' is altijd anders dan de voorgeschiedenis van het origineel. vijf jaar geleden was je verslaving nog niet zo ontwikkeld als nu.. en verslaving is onomkeerbaar.

o, ik zie dat lars er tussenuit geknepen is, ergens onderweg.. Dagpact: Quinn Nadia Lars Hallo kohtje zo. je staat er weer bij. waarschijnlijk heb je er niets van gemerkt. beterschap, man.

goedemorgen, Dagpact: Quinn Nadia Hallo kohtje hier ook boosloos mag ik hopen. boos is bij mij meestal het startpunt van 'op zoek gaan naar mijn gelijk'. terwijl ik donders goed weet dat als ik mijn gelijk moet zoeken, ik het niet heb.. zoeken naar geen speld in een hooiberg, dus. totaal nutteloos.

vlokje, heel veel sterkte en goede hoop en moed. natuurlijk hoop ik met je mee. ze maken inderdaad grote sprongen. oxycodon, blij dat het er is maar raar spul...

marq, als je je voor de geest haalt waarom je ook al weer gestopt bent wordt dat uitzingen misschien geen lied met eindeloos veel coupletten maar een kwestie van laalalalaa.. la..... lala.. la... ?..lala...???....??????????????????....

jannigje, een golf van sympathie komt over me heen tijdens het lezen van het verhaaltje van je sleutels.. sympathie voor je sleutels, wát een schatjes zijn dat. maar ook sympathie voor jou. dat eindeloze uitzichtloze waar je je in bevindt, ik weet dat bemoedigende woorden van anderen je hier feitelijk niet uit (kunnen) halen. mijn beleving van 'opbeuren' door anderen tijdens diepe dalen (voor mezelf gebruik ik het begrip depressief niet omdat ik er nooit hulp voor gezocht heb en dus ook nooit gediagnosticeerd ben) voelt meestal als nutteloos en soms zelfs als irritant en bemoeizuchtig.. maar toch geeft dat sprankje gevoel dat er nog ergens een beetje om me gegeven wordt me toch net dat beetje licht in de duisternis om het eind van de dag te vinden en halen. ik weet dus dat ik je met dit bericht niet uit je depressie haal, maar ik kan het niet laten om je toch een vonkje licht toe te bedelen. uit sympathie. je mag het zelfs liefde noemen. :sun:

gelijk. nog steeds wat moeite met hoofdletters typen. even oefenen met Heerenveen. Heerenveen. Heerenveen. ik kan het wel, is gedeeltelijk gewoonte geworden, gedeeltelijk gemakzucht, dat typen met alleen linkerhand. rechter hangt nog in een sling.

't is trouwens heerenveen

goede morgen, Dagpact Lars Hallo Nadia MarQ kohtje

jannigje, ik wil dit gevoel, en ik ken het, niet bagatelliseren, het voelt inderdaad of het nooit voorbij gaat, en het is verschrikkelijk.... maar tóch.. en je wéét het... ook dit gevoel gaat voorbij en toch ruim 10 weken.. zie je, die zijn óók voorbij.

ja zeg, strafpunten voor zo'n mega-positief bericht... of is iets wat echt niet door de beugel kan??

7 en een half jaar... jammer van dat halve jaar, lady jane. staat zo half af.. aan de andere kant heb je wel al zeven hele jaren en zes hele maanden volgemaakt.. en natuurlijk 2741 hele dagen . da's dan wel weer een heleboel al afgemaakt. met die ervaring denk ik dat je vandaag, dag 2742, ook wel afmaakt. en daarom alleen al krijg je van mij ook eens een heel dikke felicitatie

pas op, er zijn veel erren onder ons.. weest gewaarschuwd!!

goede morgen, hebben lars en smart nou alletwee wat met R?? of hebben ze er alletwee één? één ding weet ik zeker, die, of één van die erren ben ik niet, dan had ik het wel geweten. (denk ik) wel weer even mijn belangrijkste afspraak voor vandaag hier tentoonstellen: vandaag drink ik niet. Dagpact: Lars Lieselotje Nadia kohtje

goedemorgen, Dagpact: Lars Quinn Vasja Lieselotje smart Burchulll kohtje MarQ, je noemt je ervaringsdeskundige wat betreft stoppen. dat zijn er velen hier. ervaringsdeskundige in gestopt blijven ben je zolang je gestopt blijft.. dat kun je dus niet worden, wel blijven. zolang je maar gestopt blijft, elke dag opnieuw.

die duiten valt wel mee.. dit was een exemplaar dat ze nog hadden liggen. aanmeten was een kwestie van gespen op mijn maat vastzetten. een 'leenexemplaar' dus. met vijftien minuten stond ik weer buiten.

haha, Lika.. nee, het maakt het niet minder erg, maar het kan dus wel veel erger.. en dat is het dan weer niet.

koesteren... zo'n mooi woord. koester die 2 dagen, suikertje, maar blijf er niet in hangen... zo kunnen het er zo maar 3 worden. ik hoop het voor je... O ja, Hoofdletters.. Raak gewend aan Alleen Met Links Typen. Links schrijven gaat ook steeds makkelijker.

net weer thuis. kon m'n brace voor m'n arm ophalen maar heb hem niet meegenomen. mijn hemel, het leek wel een uitwendig skelet.. een soort corset met op de rug iets wat op een hijskraan leek en daaraan een constructie waar ik dan m'n arm in kon leggen... tig klittenbandgespen om mezelf niet te verliezen. kon bij wijze van spreken alleen nog overdwars door de deur.. de verstrekker begreep me volkomen. nu loop ik al enkele weken tijdens het hondjes uitlaten en boodschappen doen met m'n arm in een simpele sling. dat gaat goed, kan ik het gewicht voldoende mee van m'n schouder halen. en zo kan ik ook veel makkelijker m'n arm en schouder voorzichtig nog wat in beweging houden. als je eenmaal in de medische (malle)molen zit sturen ze je makkelijk door van de één naar de ander..ik doe braaf wat iedereen zegt en voorstelt, maar ergens onderweg is de theorie van m'n aandoening de praktijk voorbijgelopen en zijn de middelen groter geworden dan de kwaal praktisch vereist.. zo ook die pijnstillers, ik zit maar op een kwart van de hoeveelheid als die mijn neuroloog aanraadde.. ik heb veel vertrouwen in de kunde van de mensen die me door deze periode heenhelpen, maar ik ben ook een beetje ervaringsdeskundig op het gebied van deze aandoening.. dat geeft me gelukkig de ruimte om, binnen grenzen, hun behandelplan een beetje te verpersonaliseren.. voorzichtig ben ik weer begonnen met m'n armspieren te trainen met ,hoe heten ze ook alweer, van die heel lichte haltertjes... pas over zeven weken heb ik weer afspraken met neuroloog en revalidatiearts. dan hoop ik weer een stuk verder te zijn en onderwijl hou ik mezelf kritisch in de gaten. ik zal ook weer eens wat meer met hoofdletters gaan typen, ik bedoel daarmee, dat ik m'n rechterhand weer wat meer zal laten meespelen.

die tien weken zou inderdaad zonde zijn, maar dat is nog peanuts vergeleken bij de jaren die nog voor je liggen. in diezelfde jaren vóór je ligt ook een zee aan tijd om aan het 'tussenin gebied' te werken.. en realiseer je dat wat je nu ziet als 'werken aan' in veel gevallen ook bijna vanzelf gaat. nu lijkt alles tegen te zitten, maar zulke periodes hebben we allemaal wel eens. er zijn of komen ook dagen, weken, misschien zelfs maanden, dat je niet hoeft stil te staan bij elke handeling die je doet. 's nachts zijn alle katjes grauw. één sprankje zonlicht geeft al weer een totaal andere kijk. verduren, verdragen... alles geht vorbei. :sun:

nietes...

sorry, rosa Dagpact: Lars Danielle Hallo Lieselotje Kohtje Nadia Quinn Stekker Rosa