Anna

Soothe

Oké, ik ben er ook weer van tussen. Oefeningen en de boodschappen roepen. Hou het allemaal droog vandaag, en ga goed!

Ha die Frannie, ingelogd en weer weg! Leuk je weer even te zien. Neem je taken met mate, oké. Ontspanning en een lach moeten er op zijn tijd ook zijn. Bammie, vandaag is mijn vrije dag. Vorige week was ik ziek, maar toen behoorde achter een computer zitten ook niet echt tot de aangename zaken des levens. Inmiddels werk ik alweer halve dagen. Tja, dat krijg je als je niet gemist kunt worden hè.

De opmerkingen die ik net gelezen heb over vertrouwen blijven toch een beetje in me doorsudderen. Nu ik erover nadenk besef ik dat het me in de nu bijna vier jaar dat ik niet drink verbaasd heeft, hoe snel sommige mensen er vertrouwen in hadden dat ik niet meer dronk. Eng vond ik dat vaak. Mijn omgeving had er meer vertrouwen in dat ik niet meer zou drinken dan ikzelf. Begrijp me niet verkeerd. Ik heb op geen enkele wijze de intentie om weer te gaan drinken. Daarvoor ben ik veel te blij met mijn nuchterheid en mijn onafhankelijkheid. Ik 'moet' niet meer. Heerlijk! Maar in die vier jaar ben ik steeds meer gaan begrijpen over hoe alcoholisme werkt. Uit eigen ervaring, maar ook door hier te lezen, door verhalen te lezen van mensen bij de AA (bijvoorbeeld), door te praten met anderen. Mijn gevoel zegt me dat ik niet kan drinken, en mijn ervaring dat het eerste glas fataal voor me kan zijn. Juist daardoor ben ik me ervan bewust dat ik geen enkele garantie kan geven over de rest van mijn leven. Ik kan me op dit moment absoluut niet voorstellen waarom ik een glas zou nemen. Maar dat is geen garantie dat ik het nooit zal doen. En dan kan ik zomaar terug bij af zijn. Het vertrouwen dat mijn omgeving heeft voel ik daarom niet. Wel de blijdschap. Het vertrouwen dat ik het leven ook aan kan zonder verdoving groeit nog steeds! Wie had dat gedacht? Ik zeker niet, vier jaar geleden!

Blij dat mijn aanwezigheid op prijs gesteld wordt Bammie. De pijn is mijn rug is het gevolg van een blokkade van het SI-gewricht, iets wat zich langzaam heeft opgebouwd maar nu ineens acuut is. Het gaat alweer iets beter, vorige week wist ik echt niet waar ik het zoeken moest. Overigens bedankt voor alle beterschapswensen die ik mocht ontvangen! Alf, ik hoop dat jij je ook snel beter gaat voelen. Jammer is dat, om een paar dagen extra vrij te hebben (= in de ziektewet) en dan helemaal niets te kunnen.

Wat is goed van me BamBam ? De felicitatie? Dat ik er ben? De pijn in mijn rug? Daar heb ik overigens niets voor hoeven doen, kreeg ik helemaal vanzelf. Je hebt trouwens gelijk in wat je schreef: vertrouwen herstellen kost tijd.

Jane, van harte gefeliciteerd!

Keert het lot, of keert het gevoel?

Leuk Marjo, amuseer je! Ik heb ook een fiets. Soothe trouwens ook. Kunnen we dus ook gaan doen.

:heart::heart::heart::heart::heart::heart: Vooruit, ik ben in een gulle bui

Hoi allen, Wat ben ik blij dat de waterleiding hier ter plaatse gewoon werkt! Verder alles kurkdroog! Ik wens jullie hetzelfde. Marjo,

Marjo, van harte gefeliciteerd met je verjaardag! Een bijzondere dag? Ja, zekers wel! Want iedere dag is de eerste van de rest van je leven. Have a nice one!

Ik probeer al jaren te snappen wie of wat normaal is Marjo. Maar verder dan wat definities uit een woordenboek kom ik niet. En daar heb ik vrij weinig mee. Normaal is héél vreemd, volgens mij. 'nacht

Goedenavond, ik kom ook maar even welterusten wensen. Totale ontspanning, daar ben ik heel erg slecht in. Behalve als ik slaap, en gelukkig kan ik weer slapen sinds ongeveer een jaar nadat ik stopte met drinken. Dat is nu dan ook één van mijn favoriete bezigheden, want het is nog steeds fijn het hoofd af en toe stil te zetten. Leuk overigens je weer te lezen Marjo. Slapen met een mug is weer een heel ander verhaal. Vrijwel ondoenlijk, want ófwel houdt zo'n kreng je wakker met zijn gezoem, ofwel ik word halverwege de nacht wakker van de jeuk van de beten (jawel, méér dan een!) die al op beginnen te zwellen, want ik ben allergisch voor muggenbeten. De truc met de lamp werkt inderdaad nog het beste, samen met een harde klap op mijn wang of oor (niet leuk) als ik hem daar voel. De ervaring van heel licht worden in mijn hoofd, en mijn lichaam "anders" voelen (zo ervoer ik het) had ik ook na het stoppen met drinken Wingchun. Een heel vreemde sensatie, maar niet onplezierig. Soms ook wat duizelig, alsof ik dronken was zonder dronken te zijn. Dat vond ik een beetje eng. Ik denk dat het iets te maken had met het vinden van een nieuwe balans in mijn hoofd, zonder de roes, want nu heb ik het niet meer. Wel ben ik beter in staat te voelen wat ik voel, zoals BamBam het uitdrukt. Een voortdurende roes maakte dat onmogelijk, het bracht alles buiten proporties, en onmogelijk te benoemen. Ook dat moest ik leren: herkennen wat ik voel. En soms snap ik het nog niet precies. Maar al doende leert men. Oké, ik kwam dus welterusten wensen. Bij deze! Slaap wel, allen.

Wat ik me nu afvraag is: vinden jullie mannen het leuk, om hier op een openbaar forum zo besproken te worden? Maakt het ze niet uit? Of weten ze het niet? In het laatste geval vind ik het eigenlijk niet zo heel erg kies, om dit te doen. Maar goed, ik ben denk ik een wat ouderwets en bovendien ontiegelijk saai persoontje. Vroeger dronk ik, om wat minder saai te zijn. Maar de nadelen van drinken werden groter dan de voordelen, dus ben ik daarmee gestopt. Dus nu ben ik gewoon saai, misschien in de overgang, en misschien ook wel (nog) niet, en bespreek ik intieme zaken liever met mijn lief. Maar hé, ik drink niet!

Zonnetje schijn voor ons en verdrijf de zware regenwolken!

Goedemorgen allemaal! Ik kwam voor de verandering ook maar weer eens kijken. Mooi gedicht Dhendro, maar ik denk dat ik het nog een paar keer moet lezen om te kunnen bevatten wat er staat. Dat heb ik toch vaak met gedichten, moeite om het te begrijpen. Ik heb de neiging alles letterlijk te lezen, en gedichten bestaan veelal uit beeldspraak. Wie zei dat ook alweer: "lees maar, er staat niet wat er staat". Zeer herkenbaar BamBam, het verhaal van die AA-er. Ook ik ervaar steeds opnieuw dat drank voor mij niet alleen het probleem, maar vooral ook (dacht ik) een oplossing was. Alleen was dat zelfbedrog, dat het een oplossing zou zijn. Pas als de drank weg is kan er écht aan de problemen gewerkt worden. Gefeliciteerd met je zoon Nina! Leuk hè, al die maartmensen. Voor mij is dit ook een maand vol verjaardagen, de eerstvolgende mijn zoon. Dus vandaag ga ik op cadeautjesjacht. Duim maar voor me dat we kunnen slagen, want ik ben niet zo'n liefhebber van het eindeloos winkels in- en uitlopen. Maak er een mooie dag van allemaal, en hou het droog, want dat is de beste manier om te slagen!

Vlaams meisje, sterkte met je vriendin. Het is vreselijk wat een drankverslaving met een mens kan doen!

Yayala, ik ken je nog niet zo goed, maar gefeliciteerd met je eerste dag! Ik las je verhaal bij Wie is wie, en ik kan je vertellen dat ik net zoveel dronk als jij, dagelijks. Die eerste paar dagen waren ook voor mij een drama om doorheen te komen. Ik vloog zo ongeveer tegen de muren op! Maar geloof me, het wordt beter. De zuchtmomenten worden minder, en ook minder dringend. Per minuut, per kwartier, per uur en tenslotte per dag, dat is hoe het werkt! Vandaag drink ik niet. Wie doet er mee?

Oh, en Jane, ik hoop ook van harte dat je geheugen verbetert. Je weet het immers nooit! Is er voor mij misschien ook nog hoop.

Lieve Soothe, ik kan beamen dat jouw zeef heel wat minder gaatjes telt dan de mijne. Hond!

quote: Originally posted by: wingchun Het is een bekend verschijnsel dat een mens hecht aan zijn problemen. Dat is ook logisch, want dat is vertrouwd. Men kent zijn problemen. Dat heeft iets lekkers, al klinkt dat raar. Wat nou als die problemen er niet meer zijn? Men staart in een grenzeloze leegte, of ruimte zo u wilt. Dat is beangstigend. Dus trekken wij ons wederom terug op onze problemen. Niet helemaal mee eens Wing. Het klopt dat problemen die men al een leven met zich meedraagt vertrouwd aanvoelen. En dat het eng kan lijken ze "op te lossen". Sommige problemen, en vooral degene die we al heel lang bij ons hebben, kunnen echter zo pijnlijk zijn dat ze een mens belemmeren gelukkig te zijn, of in het dagelijks leven te functioneren. Zo'n mens kan de neiging hebben voor allerlei situaties weg te vluchten, of helemaal weg willen vluchten, bijvoorbeeld in de roes van drank. Ik heb het meegemaakt. Zowel het vluchten als het stoppen met vluchten in drank, omdat mijn hele leven kapot dreigde te gaan. Wroeten en roeren in die problemen is pijnlijk, maar kan met deskundige begeleiding er ook toe leiden dat je anders tegen het probleem aankijkt. Mijn problemen zijn niet verdwenen, niet één ervan. Wat gebeurd is is gebeurd, dat verandert niet. Maar hoe ik ermee omga, hoe ik ernaar kijk, dat is wel veranderd. Het is wat minder pijnlijk nu, en ik heb minder behoefte om te vluchten. Dus een beetje wroeten en roeren heeft mij geen kwaad gedaan. En nu moet echt mijn hondje uit!

Wrijven, wringen, wreken, wrikken, wrok.

Of het geheugen herstelt? Ik weet het niet. Ik had ook het gevoel dat ik allerlei dingen beter onthield toen ik nog dronk Jane. Maar nu denk ik dat dat niet echt zo was. Want toen ik dronk vergat ik ook vanalles, en dan met name de belangrijke dingen. Maar juist die opmerkingen, of dat extra boodschapje voor mijn pubers, ja dat onthield ik wel. Volgens mij had ik me er onbewust in getraind om juist dat soort dingen te onthouden, om te voorkomen dat ik beschuldigd zou worden van geheugenverlies als gevolg van drinken. Je wil niet dat het opvalt, dus oefen je je voortdurend in het onthouden van trivialiteiten, zodat iedereen denkt dat je alleen maar een enkel glaasje drinkt. Ik weet niet hoe oud jij bent, maar ik ben tijdens al die jaren drinken ook nog een dagje ouder geworden. Dus af en toe gaat iets niet meer zo vlot als tijdens mijn jonge jaren, en soms vergeet ik wel eens iets. Maar datzelfde verschijnsel hebben collega's en kennissen van dezelfde leeftijd óók. Dus ligt het dan aan de drank? Ik was als kind al "accident prone". Altijd builen, blauwe plekken, geschaafde knieën en ellebogen en struikelen over elke oneffenheid. Dat deed ik ook toen ik dronk, maar toen weet ik het aan het drinken. En nu doe ik het nog steeds, en weet ik weer dat ik dat als kind ook al deed. Concentratieverlies is wel iets waar ik last van had toen ik een poosje gestopt was met drinken, en dat is overgegaan. Al heb ik wel last van concentratieverlies als ik moe ben, maar in plaats van een glas nemen om mezelf weer even op te peppen zodat ik dóór kan gaan, ga ik nu gewoon naar bed. Morgen is er weer een dag. En dat geldt voor dit moment ook! Welterusten voor straks, en nog een fijne avond.

Isa, wat ze in jouw training zeiden klopt wel met mijn ervaring. Iedere ervaring die voorheen gerelateerd was aan alcoholgebruik moet je eigenlijk een keer droog meegemaakt hebben. Dan is het geen valkuil meer. Als je eenmaal een keer ervaren hebt dat het zonder alco ook kan dan is de trigger eruit. En zelf ben je een stuk sterker. Ik weet nog goed dat mijn zoon jarig was, een week nadat ik gestopt was met drinken. Hoewel ik me vast had voorgenomen niet te drinken was ik toch nerveus, want een verjaardag zonder alcohol was nieuw voor mij. Nou, het was helemaal geen probleem. We hebben een heel gezellige dag gehad. En het jaar daarop, toen ik net de week daarvoor 1 jaar niet drinken gevierd had, vond ik het een makkie. Hetzelfde geldt voor al die gevoelens die je overvallen als je niet meer drinkt. Alles lijkt zoveel heftiger dan daarvoor, en dat is het ook. Maar elke emotionele rollercoaster waar je droog weer uit komt maakt je sterker. En bij iedere volgende keer voel je je ook sterker in je voornemen om tóch niet te drinken.