Anna

Hoi Vie, ik lees net je vraag aan Tasseke, over wat ze anders zou doen als ze haar leven nog een keer over zou doen. Ja, ik lees toevallig weer even mee. Ik vind dat wel een interessante vraag, en zat me af te vragen wat ik in dat geval zou doen. En kom tot de conclusie dat daar geen antwoord op te geven is. Het punt is dat er een hoop dingen in mijn leven zijn waar ik spijt van heb, en dat betreft zowel (achteraf) verkeerde keuzes die ik gemaakt heb, als dingen die toevallig zo gelopen zijn zonder dat ik daar veel invloed op had. Wat zou je kunnen veranderen aan dat laatste? Zo heb ik nooit de studie kunnen volgen die ik oorspronkelijk wilde gaan doen, omdat ik daarvoor tot twee keer toe uitgeloot werd. Had ik langer door moeten gaan met loten? Zou het nu anders verlopen? Had ik een andere alternatieve studie moeten gaan doen? Dat laatste waarschijnlijk wel, maar ik zal het allemaal nooit weten. Wat betreft mijn verkeerde keuzes: die heb ik gemaakt vanuit de ervaring en opvoeding die ik destijds had. En zonder te weten wat ik nu weet zou ik waarschijnlijk weer diezelfde fouten maken. Een mens krijgt nu eenmaal niet de kans dingen opnieuw te doen, maar dan met de kennis en ervaring die hij of zij nu heeft. Dus nee, ik hoef het niet allemaal zo nodig nog een keer over te doen. De dingen lopen kennelijk nu eenmaal zoals ze lopen, en alles bij elkaar had ik het nog een hoop slechter kunnen doen dan ik het gedaan heb. Zo had ik nog kunnen drinken, en wie weet wat voor ravage mijn leven dan nu was geweest. Ik huiver bij het idee! Liever dan alsmaar terug te kijken en spijt te hebben, kijk ik naar wat ik nu zo goed mogelijk kan doen, lering trekkend uit het verleden. En ik leer nog iedere dag. Dat vind ik het voordeel van nuchter zijn, dat ik me herinner wat ik gisteren gedaan heb (en eergisteren, en daarvoor) en als ik daar niet tevreden over ben, het vandaag anders kan aanpakken. Dat is geen garantie dat ik het nu goed doe, maar wie of wat is perfect? Er is in ieder geval progressie, en daar gaat het volgens mij om.

Sweet dreams, en ook van mij allemaal een dikke knuffel! Ik ben nogal afwezig de laatste weken, meer nog dan ik toch al was bedoel ik. Nu post ik vanaf Soothe's computer. Thuis ben ik nogal internetloos. Eerst vanwege een verbouwing, en momenteel omdat ik voortdurend geen verbinding met de server heb. Lekker handig, want dan kan ik meteen ook niet bellen (wat een uitvinding, dat internet plus bellen!). Na reeksen pittige telefoontjes met de hoogst intelligente en behulpzame medewerkers van de helpdesk en twee bezoeken van een monteur die slechts tijdelijk soelaas boden, zitten we nu te wachten op een derde bezoek van een (hopelijk vakbekwame) monteur. Niettemin kan ik jullie tot mijn vreugde melden dat ik zowel de toestanden van een volledig op zijn kop staand huis, mijn meubilair onder een lekkende partytent in de stromende regen in de tuin, de soms ietwat te wensen overlatende stemming van mijn zoons, alsmede de tot wanhoop drijvende helpdesk van mijn internetprovider en niet geheel terzake kundige monteurs droog heb doorstaan! Hetgeen betekent dat de drie jaar naderen, en ik nog steeds met Ferry en Rufus een hecht team vorm. Albert Remmo, gefeliciteerd met een half jaar! Na bijna drie jaar kan ik alles wat jou dat half jaar niet drinken heeft opgeleverd alleen maar beamen, en je verzekeren dat het langzaam maar gestaag steeds beter wordt. Ik kan het iedereen aanbevelen! Welterusten allemaal! Al ben ik er zelden, ik leef met iedereen hier mee.

Het raakt me dat meerdere mensen hier geconfronteerd worden met ziekte, en als gevolg daarvan angst en ongewisheid over de toekomst. Ik vind het moeilijk daarop te reageren, want wat kun je zeggen of doen in zo'n geval? In ieder geval wens ik jullie heel veel sterkte, Rudy, Bako en Blacky. Sterkte in elke fase van het proces waar jullie doorheen gaan, en naar ik hoop heel veel geluk.

Marjo, gefeliciteerd met je verjaardag! Ik wens je alle goeds voor de nog komende jaren!

Rudy, ik ben blij te lezen dat je je beter voelt, en de situatie een plek kunt geven. Een fijne dag, samen met je vrouw, en ga zo door! Alle anderen ook een mooie dag. Geniet van het mooie weer op deze extra vrije dag! Dat doe ik ook, en ik ben blij dat ik zo iets eenvoudigs kan genieten. Toen ik nog dronk maakte het weinig tot niets uit wat voor weer het was, of wat de dag bracht. Ik voelde me vrijwel altijd even rot. Als het regende baalde ik dat ik nat werd, en als de zon scheen transpireerde ik me wezenloos en was mijn day-after hoofdpijn nog drie keer zo erg. Op een dag als vandaag zou ik me er alleen van bewust zijn geweest dat ik morgen weer 'moet' werken, en me dus vanavond niet zo vol kan laten lopen als ik gisteren gedaan zou hebben. Wat een ellende! Nu heb ik écht genoten van mijn extra lange nachtrust, mijn kopjes koffie en frisse douche. Zometeen een heerlijke wandeling, en genieten van de dag. Dat wens ik iedereen toe.

Heel goed idee Noa, om andere dingen te gaan doen. Dat is namelijk de clou, zeker als je net pas gestopt bent met drinken. De link tussen drank en andere dingen doorbreken, door dranksituaties te mijden, en iets anders te gaan doen op het moment dat je zou zijn gaan drinken. En heus, er gebeurd niets engs als je niet drinkt, al denk je van tevoren van wel. Die angst is ook iets wat alcohol met je doet volgens mij. Het helpt de verslaving in stand houden. Nu ben ik weer riebedebie. Hondje uitlaten, en ook genieten van mijn schone lakentjes.

Pfff, ik kom ook weer eens als mosterd na de maaltijd zie ik. Te lang getypt. Floortje, ik weet niet precies wat er met je was, maar fijn dat je dochter van je houdt en dat ook zegt! Dat was voor mij een van de positieve gevolgen van niet meer drinken, dat mijn zoons zeggen dat ze van me houden. Hartverwarmend! Jij ook Soothe

Boeiende discussie, over het wel of niet bestaan van een vrije wil, en dat in relatie tot drinken. Ik heb niet de pretentie er hier vanavond uit te komen, los van wat diverse filosofen en wetenschappers erover gemeld hebben. Wat mij betreft valt er iets te zeggen vóór het bestaan van een vrije wil, maar ook ertegen. Wel weet ik dat ik de laatste twee jaar dat ik nog dronk het drinken meer en meer ervaren heb als zich volledig onttrekkend aan enige vrije wil. En dat terwijl ik de jaren daarvoor met verve verdedigde dat ik een vrije wil heb, en dat ik dus dronk als ik daar zin in had. Ja natuurlijk, en aangezien ik dagelijks zin had, dronk ik ook dagelijks. Toen eindelijk het besef doorgebroken was dat ik misschien toch wel een klein ietsiepietsie te veel dronk, en ik besloot daar een beetje de rem op te gaan zetten, merkte ik dat drinken voor mij absoluut niets meer met vrije wil te maken had. Dagelijks zo rond 16.00 uur begon een zekere onrust zich van mij meester te maken, die groeide en groeide, totdat ik zodra ik thuis was het eerste glas naar binnen kon laten klokken. Nog heel lang maakte ik mezelf wijs dat ik heus wel kon minderen, of dat glas laten staan, maar toevallig was het telkens vandaag nou nét niet het juiste moment. Ik moest eerst wat meer rust in mijn leven krijgen, de kinderen moesten het eerst wat beter doen op school, het werk moest wat minder hectisch, de financiële situatie beter, ik moest eerst nog het nodige uitzoeken over mezelf, en dan mocht er verder die dag ook nog niets gebeurd zijn dat ook maar enigszins verstorend was. Maar ondertussen groeide ook mijn besef dat ik niet vrij was, maar een slaaf van de drank. Dat mijn werk en mijn leven daardoor bergafwaarts gingen, dat ik elk spoortje respect van mijn kinderen kwijt was, en dat ik niet wist waar deze glijbaan naar beneden zou eindigen. Of misschien wist ik het diep in mijn hart juist wel. Iedere dag baalde ik van mezelf en mijn zwakte, en nam ik me voor dat het vandaag anders zou gaan. Om om vijf uur na mijn werk weer een nieuw noodrantsoen in te slaan, in weer een andere supermarkt. Oké, ik wist dat het zo niet verder kon, en ik wist inmiddels ook dat het me in mijn eentje niet lukte om er iets aan te doen. Dus mijn keuze om me aan te melden voor de internetbehandeling, en later op het forum, was in die zin geen keuze uit vrije wil. En mijn keuze, na wekenlang modderen tijdens de internetbehandeling in mijn pogingen te minderen, om helemaal te stoppen met drinken, was ook geen keuze uit vrije wil. Ik kón niet minderen, dus was stoppen met drinken de enige optie. Of blijven drinken. En dat is wat ik er graag over wil zeggen. Voor mij doet het er niet zoveel toe of ik gestopt ben met drinken uit vrije wil. Het was een keuze. Ik had de keuze tussen blijven drinken, met alle voorzienbare gevolgen van dien, of te stoppen met drinken. Stoppen met drinken was voor mij een sprong in het diepe, want ik wist niet hoe mijn leven dan zou worden. Maar de toekomst die ik voor me zag mét drank, wilde ik niet, dus ik maakte die sprong. Ik weet nog goed dat ik doodsbang was. Toevallig heb ik me de laatste paar maanden een paar keer afgevraagd waar ik nu eigenlijk zo bang voor was. Iedereen zei dat de ergste afkickverschijnselen na een week zouden verdwijnen, dus was dat nu zo eng? Of was het de angst dat ik het leven niet aan zou kunnen zonder drank? Terwijl het overduidelijk was dat ik het mét drank zeker niet aan kon? Eerlijk gezegd weet ik het niet precies meer. Het afkicken was erg, en duurde voor mij lang, maar ik ben er doorheen gekomen. Ik heb nog heel veel trekmomenten gehad, maar ik merkte ook dat ik sterker werd van ieder trekmoment dat ik overwon. En dat iedere volgende trekaanval milder was. Dus mensen, of we nu keuzes maken uit vrije wil, of omdat onze wil op de een of andere manier geleid wordt door wat dan ook, we HEBBEN ALTIJD EEN KEUZE! Zelfs geen keuze maken is een keuze. Ik wens iedereen zeer veel kracht, moed en wijsheid.

Nu net pas het draadje bijgelezen. De laatste tijd deed ik dat niet meer, omdat ik er 's avonds veel te lang mee bezig ben. Maar na de meeting afgelopen zaterdag wil ik toch weer een beetje weten hoe het met iedereen is. Of ik het vol ga houden weet ik niet hoor, want inmiddels is het voor mij al bijna bedtijd, moet ik nog het een en ander klaar leggen voor morgen, en is er nog was te strijken. Pfffff! Blacky, ik weet niet precies wat er aan de hand is, maar ik begrijp dat het niet helemaal goed met je gaat. Heel veel sterkte, en ik hoop met je op een goede afloop! Albertina, ik hoop dat je een goede avond hebt bij de AA. Verstandig van je, om hulp te zoeken. Marjo, gefeliciteerd met je nieuwe baan! Een stukje zekerheid in onzekere tijden, fijn voor je. Maak er nog maar een radslag namens mij bij, want ik ben iets te vastgeroest. Ferry, kiezen voor je eigen gemoedsrust is moeilijk als het om iemand gaat die je goed kent, en die je bovendien regelmatig ziet. Toch heb je de juiste beslissing genomen. Jij kunt pas wat voor een ander betekenen, als je eerst zelf rust en geestelijke balans gevonden hebt. En iemand die niet geholpen wil worden, is niet te helpen. Suus, ik ken je niet, maar even goed gefeliciteerd met je zoon! Nog een fijne avond allemaal!

Hoi Ferry, jij ook een Het is je gegund hoor!

Ja hoor, Soothe.

Goedemiddag allemaal! Ik heb een gat in de dag geslapen. Wat was ik moe gisteravond, van al die indrukken, gesprekken en de spanning vooraf. Het is ook mijzelf een raadsel waarom ik na twee (inmiddels dus drie) meetings nog steeds zo enorm gespannen ben vooraf, maar dit is nou eenmaal hoe ik in elkaar zit. Achteraf ben ik toch blij dat ik weer doorgezet heb, anders zou ik op den duur nergens meer komen. Anjo, heel veel beterschap! Wat een pech zeg. @Spud: ik kan me goed voorstellen dat je dit weer even een plaats moet geven. Waarschijnlijk komt een deel van mijn spanning ook voort uit het feit dat ik vooral in mijn begintijd heel veel over mezelf hier op het forum verteld heb. Uiteraard niet vanuit het idee dat ik de mensen hier ook daadwerkelijk een keer zou ontmoeten. Juist de anonimiteit maakte het gemakkelijk voor me. Toch denk ik dat lang niet alle verhalen van iedereen voor eeuwig blijven hangen. Bij mij niet in ieder geval. En het voordeel van mensen ontmoeten vind ik, dat ik de verschillende indrukken die ik van iemand krijgt op het forum veel gemakkelijker kan plaatsen als ik die persoon een keer gesproken heb. Een virtuele indruk is toch altijd beperkt, en kan vaak ook leiden tot een verkeerd begrip. In real life wordt de soep meestal niet zo heet gegeten als hij wordt opgediend. Henkie, jij vroeg naar het leven na de drank. Een heel goede vraag vind ik, want één die bij veel mensen enorm veel angst oproept. Mijn ervaring is dat ik inderdaad minder moe ben, beter slaap, dat het duiveltje slaapt, en dat ik mijn werk, mijn leven en ook de problemen die zich zo nu en dan voordoen beter aan kan. Positief dus! Maar... mijn ervaring is ook geweest (en dat geldt voor mij, en dus niet voor iedereen) dat al die dingen ook tijd nodig hebben, en daar had ik vaak veel moeite mee. Verwacht daarom niet dat alles al binnen een half jaar of een jaar immens veel beter wordt. Je zult wel al vrij snel merken dat je met een helder hoofd veel meer aan kunt. Maar je kunt ook een periode doodmoe zijn, omdat je lichaam alle afvalstoffen weg moet werken, en je geest tijd nodig heeft om alles te verwerken wat jarenlang in een roes ondergedompeld is geweest. Je gaat een andere manier van leven tegemoet, omdat het automatisme van steeds weer naar de drank grijpen verandert in andere manieren van reageren. En dat vraagt een actieve inzet van jezelf, zoeken naar nieuwe wegen om met oude zaken om te gaan, en dat kost ook energie. Maar je krijgt er veel voor terug! Allemaal een fijne dag! Het is hier druilering, en ik voel de zondagmiddagblues alweer opkomen ( ). Hou het droog vandaag, dat doe ik ook.

Hier nog een vermoeide meetingganger. Zoals gebruikelijk getwijfeld tot op het allerlaatste moment, maar me uiteindelijk door Soothe laten overhalen om mee te gaan. En achteraf toch blij, want het was fijn de bekenden van de vorige meeting weer te ontmoeten, en daarnaast Spud en Kate voor het eerst! Voor alle thuisblijvers, het is toch echt de moeite waard om de volgende keer te komen. En voor degenen die om wat voor reden dan ook bang zijn, twijfelen, of opgevreten worden door de zenuwen: het is onmogelijk dat jullie dat nog erger hebben dan ik, iedere keer opnieuw. Dus gewoon doen! Ik schrok wel een beetje toen we het forum aanklikten. Allemaal vreemde gezichten ineens (nou ja, vreemd...), maar ik begrijp dat iedereen incognito is gegaan. Grappig, terwijl wij dankzij Adam juist open en bloot met ons eigen forumgezicht daar rondliepen. Ik heb trouwens geen pers gezien hoor, alleen een zeer vriendelijke gastheer/vrouw van het etablissement. En uiteraard de gastvrije medewerkers van Tactive, aan wie mijn dank voor de geslaagde middag. Allemaal nog een fijne avond, en ik wens Houtje een geslaagd Spa-rood feestje.

Ik wil even melden dat ik ook nog niet weet of ik kom. Toen ik mijn vorige berichtjes plaatste neigde ik naar 'ja', maar nu gaat mijn gevoel meer naar 'nee'. Persoonlijke redenen. Plaats op zijn best dus maar een vraagteken bij mijn naam.

Goedendag op deze zonnige zondag. Moederdag, jee wat een bespiegelingen daarover! Bij het lezen van pagina 1 kreeg ik prompt schuldgevoelens omdat ik vandaag niet naar mijn moeder ga, al heb ik haar vorige week nog gezien en is het maar de vraag of ze beseft dat het vandaag moederdag is. O, straks wel hoor, als mijn dichtbij wonende zus met haar gezin komt feliciteren. Want dan valt het natuurlijk toch een beetje tegen dat ik er geen 4 uur reizen voor over heb gehad om ook te komen. Maar ja, ik ben vorige week nog op de verjaardag van mijn zwager geweest, en het is me gewoon te ver om dat eind dan nu weer te rijden. Maar goed, gelukkig las ik ook meerdere bespiegelingen van mensen die ook niet zo'n innige band hebben, en voor wie moederdag ook geen immense gevoelens van dankbaarheid oproept. Dat geldt voor mij ook, al moet ik zeggen dat ik inmiddels een hoop milder denk over het oude zeer, nu ze zelf ook veel vergeten is. Deze moeder is op haar moederdag nog niet thuis, maar dat is niet erg, want de kids zijn hoogstwaarschijnlijk nog maar net ontwakende. Ik zie ze straks, als ze rustig de kans hebben gehad hun humeur op peil te brengen, want één heeft waarschijnlijk een heftige avond gehad gisteravond. Ik heb al laten weten dat ik geen cadeau wil, en vrees dat ze niet naar me geluisterd hebben. Ik vind het zonde van het geld, maar gek genoeg hechten zij er kennelijk waarde aan. En dat vind ik dan toch wel weer lief. Vanmorgen had ik het er nog met Soothe over, hoe ontzettend blij ik ben dat we allebei niet meer drinken. Dat we ´s morgens met een helder hoofd opstaan en weer van de dag kunnen genieten, na een genoeglijke, eveneens heldere avond en nacht. Het is niet altijd feest, maar soms is het leven goed. Geniet ervan!

Tasseke, gefeliciteerd met je verjaardag. Maak er een fijne dag van! Poly, Henkie, Caro, Geugien en iedere andere nieuweling hier die ik misschien mis, welkom! Het is fijn te zien hoe jullie elkaar steunen, en ik wens iedereen heel veel succes.

Water, bedankt voor het compliment. :$ Je moet weten dat ik jou juist al heel lang beneid om je uitdrukkingsvaardigheid, omdat jij in enkele korte zinnen vaak zo raak weet te duiden waar het om gaat. Terwijl ik altijd zo vreselijk lang van stof ben. En nu zie ik tot mijn schrik dat het al half elf is, terwijl ik de hond nog uit moet laten en het een en ander voor morgen voorbereiden. En dan is het weer vroeg dag, want ook hier moet hard gewerkt worden om huis en gezin te onderhouden. Hou je haaks An! Kaia, bijna het beste paard van stal vergeten, mijn beste mede-stopperd. Nu ga ik met mijn hond tegen de volle maan huilen. Whoehoehoeoeoeoeoe!!!!

Stelde je niet net nog voor dat de stoppers maar naar een AA-forum moesten gaan Safi? Het is wel degelijk waar dat de mensen die niet willen drinken, omdat ze niet kunnen drinken, hier al maandenlang de volle laag aan kritiek krijgen om hun zogenaamde hardlijnigheid. Met name ook door jou. Het is ook waar dat jij niet bereid bent je verhalen over de drankjes die je gecontroleerd kunt nuttigen wat te matigen voor mensen die het daar moeilijk mee hebben. Want steevast kom je met de reactie dat je het recht hebt je ervaringen hier te delen, zo vaak en zo uitgebreid als je zelf wil. Maar mensen die hun ervaringen over het niet KUNNEN drinken willen delen worden steevast prompt beschuldigd van gebrek aan begrip en hardlijnigheid! Voor terugvallers heb ik alle begrip van de wereld, ik heb er immers zelf jaren van terugvallen op zitten! Juist daarom probeer ik terugvallers ervan te overtuigen dat ze beter dat eerste glas niet kunnen nemen, want dat was voor mij het enige wat werkte. En ik denk niet dat ik iemand overtuig door te zeggen dat een paar glazen of een fles wel prima is. En natuurlijk heb ik veel begrip voor andere stoppers, want bij hen voel ik herkenning, begrip, én respect. Verder: uit je reactie blijkt voor mij dat je je aangevallen voelt, terwijl ik het helemaal niet alleen over jou had. Dat de mensen die nog drinken altijd als eersten met begrip en goedkeuring reageren op iemand die gedronken heeft is geen mening, maar een constatering. En tenslotte, mijn aanwezigheid hier tijdens deze discussie is het gevolg van een telefoontje met Soothe. Door hem wist ik van deze discussie, en hij vroeg me de berichten te lezen omdat hij mijn mening wilde weten. Nu, die heb ik hier dus geplaatst. Dat jij vindt dat ik het fout zie is je goed recht, net zoals ik vind dat jij het fout ziet. Probeer eens goed te lezen, zonder alles meteen als een aanval te ervaren.

Indrukwekkend verhaal Gees, en zéér herkenbaar. Klasse dat je 4 1/2 week droog staat, ga vooral zo door! Ik wil jouw dag ook niet terug. Spud en Kohtje, van harte gefeliciteerd met jullie verjaardag! Water

De discussie over minderen dan wel stoppen wordt al zo lang gevoerd als ik hier kom, en ook al voor die tijd. En ik ben hier nu bijna 3 jaar, zoals oplettende lezers zullen kunnen vaststellen. De toon waarop die discussie gevoerd wordt is zowel mild als heftig geweest, vaak hetzelfde en ook vaak weer anders. De manier waarop de discussie hier nu al geruime tijd gevoerd wordt is al lange tijd reden voor mijn verminderde aanwezigheid hier, en het feit dat ik me doorgaans niet meer in die discussie meng. De reden dat ik dat nu wel doe, is dat ik het na al die maanden stilzwijgen eigenlijk SPUUGZAT ben. Degenen die hier het recht opeisen ongecensureerd hun mening te spuien, die ieder onwelgevallig woord als kritiek en 'oordeel' opvatten, die als eersten iedere uitglijder, valpartij of hoe we het ook willen noemen goedkeuren en goedpraten, zijn degenen die met enige regelmaat nog drinken. Ik behoor ook tot degenen die niet kunnen drinken, net als Water, Soothe, An en nog een stel anderen. Daar ben ik na jarenlang proberen en experimenteren en vallen en opnieuw vallen met schade en schande achter gekomen. Ik WEET hoe gevaarlijk één glas alcohol voor mij kan zijn, uit ondervinding, en ik heb uiteindelijk de keuze gemaakt niet meer te drinken. Dat heeft me ongelooflijk veel moeite en doorzettingsvermogen gekost, dus ik zet datgene wat ik nu bereikt heb niet graag op het spel. Ik veroordeel geen mensen die drinken, of ze het nu wel of niet kunnen. Het is ieders eigen keuze, eigen verantwoordelijkheid. Ik ben hier lang nadat ik gestopt was met drinken nog aanwezig geweest, zowel omdat ik het forum zelf nog nodig had als reminder, als omdat ik dacht sommige mensen met een alcoholprobleem misschien een beetje te kunnen helpen met mijn ervaringen. Want zowel mijn vroegere drinkgedrag als mijn ervaringen nadat ik stopte zijn niet zoveel anders dan die van heel veel mensen hier, als ik op hun verhalen mag afgaan. Ik kan heel veel begrijpen. Maar wat hier al maandenlang gebeurt, is dat mensen die vragen om een beetje begrip voor het feit dat zij niet drinken, omdat ze niet KUNNEN drinken, genadeloos neergesabeld worden. Geen enkel begrip voor hun vriendelijke verzoek om niet uit te weiden over die paar glaasjes, die goed onder controle bleven, omdat dergelijke opmerkingen gevaarlijk voor hen zijn. Water vroeg het daarnet toch nog? Voor sommige mensen, waaronder ik ook, zijn dit soort opmerkingen levensgevaarlijk, omdat het de alcoholist van binnen wakker maakt die begint te fluisteren dat ik het dan misschien óók wel kan. En hoe vaker het herhaald wordt, des te gevaarlijker is het voor ons. Ik begrijp Soothe, en Water, en An, en Ziza en nog enkele anderen heel goed. Wij proberen af en toe een tegenwicht te bieden tegen al die opmerkingen dat een glaasje af en toe wel moet kunnen, dat een fles na maanden niet drinken eigenlijk heel goed is, dat Jantje of Pietje het wel in de hand heeft, of dat het zo begrijpelijk is dat iemand gestruikeld is. Want dit soort opmerkingen zijn voor mij vreselijk gevaarlijk, en ik moet OOK MEZELF steeds weer opnieuw ervan overtuigen, dat IK HET NIET KAN! En ik ben diep in mijn hart ook bang dat Soothe, of Water, of An of iemand anders die niet kan drinken in de verleiding komt naar dat stemmetje van binnen te gaan luisteren, dat zegt dat hij of zij het dan misschien ook wel kan. En ik wil een eventuele nieuwkomer hier, die misschien óók niet met mate kan drinken, laten merken dat er hier meer mensen zijn zoals hij. En dat het MOGELIJK is te stoppen met drinken, en gestopt te blijven. Tenslotte voor Safi: ook ik heb me destijds aangemeld voor de internetbehandeling met het doel te minderen, niet te stoppen. Aan het eind van de meeting vorig jaar in Deventer heb ik mijn begeleider tijdens de internetbehandeling gevraagd waarom hij tijdens de behandeling eigenlijk nooit tegen mij gezegd heeft dat ik waarschijnlijk helemaal niet kan drinken. Waarom ik daar hier, op het forum, achter moest komen? Het antwoord was, dat een dergelijke uitspraak te veel mensen al tijdens de behandeling af zou schrikken. Dat het ook een functie van het forum is, om er via ervaringen van lotgenoten en de discussies hier zelf achter te komen, dat stoppen een betere optie is, als het minderen niet goed lukt. Maar dan moet dit forum wel óók de mensen die niet kunnen en niet meer willen drinken de kans geven hun zegje te doen, en hun ervaringen te delen. Dit is een forum voor minderaars én stoppers. Niet alleen voor minderaars.

Martine, bedankt voor de informatie over Rudy. Ik ben blij dat de operatie goed verlopen is, en hoop op een goed herstel en een zo goed mogelijke uitslag. Wens hem veel beterschap, ook namens Soothe! Joann, gecondoleerd met het overlijden van je moeder. Veel sterkte in deze moeilijke tijd! Allemaal een goede dag gewenst vanuit een regenachtig Amsterdam, waar ik de laatste dagen van mijn korte vakantie met Soothe doorbreng.

Hoi! Bedankt voor de groeten Houtje. Hier is de feestvreugde er inmiddels wel zo'n beetje uit. Jee, wat een toestand zeg! Ik ben niet gelovig, en ook niet overdreven koningsgezind, maar mijn gedachten gaan wel uit naar de slachtoffers, en ook naar de koninklijke familie. Zij moeten zich wezenloos geschrokken zijn. Het idee dat iemand waarschijnlijk bewust je hele familie heeft willen uitmoorden is nauwelijks te bevatten, en moet afschuwelijk zijn. En dat die persoon dan in zijn daad zoveel onschuldige mensen meesleept eveneens. Het is een onwezenlijke dag vandaag. We gaan even naar het dorp, de stemming daar peilen. Mensen, houd het hoofd koel en nuchter!

Carolien, veel sterkte, ook voor je schoondochter en zoon.

Het leven is geen feest Water, dat ben ik helemaal met je eens. Ook ik heb mijn dagen en periodes dat ik er allemaal de zin niet zo van inzie. Maar het is zoals je zegt, gewoon afwachten, en dan komt er ook weer een betere dag. De kunst is geloof ik om ook op die sombere dagen de positievere momenten er een beetje uit te lichten, hoe moeilijk dat ook is. Negativiteit en problemen hebben zo'n impact dat een mens snel geneigd is de lichtpuntjes die het draaglijk maken te vergeten. Zoek de lichtpuntjes, en geniet van de zon als die schijnt! Sterkte, ook voor Pippi, en iedereen die niet vrolijk is. Meegaan met de stroom is gemakkelijker dan er tegenin worstelen, en je komt verder.

Beste Caro, bedankt voor je uitgebreide uitleg daarnet. Ik ben het van harte met je eens. Ik ben er geen voorstander van elkaar ziektes aan te praten, maar ik ben er wél voor open te staan voor diverse mogelijkheden. En het is zonder meer waar dat een hoop ellende, vooroordeel en onbegrip voorkomen kan worden door kennis van hetgeen waar je mee te maken hebt. Dat probeerde ik gisteravond ook duidelijk te maken met mijn verhaal.