Anna

Mwah, 5 liter wijn heb ik geloof ik nooit op een avond voor elkaar gekregen. Valt dat dus weer mee. Vijf liter van iets anders trouwens ook niet. Nog een tip aan Marjo: ik heb een tijd lang, op advies van de therapeut, iedere avond 3 positieve dingen van die dag opgeschreven. Dat mocht vanalles zijn, zelfs het feit dat ik die dag gekookt had, of dat het me opgevallen was dat de zon scheen. Maar soms kostte het me enorm veel moeite om 3 dingen te bedenken, en kwamen er alleen maar negatieve dingen in me op. Maar het hielp! Onlangs bedacht ik dat ik dat eigenlijk weer eens op moet pakken. Mensen zijn geneigd de negatieve dingen vast te houden, en de positieve dingen niet op te merken.

BamBam, ik weet niet of je met die oude man mijn lief bedoelde? Zo oud is hij trouwens niet hoor! Hij logt nooit uit, dus toen ik begon te scrollen was zijn naam meteen weer in beeld.

Die Italiaanse vrouw had dacht ik 5 liter water achter elkaar gedronken. Je moet dus wel degelijk uitkijken met heel veel water drinken. Zorgen dat je ook voldoende zouten en mineralen binnen krijgt. Ik snap trouwens niet hoe iemand het weg krijgt!

Wingchun, gefeliciteerd met je verjaardag! Blacky, ik ben blij dat je vandaag een goede dag had en dat de relatie met je broer beter gaat. Niemand kan zijn familie kiezen, maar als je niet zoveel familie hebt is het fijn om met elkaar te kunnen praten. Ik heb het draadje van vandaag doorgelezen, maar niet dat van gisteren. Dat was teveel. Ik begreep dat er weer wat onenigheid was, en dat vind ik erg jammer. Ik kan bevestigen wat BamBam zei: we hebben hier een hele tijd geleden soms behoorlijk 'gegeit', en vreselijk gelachen ieder achter zijn eigen beeldscherm. Daar zijn zelfs vriendschappen uit gegroeid. Ik begrijp ook wat Soothe zegt: "mag het nog ergens over gaan?" Er is niets mis met geiten, want als er iemand met een serieus probleem komt wordt er meteen omgeschakeld. Er is wel iets mis met zogenaamd grappige oneliners die soms heel kwetsend naar een ander kunnen zijn. En als mensen daarom wegblijven zit het pas goed fout. We zitten hier met een hoop mensen die het in meer of mindere mate moeilijk hebben. Omdat ze vechten tegen de trek, omdat ze emotioneler zijn na een poos niet drinken, omdat ze geconfronteerd worden met problemen die voorheen 'verdronken' werden, omdat ze depressief zijn, noem het maar op. In zo'n conditie kun je wel eens snel geïrriteerd zijn, een kort lontje hebben, of juist erg lange tenen. Laten we daar alsjeblieft rekening mee houden, en ieders individuele strijd respecteren. Marjo, ik lees dat je het erg moeilijk hebt. Sterkte meisje! Houtje, ik hoop dat je de dag goed doorgekomen bent. Ik heb zoiets als jij gisteren ook wel eens meegemaakt, al heb ik niet de politie gebeld. Goed om compleet door te draaien, ik weet er alles van. En het kind is zich van geen kwaad bewust. Rustig adem blijven halen meisje, dit hoort bij het groter groeien! Allemaal nog een fijne avond en welterusten voor later!

Way to go Cyndi, ga zo door! Rust veel en drink veel water, des te beter kom je door die eerste dagen heen. Soothe niet iedereen de stuipen op het lijf jagen hoor, met die horrorverhalen uit de kranten. We moeten straks nog kunnen slapen. Nog een goedenavond allemaal! Ik ben er weer van tussen.

Moeilijk BamBam. Ik denk dat je je gevoel heel goed omschrijft. Sterkte!

Corinne, gefeliciteerd met je succes gisteravond! Petje af, ik denk niet dat ik het gekund zou hebben. Ik las net even vluchtig de laatste twee pagina's. Boeiende discussie: EPD, ja of nee? Mijn overwegingen: ik ben ervan overtuigd dat iedere digitale databank te kraken is, hoe goed beveiligd ook. Dus is het EPD ook te kraken, en al helemaal een landelijk netwerk. Maar: voor wie is dat interessant, en waarom? Oké, ik kan me voorstellen dat er mensen nieuwsgierig zijn naar de gezondheidsgegevens van leden van het koningshuis, of andere bekende Nederlanders. Maar of dat de mensen zijn die goed zijn in het kraken van gegevensbestanden? Waarom zou een kwaadwillende "ze" op de hoogte willen zijn van bijvoorbeeld mijn medische gegevens? De belastingdienst zal hooguit tot de conclusie komen dat mijn zorgtoeslag veel te laag is. Een arbo-arts - zo die ingeschakeld zou moeten worden - zal bij inzage van mijn gegevens slechts tot de conclusie kunnen komen dat ik inderdaad ziek ben. Ik ben namelijk een van die mutsen die niet fraudeert in dit soort zaken. Daar staat tegenover dat ik maar wat blij ben, als ik een auto ongeluk krijg, of plotseling zo ziek word dat ik niet meer aanspreekbaar ben, als artsen kunnen nakijken wat voor medicijnen ik gebruik en wat voor allergieën ik heb. Daarmee kan een hoop narigheid voorkomen worden. En omgekeerd, stel dat ik inzage heb in medische gegevens van bijvoorbeeld de mensen in mijn buurt. Denken jullie dat het mij interesseert of de buurvrouw van 2 huizen verder spataderen heeft, of dat de overbuurman net een zware buikoperatie heeft ondergaan? Ik zal hooguit met hen begaan zijn, en misschien mijn jongens aansporen even te helpen de boodschappen uit de auto te sjouwen.

Lekker gegeten! Ja Rudy, een ei is erg veelzijdig. In mijn ovenschotel zat er ook een. Een grote wijsheid Rudy, die iemand je geleerd heeft, onder het bed kijken als je bang bent dat daar iemand is. Alleen durfde ik als kind nooit onder het bed te kijken, en vaak durf ik dat nog steeds niet. De laatste twee weken voel ik vaak die oude neiging terugkomen om weer in mezelf te kruipen, mijn huis niet uit te komen, en bovenal niets te ondernemen wat niet werkelijk 'moet'. Niet dat dat niet voldoende is overigens. Daarom trof het mij wat jij schreef Frannie, de neiging die terugkeerde om slecht voor jezelf te zorgen, zoals je ook deed toen je nog dronk, als je het moeilijk had. Ook ik merk dat ik terugval in oude, slechte gewoontes als ik niet lekker in mijn vel zit. Zelfs zodanig dat ik opnieuw eraan moet werken om oude, negatieve automatische gedachtes, die ik uitgebannen dacht te hebben, te bevechten. En soms word ik daar wel eens moedeloos van. Denk ik nooit uitgevochten en uitgeleerd te zijn. Waarschijnlijk ben ik dat ook niet, maar wat me vandaag een drama toeschijnt, kan morgen een zegen blijken.

Pfff, viel niet mee om enigszins bijgelezen te raken. Wat wordt er hier snel geschreven zeg. Orleando, wat in- en intriest dat je toch weer bent gaan drinken. Ik ben het met Rudy eens, neem zo snel mogelijk contact op met je begeleider, want je maakt jezelf kapot zo. Ik voelde me vandaag toch al niet geweldig, en na het lezen van jouw berichten, en dan met name het laatste, voel ik me nog beroerder. Met name omdat ik mezelf er zo in herken, dat laatste jaar dat ik dronk. Een hele dag nam ik me vastberaden voor die dag NIET te drinken, om uiteindelijk toch voor de bijl te gaan. Er was geen keuze meer, als eenmaal het einde van de middag aangebroken was MOEST ik gewoon drinken. Ik snapte niet hoe en waarom, maar ik was in staat als een haas nog even naar de winkel te racen om wat te halen. Was ik dan zo erg verslaafd? Ja dus! Orleando, je houdt van je kinderen en je wil graag een goede moeder en vrouw zijn. Maar voor je kinderen of je man moet je niet stoppen, maar uitsluitend voor jezelf. Ik lees tussen de typfouten je verdriet. Je wil dit niet, dus neem die stap, zoek hulp en STOP. Soothe het is niet eerlijk dat ik niet de eerste ben om je nieuwe hoofd te bewonderen! Je stelt me zwaar teleur Rudy, sterkte met je ei! Frannie, blij dat je heelhuids door je moeilijke dagen bent gekomen. Je bent er ongetwijfeld ook weer sterker van geworden. Inmiddels is mijn preischotel klaar, dus ik ga ook eten. Later!

Goedenavond allen! Het draadje van vandaag heb ik zo'n beetje bijgelezen, maar ik moet zeggen dat ik niet alles kan volgen, omdat ik van voorgaande dagen veel mis. Nou ja, het is niet anders. Het valt mij op dat veel mensen het moeilijk hebben op het moment. Voor mij is deze tijd van het jaar ook niet de gunstigste periode. Ik kan erg slecht tegen de kou, het gebrek aan licht, en het opgefokte gedoe om me heen dat bij de feestdagen in deze maand schijnt te moeten horen. Ik realiseer me dat ik mezelf jarenlang opgeschroeft heb, om het voor de kinderen gezellig en knus te maken deze maand, en dat is me dermate goed gelukt dat ik met geen mogelijkheid de pakjes en boom meer uitgebannen krijg. Maar voor mezelf is het op, ik heb er geen zin meer in. De jongens hebben beloofd dit jaar alle feestversiering te verzorgen, inclusief het opzetten van de kerstboom, én de hele handel ook weer op te ruimen. Ach, als het eenmaal staat zal ik het wel weer gezellig vinden, maar op dit moment zie ik er nog vreselijk tegenop. Gistermiddag ben ik ziek van mijn werk naar huis gegaan. Ik zat alweer rechtop achter mijn beeldscherm te vechten tegen de slaap, en werd ook nog vreselijk misselijk. Dus naar huis, en meteen in bed gekropen. Vandaag heb ik ook tot bijna twaalf uur in bed gelegen, en daarna voornamelijk achterstallige krantjes gelezen en dat soort dingen. Het voordeel van ziek zijn is, dat je niet verondersteld wordt iets te doen, en dus ook niets hoeft. Heerlijk! Albertina, Pippi, PEM, Wingchun, Blacky, Houtje, Marjo, BamBam en alle andere mensen die het moeilijk hebben: hou vol! Morgen kan het weer beter gaan, en in ieder geval ben je nooit alleen. En bedenk dat dat eerste glas alles nog veel dramatischer kan maken, maar in ieder geval niet beter. Alles sal reg kom!

Bedankt voor de felicitaties! Ik had het niet in de gaten, dat vandaag weer mijn "mijlpaaldag" is. In het begin tel je de dagen, wat later de weken, en daarna de maanden. Op het moment tel ik eigenlijk ook de maanden niet meer, hoewel het overdreven is te beweren dat ik nu alleen de jaren tel. Houtje, veel sterkte met het veranderende gedrag van A. Voor jou moeilijk om mee om te gaan, want hij verandert, en daardoor zal jullie relatie mee veranderen. Blacky, fijn dat je naar je broer toegaat volgende week. Ik wens je heel veel kracht. Welterusten mensen, het weekend is alweer voorbij gevlogen, en morgen mag ik er weer tegenaan. Fijne avond allemaal, en een goede nacht!

Goedenognetofmisschiennetnietmeermorgen allemaal! Thanks for the hug Har! Graag wil ik even inhaken op jouw berichtje over AD Albertina. Mijn ervaringen zijn ongeveer net als die van jou, hoewel ik de AD nog geen twee jaar slik. Bij mij is zo´n 20 jaar geleden al een matige depressie vastgesteld. In plaats van antidepressiva kreeg ik toen Diazepam, om de onrust tijdelijk wat weg te nemen. Dat heb ik geweten, ik ben er twee jaar zwaar aan verslaafd geweest! Kan ik dus nooit meer slikken. Net na mijn scheiding 13 jaar geleden werd opnieuw een depressie geconstateerd, maar ik de huisarts die ik toen had was terughoudend in het voorschrijven van antidepressiva, en adviseerde me om 's avonds voor het slapen een glas wijn te drinken. Alsof ik dat al niet deed! Nu weet ik dat ik inderdaad de alcohol op 'eigen recept' al die jaren als antidepressivum heb gebruikt. Enkele maanden na het stoppen met drinken duikelde ik dus in het al die jaren gedempte zwarte gat, waar ik zonder hulp niet meer uit kon komen. Inmiddels slik ik bijna twee jaar AD, en inmiddels is het hanteerbaar. Ik heb nog steeds mijn sombere dagen, maar ze zijn wat minder zwart. Ook heb ik nog steeds last van paniekstoringen, maar ik hoef geen winkels meer uit te vluchten met achterlaten van mijn boodschappen. Het is hanteerbaarder allemaal. Geen wondermiddel dus, en ook geen 'happy pil', maar voor mij een middel zonder veel bijwerkingen, waarmee ik zonder al te grote problemen door het leven kan schuffelen. Ik stoor me dan ook soms aan mensen die afgeven op een dergelijk, voor mij noodzakelijk, medicijn. En ik hoop van ganser harte dat ik het volgend jaar kan blijven gebruiken, zonder dat ik ook dáárvoor weer in mijn eigen portemonnee moet duiken, want volgens zowel mijn huisarts als mijn therapeut is het niet bepaald een goed idee om er nu al mee te stoppen, nu ik net een beetje de benen eronder begin te krijgen. Depressie, paniekstoringen en aanverwante kwalen zijn een ziekte, geen inbeelding, en het is niet bepaald leuk om te hebben. De impact ervan wordt nog al te vaak ook door huisartsen onderschat, met het gevaar dat mensen net als ik de zelfmedicatie in gaan vluchten. Met alle ellendige gevolgen van dien. Blacky en Carolien, heel veel sterkte met jullie slechte tijdingen! Een fijne, zinvolle en bovenal droge dag allemaal!

Goedemorgen! Over moe en een hobbel zijn gesproken! Wij vieren Sinterklaas sinds enige jaren op Kerstavond, dus ben ik gisteravond nog naar Amsterdam getogen. Eenmaal hier was ik compleet afgebrand, te moe om nog een late film te kijken, dus mijn gezellige gezelschap bestond uit het liggen dutten op de bank, en na de honden uitgelaten te hebben naar bed. Ik voelde me wel schuldig, die arme Soothe loopt zich de hele dag in de stress te jagen omdat ik op bezoek kom, en vervolgens lig ik er alleen maar een beetje uitgeteld bij. Wel lekker geslapen, en ach, samen in bed is ook heel knus. Voor degenen die gisteren gedronken hebben, en dat betreuren, jammer! Je berichtje van gisteravond heb ik gelezen Pippi, al heb ik niet de hele draad van gisteren gelezen. Ik vind niet dat je iets verkeerds geschreven hebt, maar vond je juist sober en oprecht. Voor degenen die gisteren een fijne avond hebben gehad zonder drank: fantastisch! Marieke, het spijt me te lezen dat het mis is gegaan, maar eerlijk gezegd verbaast het me niet. Ik ken je al sinds mijn begintijd hier op het forum, en toen je onlangs schreef dat je dacht het nu te kunnen hanteren had ik daar al grote twijfels bij. Ik heb er toen niet veel over gezegd, omdat ik weet dat ik iemand die wil drinken niet tegen kan houden. Bovendien hadden anderen je al gewaarschuwd. Tja, kennelijk was het nodig om nog een keer te ervaren dat je het niet in de hand hebt. Je bent de enige niet meisje. Dus doe gewoon weer met me mee, want ik heb me voorgenomen ook vandaag weer niet te drinken! Maak er een fijne dag van allemaal!

Goedemorgen allemaal! Hier een grijze en sombere zondagmorgen, en ik hoop van harte dat het vanmiddag niet glad wordt, want ik moet nog naar het midden van het land terug. Tapas, ik realiseer me net dat gisteren eigenlijk toch een mijlpaal voor jou was, en volgens mij voelde je dat zelf ook zo. Ach ja, dat gevoel van 'wat nu' herken ik ook. Naarmate ik langer niet drink wordt het meer en meer duidelijk dat stoppen met drinken pas het begin is, en vaak wordt ik bevangen door de immensheid daarvan. Ligt aan mij, ook ik denk te veel, en dan wordt iedere molshoop de Himalaya. Har, ik herken je gevoel omtrent de feestdagen, en ik kan je uit eigen ervaring vertellen dat een krappe financiële situatie bepaald niet opgelost is zodra je werkt. Ik ben het met Safi eens dat onze maatschappij doorgedraaid is in consumentisme. Als ik in deze tijd van het jaar de stad in ga en hordes mensen zich wezenloos zie kopen ontgaat me volledig het doel en de zin daarvan. Zijn kinderen nog wel ergens blij mee? Kan het nog wel groot, mooi en duur genoeg zijn? Ik ben blijer met de arm van mijn zoons om mijn schouder, hun kus op mijn wang en de woorden "ik vind je lief", dan met het grootste en mooiste cadeau ter wereld. En wat betreft het kunnen ontvangen van gasten: de verwarming brandt voor iedereen die zich in huis bevindt, wat er is kan gedeeld worden, en een extra aardappel is snel geschild. Blacky Mensen, maak er allemaal een mooie zondag van, en voor morgen alvast weer een goed begin van de nieuwe week!

O jee Tapas, ik heb helemaal niet gemerkt dat er de laatste tijd weinig op je gereageerd wordt. Maar ja, ik ben er zelf dan ook maar heel weinig. Het wordt wel vaker gezegd, maar het is ook echt waar denk ik: soms zit dat gevoel tussen je eigen oren, en soms is het ook echt zo, maar ik geloof dat het nooit de bewuste bedoeling van iemand hier is. Soms zijn mensen gewoon te zeer met hun eigen sores en gedachten bezig om op iets heel anders te reageren en soms weet iemand gewoon niet wat ergens op te zeggen. Waarschijnlijk is het een combinatie van beide, en ben jij gewoon net als velen wat gevoelig op het moment. In ieder geval weet ik nog goed dat je een jaar geleden zoveel gedronken had, en ik vind het klasse van je dat dat dit jaar niet gebeurd is! Ik denk dat je je nu een heel stuk beter voelt dan een jaar geleden, en inderdaad, mensen kunnen soms erg irritant worden als ze een slok teveel op hebben.

Goedenavond allemaal! Ik heb nog niet het hele draadje bijgelezen, maar log even in om gedag te zeggen. Vanavond heb ik naar Nova gekeken op 2, en dat vond ik toch wel confronterend. Ik herkende mezelf in de mevrouw die haar ex-man ziek meldde omdat hij een kater had, maar ook in de alcoholistische vrouw van de man aan tafel, en in Bart Chabot. En het verhaal van de zoon van een alcoholist vervulde me met een diep schuldgevoel, maar ook blijdschap omdat ik gestopt ben. Ik kan de tijd niet terugdraaien, maar ik heb gelukkig nog wel tijd om mijn goede en nuchtere kanten te laten zien. BamBam, heel veel sterkte met je ex-vrouw. Maak er morgen een fijne dag van met Fran. Kaia, bedankt voor je mooie bericht. Ik herken er veel in van toen ik zelf aan het begin van dat tweede jaar stond. Inmiddels ben ik nog een jaar verder, en de ontdekkingstocht is nog steeds niet ten einde. Ik zit nu in een fase waarin ik besef dat ik de afgelopen twee jaar ontzettend veel heb geleerd, gegroeid ben en sterker ben geworden. Maar óók dat ik zwakheden en beperkingen heb waar ik niet zo blij mee ben, maar die waarschijnlijk altijd deel van mij zullen blijven uitmaken. In ieder geval tot op zekere hoogte. Acceptatie daarvan kost me moeite, en dat is wat ik nu aan het leren ben. Pippi, ik ben diverse jaren met twee pubers op vakantie geweest, en ik vond dat heel goed te doen! Natuurlijk zijn er de gebruikelijke frustraties en confrontaties, maar die heb je thuis ook. Maar het kan ook een groot stuk ontspanning en plezier in jullie onderlinge verhouding brengen, want je bent toch even in een heel andere omgeving en een andere situatie, waarin je andere dingen doet en op een andere manier met elkaar omgaat. Gewoon doen meid! Albertina, je berichtje raakte mij, omdat ik de laatste tijd ook snel emotioneel ben om heel eenvoudige dingen. Deze week heb ik twee keer zitten janken bij een film, en een mooi vergezicht kan me al helemaal sentimenteel maken. Laat het maar gewoon gebeuren, kennelijk zit ook jij gewoon vol emoties die nu een uitweg zoeken. Voelen en beleven kan heel heilzaam zijn. Marieke, ik begrijp dat je denkt beperkt drinken onder controle te hebben nu. Ik hoop van harte dat je gelijk hebt, maar ik denk dat je vooral gelijk hebt in je constatering dat een paar glaasjes JWW inderdaad niets toevoegt voor jou. Dat zou het voor mij ook niet doen. Het enige wat het kan toevoegen is het verlangen weer een keer volledig los te gaan, en je weet hoe gevaarlijk dat is. Je zegt het zelf al: je bent goed zoals je bent, je hebt het niet nodig om leuker of aardiger of liever te zijn, en ook niet om meer plezier te hebben! Laat gewoon staan joh, en wordt weer de Marieke die je anderhalf jaar was.

Soothe heb ik uiteraard al gefeliciteerd, maar ik log speciaal nog even in om ook Kaia te feliciteren met 1 jaar niet drinken. Een fantastische prestatie van jullie beiden! Ik wens jullie toe dat er nog vele jaren mogen volgen.

Ferry, wat nu? Ik hoor net van Soothe dat je trek hebt, en lees tot mijn verbazing dat het inderdaad zo is. Niet dat het mij moet verbazen, want van ons trio was ik geloof ik degene met de meeste, en ook het langste trek. Zo zie je, dat het een duivel is, die op de meest onverwachte momenten ineens toe kan slaan. Onder de wol kruipen lijkt me een goed idee. En denk morgen, als er geen trek meer is, eens rustig na over waar het vandaan gekomen kan zijn. In mijn ervaring is trek iets, dat altijd ergens door getriggerd wordt. En als je weet waar je trek vandaan kwam ben je er een volgende keer beter tegen bestand. Denk erom, dat je Rufus en mij nu niet in de steek laat hoor! We zijn een team, laat ons dat blijven!

Welterusten, Blacky en An en anderen die gaan slapen. Voor mij is het ook alweer tijd voor het laatste rondje met het hondje, en dan lekker tussen de lakens. Allemaal nog een goede avond, en een goede nacht. En morgen fris weer op.

Fisherman's Friend, mijn berichten zijn in de tijd dat ik hier schrijf wel eens enorm geweest. :$ Tegenwoordig val ik niet meer zo op, want er zijn nu meer mensen die immense lappen tekst schrijven. De gave der beperking tot enkele korte zinnen is mij helaas niet gegeven. Eigenlijk klopte mijn opmerking dat ik niets te melden heb gewoon niet. Ik meende het, toen ik het schreef, maar al schrijvende had ik toch behoefte datgene wat me vanavond bezighield te schrijven. Soms helpt het opschrijven mij om duidelijker te zien wat me dwars zit. Ik denk dat ik daarin niet de enige ben, en ook daarin kan dit forum helpen. Het punt is dat ik jarenlang gewend ben geweest alles wat me dwars zat te onderdrukken met wijn. Vermoeidheid, angst (voor iets waar ik tegenop zie), onzekerheid, verdriet, woede, etc.. En na 2 jaar lezen op dit forum weet ik wel zeker dat ik daarin niet de enige was. Als je stopt met drinken moet je voor al die gevoelens - die ook nog eens extra hard binnenkomen - andere 'oplossingen' zoeken. Dat kan voor iedereen verschillend zijn. In het begin was vooral afleiding belangrijk, om de gedachte aan drank uit te bannen. Een warme douche, hardlopen, breien, strijken (dat is trouwens een hele goede). Maar later vond ik het tijd te gaan onderzoeken waaróm ik me zo voel, wat het met me doet, en wat ik daaraan kan doen. En daar ben ik eigenlijk nog steeds mee bezig. Er zijn al een hele hoop situaties geweest die ik nu beter aan kan dan toen ik nog dronk, en ook daarvóór. En na verloop van tijd loop ik dan weer tegen iets nieuws aan, zoals nu te weinig tijd en energie om bijvoorbeeld mijn huis eens goed op te ruimen. En dan ontdek ik dat ik moeite heb om hulp te vragen, en ik weet eigenlijk niet goed waarom. Dus is het zaak daarachter te komen, en te leren wél om hulp te vragen als ik dat nodig heb. Voor een ander kan dit heel stom lijken, maar voor mij is het een behoorlijke drempel. En iedere drempel of hobbel kan uiteindelijk een valkuil worden, is mijn ervaring, dus kan ik er maar beter iets aan doen. Bovendien wordt het leven een stuk prettiger zonder al die drempels en hobbels.

Hoi! Ik kom even melden dat ik buitengewoon weinig te melden heb. Boeiend hè! Toch wil ik iedereen die nieuw is hier graag even welkom heten, en veel succes wensen met het stoppen of minderen met drinken. En verder vind ik het leuk enkele oude bekenden weer even hier te zien. Een voorspoedig herstel Rudy! Ik weet niet wat voor ingreep je hebt gehad, maar leuk is het eigenlijk nooit. Goede reis naar België, en ik wens je een lange periode van goede gezondheid toe vanaf nu. Vandaag was mijn vrije dag, hetgeen zoals gewoonlijk betekent dat ik nu total loss ben en toch lang niet alles gedaan heb wat ik eigenlijk wilde doen. Omdat dit meestal zo gaat, had ik gisteravond een planning gemaakt, waarin ik zelfs af en toe een kwartiertje rust ingepland had. Het voordeel daarvan was, dat ik eindelijk inzag dat het niet aan mij ligt, maar aan de hoeveelheid dingen die moeten gebeuren en het feit dat er maar één ikke is. En een uur na het maken van die planning viel me ineens in dat ik nog een paar taken vergeten was ook! En verder viel mijn planning voor een deel in duigen door onvoorziene omstandigheden, zoals de gevelwerkers die met een hogedrukspuit mijn muren en ramen kwamen droogspuiten, wat het noodzakelijk maakte éérst even alle zand en cementresten van mijn stoep te verwijderen. Toen heb ik van de weeromstuit ook maar even de dorre bladeren opgeveegd. En verder bleek ik toch iets eerder moe te zijn dan ik gepland had. Tja, toen ik nog dronk had ik de gewoonte er op zulke momenten een glas wijn in te gieten, en maar weer dóór te duwen. Dat doorduwen wil ik nog steeds, maar het lukt me stomweg niet meer, omdat ik na ruim twee jaar niet drinken mijn lichaam, mijn leeftijd en mijn grenzen voel. Niet prettig, maar wel beter voor mijn gezondheid denk ik. Al een hele tijd weet ik, dat ik niet alles kan wat ik zou willen, en nog steeds heb ik grote moeite dat te accepteren. Het betekent prioriteiten stellen, en in mijn geval vooral ook hulp vragen. Bijvoorbeeld aan die grote lummels van mij. En bij het idee alleen al dat te moeten doen bevangt me alweer de vliegende paniek. Waarom? Wat is er zo erg aan om mijn naasten te vragen me een handje te helpen? Dus, op naar de volgende actie: een nieuwe drempel om te overwinnen. Beste vechters, struikelaars en weer opstaanders: leven zonder voortdurend te vluchten in een alcoholroes is een groot leerproces, waarin je af en toe jezelf tegen komt, je leven opnieuw onder de loep neemt, en andere oplossingen voor je problemen zoekt. Moeilijk soms, en confronterend, maar ook zéér de moeite waard. Er is veel groei te bereiken, en het begint allemaal met dat eerste glas te laten staan, wat er ook gebeurt.

Mag ik Plusjamais vriendelijk, doch dringend verzoeken toevoegingen als het woord 'heerlijk' achterwege te laten in haar beschrijving van het glas alcoholhoudende drank dat ze genuttigd heeft? Plusjamais schijnt ondanks herhaaldelijke verzoeken in deze zin niet te begrijpen dat hier op dit forum ook mensen lezen en schrijven die enorm veel moeite doen het nuttigen van een dergelijk glas achterwege te laten. Evenmin lijkt ze te begrijpen dat niet alleen het vermelden van het feit dat zij wel iets gedronken heeft, maar met name ook de lovende beschrijving van het betreffende glaasje, het voor sommige mensen extra moeilijk kan maken. En hierbij wil ik nadrukkelijk melden dat ik absoluut geen tegenstander ben van het nuttigen van 1 glas, of voor mijn part een hele fles, als de betreffende persoon daar zelf achter staat. Ieder moet doen want hem of haar goed dunkt. Wel maak ik bezwaar tegen het melden van de voortreffelijke kwaliteiten van het betreffende genuttigde drankje. Dat lijkt me niet de functie van dit forum. Ik heb inmiddels gemerkt dat er nog een andere discussie gaande is, maar daar wil ik me liever niet in mengen. Het voegt op geen enkele wijze iets toe aan mijn nuchterheid.

Een goede zondagmorgen allemaal, al is het al bijna middag. Adam, hoewel ik het in grote lijnen met je bericht eens ben, heb ik toch de behoefte te reageren. Het is waar dat ik van de mensen die weten dat ik te veel dronk, en daarmee gestopt ben, overwegend positieve reacties heb gekregen. Wat dat betreft geen reden voor geheimzinnigheid of anonimiteit dus. Toch ken ik wel degelijk voorbeelden van mensen die achteraf de negatieve gevolgen hebben ondervonden van het feit dat ze gedronken hádden. Mensen, die bewust gekozen hadden voor openheid, en die na jaren van verborgen alcoholisme alsnog het stempel opgeplakt kregen, met ontslag, het mislopen van een promotie of het verlies van 'vrienden' als gevolg. Ik zet 'vrienden' bewust tussen aanhalingstekens, want je kunt je natuurlijk afvragen of dit wel goede vrienden waren. Toch is het zuur, als je jarenlang in het geniep bezig bent geweest jezelf de vernieling in te helpen, dat mensen je alsnog laten vallen als je juist goed bezig bent. En wie zit er te wachten op het verlies van werk, of het blokkeren van van verdere groei en ontwikkeling? Hoe geaccepteerd drinken in onze maatschappij ook is, en ook het drinken van een glas te veel, er rust wel degelijk nog steeds een stigma op alcoholisme. Daarom heb ik ook ervoor gekozen niet alsnog rond te gaan bazuinen dat ik te veel dronk, en dat dat mijn functioneren behoorlijk begon te belemmeren. Daarom wil ik ook niet - al of niet herkenbaar - op de televisie, met het risico dat mensen die mij kennen weten dat ik dat was. Al was het alleen maar vanwege die cameraploeg voor de deur! Mensen, maak er een mooie dag van, en hou het droog!

Adam gefeliciteerd met je mijlpaal van 9 maanden! En Charlie, ook gefeliciteerd! Je bent hier niet veel meer, maar ik heb je gevecht lang genoeg meegemaakt om met jou heel blij te zijn dat je niet drinkt. Klasse meid! Ik heb het draadje niet grondig doorgelezen, daarvoor is er te veel geschreven, maar wel doorgescrolld en her en der het een en ander opgepikt. Ik lees, Blacky, dat je hier niet meer wil komen, en dat vind ik erg jammer. Ik begrijp niet helemaal wat voor oneerlijks er geschreven is, dat heb ik gemist. Wel begrijp ik dat Carolien denkt dat het aan haar berichtje lag, maar of dat zo is weet ik niet. Voorzover ik het begrepen heb deed ze een veronderstelling, die achteraf niet juist bleek te zijn. Maar een veronderstelling is geen insinuatie toch? Nou ja, het overkomt me tegenwoordig wel vaker dat ik iets niet helemaal kan volgen, en meestal laat ik het daar dan maar bij. In ieder geval vind ik het erg jammer als je hier niet meer wil schrijven Blacky, want ik lees je graag, en ik leef met je mee. Al heb ik je nog nooit gezien, je voelt voor mij toch als een soort vriendin. Ziza, bedankt voor het delen van de opmerking van je sponsor. Daar kan ik iets mee, want ook ik ben zo'n alcie wiens denkhoofd meteen op volle touren begint te draaien als iets niet helemaal mee zit, en voorál als ik denk niet begrepen te worden, of geen rekening mee gehouden. Plusjamais, ik las in een van jouw berichtjes iets over pijn die littekens nalaat, of een roofje dat gemakkelijk weer openbreekt. Daar ben ik het niet helemaal mee eens. In mijn ervaring is het niet pijn die littekens achterlaat, maar de wonden die pijn veroorzaken. Soms zijn die wonden door anderen veroorzaakt, soms ook maken we zelf littekenende wonden door te blijven krabben aan een plekje dat alleen jeukt. En juist die laatste wonden kunnen vreselijk gaan ontsteken en lelijke littekens achterlaten, of blijven maar opengaan, omdat we niet kunnen stoppen met krabben. De jeuk wordt pijn, en de pijn wordt alsmaar erger en erger. Als je aan een jeukende plek niet gaat krabben hoeft het nooit een wond, en ook geen litteken te worden. En als er wel een wond is, heelt die het beste en het mooiste als je accepteert dat hij er zit en pijn doet, hem goed verzorgt en de zere plek ontziet totdat het genezen is. Pippi wil ik nog even speciaal sterkte wensen. Ik vind het ontzettend goed van je, dat je die Refusal genomen hebt, zelfs al heb je nu een beetje spijt. Soothe zei het al, dat na iets meer dan een jaar de trekgevoelens weg begonnen te blijven. Voor degenen die die termijn erg ontmoedigend vinden, wil ik eraan toevoegen dat het niet betekent dat ik na een jaar niet drinken nog steeds dagelijks trek had. Dat is beslist niet zo. Er gingen dagen, en zelfs weken voorbij dat ik er helemaal niet mee bezig was. Maar ik heb na ongeveer 14 maanden inderdaad in een hectische en labiele periode nog een moment gehad, waarin ik me daadwerkelijk afvroeg waar ik het allemaal eigenlijk voor deed. Tegelijkertijd wétend dat ik ook niet terug wilde naar de ellende van dagelijks drinken, want de voordelen waren toen wel al degelijk voelbaar. Ik ben een moeilijke stopper geweest. Niets ging gemakkelijk of zelfs maar soepel, het leek of het voor iedereen probleemlozer ging dan voor mij. Ik kreeg een burn-out en een enorme depressie, of liever gezegd, de depressie die ik al jarenlang had onderdrukt met drank brak volledig door, en ik kreeg een burn-out. En toch heb ik doorgezet, omdat ik er na al die jaren eindelijk van overtuigd was dat ik niet meer wilde. Dat al die drank de ellende alleen maar erger maakte, in plaats van beter te dragen. En ik had gelijk! Voor geen goud wil ik meer terug naar die dagelijkse behoefte aan mijn glaasje, altijd uitmondend in teveel glaasjes. Geloof me Pip, het verlangen naar neemt écht af. En de trekmomenten die minder en minder de kop opsteken worden steeds gemakkelijker te weerstaan. En het is het waard. Stop met vechten! Rest me ook degenen die ik niet genoemd heb een fijne avond te wensen. Zorg goed voor jezelf! Dat ga ik ook doen, door te zorgen dat ik voldoende slaap krijg.

Blacky, ik log speciaal in om jou nog even te feliciteren. Net als anderen hier weet ik dat je, op die uitglijder vorig jaar na, al meer dan twee jaar niet drinkt. Een enorme prestatie, zeker omdat je het niet gemakkelijk hebt. Ik hoop je hier spoedig weer te lezen!