Mormel

@Smaragdie: enorm bedankt voor het aanbod maar geld zou betekenen dat ik drank ga halen. Onze berichten hebben elkaar gekruist, maar ik heb dus een ruime voedselvoorraad in huis. Ben wel blij om te zien dat het met jou beter gaat dan de laatste keer dat je berichten plaatste.

@Smaragdie: geen zorgen over eten. Ik heb mijn voorraadkasten goed gevuld en daarnaast is het nu volop oogstseizoen. Denk dat ik al een kleine vijftien liter courgettesoep heb ingevroren.

@Smaragdie: ben nu aan mijn laatste glas bezig, en het is effectief het laatste glas daar er geen mogelijkheid meer is om drank bij te halen. Heb mijn bankrekeningen weer leeg getrokken dus beschik over niets van geld tot het einde van deze maand. Weet dat het vallen en weer opstaan erbij hoort, maar begin moe te worden. Deze nacht weer geteisterd door nachtmerries en ontwaken aan het voeteind van mijn bed. Die constante schommeling tussen veel energie en diepe depressie, het begint zich te wreken. Na een mislukte zelfmoordpoging achttien jaar geleden, waarvan ik nog altijd niet begrijp hoe ik die overleefd heb, heb ik mezelf beloofd de rit van het leven uit te zitten, maar het weegt. En dat is dan het lastige, nu zou ik mij kunnen aanmelden bij de crisisopvang maar als ik morgen ontwaak is de kans groot dat mijn gemoed weer compleet is omgeslagen en dat ik mij laat ontslaan omdat ik mij goed voel.

Drie jaar geleden hebben we een hond geadopteerd. Het beest was al tien jaar dus we weten dat we haar niet zo lang zullen hebben. Net omdat ze al op leeftijd was, hebben we haar twee jaar geleden eens meegenomen naar de kust zodat ze dit ook eens had gezien. Vrij zeker dat het voor haar de eerste keer was dat ze de zee zag want een van de eerste dingen die ze deed was van het water drinken en vervolgens alles uithoesten. Denk dat het een heel fijne dag voor haar was.

Geen idee meer hoe ze zelf reageerde, weet nog wel dat ik eindelijk nog eens met mijn stiefzoon heb kunnen spreken. Natuurlijk zou het beter zijn dat ik dit niet doe, maar gisteren was het overmacht.

@Claudius: Voor mij is het de tweede keer dat ik mij in de rol van stiefvader bevind. Zelf nooit kinderen gewild omdat ik genetisch belast ben en dit absoluut niet wil doorgeven. De eerste maal was ik tweeëntwintig en had ik een knipperlicht relatie met een 38 jarige vrouw wier zoon 6 was toen ik haar leerde kennen. We zijn grofweg zeven jaar samen geweest, nooit samen gewoond en op het einde heb ik de stekker uit de relatie getrokken omdat we beiden dronken en elkaar eigenlijk de afgrond in trokken. Wel nooit spijt van gehad want het was een heel intense relatie met veel drank en seks. Enkele jaren geleden ben ik mijn toenmalige stiefzoon tegen het lijf gelopen. Hij herkende mij dadelijk en is mij komen bedanken voor de jaren dat ik er was omdat ik een stiefvader was die zorgde dat er altijd eten was en nooit agressief was. Nu zit ik dus voor een tweede keer in zo'n relatie (alleenstaande moeder met een zoontje), met als verschil dat we deze keer getrouwd zijn en ik al wat ouder begin te worden waardoor ik ook begin na te denken over mijn nalatenschap. Eigenlijk zou ik graag hebben dat mijn huidige stiefzoon van mij erft. Niet alleen dat hij van mij erft maar ook dat hij mijn gedachtengoed verder zet. Misschien klinkt dit vreemd, maar ik heb mijn woning zodanig verbouwt dat het bijna energie neutraal is, mijn tuin is klimaatbestendig en levert een groot deel van het jaar voedsel, daarnaast zet ik mij in als vrijwilliger en ga ik bijvoorbeeld zwerfvuil rapen; allemaal zaken waarvan ik hoop dat ik ze aan iemand kan doorgeven.

Geen pact voor mij vandaag, maar ik wil de anderen wel een hart onder de riem steken.

We zijn dag drie en ik ben nog steeds aan het drinken. Onlangs plaatste @Smaragdiehier een bericht dat hij al enkele dagen aan het drinken was, en ik herken het enorm. Eens ik begin te drinken dan is er geen stoppen aan en drink ik door tot ik compleet crash. Dacht dat ik deze nacht dat punt had bereikt maar kennelijk nog niet. Sommigen zullen nu willen aankomen met goedbedoelde adviezen (als in kap alles weg,...) maar dat helpt op dit moment niet. Ik heb gisteren terwijl ik gedronken had mijn vrouw gebeld. Ze woont samen met haar zoon sinds januari elders en gisteren overviel een enorm gemis mij, wou ze gewoon even horen. Mijn vrouw komt nog elke week langs omdat we een beurtrol hebben met de hond, maar stiefzoon heb ik nog maar enkele keren gezien. Dat is een beetje spijtig aan de rol van stiefvader, we zijn acht jaar samen geweest, acht jaar dat ik mijn stiefzoon behandelde als ware het mijn eigen kind, maar omdat ik stiefvader ben heb ik geen enkel recht om hem te zien. Als mijn vrouw nu zou besluiten dat het tijdelijk apart wonen definitief wordt dan is mijn enige mogelijkheid om hem te zien wanneer hij zelf besluit om naar hier te komen.

Je gaat zelf even het opzoekingswerk moeten doen (heb er momenteel geen zin in), maar enige tijd terug heb ik een artikel gelezen over een pil die in ontwikkeling is voor slaapapneu te behandelen. Als ik mij niet vergis boekten ze goede testresultaten maar ik weet niet of hij al op de markt is. Die pil zou dus ter vervanging zijn van het masker.

Woehoe, een nieuwe snotneus. Wel iemand met enorm veel berichten.

Ik heb echt overwogen om vandaag naar Leuven af te zakken en jou te ontmoeten. Hoop dat je goed bent thuisgekomen.

Net bekeken wat je bedoelt en idd ik heb je naam niet gekopieerd. Weet dat dit niet opzettelijk was en ik wens je het beste voor de dagen die komen.

Wees het niet. Ik ga duiken tot het diepste van mijn gevoelens, waarschijnlijk wil ik morgenvroeg niets anders dan er een eind aan maken, ga ik dit weer weerstaan en komt de nuchterheid terug. Waarom ben je jaloers?

@rapilos: ik denk dat de meesten hier wel bekend zullen zijn met crashen. Eenmaal de drank in mij is ga ik door tot de vermoeidheid het over neemt. Morgen had ik normaal een afspraak, maar deze heb ik kunnen verplaatsen dus de volgende afspraak waarvoor ik mijn huis moet verlaten is volgende week dinsdag. Ik ga zo meteen nog drank bij halen, drie liter wijn was niet genoeg, en ga waarschijnlijk door tot morgenvroeg om daarna eindelijk in een lange slaap te kunnen vallen en leeg wakker te worden. Op dit moment voel ik dat de woede weer bovenkomt, al die frustraties die ik normaal opkrop. Weet niet of er hier gamers zijn? Ga nog even de drank voorzien en daarna zal ik mij waarschijnlijk in een gewelddadig online game storten om mijn woede te kunnen loslaten.

Neen, want het lege gevoel is anders dan die futloosheid die ik ervaarde. Het lege gevoel -> rusten, eten, plannen; het futloze gevoel -> waarom hier nog zijn.

Zondagavond was lastig, gisteren was lastig en toen ik vannacht om 0u30 opstond was het lastig. Moe, futloos, donkere gedachten. Slapen hielp niet. Ben twee maal wakker geworden terwijl ik dwars over het bed lag, deze nacht lag ik op de vloer tegen de kleerkast. Deze voormiddag nog steeds zo futloos en ik ben wijn gaan halen alvorens ik een afspraak had met mijn psycholoog. Ga nu drinken en me straks onderdompelen in de razernij die zich dan van mij meester maakt om morgen leeg te ontwaken.

Heb het pact niet kunnen houden.

@Smaragdie: al ben ik nog redelijk nieuw op het forum, toch ervaar ik het zo niet. Ik denk dat er zeker ruimte is voor een verschil van mening, alleen zou het mij niet verbazen dat je hier het deksel op je neus krijgt als je in een dronkenbrui begint te razen net omdat iedereen het kent en iedereen ook weet dat er dan geen zinnig gesprek mee aan te knopen valt.

Ik denk dat @herman0167 wilt aanhalen dat die twee niet rijmen. Om echt opgesloten te zitten in een gesloten afdeling, zonder de mogelijkheid om te vertrekken, is er een uitspraak van de vrederechter nodig. In dat geval krijg je een advocaat en heb je een zitting samen met de vrederechter waarbij jij je zaak kunt verdedigen. Een psychiatrische instelling kan je niet tegen je wil opsluiten. Je kunt daar altijd vertrekken en mochten ze dit willen verhinderen dan moeten ze de procedure tot collocatie inzetten waarbij je dus gehoord wordt door een vrederechter.

Dagpact: Claudius Kunsie Yvonne Mormel

Beste Mariposa, ook ik kampte met graving. Soms gebeurde het dat ik dacht dat ik ervan verlost was maar dan ging ik slapen en midden in de nacht vond ik mezelf dan terug in de tuin met een spade in mijn handen. En maar graven. Goed, alle gekheid op een stokje. Zelf heb ik weinig last van craving behalve na sociale of stressvolle situaties, dan kan het bij mij wel op lopen. Op dit moment zijn er twee zaken die dan helpen: afleiding (door een serie te zien of iets dergelijks) of even een dutje doen. Wat mij helpt om de negatieve kanten van alcohol beter in te zien is te kijken naar wat ik allemaal kan doen wanneer ik niet gedronken heb. Zo hou ik er eigenlijk van om te lezen, gamen of een serie/film te kijken, maar als ik drink gebeurd dit weinig of ben ik te dronken om er iets van te herinneren, terwijl ik mij op nuchtere dagen daarmee 's avonds kan belonen en met een tevreden gevoel kan gaan slapen.

Bij mijn weten zijn er in België maar twee situaties waarbij een psychiater echt wettelijke macht over je heeft en dat is bij een gedwongen opname (waarbij de macht ook wegvalt eens de collocatie eindigt) en als tweede bij een voorwaardelijke vrijlating waarbij de rechter psychische hulp als een van de voorwaarden oplegt. Kan zijn dat ik me vergis, maar zover ik weet is in alle andere gevallen psychische hulp vrijwillig. Het kan natuurlijk ook zijn dat iemand vrijwillig in behandeling is en dat de instelling bepaalde voorwaarden oplegt waaraan je moet voldoen om de behandeling te kunnen voort zetten.