Monster

5 weken.... jij rijgt de dagen tot weken en bent al weer meer dan een maand clean. Dat is niet niks he, dat is super. Hummers zijn ijzersterk, dat zie ik maar weer es. Wat fijn dat je je zo goed voelt, en wat stoer om naar een conventie te gaan. Tijdens een conventie merk je heel sterk dat je niet alleen staat he? Een boost voor je motivatie. Succes de komende week!

Dag 9 al weer bijna overleefd. Je hoeft het niet alleen te doen. Schrijf lekker alle frustratie van je af, er is hier zóveel herkenning........ we zijn soortgenoten. Goed bezig.

Hub, heel veel succes morgen. Dapper van je. Schrijf je nog hoe je je voelde, en hoe het je gelukt is? Schrijf hier maar lekker alle frustratie van je af, het forum is een vergaarbak van herkenning, van soortgenoten. Je hoeft het niet alleen te doen.

lightvein, hoe gáát het nu?

quote: Verrassend maar in de avond heb ik veel dorst en drink zo een liter spa op. Het verrast mij niet. In de avond drink ik nog steeds een liter spa. Of cola light. Al meer dan 2 jaar. Blij mee. Met opgeheven hoofd sleep ik die zooi wekelijks de supermarkt uit. Sterkte dit weekend.

Harry, wat fijn om te lezen dat het inderdaad makkelijker is geworden. Je steekt beginners een hart onder de riem, je bewijst dat het mogelijk is om te stoppen. Dank je wel voor het delen.

HUH? 46? Bij de meeting zag ik een jonge vrouw. Ze kon nét niet mijn dochter zijn. Wel mijn jongere zus. Nakomertje dan................. Dat was Annette. Wat ben jij mooi opgedroogd. Zo jong en glad gebleven. kappe nou Monster, ze heeft het wel begrepen

Verder, stoer! Je doet het niet alleen, wij doen met je mee! Ik volg je. Wees trots op jezelf.

Sterkte Vlok. Ik wil niet met je ruilen, maar dit gezegd hebbende weet ik dat ik niet helpend bezig ben.

ja maartje, Kom hier enz is een prachtig boek. de stilte spreekt - E. Tolle

Vannacht liep ik door mijn huis op zoek naar mijn boek........... en passant kwam ik de rode maan tegen............... en dacht aan jou. Hoe gáát het? Hopelijk geen bericht, goed bericht.

Jeanne, welkom. Heel stoer om nu echt te stoppen. En gelijk hulp te vragen. En je uit te spreken. Wat dat betreft ben je slim bezig, want ik je eentje stilletjes proberen te stoppen is zo moeilijk, niet te doen waarschijnlijk. Hopelijk schrijf je alles van je af wat je dwars zit. Pak alle hulptroepen beet waar je ze ontdekt! Heel veel succes, je bent niet alleen.

Huttula, wat fijn dat de groep vertrouwd voelt! Ook dít stuk van jouw reis voelt dan vast een stuk minder alleen. Post-operatief zul je de groepsgenoten vast regelmatig nodig hebben voor steun en herkenning, iets wat alleen lotgenoten kunnen bieden. Ik vind het zó stoer dat je dit gaat doen, respect!

Reuring. Emoties. Annette, saai kun je je leven momenteel nog stééds niet noemen. Stug doorgaan dan maar, ik doe met je mee! de volgende keer dat ik 's nachts door het huis loop te dwalen op zoek naar roggebrood of een rode maan of op zoek naar een leukere droom dan ik had, dan zal ik aan je denken

Emmy, welkom. Je bent niet alleen. Ook ik heb dingen gedaan waar ik niet trots op ben. Maar het is mogelijk om (in mijn geval stoppen) bevrijd te worden van destructief gebruik. succes!

Vlok, heel veel sterkte komende 2 dagen. Spannend. Naar. Eng wellicht. Ik kan weinig voor je betekenen, als alleen laten merken dat ik aan je denk.

ik mis Indigo

Maartje, hopelijk ben je weer een beetje opgeknapt. Het wordt een fantastische week voor mensen die hard lopen / hardlopen. En ook voor mensen die langzaam lopen, maar dan wél buiten.

K4, je vraagt meerdere keren om ervaringen. Je vraagt misschien bevestiging voor dat wat je in jezelf al weet. Dus: Wedervraag: Nu jij beseft dat je er zelf niet uit komt, ook niet met hulp van je man, is het een idee om een verslavingskliniek in te gaan? Is het een idee om hulp in de arm te nemen? Wil je wel definitief van actief gebruik af? Als je weet wat jij wilt, hoef je anderen niets meer te vragen. Dan kun je je plan gaan trekken. Jouw waarheid is voor jou de waarheid en dat is het enige wat telt. Sterkte.

Vlok, ik ben blij dat een een maatje hebt gevonden. Hopelijk hebben jullie de herkenning, de erkenning en de mildheid voor elkaar die je nu zo nodig hebt. en dan nog es wat: JE STAAT NOOIT VOOR GEK, PAS ALLEEN ALS JIJ DAT VINDT. sow hé

Vlokje, inderdaad zullen de pammetjes verdovend werken. Wat een zorgen, wat een nieuwe wending geeft dit. quote: 'Zenuwachtig ben ik nu niet, eigenlijk een soort van verdoofd, er komt zoveel op je af in korte tijd. Het is zo moeilijk om het te bevatten. Ik denk dat ik dat ook maar niet meer moet proberen en me gewoon overgeven aan de situatie waar ik in zit.' Vlokje, hou dit maar vast. Dit is einde van weerstand, en zo hou je tenminste wat energie over voor alle nieuwe indrukken die zullen komen. Heel veel sterkte de komende periode.

Op eerste Kerstdag kom ik in Kaapstad aan en wordt door hun chauffeur afgehaald en naar de kliniek gebracht. Medisch onderzoek, urinecontrole, koffer wordt grondig doorzocht. Ik deel de kamer met een stille vrouw, een schat maar we worden niet speciaal vrienden. Zij zit voor cocaïne en ik voor alcohol, en ze is 20 jaar jonger... Het programma in de kliniek is super leerzaam en overvol, van 6.30 uur tot 18.00 uur en 's avonds altijd een meeting. Ieder programma-onderdeel is verplicht; van yoga en voordrachten tot groepsgesprek en cardio. Er is huiswerk, dat kun je doen in het weekend. Alleen zaterdagmiddag en zondagmiddag zijn vrij. Dan mochten we zonder toezicht in ons eigen zwembadje. Er was controle bij het eten, overal een presentielijst. Bij klachten, bv blessure bij het sporten, kiespijn, moest je tot 18.00 uur gewoon meedraaien en dan naar de verslavingsarts om een pijnstiller te krijgen. Of toestemming voor tandartsbezoek te vragen. Er was een uur tv per dag, na de meeting. Er was geen radio of gsm of internet (deze na aanvraag een kwartier, met controle naast je). Bellen met de huistelefoon was een uur per dag: delen met de andere groepsleden! Dit klinkt niet gezellig he? Toch was het gezellig! Heel leerzaam, ritme en structuur en strenge regels. Het personeel was dienstbaar, vol liefde. En respectvol. Meer dan wijzelf waren: wij waren soms slachtofferig, soms bozig, king baby en drama queen inéén. Soms ondankbaar, soms bang. We waren vol toneel zoals we dat gewend waren. We wisten geen van allen wie we waren. We hadden bijna geen van allen visie. De regels waren zó streng, en vaak zo onbegrijpelijk, dat het regime een goede oefening was voor het leven. Ik kon oefenen met weerstand, alles willen begrijpen, alles willen weten, controle willen hebben. Grip willen hebben. En alle andere illusies waar iedereen mee af moet rekenen. K4, mocht je een kliniek overwegen, schroom niet. Het is Hulp in het kwadraat, en er is geen tijd voor trek. Je leert er om te beginnen om je helemaal over te geven aan psychologen en aan een regime, waar je niets te willen hebt. Je hebt niet in te brengen en dat hoeft ook niet. Heerlijk, even geen zorgen. Geen georganiseer. Geen smoezen. Geen leugens. Geen twijfel. Alleen maar aan jezelf werken. Inzicht en ritme krijgen. Is dit een antwoord op je vraag eigenlijk?

K4 Ik heb in een detox gezeten, voorafgaand aan de kliniek. Omdat ik met een interventieteam verrast ben, heb ik dat zelf niet geregeld. Mijn ervaring is dat het niet moeilijk is om een detox te ondergaan. Het zou niet moeilijk geweest zijn om aan een middel te komen, maar eenmaal dáár wilde ik er vanaf dag 1 helemaal voor gaan. Persoonlijk vond ik 6 dagen onnodig lang. Er was geen trillen of zweten of wat dan ook. De veelgenoemde hoofdpijn kwam pas weken later. Zo ook de slapeloosheid. Het personeel was respectvol, de dagbesteding was verzorgd. Niet overvol, maar nét genoeg om verveling tegen te gaan. De avonden waren een beetje saai, want ik deed zelf oppervlakkig. Ik was niet van plan om voor 6 dagen mij volledig open te stellen voor 25 man, mensen die ik daarna nooit meer zou zien. Het pillenbeleid was kwistig. Het kostte overtuiging om alle pammetjes NIET te krijgen. Toch ben ik, hoe oppervlakkig het ook was, de mensen waar ik mee was, niet zomaar vergeten. Die 6 dagen hebben wel indruk op mij gemaakt. De aanwezigen kwamen overal vandaan: sommigen hadden in een paaz gezeten, anderen bij pleegouders, sommigen uit een huwelijk en anderen woonden alleen. De een had al 24 opnames gehad, de ander (ik) kwam er eens maar nooit weer. De jongste was 17 jaar, de oudste 64. Er waren meer mannen dan vrouwen. Alle verslavingen zaten door elkaar. De helft (dacht ik) had een dubbele of zelfs meervoudige verslaving. Nu zeg ik het anders: de helft van de verslaafden had meerdere middelen van voorkeur. We hebben erg veel gelachen, maar ook dikke krokodillentranen gezien. Ik ben heel erg blij dat ik geholpen ben. Ik, die dacht geen tijd te hebben voor behandeling. Ik, die dacht het zelf te handelen. Niet oplossen, ik wist dat er geen uitweg meer was, maar dat waren mijn eigen zaken. Ik, die nog fulltime werkte, dus die geen bemoeienis duldde. tot zover detox, ervaringen over de kliniek kan ik in een manuscript vangen............ misschien wil je dat niet weten

ow, jane was me zelfs vóór, en we zeggen hetzelfde zij het dat jane korter en krachtiger is.....

Annette , dan bén je moe. De weerstand en het oordeel erover kan ik me zó goed voorstellen, maar daar koop je niks voor. Dat schuldig voelen, dat lijkt me reuze zinvol. Dat is helend, helpend, en maakt dat je het nooit meer doet ..... Stop daar onmiddellijk mee. huh, waar bemoei je je mee? Annette, is er goed en is er fout? Wie bepaalt de cesuur? Aardig zijn voor jezelf, mild zijn, zelfs LIEF zijn voor jezelf , zou je daarvan ontsporen? Hoe zou het zijn als je blij zou zijn met je zelf om wie je bent, niet om wat je presteert? Zo maar wat vragen die nu opborrelen. Je hoeft niks. Zelfs niet aardig zijn voor jezelf. Maar het zou wél fijn zijn. Niet te vaak he, het blijft geen feest....