Monster

het bekende zwarte gat waar iemand na een zware studie in kan vallen?

Erik, van harte gefeliciteerd. Wat een gelukzalige tijd moet dit zijn, alle vrije avonden zijn écht vrij. Geniet er maar van!

sowhat schreef mijn tekst............ Lars, wat ben je dapper. Dank je wel dat je schrijft, je bent een voorbeeld voor andere stoppers geworden. Heb je enig idee hoeveel mensen meelezen en zich aan jou optrekken?

Akkordeon, je hebt volgers... Hoe gaat het nou?

Indigo, wat ga je mooi. Dank je wel voor het delen, ik leer van jou.

tjonge....... Beterschap voor je nek!

als ik het ForumdeBaas wil worden, kom ik er dan met minderen? Zijn er succesvolle minderaars? Volgens mij zit ik nog in de ontkenningsfase. Hoe zou rockbottom er uit zien voor een forumverslaving?

ik mis fruitvlieg heb ik iets gemist?

lieve Smart, Wat ben je toch wijs. Leerzaam voor mij. Ik herken het 'klein moeten houden' ook. Zoals Jopie van de week ook al schreef: Zoveel talenten die, eenmaal in gebruik, obsessief ingezet kunnen worden waardoor ik mezelf verbeten vechtend terug vind bij de pc. Volledig bij mijzelf vandaan. Wáár ik mezelf, werkend en vechtend terugvind maakt niet uit, ook ik moet al jaren minder dan ik zou willen. En nu ik luister naar wat ik nodig heb, nu ik meer respect heb voor mijn belastbaarheid, nu word ik tegelijkertijd ook blijer met mezelf. Maf dat dat goed uitpakt he? Jij hebt dat heel wat sneller in de gaten dan ik dat had. Dus als je nog es een inzicht hebt, hou ik me aanbevolen .

hoho Rapilos, er zijn er een héleboel die 's ochtends op hun ros springen om centjes te gaan verdienen en onderweg aan Blondie denken. Blondie, stoer hoe je laat zien dat je niet alleen re-ageert, maar nu ook ageert. Actie. Zelfs actie in het oefenen met minder actie. Minder actie, méér Blondie. Omdat het kan. Kennelijk heb je het nodig en kennelijk luister je nu. Respect.

Zowel gisteren als vandaag speelt de vraag wat lang-gestopten hier nog te zoeken hebben. Dat zou ik ook wel willen weten: Leren ze hier nog wat? Brengen ze wat? Halen ze wat? Ik hang er wat tussen in; niet kort gestopt, niet lang gestopt. Natuurlijk ging ik toch bedenken hoe het ligt voor mij. Ik leer hier vaak en veel dus ik kom hier halen. Vaak word ik geraakt door mensen. Ik denk dat ik hier kom omdat het gaat over een onderwerp waar ik buiten meetings of ontmoetingen 1 op 1 met een 'lotgenoot' niet zo makkelijk over kan praten. Niet-verslaafden begrijpen niet hoe onmatigheid en 'de ziekte van méér' alle facetten van mijn leven aantast/aangetast heeft. Niet-verslaafden vertellen mij 'het is niet anders' en ze hebben gelijk, maar daar heb ik soms niets aan. Hier op het forum komen mensen die hun zoektocht naar acceptatie van het leven zoals het is, hun discipline tegen méér willen, hun intenties om de blik naar buiten te richten ipv het toegeven aan egocentrisme, beschrijven. In alle eerlijkheid en alle openheid. Waardoor ik voel: "Ik sta niet alleen. Ik ben niet raar. Ik ben geen loser. Ik hoef het niet alleen te doen." Dat sterkt mij dan. De herkenning en het saamhorigheidsgevoel, dát kom ik halen.

Vertrouwen in het proces misschien? Vertrouwen in het feit dat er heel veel goed gaat als wij ons er JUIST NIET mee bemoeien? Vertrouwen, inderdaad in jouw eigen kunnen? Vertrouwen dat je groeit, emotioneel, spiritueel of zo je wilt geestelijk? Vertrouwen dat je sámen kunt wat je alleen niet kunt, alleen maar door open en eerlijk te zijn? hoelang heb ik nog of moet ik stoppen?

Zou loslaten en overgave, beide producten van vertrouwen kunnen zijn? Wat maakt dat ze hand in hand komen zodra je gaat oefenen met vertrouwen?

ik loop een beetje vast in het loslaten

Wij van het forum, wij vinden het wel fijn om te weten dat je af en toe doucht, Lars. Overnieuw. Lars, je mág huilen. Je bént een *. Welkom in onze club. Wij ook nl. Maar je zúlt opknappen. Alleen niet op commando. Maar komen doet het! Hou je daar aan vast.

Ververder, alle goeds toegewenst. (als ik nou volgend jaar besluit een nieuwjaarsduik te nemen omdat ik 15 kg ben afgevallen, sta jij me dan met erwtensoep op te wachten?)

Jannigje, op de dagdraad is het thema vandaag ook een beetje: Eigenwaarde. Weer mogen zijn wie je al was, vóórdat je je ging aanpassen aan (onuitgesproken) verwachtingen. Voor veel mensen , denk ik, is het een hele toer om weer van zichzelf te gaan houden zoals ze deden toen ze nog 5 of 6 waren. Ook ik heb er lang over gedaan. Ik gun je dat je ooit, heel voorzichtig of juist ferm, kunt zeggen: "Ja, ik houd eindelijk van mij. Soms. Nu."

ietje, wat een herkenning toch weer! Jaren geleden, toen ik nog iets deed met het fenomeen Moederdag, ging ik 's ochtends naar mijn moeder. Ze nam me apart en zei: "Zal je lief zijn voor je mannetje, ik ken je een beetje..." 's Middags gingen we naar schoonmoeder. Ze nam me apart en zei: "Zeg, je bent een harde, een stoere chick. Maar zal jij wel goed voor mijn zoon zorgen?" Onderweg naar huis vroeg ik mijn man: "Al die moeders zijn maar met je begaan. Je bent geen weekdier, jij zorgt al jaren heel goed voor jezelf. Nu kom ik in je leven en moet IK dat opeens gaan doen? En wie zorgt er dan voor mij?" ietje, ik vrees dat alleen jijzelf kunt aangeven wat jij nodig hebt. Maar daar is wel voor nodig dat jij dat van jezelf mág vragen. Zonder dat je innerlijke criticus besloten heeft daar iets van te vinden: slap, lui, slordig, alwéér moe, enz. Hoe kleiner je mag zijn van jezelf, hoe lager de lat mag van jezelf, hoe haalbaar zullen je doelstellingen worden. Erken je onmogelijkheden nadat je eerlijk hebt gecheckt of er geen smoezen tussen zitten. Daarna hoef je niet meer te schipperen. Wat je niet kan, hoef je niet meer te bewijzen. Grenzen zijn niet van elastiek. ietje, je hebt zulke mooie eigenschappen, als mensen je vragen waarom je niet van jezelf houdt, dan noem je een hele rij tekorten als zijnde jouw tekortkomingen. En een reeks omstandigheden die triggeren dat jij je waardeloos voelt. Als je dat hele verhaal nou es weglaat en toegeeft dat je je innerlijke rust nog niet hebt gevonden? Dat het opgedane minderwaardigheidscomplex nog niet is aangepakt? Daar werd je niet mee geboren. Het is gaan groeien en je mag er nog es naar kijken, of niet. Ik gun je blij-zijn-met-jezelf, los van de omstandigheden. alle liefs

ietje, wat vind ik het naar om te lezen dat je niets moois kunt noemen van je zelf. Ik heb een zwak voor je, omdat je zoveel voor anderen doet. Omdat je zo begripvol bent. Omdat je zo blablabla nog véél meer. Het is naar om te ontdekken dat je niet perfect bent. Overnieuw. Het is naar als je besluit dat je moet voldoen aan een bepaalde standaard, vóórdat je goed genoeg bent om jezelf een mooi mens te mogen noemen. Wie bepaalt de cesuur? Jij hebt als onderwijzeres genoeg te maken gehad met cesuur, die bepaalde jij toen. En je legde de lat niet te hoog voor de kinderen. Je bekeek de kinderen en hield van ze, en los daarvan keek je naar kwaliteiten en velde een oordeel. Maar dat zei niets over je liefde voor het mensje achter die kwaliteiten. Waarom doe je dat bij jezelf wel? Ben je zo speciaal anders, dat je een andere behandeling moet krijgen van jezelf? ietje, als mens ben je toch mooi? Als je je kinderen ziet in hun goede doen, dan voel je toch liefde? Trots en respect? Kun je dat gevoel voor jezelf leren vinden? Afgelopen jaren hebben al heel veel forummers tegen je gezegd dat het fijn is dat jij er bent. Hoe je schrijft. Je voegt toe. Maar het beklijft niet. Ik heb het gevoel dat je het niet gelooft dat je goed genoeg bent. Gewoon om wie je bent. Al presteerde je niets, dan nóg zou je goed genoeg zijn. Maar je vind pas rust als je zélf beseft dat je goed genoeg bent. En dan hoeft het niet meer perfect. Dat gun ik je uit mijn hart. Ik kan het je niet geven, al zou ik je dagelijks bevestiging sturen. Je kunt het alleen uit jezelf halen door jezelf te geloven. Want je wéét het, maar je durft het niet te geloven. (denk ik) Sorry voor de betutteling. Bosje bloemen dan maar? :rose: :rose: :rose: :rose:

hm, ik lees net dit hele draadje; mán wat een boel ontwikkelingen in zo'n korte tijd. Als je zo door gaat dan kom ik volgend jaar jouw masterclass colleges volgen... Lars geniet van al je geluk zoveel je durft

eens met Meya...

ow sorry Plof, ik hoorde van de klok maar niet van de klepels........ Vandaag heb ik een toetsenbord gekocht voor 1 euro bij de kringloop; ik kan weer typen zonder te hoeven controleren of er staat wat ik had getypt. De hoofdlettertoets doet het gewoon Wat Een Zegen Een kinderhand is gauw gevuld.... 17 was ik en ik liep over Hoog Catharijne....... ik vroeg me af welke leegte de mensen aan het vol kopen waren. 47 was ik en ik deed eraan mee.............. maar als ik het aan voel komen dan ga ik naar een kringloop waar ik óf ontmoedigd wordt door alle troep, óf koopziek vanwege al die leuke spulletjes die bijna niks kosten. Moraal van het verhaal: ook ik probeer soms een leegte vol te kopen zoals ik die ook wel heb willen vullen met drank, bezigheden, prestaties of evenementen/ervaringen. Het enthousiasme waarmee ik me kan overgeven aan Kopen vind ik soms eng. Vandaag neem ik de eerste niet. Ik ga niet winkelen ........................ en 's avonds vind ik mezelf terug op Marktplaats. Ben ik clean? Ben ik een haar beter dan iemand die bezwijkt voor een glas en ontdekt dat de rem kapot is? Welke waarde heeft een sleutelhanger van NA waarop staat dat er meerdere jaren van herstel zijn; meerdere jaren clean and calm? Eigenlijk ben ik elke dag een nieuwkomer, nieuw in herstel.

Anette zal nu wel denken dat ik weer zo nodig óók iets moet schrijven. Anette zou es kunnen denken dat we beter af zijn zonder haar postings. Anette zal wel denken dat ik het altijd beter denk te weten. Als ik lekker zo door ga, durf ik niet meer te leven. Je snapt zelf ook wel dat ik op deze manier kapot ga aan mijn eigen oordelen en aannames. Maar die heb ik helemaal niet. Ze zullen wel denken, dat doe ik niet. Hmm Even overnieuw Anette, wat ben ik blij dat je weer schrijft, en ik verheug me erop je weer vaker te lezen. Omdat je zo lekker diep kan graven , iets wat zoveel herkenning oplevert, en voor mij ook zo leerzaam is. Ook ik ben jaren en jaren zo vreselijk Niet-Blij geweest met mijzelf, dat was al 30 jaar zónder alcohol mijn grote probleem. Daar was eigenlijk mijn alcoholprobleem niks bij. Dat lees ik eigenlijk óók bij jou. Wat ben ik blij dat je weer ruimte inneemt, en Project Anette serieus herkanst. Je bent niet alleen. Velen lezen met je mee, ik in ieder geval wel.

Ploffie, half 8 begint koken met Paul op TNO 3. Dat hoorde ik op de meeting gisteravond. Die jongens schijnen over verslaving te kletsen met Paul de Leeuw, en óók over koken. Geen idee of het wat is.

oke Jopie, wegwezen doe het voor onze nachtrust Geniet allen van de nacht(rust).