Monster

net als Jopie mag ik 2e kerstdag en nieuwjaarsdag werken. Daar zie ik niet tegenop. De wetenschap dat mijn schoonmoeder me bespaard blijft, én dat ik tijdens oud-en-nieuw weg kan lopen als ik het niveau niet meer kan bijbenen ("sorry, de wekker gaat half 6", ik ben pleite") maakt dat ik het wel best vind. Misschien is het wel weglopen. 'Check your motives'................zal best wel.

die logeerpartijtjes van jouw kleinkinderen die doe je maar in je vrije tijd, we missen je nu al!

.............. ik hoor jullie denken............... hoe kan je nou denken dat wij überhaupt denken, wat denk je wel niet

Smaragd, welkom. Je bent géén hopeloos geval, of we zijn het allemáál geweest. Er zijn de laatste paar weken een heleboel hulpverleners op het forum gekomen, en hun gedachten leken best wel op elkaar: Niemand mag weten dat zelfs ik verslaafd heb kunnen raken. Ik, die toch beter had moeten weten. Smaragd, we wisten allemaal beter. Van bouwvakker tot tandarts, we wisten allemaal dat we niet verder moesten ontsporen maar het lukte niet om de schade te beperken. Vanaf dat ik eerlijk naar mezelf dat ik slaaf was van een middel, vanaf toen kon ik met hulp van anderen mijn gebruik stoppen. De openheid, de hulp van anderen, was onontbeerlijk voor mij. Jij bent geen hopeloos geval, met hulp kun je alles wat je alleen niet kon.

tips? zonndebank in bad een boek skypen een brief schrijven überhaupt schrijven Je kunt natuurlijk ook: vloeren dweilen keukenkastjes boenen kerstkransjes bakken of mijn motor komen poetsen

Ise, welkom. We zijn dol op lezers, anders zou er niemand schrijven. Maar we zijn nog méér dol op schrijvers. Anders valt er niks te lezen. dusss

Erik , een pak van je schouders............ jouw ontwikkeling is zó mooi om mee te mogen maken, dank je wel voor je lappen tekst. Lekker genieten van je welverdiende rust.

Cas, met open mond zit ik jouw draadje te lezen. Wat ga je hard! Wat ga je goed! Wat fijn voor je om de succeservaring te hebben van die borrel waar je tot het laatst aan toe gebleven bent. Vind ik gewoon knap... Toch zit ik ook een klein beetje met samengeknepen billen. Je hebt leren koorddansen, maar er is geen vangnet onder je, zo voelt het tenminste een beetje voor mij. Ik proef een ondertoon van: 'dat moet ik maar kunnen'..... Cas, als je geen eigen vervoer hebt waardoor je niet weg kunt als dat voor jouw welzijn nodig is, dan kan ik mij voorstellen dat het onnodig moeilijk had kunnen worden. Ik denk dat ik een angstige zeur ben, WANT JE HEBT HET TOCH MAAR GEFLIKT OM JE AAN JE PLAN TE HOUDEN. Petje af Cas, wat ga je goed.

och Smart, wat naar om niet gehoord te worden, niet erkend. Dat gevoel is zó schrijnend, dat doet zó zeer. En toch................ je leeft niet voor iemand anders. Jij bent leuk en interessant genoeg om gewoon genoeg te hebben aan de wetenschap dat jij jezelf wél erkent. Klinkt vast stom, maar lukt het je om extra mild te zijn naar jezelf, als anderen het niet doen? Om extra aandacht te geven aan je eigen gevoel, je intuïtie, als je gevoelens van boosheid, bitterheid, verongelijktheid en teleurstelling jou naar beneden halen? Wat nu is, is echt niet leuk. Maar het is nou eenmaal, dus je moet het ermee doen. Simmen helpt je inderdaad niet, maar ik snap de verleiding. Jij weet net zo goed als ik dat anderen je niet gelukkig kunnen maken, jij weet vast óók dat anderen je dan ook niet ongelukkig kunnen maken. (maar ik heb makkelijk praten, sorry voor de betutteling) Smart, ik hoor je. Ik denk aan je. En, ik wéét dat je hier weer uit komt, met of zonder medewerking van je dochter. Je bent véél sterker dan je denkt.

quote: 'Mag je niet eerst een beetje bijkomen? Je zit er nog midden in!' Hoe wijs vind ik Smart in deze. Brenda, je zit er nog midden in. Lukt het je om mild te zijn naar jezelf, waar het om rust gaat? Nu je even verplicht thuis zit, lukt het je om letterlijk een poosje stil te staan bij jezelf? Het lijkt me confronterend om nu zelf te moeten doen wat je aan je cliënten opdraagt/ als suggestie aanreikt. Maar misschien word je dat wel blijer van jezelf, en helpender als hulpverlener omdat je wéét waar de cliënt doorheen gaat. Done that, been there. Bovenal is deze periode belangrijk om weer blij te zijn met jezelf. Trots op jezelf. Bewust van je eigen waarde.

Ook ik ben lange tijd dit soort moeilijke dingen uit de weg gegaan. Zo hebben we morgen de jaarlijkse kerstborrel, maar ik ga niet. De feestjes waar ik niet onder uit kan, bestel ik Rivella. Dat koop ik nl. nooit, dus dat is een feestje. Het makkelijkst is om niet verdedigend te vertellen waarom ik geen alcohol wil, maar om te volstaan met: ik wil Rivella omdat ik Rivella wil. Maar misschien vraag je eigenlijk tips voor: wat doe je met de vrijdagmiddag/avond? Hoe vier je wat je te vieren hebt? Wat doe je met een vooruitzicht van véél tijd, waarin er genoten mag worden? Is dat eigenlijk de vraag?

Akkordeon, ik wens je het allerbeste. Ik hoop dat je hulpvraag adequaat beantwoord wordt, dat je werkelijke hulpvraag gehoord wordt. En zodra je weer herkenning of zo zoekt, kom je dan weer schrijven? Wat super voor je dat je je ei kwijt kunt in handwerken. Wat super dat je iets gevonden hebt waar je vrolijk van wordt.

Bolletje, volgens mij breng jij in de praktijk waar MijnGerrit vaak over schrijft: een plan maken, je daar aan houden waardoor je letterlijk houvast hebt. Dit soort acties móeten wel werken, anders had ik er wel nadelen over gelezen. Zo ben ik blij dat ik af en toe even in het gangpad mag zitten; minder uitzicht maar meer houvast.

Even een speciaal dankjewel aan Jan: Jan dank je wel dat je dit draadje up to date houdt. Thuis was mijn man de datum vergeten, en al was ik vrij en gingen we leuke dingen doen met de familieleden die betrokken waren bij de interventie destijds........ hij kreeg niet verzonnen waarom er gisteren zo opvallend veel over verslaving gepraat werd. En waarom dat nog een actueel gespreksonderwerp was ..... Dan kom ik op het forum en krijg ik felicitaties!! Dat doet echt goed.

Smart, gisteren vroeg je wat mij op de been houdt.... In antwoord op je vraag, ik heb het geluk gehad dat ik door Jim Geduld en zijn vrienden de kliniek in geschoven ben. Dus de eerste 9 weken waren heel makkelijk. We zaten daar afgesloten van de buitenwereld een beetje veilig te zijn qua gebruik. Eenmaal weer thuis was ik dus al over die moeilijke periode heen waar de meesten op dit forum hard hebben moeten werken, elke dag weer. Eenmaal thuis was ik in de gezegende situatie dat er geen drank in huis hoeft te zijn. Al woon ik praktisch naast de supermarkt; ons huis is veilig want alcoholvrij. Is dit een antwoord op de werkelijke vraag eigenlijk?

Brenda, sorry dat ik mijn ervaring op jou heb geprojecteerd. Jij hebt ervoor doorgeleerd, ik ben alleen maar ervaringsdeskundige. Ik weet niet hoe dat projecteren werkt, ik weet dus óók niet hoe ik het kan voorkomen. Succes komende week.

Allereerst dank voor de felicitaties. Erg leuk dat er mensen de moeite nemen om te kijken, te posten, plaatjes te zoeken. Mijn dank is eigenlijk aan iedere verslaafde waar ik mee om ga. De ene herinnert me aan waar ik niet meer naar terug wil, de ander aan hoe doortrapt de leugens of smoezen bij mij waren, de volgende aan hoe speciaal ik me voelde. Niemand zou me begrijpen; wat ik had meegemaakt of wat ik meemaakte was té ingewikkeld om uit te leggen. Mijn dank gaat naar iedere verslaafde omdat ik bij hen allen zie hoe hetzelfde we zijn. De meesten van ons kennen een vorm van eenzaamheid, hoe makkelijk trek kan zijn en hoe moeilijk emoties kunnen zijn. Zo vaak zo veel herkenning maakt dat ik overal verslaafden opzoek, de herkenning helpt mij. Dank aan de trouwe schrijvers hier op het forum. Ik gooi plusminus het viervoudige weg van wat ik schrijf alvorens het te posten. Te opdringerig, te confronterend, teveel IK-IK-IK, te vaag, te filosofisch, te offtopic. Jullie doen het toch maar, en jullie helpen mij. Ik voel geen trots. Ik heb vrij weinig gedaan om clean te blijven. Ik voel me gedragen door de groep, door een groter geheel. Zolang ik maar verbinding blijf maken met een ander, telkens als ik het niet goed weet, dan ervaar ik dat ik het niet alleen hoef te doen. En dat maakt dat ik zelf niet meer in mijn eentje hoef te worstelen. Dit betekent niet dat mijn leven rustig kabbelend verloopt momenteel. Er komt veel voorbij wat ik in mijn eentje niet kan dragen, en waar ik bijna te trots ben om hulp of advies te vragen. Afgelopen 2 weken was het zoveel dat de stressvlekken in mijn nek zich gingen uitbreiden naar mijn lichaam. Daarnaast heeft de verslavingsarts mij duidelijk gemaakt dat mijn vermoeidheid niets met verslaving te maken heeft maar alles met PTSS. Wat dus betekent dat ik geen of minimale verbetering mag verwachten. Dat valt mij smerig tegen. De acceptatie is er nog niet voor 100 %. Ik kan het gewoon niet geloven, maar hij heeft het toch echt 3 (drie) keer herhaald. Kun je lichamelijk alles, kan er geen prikkel meer bij. Altijd wat ! Resumé Het gaat goed. Het was alle moeite waard om te stoppen met gebruiken. Het is fijn om te ontdekken hoeveel er is om voor te leven, en het is mooi om te ontdekken hoeveel ik heb om terug te geven. Ik ben blij met mij, soms, meestal, nu en dan. (uh, hou je op?)

Brenda, veel sterkte vanavond en veel succes morgen. Je hebt het in je.

fijn om te lezen HD

haha enkel op roggebrood............. Ik schreef onhandig. Die ene dag was het roggebrood. De volgende dag een blablabla. Smart, het gaat goed. Soms lijkt Verslaving de oorzaak van veel gezeik, soms lijkt Verslaving het gevolg van veel gezeik. Nog steeds wil ik soms wég van alles wat tegen zit, of minder makkelijk gaat dan ik wil. Soms duurt het héél lang voordat ik door heb dat ik weer vastloop in navelstaren: IK en MIJN probleempjes. Dan probeer ik daar uit te stappen en aan alles Buiten Mij te denken. ow ow hoe Belangrijk zijn soms Mijn Probleempjes, afgezet tegen oorlog, vreemdelingenhaat en global warming is dat prettig relativeren... nou zoiets, zo gaat het eigenlijk.. Maar jij ging vroeg pitten. Truste meid.

Artsen bezoeken als laatste een arts, longartsen zijn de laatsten die stoppen met roken............ kennis maakt wijs stronteigenwijs. In de verslavingskliniek werd mij medegedeeld dat ik maar beter ZO SNEL MOGELIJK een ervaringsdeskundig maatje zou zoeken; een persoon van wie ik dingen áán zou nemen zonder het direct beter te weten. Voor mij heeft het tot hier gewerkt. Ik ontmoette vele intelligente verslaafden die mijn intelligente smoezen dóórhadden en niet onder de indruk waren van mijn retoriek of denksnelheid. Ze ontmoetten mij halverwege met eerlijkheid en mildheid. Dat kende ik nog niet. Brenda, aan kennis ontbreekt het je niet. Ik hoop dat je je voorbehoud laat gaan. Dat kan geen methode of therapie je geven. (imho) Succes, je hebt het in je.

Anna, lieve Anna, zojuist las ik je draadje. Analyticus met zelfhaat en vluchtneigingen............ dat las ik want ik keek ik de spiegel en zag mezelf. Het komt goed. Niet dat ik de waarheid in pacht heb of in jouw toekomst kan kijken, maar Anna hou je in moeilijke dagen vast aan de wetenschap dat je het goed doet. Dat je het moeilijke van voelen wáárd bent. Dat je nu kiest voor het belangrijkste wat je hebt: jezelf. Iedereen neemt je zoals je bent. Nu jij nog. (Loesje) Het is pijnlijk om de afkeurende toon naar jezelf te lezen. Pijnlijk omdat ik het zo herken. En hoe ongelukkig/ontevreden ik me toen voelde over mezelf en over het leven. Zonder jou is de wereld niet af. Je bent nodig en belangrijk en waardevol genoeg om positief behandeld te willen worden. Bovenal door jezelf. Zonder analyse, gewoon gáán. Wat fijn trouwens dat de groep je zo goed beviel. Nog veel plezier en herkenning in die groep toegewenst.

akkordeon, ik sluit me aan bij de lieve tekst van Meya...... :rose:

smart, dat kopen, de zucht om even blij te worden van een aankoop, dat herken ik wel. Die zucht heb ik nog dagelijks. Dagelijks wou ik dat ik iets nodig had, en ging nooit zonder geld van huis. Dagelijks moest ik mezelf vertellen dat ik behalve roggebrood niets nodig had. Geen successtory tot nu toe, behalve dat ik er niet aan toegeef. Wel degelijk een vervanging zoeken, bij mij dan. Smart, wat fijn dat je het goed hebt gehad met je vriendin. Wat zul je vannacht lekker slapen. Het is je gegund.

begrijpelijk ........'t is te doen, maar niet echt Jip en Janneke taalgebruik (dat is natuurlijk nooit het geval in Medisch Contact)