JamesM

Ha @brazer ik denk als je het breder trekt voor iedereen wel herkenbaar om het gesprek hierover aan te gaan met iemand die dicht bij je staat. En de grap met de vraag wat moet ik nu drinken is dat er natuurlijk helemaal niets vervangen hoeft te worden. Terug naar ‘normaal’ schakelen ipv hetzelfde gedrag vertonen maar dan nu met alcoholvrije drankjes.

Een week geleden gestopt! De eerste mijlpaal. En ik moet zeggen dat het me relatief makkelijk afgaat -maar dat is misschien de flow waar je in zit als je net bent gestopt. Wel ben ik echt enorm moe, slaap ik minder goed en heb ik best last van hoofdpijn. De eerste dagen ook wel last gehad van buien van somberheid. Blijkbaar toch afkickverschijnselen. Verbazingwekkend vind ik wel hoe snel het positieve effect merkbaar is, ik sta fris op, ben merkbaar beter gehumeurd (volgens vrouw en kinderen) en het is zo'n bevrijding om niet elke minuut van de dag met drank bezig te zijn in mijn hoofd. En dat laatste klopt niet helemaal, want het stoppen met alcohol en het besef dat ik verslaafd ben heeft me de afgelopen week dag en nacht beziggehouden. En daar is door (het herstel van) mijn burn-out alle ruimte voor gelukkig, het voelt ook als het juiste moment om dit aan te gaan, een cadeautje bijna. Afgelopen week heb ik veel gelezen op dit forum, veel inspiratie opgedaan. Daar wil ik iedereen heel erg voor bedanken! het is heel helpend om te merken dat iedereen hier eigenlijk in min of meer hetzelfde schuitje zit. Dezelfde vragen heeft en tegen dezelfde issues aanloopt. Daarnaast ben ik begonnen aan het boek van Allen Carr (zit eraan te denken om een bekerplant aan te schaffen voor in de woonkamer) en heb ik de podcastseries van Koos van Plateringen en Jan Heemskerk/Jacqueline van Lieshout geluisterd. Verfrissend en beangstigend tegelijk om te horen hoeveel gewone mensen in de alcoholval zijn gestapt en hoe zij daar nu mee om gaan. Aankomend weekend komen twee vrienden van ons langs, die -gezien het enthousiasme waarmee ze de afspraak op korte termijn willen maken, waarschijnlijk komen vertellen dat ze gaan trouwen vermoeden wij- en waar dus wel wat drank/bubbels op tafel komen. En sinds ik gisteren open kaart heb gespeeld met mijn vrouw kijk ik er eigenlijk naar uit om ook dit moment 'aan te gaan'. En gisteren realiseerde ik me wat grappigs. Tegen mijn vrouw zei ik dat ik me afvraag 'wat ik nu allemaal moet drinken'. In mijn hoofd moet ik al die 10-15 drankjes op een avond compenseren. Maar dat hoeft natuurlijk helemaal niet. Voordat ik zoveel dronk, dronk ik hoogstens twee koppen thee op een avond. Naast de verse herfstthee die we al maakten nu dus op zoek naar lekkere andere verse thee. De 0.0 bier/wijn varianten laat ik voorlopig links liggen, want ik heb sterk het gevoel dat dit de verslaving op de achtergrond stiekem in stand houdt. Vol goede moed dus de tweede week in en op weg naar de eerste alcoholvrije maand!

Hi Steven, Allereerst goed dat je de stap neemt om verandering te brengen in je drankgebruik. Zelf heb ik me een week geleden aangemeld op dit forum en ik ben verbaasd over hoeveel min of meer vergelijkbare verhalen ik hier tegenkom. Ik ben iets ouder dan jij, maar verder heel herkenbare situatie: gelukkig gezin, goede baan overheid, alles op orde etc. Ben erachter gekomen dat daar een term voor is: 'functionerend alcoholist'. Ik dacht ook altijd dat men het niet doorhad, maar inmiddels durf ik dat te betwijfelen... Mijn leidinggevende vroeg bijvoorbeeld vorige week heel subtiel naar mijn drankgebruik. En blijkt mijn schoonzus onlangs haar zorgen over mij te hebben besproken met mijn vrouw (nav mijn zwager die ook heel veel drinkt). Maar goed, dat is natuurlijk niet van belang. Het gaat erom of je zelf vind en ervaart dat je teveel drinkt en een probleem hebt met alcohol. En dat geeft je zelf aan, en daarom ben je ook op dit forum terecht gekomen. Is er een bepaalde drempel voor jou om contact op te nemen met je huisarts? Dat zou een hele goede eerste stap zijn, ook omdat je de aanleiding van je drankgebruik in beeld hebt (stress en niet kunnen slapen). In mijn geval is de huisarts een goede bekende van de familie, mijn vrouw en zwager dus durfde ik die stap niet te maken -en ook speelt schaamte ook een rol. Daarnaast werk ik met een psycholoog aan mijn herstel na een burn-out en heb ik bij haar open kaart gespeeld over mijn drankgebruik. Daarom heb ik gekozen voor een ondersteunend online behandeltraject wat ik volg. Wellicht is dat voor jou ook een goede optie, als je zoekt op Google kom je al snel verschillende opties tegen. Voordeel kan zijn dat dit niet via de huisarts gaat (dat geldt in ieder geval voor het online traject wat ik volg). Net zoals jij hield ik de optie 'minderen' ook nog in gedachten. Inmiddels weet ik -en ook gesterkt dankzij de verschillende ervaringen van forumleden hier- dat minderen in ieder geval voor mij niet gaat werken. Dat wordt toch weer elke keer een onderhandeling en het stemmetje in mijn hoofd zegt altijd 'eentje kan toch wel?' en voordat je het weet ben je weer terug bij af. Ik voel al na een week geen drank de goede effecten ontstaan, veel meer energie, geen katers, niet continu bezig zijn met waar, wanneer ik weer kan drinken, geen onderhandeling met mezelf, etc. Maar wat ik ook teruglees is dat dat een 'knop' is die echt in je hoofd om gaat. Dat is een eigen zoektocht en overweging die voor iedereen anders verloopt. Mijn vrouw heb ik gisteravond nadat ik een week gestopt ben verteld over mijn drankprobleem en de hulp die ik erbij heb gezocht en zij reageerde verrassend positief: opgelucht en heel begripvol. Het leverde een heel mooi en open gesprek op, ook over wat nu echt belangrijk is in het leven, wat drank wel of niet toevoegt en de vrijheid die het mij geeft om niet meer met drank bezig te zijn. Dat heeft mij ook echt opgelucht, nu kan ik samen met haar de nieuwe reis beginnen van een leven zonder alcohol. En daar heb ik steeds meer zin in! @lady jane stelde mij de vraag, waarom ik mijn vrouw niet eerder had betrokken. Die vraag kan ik nu ook aan jou stellen. Ze zal zich misschien wel buitengesloten voelen en ze kan je enorm tot steun zijn in het omgaan met je alcoholprobleem. Zelf zag ik er erg tegenop om het er met mijn vrouw over te hebben maar heeft me dus enorm gesterkt. Maar misschien is deze vraag nu helemaal nog niet relevant, ik reageer op basis van mijn eigen ervaringen afgelopen week Ik wens je veel succes Steven, jij en je gezin verdienen de beste versie van jezelf!

Zojuist mijn vrouw verteld over mijn alcoholprobleem en de online behandeling. Ze reageerde supergoed, is heel blij want maakte zich de laatste tijd wel zorgen. Ze gaf aan dat ze het heel dapper vond dat ik de stap heb genomen om te stoppen met alcohol en het met haar te bespreken. Heb alles verteld, ook de stiekeme dingen. Wat een opluchting zeg!! Geeft veel hoop, geruststelling en moed voor de komende periode. En dat op de zevende dag alcoholvrij. Maak er nog een mooie avond van!! Enorm bedankt voor je advies @lady jane

Feestje gehad. Eerste uur zeer ongemakkelijk en onrustig gevoel inclusief hartkloppingen en wat zweten. Normaal gesproken had ik dan al drie of meer wijn op. De eerste vraag direct toen ik binnenkwam was ‘wijntje dan maar?’. Euh, nee, doe maar frisje. Ik wist zeker dat ik na een uur naar huis zou gaan want zonder drank is er toch niets aan. En eigenlijk naarmate de avond vorderde en iedereen meer aangeschoten raakte, werd het makkelijker om geen wijn te drinken. En dus tot half twaalf gebleven en leuk en inspirerend gesprek gevoerd met iemand die ook niet (veel) dronk. Wel betrapte ik mezelf erop om onbewust naar een (leeg) glas wijn te grijpen wat op tafel stond. Vannacht veel over drank/drinken gedroomd en werd met hoofdpijn wakker. Maar verder wel fris, zonder kater en dat wist ik natuurlijk al, een veel fijnere manier om de dag te beginnen. Ook voor mijn kids en vrouw. Overigens nog niet met mijn vrouw kunnen spreken omdat zij ziek was, dat komt vanavond. Goed begin dus. Iedereen een mooie zondag nog!!

Vanavond al het eerste feestje van mijn schoonzusje. Natuurlijk iedereen aan de wijn en alhoewel ik me geen zorgen maak over dat ik ga drinken (dat komt volgens mij in een latere fase) voel ik wel de nodige onrust in mijn buik. Dit was namelijk het feestje waar ik naar uitkeek om weer even legitiem te kunnen drinken. Ben benieuwd hoe het vanavond voelt.

Dank je wel!! Heel fijn om te lezen dat er mensen zich in mijn verhaal herkennen. Dat geeft houvast en steun. En je hebt gelijk, zo voelt het ook: mijn gezin en ik verdienen beter. Veel beter. Vandaag of morgen met mijn vrouw over hebben, ook hoe we samen de avonden weer op een gezellige en fijne manier kunnen invullen.

Het is een twaalf weeks online programma. Waarbij het nog wel even de vraag was of ik mocht deelnemen gezien de hoeveelheden dagelijkse alcohol.

Ja dat is dus precies ook mijn gevoel. Is het wel zo erg? Ik sport wekelijks meerdere keren, eet gezond, etc. En ik merk vooralsnog weinig echte afkick verschijnselen gek genoeg. Wel wat prikkelbaar en somber op korte momenten, en het houdt me al wel de hele week bezig. Dus geen twijfels over de ernst en niet meer drinken. Maar ik merk dat het alcohol monster zoals Jan van Heemskerk dat continu benoemt over mijn schouder meeloert.

Dat doe ik graag! Hoe sluit ik me bij het arresleepact aan?

Hi, daarin heb je natuurlijk gelijk… ik denk dat het dan toch zo definitief en uitgesproken voelt… helemaal met de billen bloot. Maar dat is nodig ook. Ik ga het er dit weekend met haar over hebben. Dank je wel!

Dank jullie wel! Zit nu aan de verse kruidenthee en heb voor de eerste vrijdag in een aantal jaar mijn dochters nuchter naar bed gebracht. Wat een rijkdom ineens… @brazer hoe heb jij het aangepakt, en hoe is het stoppen je vergaan? @Mariann nog niet gedeeld met mijn vrouw. Zij drinkt nu hooguit een of twee glaasjes op een zaterdag en ik wil de eerste tijd zelf volharden. Zodat het geen loze woorden blijken te zijn zoals in het verleden. Het 12 weekse programma is helemaal online onder begeleiding van een behandelaar.

Ik ben James, en ik ben verslaafd aan alcohol. Nooit gedacht dat ik dat over mezelf zou zeggen, want ik was in mijn gedachten altijd een stevige gelegenheidsdrinker. Samen met mijn vrouw 1,5 fles witte wijn (of soms 2) per persoon wegtikken en dat de laatste maanden/jaren vrijwel elke dag van de week. Achteraf gezien heb ik haar wellicht wel teveel meegenomen in mijn eigen drankzucht, maar het was wel mooi makkelijk. Nooit nadenken of en wanneer er gedronken zou kunnen worden. Wel vaak spijt de volgende dag, zeker als ik weer eens ruzie met haar had gemaakt. Sinds mijn vrouw ongeveer twee maanden geleden is geopereerd drinkt zij eigenlijk niet meer. En kom ik er achter dat ik toch veel meer met drank bezig ben dan ik zelf dacht. Wanneer kan ik weer drinken? Is het al vijf uur? Is het al donderdag, wanneer het weekend begint en ik 'legaal' meer wijn kan drinken? Stiekem flessen leegdrinken en wegzetten, zodat het lijkt dat ik er maar 1 op heb. Of drinken wanneer zij de kids naar bed brengt of in bad ligt (dan kunnen er makkelijk drie glazen in). Elk moment is een glas wijn waard en het is niet de situatie die de wijn bepaalt, maar de wijn bepaalt de situatie. Sinds mijn vrouw gestopt is spreekt ze mij regelmatig aan op mijn drankgebruik. En word ik me er pijnlijk bewust van. Zoals nu, mijn vrouw ligt net ziek op bed. Mijn eerste gedachte is 'dan kan ik ongestoord die fles openmaken en leegdrinken'. De wakeup call was afgelopen zondag. Sinds een week 'kon' ik weer drinken, samen met mijn vrouw twee glaasjes en toen zij naar bed ging nog zo'n anderhalve fles. Begin van de nacht kwam onze dochter naar beneden, want die was ziek en had flink gespuugd. Mijn eerste reactie was 'ik kan niet eens meer ongestoord een fles wijn drinken want dan krijg ik dit weer'. Ik ben daar zo van geschrokken, en ik realiseerde me dat ik toch meer afhankelijk ben van de drank dan ik wilde toegeven. Sindsdien (vijfde dag nu) drink ik niet meer en ik zie in dat stoppen met alcohol de enige weg is voor mij. Zeker omdat ik geen maat kan houden, en ik weet dat het stemmetje in mijn hoofd mij altijd zal proberen over te halen. Met stoppen heb ik geen moeite, ik zie wel op tegen het stemmetje en de onzekerheid wat ervoor in de plaats komt. Aan wilskracht geen gebrek, maar ik denk ook dat dat voor iedereen geldt de eerste dagen nadat je 'gestopt' bent. Ik herken dat van stoppen met roken. Zelf heb ik me nooit als alcoholist beschouwd, ook niet als verslaafd. Dat waren mensen die werkloos met een fles wodka morgens op de bank begonnen. Kennen jullie dat? Ook omdat ik merk dat het stoppen me vrij gemakkelijk afgaat, zonder echte afkickverschijnselen, zegt het stemmetje in mij 'zie je wel, zo erg is dat niet. Je kunt over een tijdje best wel weer een glaasje proberen'. Nu herken ik dat van het stoppen met roken dus ik ben alert. Wel heb ik de term 'functioneel alcoholist' gelezen en daar herken ik me wel in. Goede baan bij een grote overheidsinstantie, leuk gezin met drie fantastische kinderen en een vrouw, en verder niets te klagen. Wel veel life events meegemaakt de afgelopen jaren herstellende van een burn-out en ik heb zo het vermoeden dat 'gelegenheids/gezelligheidsdrinken' daar is overgegaan in verslaving en geen controle meer hebben over het drankgebruik. Ik volg sinds deze week ook de online behandeling via Brijder. Mijn verhaal wil ik op deze manier delen om het ook tastbaar te maken en waar mogelijk met mensen te praten die mijn situatie herkennen. Steun zoeken en vooral na verloop van tijd, wanneer de wakeup call naar de achtergrond verdwijnt en het stemmetje naar de voorgrond. Maar ik wil stoppen en heb er voor nu alle vertrouwen in dat het me gaat lukken. Met veel interesse lees ik jullie verhalen, die inspireren me nog meer. Succes allemaal en bedankt voor jullie luisterend oor!